บทที่ 88 : กําเนิดอัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้อีกครั้ง!
บทที่ 88 : กําเนิดอัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้อีกครั้ง!
ณ คฤหาสน์ตระกูลเย่
เย่ว์รู่ชวงได้เห็นร่างสีดําก้าวออกมาจากอากาศและปรากฏตัวต่อหน้าเธอ
"รู่ชวง….มู่ซีเหยาตั้งท้องลูกของข้า!"
เมื่อออกมาจากการฝึกตน, เย่หวู่ชางก็ดูวิตกกังวลเเละทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย
เมื่อเขามองไปที่เย่ว์รู่ชวงในขณะนี้….เขาดูไม่เหมือนเป็นตัวเองเลย
“ท่านพี่ว่าอะไรนะ!”
เย่ว์รู่ชวงมองไปที่เย่หวู่ชางด้วยความตกใจ
แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าเย่หวู่ชางรู้ได้อย่างไรว่ามู่ซีเหยาตั้งท้อง
แต่เธอก็รู้สิ่งหนึ่ง…เย่หวู่ชางจะไม่พูดคําเหล่านี้โดยไม่มีเหตุผล
ถ้าเขากล้าพูดก็แสดงว่ามันเป็นความจริง
ในตอนนี้เธอไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาจริงๆ
เเละเมื่อเห็นสีหน้าของเย่ว์รู่ชวง ที่อยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่กล้า
สิ่งนี้ก็ทําเย่หวู่ชางรู้สึกไม่สบายใจทันที
"รู่ชวง….มันเกิดอะไรขึ้น!" เย่หวู่ชางมองไปที่เธอและถามเบาๆ
"สามี, เมื่อกี้มีข่าวว่าราชาแห่งเผ่าพันธุ์ปีศาจที่ถูกกักขังไว้ใต้เมืองโบราณชางหยวนได้หลุดออกมาเเละทำการกวาดล้างทุกคนในเมืองโบราณชางหยวน"
ตูมมมม!
เย่หวู่ชางรู้สึกถึงเสียงคํารามดังสนั่นในใจของเขา
ในขณะนี้เขารู้สึกว่าจิตใจของเขาว่างเปล่าและไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้
ทันใดนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปในอากาศและมุ่งหน้าไปยังเมืองโบราณชางหยวนด้วยความเร็วสูงสุด
"สามี!" เย่ว์รู่ชวงอดไม่ได้ที่จะตะโกน
แต่ในขณะนี้เย่หวู่ชาง ไม่มีความตั้งใจที่จะสนใจฟังอะไรเเล้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้, ในตอนแรกเย่ว์รู่ชวง ต้องการจะติดตามเขาไป
แต่ทันใดนั้นเธอก็คิดอะไรบางอย่างได้และรีบมุ่งหน้าไปยังภูเขาด้านหลังทันที
"ท่านบรรพบุรุษ, เย่ว์รู่ชวงมาขอพบท่าน!"
ร่างของเย่เจิ้นปรากฏขึ้นเกือบจะในทันที
"รู่ชวงน้อย มันเกิดอะไรขึ้น?”
เย่ว์รู่ชวงไม่ได้ปิดบังอะไรและรีบอธิบายทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อได้ยินเช่นนี้เย่เจิ้นก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง
แต่สุดท้ายเขาก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
"มันไม่มีประโยชน์อะไรเเล้ว, ราชาแห่งเผ่าพันธุ์ปีศาจได้ปรากฏตัวขึ้น มาเเบบนี้”
“แม้ว่าร่างที่แท้จริงของเขาจะอ่อนแอลงมาก, แต่ฐานการฝึกตนของเขาก็คงจะไม่ต่ำกว่าอาณาจักรเชื่อมโยงเทพเจ้า….และพลังการต่อสู้ของเขาก็จะล้นหลามมากในผู้คนระดับเดียวกัน”
“ดังนั้น, เมื่อเขาลงมือแล้ว….เเน่นอนว่ามันจะไม่มีผู้รอดชีวิตในเมืองโบราณชางหยวน!”
หลังจากพูดจบ, เขาก็ได้เเต่ส่ายหัวด้วยความเสียใจ
เเต่เมื่อเห็นสีหน้าของเย่ว์รู่ชวง….เขาก็รู้ถึงความกังวลของเธอเช่นกัน
ดังนั้น, เขาจึงโบกมือเเละพาเย่ว์รู่ชวง บินตามเย่หวู่ชางไปโดยตรง
เมื่อเห็นเย่หวู่ชาง,เย่ว์รู่ชวง, และเย่เจิ้นจากไปทีละคน
ผู้หญิงที่เหลือของตระกูลเย่ต่างก็มองหน้ากัน
พวกเธอรู้ว่าต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น….แต่พวกเขาไม่มีอํานาจใดๆและทําได้เพียงสวดอ้อนวอนอย่างเงียบๆเท่านั้น
………
เหนือเมืองโบราณชางหยวน
ตอนนี้มีผู้คนนับไม่ถ้วนยืนสังเกตการณ์รอบๆอยู่ในขณะนี้
พวกเขาทั้งหมดมองไปที่เมืองโบราณชางหยวน….ซึ่งตอนนี้กลายเป็นซากปรักหักพังและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
นี่เป็นหนึ่งในกองกําลังที่โดดเด่นในอาณาจักรชางหลาน, เเต่เพียงชั่วข้ามคืนมันก็กลายเป็นซากปรักหักพัง
ผู้คนถูกกวาดล้างจนไม่เหลือชีวิตแม้แต่ชีวิตเดียว
ความหวาดกลัวและความดุร้ายของราชาเเห่งเผ่าพันธุ์ปีศาจสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนด้วยสิ่งนี้
ครืนนนน!!!
