บทที่ 444 : ประเภทภารกิจ : ซับซ้อน (10)

บทที่ 444 : ประเภทภารกิจ : ซับซ้อน (10)

“คาทีโอ ความสามารถที่สองของนักบุญตาบอดนั้นคือการดึงประสาทสัมผัสออกไป”

“……มีเรื่องแบบนั้นเหรอ?”

“ร่ายพลังอักษรบนผิวหนังของคิชาช่าและเวคิสด้วยเวทย์มนตร์ที สองคนนั้นหูหนวกต่อไปนี้เราจะเปลี่ยนทีมป้องกันและโจมตี คนที่มองไม่เห็นจะไปทีมป้องกัน คนที่มองเห็นจะไปที่เป็นทีมโจมตีและต่อสู้กับราชาสัตว์ร้าย”

“ฉันมองไม่เห็น แล้วฉันจะร่ายเวทย์ยังไงล่ะ…”

"นั้น!!……."

ฉันวิ่งออกไปทันที

หมัดของราชาสัตว์ร้ายตกลงไปที่ที่ฉันอยู่เมื่อสักครู่

“นายยังใจเย็นอยู่เลยนะ”

ไม่มีเวลาที่จะพูด

ปล่อยโจมตีฉันไม่หยุด

ฉันถอยกลับและหลีกเลี่ยงสิ่งที่ฉันสามารถหลีกเลี่ยงได้ และยึดสิ่งที่ฉันทำได้

ชึ้ก!

ลูกศรของเจนน่าเล็งไปที่ช่องว่างและลอยไปทางด้านหน้าของเกียนี่

แกร๊ก!

เกียนี่อ้าปากและเคี้ยวลูกธนูที่กำลังลอยเข้ามาอย่างอุกอาจ

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน”

เจนน่ากัดลิ้นของเธอ

เกียนี่พ่นลูกธนูที่หักออกมาแล้วหัวเราะ

“การรวมกันของนายกับเด็กคนนั้นน่าประทับใจมาก ฉันชักสงสัยแล้วสิว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง!”

และเมื่อพูดจบเกียนี่ก็พุ่งไปที่เจนน่าทันที

เจนน่ารีบหยิบกริชของเธอออกมาและปะทะกับเกียนี่

'กริชเล็กนั้นมันไม่ใช่ตังเลือกในการต่อสู่ที่ดีนัก'

ผิวหนังของราชาสัตว์ร้ายนั้นแข็งมากไม่ต่างจากก้อนหิน

มันแข็งมากจนใบมีดแทงไม่เข้าถ้าไม่ตัดในตำแหน่งที่ถูกต้อง

ชึ้ก! ชึ้ก!

เกียนี่หันทิศทางกริชของเจนน่าออกไป

เจนน่ากระโดดสูงขึ้น แต่เกียนี่ก็ไล่ตามเธอไปได้ทันเช่นกัน

'ไม่มีทางจัดการมันได้เลยงั้นเหรอ?'

ฉันวิ่งออกไปอย่างรวกเร็วและแทงผู้ชายคนนั้นด้วยดาบของฉัน

[ค่าพลังศักดิ์สิทธิ์ของรูปปั้นเทพธิดาลดลงเหลือ 34%!]

[ดีบัฟมีผลให้กับทุกพื้นที่ของความโกลาหล]

เวคิสเพียงคนเดียวไม่สามารถปิดกั้นการโจมตีจากทั้งสี่ทิศได้

ทหารจากทั่วทุกมุมรีบวิ่งไปที่รูปปั้นเทพธิดา

[เรือเหาะ 'ฟราน' ได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก!]

ข้อความแจ้งเตือนว่าเรือเหาะฟรานถูกโจมตีปรากฏขึ้น

มีการแจ้งเตือนการเสียชีวิตของฮีโร่ที่เพิ่มขึ้นตามมา

ยอดผู้เสียชีวิตตอนนี้ทะลุหนึ่งร้อยแล้ว

[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 042 / 100]

ไม่ว่าจะฝึกฝนมามากเพียงใด ก็ไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างเหมาะสมหากไม่มีประสาทสัมผัสทั้ง 5

นอกจากนี้การมองเห็นก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าสิ่งใด

'พวกนั้นมันมันโจมตีเราในรูปแบบที่น่ารังเกียจ'

นอกเหนือจากการบล็อกทักษะและรอยประทับของฮีโร่แล้ว มันยังบล็อกประสาทสัมผัสของพวกเขาไปอีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ในสภาพที่ไม่ต่างอะไรจากพิการนี้ยังจะต้องต่อสู้กับบอสและปกป้องรูปปั้นเทพธิดาจากสัตว์ประหลาดที่แห่กันเข้ามา

'แต่…….'

ในเรื่องห่าเหวแบบนี้ก็ยังคงมีกลยุทธ์อยู่

"ฉันเข้าใจแล้ว!"

สิ้นเสียงคาทีโอ

คิชาช่าที่กำลังนอนอยู่ก็ลุกขึ้นทันที

คาทีโอใช้เวทย์มนตร์ที่ฉันบอกลงสลักบนผิวหนังของพวกเธอ

เวคิสก็เช่นกัน

"กร๊ากกก!"

