บทที่ 26 ออกจากมิติลี้ลับ

“ว้าว!! สุดยอดเลย”เจียงอี้เฟยเอ่ยอย่างตื่นเต้นกับการที่สามารถทะลุมิติมายังถ้ำขนาดใหญ่ที่เคยมาพักได้

“แฮก แฮก แฮก แต่มันกินพลังปราณไปตั้งห้าในสิบส่วน”หวังเล่อเฉิงดูดซับปราณรอบๆตัวเข้ามาเพื่อเติมเต็มพลังปราณที่โดนคันฉ่องเทวะมิติดูดไป

“แต่ก็ใช้ได้ตั้งสองครั้งเลยใช่ไหมละ เอาไว้หนีได้ดีสุด”หวังซวนเอ่ยอย่างตื่นเต้นเมื่อคิดว่าเข้าไปขโมยสมบัติบางอย่างแล้วใช้มันหนีออกมา

‘เจ้ามนุษย์บัดซบ ข้าคือคันฉ่องมิติเทวะนะเว้ย ไม่ใช่อุปกรณ์สำหรับหนี’เสียงของจิตวิญญาณของมันดังขึ้นในหัวของหวังเล่อเฉิง

‘แล้วเจ้าทำอะไรได้อีกบ้างละ’

‘เจ้าสามารถเข้ามาฝึกฝนเจตจำนงแห่งมิติในมิติส่วนตัวของข้าได้รวมทั้งใช้ผ่ามิติยังไงก็ได้’

เมื่อหวังเล่อเฉิงได้ยินก็คิดตามเกี่ยวกับประโยชน์ของมันเช่นส่งคลื่นมิติไปตัดหัวใครสักคนหรือไม่ก็เข้าไปในงานประมูลแล้วเปิดมิติดูดสมบัติเข้ามาก็ดีไม่น้อย แต่มันสูบปราณเขาแทบหมดตัวนะสิ

“เรายังเหลือเวลาอีก 20 วันก่อนมิติจะปิดเราจะไปไหนกันดี”หวังซินนั้นต้องการที่จะเพิ่มพลังให้มากกว่านี้

“แล้วแต้มการแข่งขันละ”หวังซวนคิดถึงมันแล้วหยิบตราของตนที่มีแต้มอยู่ 1,300 แต้ม

“งั้นเราไปล่าแก่นอสูรแล้วหาสมุนไพรกันเถอะข้าต้องการแก่นอสูรมาก”หวังเล่อเฉิงกล่าวพร้อมกระจายสัมผัสไปรอบๆเพื่อหารังของอสูรระดับก่อตันเถียน

“เจอแล้วลุยกันเลย”ทั้งห้าคนก็เดินพุ่งออกไปกับต้นไม้แล้วไปรังอสูรทันที

โฮกกกกกกกกกกกก!!!!

เสียงคำรามครั้งสุดท้ายของแรดขนเหล็กระดับก่อตันเถียนก่อนจะล้มลง

“ถ้าใช้วิชาที่หวังเล่อเฉิงให้ข้ามาระดับก่อตันเถียนขั้นที่ 1 ก็ไม่ใช่เรื่องยาก”เจียงฉางเทียนเอ่ยพร้อมเข้าไปกรีดเนื้อของแรดขนเหล็กแล้วนำแก่นอสูรออกมา

“ถือว่าพัฒนาได้ดีมาก โอ้!! ใช่ข้าลืมถามไปเลย ฉางเทียน หวังซวนพวกเจ้ามีเส้นลมปราณอะไร”

“ของข้าคือเส้นลมปราณนภาทองคำ”เจียงฉางเทียนเอ่ยก่อน

“ของข้าเส้นลมปราณอสูรเพลิงนภา”หวังซวนก็เอ่ยตามมา

“ระดับนภาทั้งคู่ถือว่าใช้ได้อยู่เอาละถ้าพวกเจ้าขึ้นสู่ระดับกำเนิดเสาค้ำปราณแล้วละก็ข้าจะสร้างเส้นลมปราณใหม่ให้พวกเจ้า”

“เส้นลมปราณระดับสวรรค์หรอ??”เจียงฉางเทียนถามด้วยตาเป็นประกาย

“ใช่ ข้าจะค่อยๆเพิ่มระดับเส้นลมปราณให้พวกเจ้าแต่ต้องใช้ทรัพยากรหายากหน่อย ไม่เหมือนของข้ากับอี้เฟยที่ใช้แก่นอสูรหรือปราณที่ชอบก็เพิ่มระดับได้”

“ช่างไปก่อนเถอะเราต้องเอาอันดับ 1 ถึง 5 มาให้ได้”เมื่อหวังเล่อเฉิงกล่าวจบก็เดินทางบุกเข้าไปยังรังของอสูรระดับก่อตันเถียนมากมายทั้งยังได้สมุนไพรที่อยู่ในรังของมันด้วย

