บทที่ 28 จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางสายเลือดบริสุทธิ์

ฟิ้ววววววววววววววว

เสียงแหวกอากาศอย่างรุนแรงดังขึ้นขณะที่หวังเล่อเฉิงกำลังโดนแบกไว้อยู่บนบ่า

“ฝ่าบาทอีกนานเท่าใดจะถึงป่าแสงจันทร์รึขอรับ”

“เจ้าจะเรียกหางเหิ่นอย่างนั้นทำไมเล่า ลองเรียกข้าว่าพ่อตาสิ”

“ท่าพ่อตา อีกนานเท่าใดจะถึงป่าแสงจันทร์รึขอรับ”

“อีกประมาณ1ชั่วยามละมั้ง ความเร็วระดับนี้ถือว่าเร็วพอๆกับพาหนะอสูรที่บินได้ระดับก่อตันเถียนและด้อยกว่านาวานภาแค่ 5 ส่วน”

อีก 1 ชั่วยามสำหรับหวังเล่อเฉิงนั้นมันเสียเวลาเป็นอย่างมาก ที่เขาจะไปป่าแสงจันทร์นั่นก็เพราะว่าเขาสัญญากับเสี่ยวจิ้ง จิ้งจอกน้อยสีขาวเอาไว้ว่าจะรับมันไปผจญภัยด้วยกันหลังจากการประลองนี้จบ

“ท่าพ่อตาข้ามีวิชาที่มันจะทำให้ท่านเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น”

“แล้วยังไงรึ มันจะต้องเสียเวลาฝึกอีกเท่าใดกันเหาะไปอย่างนี้ถึงเร็วกว่าเป็นไหนๆ”

“ท่านเหาะไปเถอะ ข้าจะถ่ายทอดวิชาให้ท่านเอง”หวังเล่อเฉิงนั้นได้ใช้วิธีเดิมกับการมอบวิชาให้เจียงอี้เฟยนั่นคือการใช้พลังจิตควบแน่นความทรงจำแล้วส่งต่อไปคราวนี้เขามีพลังจิตระดับสีฟ้าแล้วเคยทำมาครั้งหนึ่งแล้วมันน่าจะง่ายขึ้น

“วิ้งงงงงงงง”ปรากฎพลังสีฟ้าบนมือของหวังเล่อเฉิงพร้อมเตรียมใส่ความทรงจำลงไปผ่านพลังจิตควบกลั่นให้เป็นลูกแก้ว ครั้งที่แล้วเขาใช้เป็นหมอกเพราะมันส่งพลังโดยอยู่กับที่แต่ตอนนี้กำลังเหาะด้วยความเร็วสูงคงต้องกลั่นเป็นลูกแก้วแล้วให้พ่อตาของเขาดูดซับมันเอง

เมื่อควบกลั่นขึ้นมาได้เป็นลูกแก้วสีฟ้าสดใสแล้วนั้นหวังเล่อเฉิงก็มีความคิดว่าถ้าลงความเข้าใจในเจตจำนงใส่ในลูกแก้วพลังจิตมันจะได้หรือไม่ แต่ก็ต้องเอาไว้ทดลองในภายหลัง

“ท่านพ่อตา เอาไปถือแล้วดูดซับมันดู”เจียงเว่ยจึงหันกลับมาดูก็พบกับลูกแก้วสีฟ้าใสเหมือนท้องนภาแล้วรู้สึกถึงพลังแปลกๆในนั้นด้วย

“ได้สิ”เจียงเว่ยรับมันมาแล้วดูดซับขณะกำลังเหาะไปด้วยผ่านไปชั่วครู่ลูกแก้วก็ซึมเข้าไปในจิตของเจียงเว่ยแล้วปล่อยพลังจิตที่ใส่มาของหวังเล่อเฉิงไปทั่วห้วงวิญญาณ