คิชาช่าคำรามและกระโดดไปทางกลุ่มทหาร

เมื่อคิชาช่าเหวี่ยงกรงเล็บให้เป็นวงกว้าง เศษชิ้นเนื้อและเลือดของทหารก็ปลิวล่องลอยออกไปอย่างไร้ความปราณี

'คิชาช่าไม่จำเป็นต้องมองเห็นก็ได้'

เพราะคิชาช่านั้นมีประสาทการรับกลิ่นที่พัฒนาแล้ว

เธอสามารถระบุตำแหน่งของศัตรูและสังหารพวกเขาด้วยกรงเล็บของเธอได้อย่างง่ายดายจากกลิ่นของพวกมัน

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้กับราชาสัตว์ร้ายโดยไม่สามารถมองเห็นได้ แต่คิชาช่าสามารถจัดการกับพวกสัตว์ประหลาดกากๆได้อย่างง่ายดาย

ฉันขยับมายืนข้างๆเจนน่า

“เราจะต้องยื้อไว้จนกว่าทิศทางมันจะดีขึ้นหรือจนกว่าทุกคนกลับมาเป็นปกติ”

เพื่อต่อสู้กับราชาสัตว์ร้ายอย่างมีประสิทธิภาพเราจำเป็นที่จะต้องมีคิชาช่าอยู่ด้วย

จำเป็นต้องรอจนกว่าตาของคิชาช่าจะหายดี

“รับทราบ!”

เจนน่าหมุนกริชในของเธออีกครั้ง

จากนั้นราชาสัตว์ร้ายก็โจมตีทันที

“อย่าปะทะกับหมัดของเขาโดนตรง! หลีกเลี่ยงมันเอาไว้!”

เจนน่าตีลังกาด้วยการเคลื่อนไหวที่ว่องไว

หมัดของราชาสัตว์ร้ายพุ่งเข้ามาและฉันย่อตัวลงและเล็งไปที่ช่องว่าง

ผ่อนคลายแขนซ้ายและมุ่งเน้นไปที่การควบคุมมัน

“ปรับตัวได้เร็วดีนะ”

เกียนี่ยิ้ม

และ

['ตาขวากลืนกินโลก']

ดวงตาสีส้มสว่างไปทั่วสนามอีกครั้ง

ทันใดนั้นการมองเห็นของฉันก็มืดลง

'คราวนี้เป็นฉันเหรอ?'

ในความมืดมิด

ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย

ฉันวิ่งถอยหลังและรีบตรวจสอบประสาทสัมผัสของตัวเอง

'สิ่งที่หายไปคือการมองเห็นและการรับรส'

ขณะที่ฉันฉันยื่นมือไปคลำทางด้านหลังดู สัมผัสอันนุ่มนวลของรูปปั้นเทพธิดาก็ติดอยู่กับมือฉัน

“คราวนี้เป็นฉัน!”

"ทางนี้"

เวคิสที่สามารถมองเห็นได้และคิชาช่าก็ก้าวไปข้างหน้า

เวคิสสามารถเข้ามาแทนที่บทบาทของฉันได้ ดังนั้นมันจึงเป็นการผสมผสานที่ดี

“ฉันเองก็ไม่เห็นเหมือนกัน”

เจนน่าตะโกนขึ้น

“มองไม่เห็นไม่ได้หมายความว่าเธอจะจัดการพวกมันไม่ได้”

ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของพวกมัน

นอกจากนี้

'พวกมันมีกลิ่นบางอย่าง'

มันเป็นกลิ่นที่มีเอกลักษณ์ที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

แน่นอนว่าตัวตนของพวกมันจะทำให้เราสามารถหาตัวได้ไม่ยาก มันเป็นกลิ่นที่คาทีโอสร้างขึ้นด้วยพลังเวทย์มนตร์

คาทีโอพ่นกลิ่นที่เขาสร้างขึ้นมาในบริเวณที่ศัตรูอยู่ ด้วยกลิ่นนี้แม้ว่าจะไม่ได้มีประสาทการับกลิ่นที่ดีเท่า คิชาช่าก็ตาม แต่เราก็สามารถระบุตำแหน่งของศัตรูได้อย่างง่ายดาย

“ฉันจะจัดการพวกที่อยู่ทางด้านขวาเอง”

คาทีโอพูดเบาๆ

แม้ว่าฉันจะไม่พูดอะไร แต่ฉันพบวิธีที่เหมาะสมในการจัดการกับมัน

"ฉันเข้าใจแล้ว"

ฉันยิ้มแล้วลดดาบลง

มีจุดศูนย์กลางของกลิ่นอยู่ตรงหน้า มีเสียงรองเท้าเหล็กเหยียบบนทราย

ชึ้ก! ชึ้ก ชึ้ก!

เสียงธนูที่ออกไปลอยมาตามสายลม

"อ๊าก!"

ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของแต่ละคน

ฉันเล็งดาบไปข้างหน้า

และจากนั้น

ชึ้กก!!

และเมื่อฉันก้าวไปด้านข้าง หอกเฉียดผ่านร่างฉันไป

ขณะที่ฉันพลิกตัว ฉันก็รู้สึกราวกับว่าผิวหนังของฉันถูกกรีดออกไปเล็กน้อย

'กลิ่นและเสียง'

แม้ฉันจะพยายามลืมตาขึ้น

แต่ตรงหน้าฉันยังคงมืดมิดอยู่

“เข้ามาเลย!”

"อ๊ากกกกกก!"

ทั้งทหารและอัศวินต่างกรีดร้อง

'ฉันรับรู้ทุกอย่าง'

ฉันมุ่งความสนใจไปหูของฉัน

นี่คือเสียงหอกที่ทะลุอากาศผ่านข้ามา

นี่คือเสียงขวานที่จามลงมา

[ค่าพลังศักดิ์สิทธิ์ของรูปปั้นเทพธิดาเพิ่มขึ้นเป็น 42%!]

[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 045 / 100]

และวิถีของการเหวี่ยงอาวุธต่างๆปรากฏขึ้นในความมืด

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay , ลงแค่ในThai-novelและMy-Novelเท่านั้น