ส่วนถ้าถามว่าลูกสิงโตสามหางหายไปไหนหน่ะหรอหวังเล่อเฉิงได้สร้างตราเก็บอสูรตั้งแต่ได้เจตจำนงมิติมาแล้ว ตอนนี้หวังเล่อเฉิงสามารถสร้างสิ่งของที่มีมิติได้แล้ว เช่น แหวนมิติ ซึ่งสร้างได้ถึงระดับกลางเลยทีเดียว

6 เดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

คะแนนของทั้งกลุ่มนั้นเกิน 20,000 กันทุกคนยกเว้นก็แต่หวังเล่อเฉิงที่ปลดผนึกสายเลือดและเริ่มควบคุมได้อย่างชำนาญแล้วจึงส่งหายนะไปใส่เหล่าอสูรตามทางผ่าน

“เอาละอีกไปเกินก้านธูปก็ถึงเวลาต้องออกไปแล้ว ข้าเชื่อว่าเจ้าพวกโลภพวกนั้นจะต้องหาข้ออ้างมาเอาสมบัติของเราแน่”

“ไม่ต้องห่วง ข้าจะให้ท่านพ่อของข้ากันเจ้าพวกตระกูลใหญ่กับราชวงศ์ทั้งสามไว้เอง”เจียงฉางเทียนเอ่ยอย่างมั่นใจ

“ข้าก็เชื่อว่าท่านพ่อจะต้องช่วยเราแน่นอนเพราะท่านทำให้พวกข้าแข็งแกร่งขึ้น”เจียงอี้เฟยยิ้มแล้วจับมือกับหวังเล่อเฉิง

“โอ้ น้องอี้เฟยนับวันเจ้ายิ่งใจกล้ามากขึ้นนะ”เจียงฉางเทียนเอ่ยแซะนาง

“ท่านพี่ บ้า!!!!”

แวบบบบบบบบบบบ

แสงสว่างเริ่มห่อหุ้มตัวของแต่ละคนเอาไว้พร้อมกับเคลื่อนย้ายออกมาทันที

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บๆๆๆๆๆ

คนออกมาจากภายในมิติจำนวนมากส่วนบุคคลที่ตายภายในนั้นก็กลายเป็นปุ๋ยให้มิติลี้ลับไป

“ท่านพ่อ ไอ่พวกนั้นมันขโมยสมบัติของข้าไป”หมิงฟ่านเอ่ยฟ้องทันทีที่ออกมาจากมิติลี้ลับ

ครื่นนนนนนนนนนนน

แรงกดดันกดทับลงบริเวณของหวังเล่อเฉิงแต่เมื่อมันกำลังจะมาถึงแรงกดดันนั้นก็สลายไป

“เจ้าจะทำอะไรลูกชายข้าอย่างนั้นรึ หมิงเย่กวง”เจียงเว่ยกษัตริย์ผู้ปกครองอาณาจักรเจียงเอ่ยขึ้น

“คนของลูกเจ้านำสมบัติของลูกชายข้าไป”หมิงเย่กวงกล่าว

“ใช่ๆ พวกมันก็เอาสมบัติของพวกข้าไปเหมือนกัน”เสียงคนที่เข้าไปในวิหารได้ตะโกนเซ็งแซ่ขึ้นมา

“โอ้ เช่นนั้นพวกท่านมีหลักฐานอย่างงั้นรึว่าสมบัติเหล่านี้เป็นของพวกท่าน”หวังเล่อเฉิงเอ่ยอย่างเสียงจนทำให้ทุกคนเงียบลง

“เจ้าหนูเจ้าเอาของลูกชายข้าไปก็ต้องเอามาคืนสิ”หมิงเย่กวงเอ่ยพร้อมส่งแรงกดดันไปใส่หวังเล่อเฉิง

แต่ในครั้งกษัตริย์เจียงเว่ยไม่ได้เข้ามาช่วยทำให้โดนแรงกดดันเข้าไป แต่ปรากฎว่ามันทำอะไรหวังเล่อเฉิงไม่ได้เลยสักนิด

‘หึ ข้าเจอเซียนชั้นสูงมา 19 คนหนึ่งในนั้นเจอข้าก็กดแรงกดดันใส่ข้ายังแค่กระอักเลือดแล้วเจ้าที่ไม่ได้เป็นเซียนด้วยซ้ำจะทำอะไรข้าได้”

“แต่ข้ามีหลักฐานว่านั่นเป็นของข้าและลูกชายท่านกับสวะเหล่านี้คิดจะขโมยมันไปแต่ไร้ความสามารถ”หวังเล่อเฉิงโยนตราอาคมที่ตนลงอักขระไว้ตั้งแต่ก่อนเข้าไปแล้วเพื่อกันเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น

แวบบบบบบบบบบ

“พะ...พวกเข้าอย่าเข้ามานะ!!”

“หึ หึ อย่าตะโกนเสียงดังไปเลยองค์หญิงใครมาก็ช่วยเจ้าไม่ได้หรอก”

“พวกเจ้า!!!”

