ตอนที่ 96 การปลูกดอกไม้มันง่ายจะตายไป! (อ่านฟรี 09/10/2567)

“อึก! ข้า..ข้ายังไม่ตายรึ ?” เฒ่าหูลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้าใส่ ร่างกายของเขาราวกับว่ามีบางสิ่งชอนไชไปมามันสร้างความรู้สึกแย่ให้กับเขาเป็นอย่างมาก

“เฒ่าชู เจ้าเป็นอะไรไหม!” เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีร่างที่ยังไม่ได้สติของเพื่อนตนเองนอนอยู่เขาก็กล่าวออกมาเสียงดัง พลางเขย่าตัวอีกฝ่ายไปด้วย

“อะ... ข้าไม่เป็นไร นี่พวกเรายังไม่ตายรึ ?” เฒ่าชูตื่นขึ้นมาพร้อมอาการมึนงง ตัวเขาในตอนนี้ก็ไม่ได้ดีไปกว่าเฒ่าหูสักเท่าไหร่

เขาจำได้ว่าก่อนที่จะหมดสติไปเขาถูกบางสิ่งจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว หลังจากนั้นก็สลบไปทันที

มันคืออะไรกันแน่นะที่สามารถโจมตีพวกเขาทั้งสองคนให้สลบได้ในทีเดียวเช่นนี้...

“ข้าว่า.. พวกเรารีบไปก่อนจะดีกว่า” เฒ่าหูกล่าวขึ้นมาด้วยความหวาดกลัว ในตอนนี้เขาเลิกสนใจพวกสมุนไพรล้ำค่าหรือน้ำวิเศษแล้ว

ถ้าตายไปของพวกนั้นจะมีประโยชน์อะไรกันเล่า!

“พวกเราไปกันเถอะ” เฒ่าชูตอบรับก่อนจะพยุงร่างของตัวเองขึ้นแล้วเดินจากไปพร้อมกับเพื่อนของเขา

…

“เฮ้อ! แค่ปลูกต้นไม้พวกนั้นก็ยังทำไม่ได้ สุดท้ายข้าก็ต้องมาทำแทน” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาผู้หนึ่งบ่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยใจ

“ดีนะที่ข้าไปเจอก่อนจะเสียหายไปมากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นคงสิ้นเปลืองมิใช่น้อย” เขาบ่นออกมาต่อเมื่อคิดถึงเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นไม่นานมานี้

เขาแบ่งงานให้กับมนุษย์ปลาและหญิงสาวผู้งดงามไปทำ การเอาแมลงกินเลือดไปปล่อยนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไร เพียงแค่เอามันไปปล่อยในบริเวณที่ต้องการแล้วถ่ายทอดคำสั่งให้มันอย่างละเอียดก็เป็นอันใช้ได้แล้ว

แต่กับดอกไม้ฝังร่างที่มีขั้นตอนในการเพาะลงดินยุ่งยากนั้น ทั้งมนุษย์ปลาและหญิงสาวดันทำไม่ได้ แถมยังทำพวกมันตายไปสิบต้นอีกด้วย ลำบากให้เขาต้องสั่งซื้อใหม่จากระบบเพื่อนำมาแทนที่ต้นเก่า

ถ้าไม่ติดว่ากลัวพวกมันจะมีน้อยเกินไปเขาก็คงไม่ซื้อใหม่หรอก...

“ขั้นแรกก็ นำต้นอ่อนออกมาจากกระถางด้วยความระมัดระวัง ต้องใช้ลมปราณปกคลุมทั้งรากแท้และรากฝอยให้ดีอย่าให้ถูกสิ่งสกปรกปนเปื้อน” ชายหนุ่มทบทวนวิธีการปลูกดอกไม้ฝังร่างพร้อมกับทำตามไปด้วย

ดอกไม้ฝังร่างเป็นดอกไม้ขนาดเล็กประมาณหนึ่งฉื่อ มันมีดอกคล้ายบัวตูมสีแดงเข้ม ตามริมขอบของดอกมีลักษณะเหมือนฟันเลื่อยเล็ก ๆ จำนวนมากเรียงกันอยู่