“วิชาเหยียบนภา”เจียงเว่ยพึมพำพร้อมดูดซับความรู้ที่เข้ามาในจิตวิญญาณของตนอย่างเต็มที่

จริงๆแล้ววิชานี้นั้นเหมาะแก่ระดับกำเนิดวิถีเต๋าเป็นอย่างมากเพราะว่ามันสามารถช่วยเพิ่มความเร็วในการเหาะพร้อมกับเพิ่มความคล่องตัว ทำให้ขณะต่อสู้จะมีความรวดเร็วที่คนอื่นตามไม่ทันและมันยังเป็นวิชาระดับนภาที่หายากในทวีปนี้ด้วย

“เจ้าได้มันมาจากไหน!!??”วิชาระดับนภานั้นมันมีค่าเป็นอย่างมากสำหรับราชวงศ์เพราะมันสามารถเสริมความแข็งแกร่งของกองทัพได้เป็นอย่างดีแต่มันหายากมาก ที่มีส่วนใหญ่ก็เป็นวิชาที่ฝึกยากทั้งนั้น

“ข้าสร้างมันขึ้นมาเอง ถ้าท่านให้ข้าเข้าไปในหอตำราของราชวงศ์ข้าอาจจะสร้างเพิ่มได้อีกสัก 3-4 วิชา รวมทั้งวิชาของอี้เฟยด้วยข้านำวิชาระดับเทวะในโบราณสถานมาสร้างขึ้นใหม่ให้แข็งแกร่งกว่าเดิม”ถ้าถามว่าทำไมหวังเล่อเฉิงถึงกล้าบอกหน่ะหรอก็เพราะว่าตอนที่เขาส่งลูกแก้วที่ใส่วิชาไปให้พ่อตาของเขามันมีพลังปราณของเขาใส่ไปด้วย

ซึ่งปราณของเขานั้นเป็นปราณธรรมชาติที่บริสุทธิ์เป็นอย่างมากมันเลยไปโดนดุดซับหรือกลมกลืนไปกับปราณอื่นๆทำให้เขาสามารถสร้างอาการบาดเจ็บสาหัสใส่เจียงเว่ยแล้วปลิดชีพอีกฝ่ายได้ แต่อีกข้อก็คือเขาเชื่อใจพ่อตาของเขาคนนี้

“ฮ่า ฮ่า ได้เลยลูกเขยข้ามีความสามารถขนาดนี้พอเดี๋ยวข้ารอเข้าจัดการธุระแล้วพาเจ้ากลับเลย”เจียงเว่ยรู้สึกดีมากในตอนนี้ถ้าลูกเขยของเขาสร้างวิชาระดับนภาที่ใครๆก็ฝึกได้อย่างนี้อีกสักสองถึงสามวิชาก็สามารถรับมือกับทั้งสามราชวงศ์ได้สบายๆแล้ว

แต่ก็คงต้องระวังสำนักทั้ง 6 ด้วยเพราะถ้าพวกเขารู้เรื่องนี้อาจจะเป็นปัญหาใหญ่เอาได้

เจียงเว่ยใช้เวลาสักพักถึงจะเข้าใจในวิชาเหยียบนภาขั้นแรกเมื่อเข้าใจหมดแล้วจึงใช้ออกด้วยวิชาเหยียบนภาแล้วพุ่งออกไปด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม 3 เท่า

“นี่เป็นขั้นแรกของวิชาเองนะ มันเพิ่มความเร็วให้ตั้ง 3 เท่า”เจียงเว่ยกล่าวอย่างตื่นเต้น

หวังเล่อเฉิงซึ่งเป็นผู้สร้างย่อมเข้าใจมันหมดทุกส่วนแต่ติดเพียงอย่างเดียวคือวิชาระดับนภามันเหมาะสำหรับขอบเขตเหนือมนุษย์และเป็นวิชานภาระดับสูงเสียด้วยซึ่งถึงจะใช้ได้แค่ 2 ส่วนจากทั้งวิชาก็ยังทรงพลังกว่าวิชาระดับปฐพีขั้นสูงอยู่ดี

ฟิ้วววววววววววววววว

หลังจากใช้วิชาเหยียบนภาได้ไม่นานก็มาถึงป่าแสงจันทร์โดยใช้เวลาไปเพียง 3 เค่อครึ่งเท่านั้นเร็วกว่าเดิมมากกว่า 2 เท่า!!