“องค์ชายหมิงฟ่านรีบจัดการนังนี่เถอะถ้าคนอื่นมาเห็นจะเกิดเรื่องยุ่งยากเอาได้”

นี่คือเหตุการณ์ตอนที่เขาเจอเจียงอี้เฟยเป็นครั้งแรก

“ทั้งสามราชวงศ์ต้องให้คำอธิบายแก่ข้าในเรื่องนี้แล้วละ”เจียงเว่ยเอ่ยพร้อมปล่อยจิตสังหารออกมา

“ยังไม่หมดนะฝ่าบาท”หวังเล่อเฉิงใช้ปราณของตนเร่งภาพไปยังเหตุการณ์ที่วิหารมิติ

ตูมมมมมมมมมมมม!!!

“ไปเก็บสมบัติมาให้หมด รอดักเอาสมบัติจากพวกมันมาให้ได้ฆ่าได้เลยข้ารับผิดชอบเอง”เสียงขององค์ชายเซียงหลี่ซุนเอ่ยสั่งตระกูลเหล่ย จุน และ ชิง

“ใครเอาสมบัติไปให้เอามาวางไว้ ไม่งั้นอย่าหาว่าข้าไม่เตือน”เฉินตงเอ่ยกับกลุ่มคนที่เข้ามาแล้วหยิบสมบัติมาได้

นี่คือเหตุการณ์ในตอนที่หวังเล่อเฉิงเข้าไปในมิติจิตวิญญาณของคันฉ่องเทวะมิติ

“พวกเจ้าอีกสามตระกูลก็ต้องมีคำอธิบายให้ข้าด้วย”เจียงเว่ยโกรธจัดที่ทั้งสามราชวงค์ทำตัวอย่างนี้แล้วยังมีตระกูลในราชวงค์ของตนร่วมด้วย

‘ท่านพ่อ ท่านต้องช่วยท่านเล่อเฉิงให้ได้นะเจ้าคะ เขาช่วยข้ากับท่านพี่ให้แข็งแกร่งขึ้นได้มากแล้วยังรักษาอาการให้ข้าด้วย’เจียงอี้เฟยส่งกระแสจิตไปหาบิดาของนางที่นางทำได้เพราะเมื่อนางบรรลุระดับก่อเสริมจิตขั้นที่ 10 มันได้เสริมจิตวิญญาณของนางจนก่อให้เกิดพลังจิตแต่เป็นขั้นไร้สีเท่านั้น

เจียงเว่ยก็ตกตะลึงเมื่อตรวจสอบระดับพลังของลูกชายและลูกสาวของตนรวมถึงเรื่องที่เจียงอี้เฟยหายจากอาการป่วยพร้อมแข็งแกร่งขึ้นอย่างก้าวกระโดด แถมยังมีพลังจิตด้วย

‘ได้ พ่อจะช่วยเขาเอง’

“ชิ!”กษัตริย์อีกสามราชวงศ์ทำอะไรไม่ได้มากเพราะว่ามีหลักฐานเต็มตาและดูเหมือนกษัตริย์แห่งราชวงศ์เจียงจะช่วยเหลือมันด้วย

“ทั้งหมด กลับ!!!”กษัตริย์ทั้งสามใช้ปราณของตนยกสมาชิกที่เข้าไปข้างในราชวงศ์ละ 20 คนแต่เหลือรอดกลับมาเพียงแค่ราชวงศ์ละ 2-3 คน แล้วลอยขึ้นมาบนนาวาเหินนภาของแต่ละราชวงศ์แล้วหายไปอย่างรวดเร็ว

“สหายน้อย ช่วยมาเป็นแขกที่ราชวงศ์ของข้าได้หรือไม่”เจียงเว่ยเอ่ยออกมากลับหวังเล่อเฉิง

“ได้ขอรับ”หวังเล่อเฉิงคารวะตอบกลับไป

“ตระกูลเหล่ย ตระกูลจุน ตระกูลชิง ต้องมีคำอธิบายมาให้ข้าด้วย ส่วนที่เหลือกลับได้”

หลังจากออกมาจากมิติลี้ลับบางคนก็เสียใจ บางคนก็ดีใจในสมบัติ แล้วกลับที่อยู่ของแต่ละคนทันที

“หวังซวน หวังซิน เล่าเรื่องของข้าให้บิดาของข้าฟังด้วย แล้วหวังซินช่วยกลั่นหยดวารีสวรรค์ให้ข้าทีให้เยอะที่สุดเท่าที่ทำได้ภายใน 3 วัน”หวังเล่อเฉิงส่งแหวนมิติที่มีน้ำมุกสวรรค์มากมายที่หวังเล่อเฉิงตั้งชื่อให้มันที่ทำนำมาจากน้ำในบ่อมุกสวรรค์

หลังจากออกคำสั่งต่อทั้งสองเสร็จแล้วหวังเล่อเฉิงก็ตามเจียงอี้เฟยไปพร้อมกับเจียงฉางเทียนขึ้นไปบนนาวานภาของราชวงศ์เจียง