ถ้ามองทะลุกลีบดอกเข้าไปจะพบว่า ด้านในของตัวดอกเต็มไปด้วยเมล็ดขนาดเล็กที่อัดแน่นไปด้วยพลังชีวิตจำนวนมาก สิ่งนี้แหละที่มันใช้ในการฝังเข้าไปในร่างของเป้าหมายเพื่อขยายพันธุ์

“ขั้นที่สอง ขุดหลุมขนาด ห้าคูณห้าชุ่น โดยจะต้องมีขนาดเท่ากันทุกด้าน ทั้งด้านบน ด้านล่าง ด้านข้าง แล้วชำระล่างรอบด้านด้วยน้ำสะอาดก่อนจะใช้พลังปราณขจัดสิ่งสกปรกทั้งหมดออกไป” ชายหนุ่มทำตามขั้นตอนไปด้วย เขาอดรู้สึกสนุกไม่ได้ที่ได้ทำงานฝีมือแบบนี้ อย่างน้อยก็ได้ฝึกทักษะติดตัวไปด้วย

“ขั้นที่สาม ทำการสัมผัสธรรมชาติรอบตัวเพื่อเรียกพลังฟ้าดินมาอำนวยพรให้ดอกไม้ที่กำลังจะปลูก มันจะทำให้ดอกไม้เติบโตได้อย่างรวดเร็ว” มาถึงขั้นตอนนี้ชายหนุ่มก็ไม่เข้าใจเสียแล้วว่าจะต้องทำยังไง ยังดีที่เขาถามระบบแล้วได้คำตอบมา

มันก็แค่การท่องบดสวดสรรเสริญทวยเทพอะไรทำนองนั้น ท่องเสร็จก็มีพลังแปลก ๆ บางอย่างมาปกคลุมดอกไม้ในมือของเขา ถึงมันจะเป็นเพียงพลังเล็กน้อยก็เถอะ

ครึ่งหลัง

“ขั้นที่เก้าสิบเก้า รดน้ำต้นไม้ด้วยบัวรดน้ำที่ทำจากไม้เก่าแก่ซึ่งต้องมีระบบไม่ต่ำกว่าระดับราชวงศ์  หลังเสร็จขั้นตอนนี้ดอกไม้ฝังร่างก็จะสามารถมีชีวิตได้อย่างแข็งแรงแล้ว” เย่ซีกล่าวออกมาพลางใช้ไม้ท่อนหนึ่งมาทำบัวรดน้ำ โชคดีที่ระบบให้ท่อนไม้ระดับจักรพรรดิที่เหลือจากการอัพเกรดร้านค้ากับเขาพอดี

ชายหนุ่มเลยนำมันมาแกะสลักเป็นบัวรดน้ำหน้าตางดงามขึ้นมาใบหนึ่ง เขาตรวจเช็คผลงานของตัวเองพลางพยักหน้าด้วยความภูมิใจ

บัวรดน้ำอันวิจิตร

ระดับ : จักรพรรดิ

คุณสมบัติ : กักเก็บน้ำได้ไม่จำกัด เมื่อพืชหรือสิ่งมีชีวิตได้รับน้ำจากบัวใบนี้จะได้รับพลังปราณจากฟ้าดินและเจริญเติบโตมากดียิ่งขึ้น

“โตไว ๆ นะเจ้าดอกไม้” เย่ซีกล่าวออกมาพลางรดน้ำไปด้วย

[“ระบบ ข้าต้องทำเก้าสิบเก้าขั้นตอนเพื่อปลูกดอกไม้ฝังร่างหนึ่งดอกรึ ? แบบนี้ไม่เสียเวลาแย่รึไง”] ชายหนุ่มนึกอะไรขึ้นมาได้เลยถามระบบไป

กว่าเขาจะทำครบทั้งเก้าสิบเก้าขั้นตอนก็กินเวลาไปถึงสองก้านธูป แล้วตอนนี้เขามีดอกไม้ฝังร่างยี่สิบต้น คงใช้เวลาทั้งวันกว่าจะปลูกได้ครบ

ยังไม่นับรวมที่จะต้องปลูกในอนาคตอีกนะ มันจะขั้นตอนเยอะแยะอะไรนักหนา!

