ตอนที่ 20 ท่านเฉียนผู้โหดเหี้ยม

ตอนที่ 20 : ท่านเฉียนผู้โหดเหี้ยม

เมื่อกู่หยุนตงและคนอื่นๆ เปลี่ยนทิศทางเพื่อไปที่เมืองซวนเหอ กู่ฉีเยว่ก็บังเอิญเห็นพวกเขา

นางรีบมาหาสามีของนางฟู่หมิง และท่านเฉียนทันที นางชี้ไปในทิศทางนั้น และรีบบอกให้พวกเขาไล่ตามกู่หยุนตง นางเผยยิ้มอย่างน่ากลัว

"ข้าบอกเจ้าแล้วว่าอย่าใจกว้าง เด็กเหลือขอผอมแห้งอย่างเจ้าจะหนีจากมือของท่านเฉียนได้หรือ? แค่เจ้ารอ ข้าจะให้เจ้ากลับมาและคุกเข่ายอมรับความผิดของเจ้า ฮึ!"

กู่หยุนตงเดินไปได้ไม่ไกลนัก ท้ายที่สุดนางกําลังแบกเด็กบนหลังของนาง และมันเป็นกลางดึก หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่นางต้องเดินช้าลง

โชคดีที่มีคนไม่มากนักที่ใช้เส้นทางนี้ โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาทั้งหมดไปที่เมืองหว่านฉิงที่ใกล้กว่า เมืองซวนเหออยู่ไกลเกินไป คนที่เลือกเส้นทางนี้มีเงื่อนไขที่ดีกว่าอย่างแน่นอน ส่วนใหญ่เพราะพวกเขายังคงมีเกวียนลาหรือรถม้า

กู่หยุนตงและคนอื่นๆ เป็นคนยากจนยิ่ง อืม นางต้องตรวจสอบในภายหลังว่ามีเกวียนในช่องว่างมิติพอที่จะให้พวกเขาใช้หรือไม่

ในขณะนั้น นางได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งจากด้านหลัง สัญชาตญาณแรกของกู่หยุนตงคือตื่นตัวและซ่อนตัวอย่างระมัดระวังหลังทางลาดใกล้เคียงกับนางหยาง

ขณะที่พวกเขาซ่อนตัว ท่านเฉียน ฟู่หมิง และคนอื่นๆ ก็มาถึง

หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า ภายใต้แสงจันทร์ ร่างห้าร่างปรากฎ และพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นผู้ชาย

กู่หยุนตงกลั้นหายใจทันที วินาทีต่อมา นางได้ยินเสียงที่ใจร้อนของผู้ชายคนหนึ่ง “เจ้าบอกว่ามีเงาของใครบางคนอยู่ข้างหน้าไม่ใช่หรือ คนเล่า ไม่มีแม้แต่เงาของผี”

"ท่านเฉียน อย่ากังวล เมื่อกี้ที่ข้าเห็นไม่ผิดแน่ พวกเขาคงได้ยินเสียงฝีเท้าและซ่อนตัว ลองคิดดู มีเพียงสี่คนและสองคนเป็นเด็กเล็กที่ยังคงดื่มนม ไม่สามารถเดินเร็วได้เลย ฉีเยว่ยังกล่าวอีกว่าพวกเขาเพิ่งจากไปไม่นานมานี้ พวกเขาต้องอยู่ใกล้ๆ พวกเราหาดูเถิด"

"ฮึ่ม เจ้าหาหลานชายและหลานสาวของเจ้าให้เจอดีกว่า ไม่อย่างนั้นข้าจะใช้ลูกสาวของเจ้าแทน"

"ไม่ต้องห่วงท่านเฉียน ข้ารับรองพวกเขาหนีไม่พ้นแน่"

ตอนแรกกู่หยุนตงคิดเพียงว่า เสียงของฟู่หมิงฟังดูคุ้นเคยแต่นางนึกไม่ออกว่าเป็นใคร เมื่อนางได้ยินคําว่า “ฉีเยว่” นางจําได้ทันที นี่ไม่ใช่เสียงของอาเขยเล็กของนางเหรอ?

ตามที่คาดไว้ สามีภรรยาคู่นี้ไม่ใช่คนดี ก่อนหน้านี้ไม่ประสบความสําเร็จในการสร้างปัญหาให้นาง

ท่านเฉียนคนนี้...

กู่หยุนตงได้ยินเกี่ยวกับเขาในระหว่างทางเช่นกัน เนื่องจากเมื่อนางถามถึงที่อยู่ของกู่ต้าเจียง นางรวบรวมข้อมูลทุกประเภทในบริเวณใกล้เคียงด้วย นางรู้ว่ามีคนชื่อท่านเฉียนที่ประตูเมืองที่แลกเปลี่ยนอาหารกับเด็ก ทั้งเด็กชายและเด็กหญิงที่หน้าตาดี ตราบใดที่มีคนมาหาเขา เขาสามารถคิดวิธีพาคนอื่นเข้ามาในเมืองได้

ท่านเฉียนคนนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงและโหดเหี้ยม ว่ากันว่าครั้งหนึ่งเด็กคนหนึ่งต้องการหลบหนี เขาถูกทรมานจนตายต่อหน้าทุกคน ถ้าผู้ใดไม่เชื่อฟัง เขาจะเฆี่ยนตีพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะคุกเข่าและร้องขอความเมตตา

เขาไม่เพียงแต่ทรมานร่างกายมนุษย์เท่านั้น แต่ยังทําลายศักดิ์ศรีทางจิตใจอีกด้วย

กู่ฉีเยว่และฟู่หมิงกําลังจะขายพวกเขาให้กับบุคคลเช่นนี้?

ใบหน้าของกู่หยุนตงเย็นชาลงทันที คู่รักคู่นี้เกิดมาเพื่อคู่กันจริงๆ ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเข้ากันได้ดี

เนื่องจากเป็นกรณีนี้ พวกเขาจึงไม่สามารถตําหนินางได้

กู่หยุนตงลดเสียงลงพูดกับนางหยางและกู่หยุนซูที่ตื่นแล้วว่า "เป็นเด็กดีและซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาหรือส่งเสียง"

นางหยางและกู่หยุนซูได้พัฒนานิสัยการเชื่อฟังไปพร้อมกันแล้ว เมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้พวกเขาพยักหน้าทันที

ในอีกด้านหนึ่ง ท่านเฉียนโบกมือให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา "ไปค้นหารอบๆ"