“ถึงแล้วเจ้ามาทำอะไรที่นี่งั้นรึ”

“ไปป่าทิศตะวันออกขอรับ”ในป่านี้มีอสูรระดับสูงสุดอยู่ระดับกำเนิดเสาค้ำปราณขั้นต้นเท่านั้นสำหรับเจียงเว่ยเขาสังหารมันได้อย่างไม่ยากเย็น

เพียงไม่นานก็มาถึงต้นไม้ใหญ่ซึ่งเป็นที่ตั้งของค่ายกลเคลื่อนย้าย เมื่อก่อนหวังเล่อเฉิงแค่เดินทางจากบ้านมาที่นี่ก็ใช้เวลาไปมากถึง 2 ชั่วยามครั้งนี้ถือว่ารวดเร็วมาก

“ต้นไม้นี่มันก็แค่ต้นไม้ธรรมดามิใช่รึ”เจียงเว่ยสังเกตเห็นต้นไม้ใหญ่ที่ดูแปลกตาแต่เมื่อส่งพลังปราณเข้าไปตรวจสอบกลับเป็นต้นไม้ปกติธรรมดาๆต้นหนึ่ง

“มันมีอาคมลวงตาระดับสูงจนข้าก็ไม่สามารถรู้ระดับที่แน่ชัดของมันได้อยู่ขอรับ”เขานั้นเห็นอักขระอาคมที่มันเก่าจนเสื่อมสลายไปจึงรู้ว่าเป็นอาคมขั้นสูงมากๆ

“มันไม่มีอันตรายอะไรนะ”เจียงเว่ยเป็นกังวลอยู่มากเพราะมันอยู่มานานมากแต่ไม่มีใครรับรู้ถึงมันเลย

“ไม่มีอันตรายแน่นอนขอรับข้ามาเล่นที่นี่ตั้งแต่อายุ 6 ปีแล้ว”หวังเล่อเฉิงเดินนำเจียงเวียเข้าในโพรงใต้ต้นไม้แล้วเปิดใช้งานอาคม

ฟุ่บ ฟุ่บ

เมื่อมาถึงหวังเล่อเฉิงก็มองไปรอบๆซึ่งทุกอย่างก็เหมือนเดิมปกติมีฝูงจิ้งจอกวายุอยู่เต็มไปหมดแต่เมื่อเขาสังเกตดูดีๆแล้วเขาก็พบความผิดปรกติซึ่งมันน่าจะผิดปรกติมานานแล้ว

“เฮ้ย!!! จิ้งจอกวายุในนี้อย่างต่ำก็ระดับก่อตันเถียนแล้วส่วนตัวที่แข็งแกร่งที่สุดมันอยู่ระดับกำเนิดวิถีเต๋า”จิ้งจอกวายุนั้นเป็นอสูรสายเลือดระดับ 4 คือมันจะสามารถฝึกได้ถึงระดับที่ 4 เท่านั้นถ้าจะเพิ่มมากว่านั้นอาจจะต้องพบพานวาสนาไม่ก็กลายพันธุ์หรืออาจจะมีสติปัญญา

แต่จิ้งจอกวายุพวกนี้ถึงจะมีสติปัญญาแต่ไม่ได้ฉลาดเท่าอสูรที่มีสติปัญญาทั่วไปเพราะมันสื่อสารได้เท่านั้น คงเป็นเพราะเมื่อก่อนเขาไม่มีลมปราณเลยสักนิดแถมยังอยู่แค่ระดับก่อเสริมกายาขั้นที่ 1 คงไม่แปลกที่จะสัมผัสถึงระดับพลังของมันไม่ได้