[“ในตอนนี้ท่านได้เข้าใจขั้นตอนทั้งหมดของการปลูกดองไม้ฝังร่างแล้ว ต้นถัดไปท่านสามารถข้ามขั้นตอนได้เลย เพียงเลือกจุดที่ต้องการปลูกระบบจะทำการส่งดอกไม้ลงในพื้นที่จุดที่เลือกให้โดยอัตโนมัติ”] ได้ยินคำตอบของระบบก็ทำให้ชายหนุ่มใจชื้นขึ้นไม่น้อย

ถึงเขาจะทำตามทุกขั้นตอนได้อย่างสมบูรณ์แบบก็เถอะ แต่ใครอยากจะไปนั่งทำซ้ำซากกัน!

[“โอเค งั้นข้าเลือกตรงนี้แล้วก็...”] ชายหนุ่มเดินไปยังจุดต่าง ๆ ที่เขาต้องการจะปลูกดอกไม้ฝังร่างเอาไว้

โดยเขาจะเลือกตามบริเวณที่มีดินให้มันอยู่ โดยจะเลือกปลูกให้ห่างกันเพื่อความครอบคลุมในการป้องกันพื้นที่ เนื่องจากเป็นดอกไม้ที่ต้องการดินในการดำรงชีวิตมันจึงปลูกในบึงน้ำไม่ได้

แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาสำคัญอะไร เพราะเขาให้ฟิชกับเยี่ยหลิงนำแมลงกินเลือดไปวางตามจุดต่าง  ๆ ของบึงน้ำแล้ว แมลงพวกนี้มันอาศัยอยู่ได้ทุกสภาพพื้นผิว ไม่ว่าจะเป็นดินหรือน้ำพวกมันก็อยู่ได้ทั้งนั้น จะเสียก็แต่ระดับของพวกมันยังเป็นแค่ระดับผู้ฝึกหัดปราณก็เท่านั้นทำให้พวกมันยังทำอันตรายอะไรผู้บุกรุกได้ไม่ยากนัก

ถึงพวกมันจะระดับต่ำก็ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ไปเสียทีเดียว เพราะพวกมันสามารถเกาะติดกับสิ่งมีชีวิตเพื่อดูดเลือดมาใช้เพิ่มระดับของพวกมันได้ ขอแค่สิ่งมีชีวิตนั้นยังไม่ถึงระดับจักรพรรดิก็ยากที่จะตรวจจับหรือทำร้ายพวกมันได้

“นายท่าน ท่านปลูกดอกไม้เหล่านั้นได้ดายขนาดนั้นเลยรึ ?” เยี่ยหลิงที่บังเอิญอยู่แถวนั้นพอดีกล่าวถามขึ้น นางเห็นว่าเถ้าแก่เพียงแค่จ้องมองไปยังจุดหนึ่ง หลังจากนั้นดอกไม้ที่ทั้งนางและมนุษย์ปลาปลูกไม่ได้ก็ปรากฏอยู่ตรงจุดนั้นในทันที

“อืมม.. ข้ามีวิธีการพิเศษน่ะ” เย่ซีที่ไม่รู้จะตอบอะไรเลยแถไปตามนั้น

‘แล้วก่อนหน้านี้เถ้าแก่จะให้พวกข้าทดลองปลูกทำไมนะ ดอกไม้เหล่านั้นเลยตายไปตั้งสิบต้น’ หญิงสาวครุ่นคิดในใจด้วยความสับสน

‘มันต้องเป็นเพราะเถ้าแก่อยากให้พวกเราได้ทดลองเป็นแน่! ถึงจะเสียดอกไม้ล้ำค่าไปเถ้าแก่ก็ไม่เสียดาย สมกับที่เป็นเถ้าแก่จริง ๆ ข้านับถือเถ้าแก่ยิ่งนัก!!’ หลังจากคิดอีกทีนางก็ได้ข้อสรุปออกมาเช่นนี้ ทำให้หญิงสาวยิ่งรู้สึกเทิดทูนชายหนุ่มตรงหน้ามากขึ้นไปอีกระดับ