“ถ้าพวกนี้หลุดออกไปทวีปเราเกิดสงครามใหญ่ขึ้นแน่”เจียงเว่ยตรวจสอบระดับพลังของจิ้งจอกวายุพวกนี้ทั้งหมดแล้ว

“ท่านไม่ต้องห่วงพวกมันเป็นมิตรกับมนุษย์มาก”ถึงจะเห็นพวกมันทรงพลังแต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนกับพวกมันอยู่ดีเพราะจิ้งจอกวายุพวกนี้เป็นเพื่อนของเขามาตั้งแต่เด็ก

“เสี่ยวจิ้งอยู่ไหนงั้นรึ”หวังเล่อเฉิงเดินเข้าไปหาจิ้งจอกวายุตัวใหญ่หัวหน้าของที่นี่

“วู้ววววว!!”มันหอนออกมาเบาๆแล้วให้เขาตามมันไป

เมื่อเดินมาเรื่อยๆเขาก็พบกับจิ้งจอกตัวน้อยสีขาวที่มีหางงอกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งหางจนตอนนี้มันมีสองหางแล้วมันนอนอยู่บนแท่นกลางห้องและรอบๆยังมีรูปปั้นจิ้งจอกที่มีเก้าหางอยู่ด้วย หวังเล่อเฉิงจึงคิดว่าเสี่ยวจิ้งอาจเป็นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งมากๆแน่

แต่เมื่อเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเสี่ยวจิ้งมันก็ตื่นขึ้นมาพร้อมร้องออกมาเบาๆ

กิ้วววววววววว

ด้วยความเอ็นดูเขาจึงเอามือไปลูบขนของมันที่นุ่มเป็นอย่างมากแต่จังหวะนั้นเองที่เสี่ยวจิ้งหันมากัดมือของเขาจนเลือดไหลแม้ว่าเขาจะบรรลุระดับก่อเสริมกายาขั้นที่ 10 และฝึกวิชากายาอสูรก็ป้องกันจากคมเขี้ยวของจิ้งจอกตัวน้อยไม่ได้

แต่หวังเล่อเฉิงก็ไม่ได้ตกใจขนาดนั้นเพราะมันเจ็บนิดๆเท่านั้น

แวบบบบบบบบบบ

ปรากฎสัญลักษณ์จิ้งจอกเก้าหางที่มือของหวังเล่อเฉิงพร้อมมีเสียงหญิงสาวเข้ามาในหัวของเขา

‘ขอโทษด้วยเจ้าค่ะนายท่านที่กัดโดยไม่บอกก่อน’มันทำให้หวังเล่อเฉิงตกตะลึงแล้วมองไปยังจิ้งจอกน้อยตรงหน้าพร้อมข้อมูลที่ผุดเข้ามาในหัวจากสมองเทพ

“จิ้งจอกสวรรค์เก้าหางสายเลือดบริสุทธิ์!!!!!!”เผ่าพันธ์ในตำนานที่มีพลังของเทพแต่ในข้อมูลที่สมองเทพส่งมาให้นั้นจิ้งจอกเก้าหางสายเลือดบริสุทธิ์แทบจะสูญพันธุ์ไปหมดแล้ว

และที่เสี่ยวจิ้งทำกับเขาคือสัญญาเป็นตายโดยเขาเป็นเจ้านายและเสี่ยวจิ้งเป็นบ่าวถ้าเขาตายเสี่ยวจิ้งก็ตายด้วยแต่ถ้าเสี่ยวจิ้งตายเขาก็จะไม่เป็นอะไร แต่ขณะที่เขายังไม่ทันได้ทำอะไรต่อนั้นก็เกิดแสงสีขาวจ้าขึ้นแล้วดึงจิตวิญญาณของเขาไปอีกที่