ทันใดนั้นในระยะไกล ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุขึ้น
ณ ขณะนี้….แม้แต่ผู้ฝึกตนอาณาจักรดวงดาวหลายคนก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปมอง
ออร่านี้น่ากลัวมากเกินไป….มันทําให้ผู้ฝึกตนอาณาจักรถ้ำสวรรค์รู้สึกหวาดกลัวเเละแม้แต่ผู้ฝึกตนอาณาจักรดวงดาวก็ยังรู้สึกกดดันอย่างมาก
ทันใดนั้น, ต่อหน้าต่อตาทุกคน….ร่างของเย่หวู่ชางก็ลงมาจากท้องฟ้าเเละตกอยู่ในสายตาของฝูงชน
เมื่อพวกเขาเห็นบุคคลนี้ได้อย่างชัดเจน….ทุกคนต่างก็ตกตะลึงและตามมาด้วยความประหลาดใจ
"เขาคือเย่หวู่ชาง, อ๋องดาบไร้เทียมทานเย่หวู่ชาง…..เขามาที่นี่ได้อย่างไร!"
"ดูออร่าของเขาสิ, เขาไปถึงขั้นที่สามของอาณาจักรถ้ำสวรรค์แล้ว….นี่มันไม่น่าเชื่อเลย"
"เขาทำได้อย่างไร?...ข้าจําได้ว่าตอนที่เขาฆ่าอ๋องเฟิงซิง เขายังอยู่เเค่ขั้นที่แปดของการสําแดงกฎเกณฑ์เท่านั้นเอง"
"ใช่….เเละในตอนนั้นเขาสามารถฆ่า อ๋องอาณาจักรถ้ำสวรรค์ด้วยพลังของอาณาจักรสําแดงกฎเกณฑ์ได้”
“ตอนนี้เขามาถึงอาณาจักรถ้ำสวรรค์แล้ว….และมันเป็นขั้นที่สาม, เเบบนี้ข้าเกรงว่าจะไม่มีใครหยุดเขาได้อีกเเล้ว”
"แค่ออร่าอย่างเดียวก็บอกได้เเล้ว, ดูสิ อ๋องเจียงเยว่, อ๋องตงซู, อ๋องติงเฟย พวกเขาล้วนเป็นผู้ฝึกตนที่เป็นที่รู้จักทั่วทั้งมณฑล”
“เเละฐานการฝึกตนของพวกเขาได้มาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรถ้ำสวรรค์….ซึ่งอยู่ห่างจากอาณาจักรดวงดาวเพียงก้าวเดียว แต่ดูสถานะในปัจจุบันของพวกเขาสิ!”
เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปมอง
เเละพวกเขาก็ได้เห็นว่าเหล่าอัจฉริยะที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่ยงคงกระพันและได้รับการกล่าวขานว่าไม่มีใครเทียบได้
ตอนนี้กําลังกัดฟันและกําหมัดแน่นราวกับกำลังต่อต้านพลังอันมหาศาลบางอย่างอยู่
เมื่อเห็นสิ่งนี้, พวกเขาจะไม่เข้าใจได้อย่างไรว่าใสถานการณ์เเบบนี้เกิดจากการต่อต้านออร่าการกดขี่ของเย่หวู่ชาง
เเละหลังจากได้เห็นฉากนี้ทุกคนก็อ้าปากค้างด้วยความตกตะลึงและสยองขวัญโดยไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าแค่การขัดขืนออร่าของเขามันยังลำบากขนาดนี้….เเล้วเเบบนี้จะมีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้หรือ?
หลังจากนั้น, ในที่สุดร่างของเย่หวู่ชางก็มาถึงที่นี่
เเละทันทีที่ร่างกายที่แท้จริงของเขาปรากฏขึ้น…..ออร่าของเขาก็น่ากลัวยิ่งกว่าก่อนหน้านี้มาก
ในที่สุดขุมพลังของอ๋องกลุ่มนี้ก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไปและพวกเขาก็ล้มลงไปยังพื้นที่ด้านล่างอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้า มันก็เหลือเพียงผู้ที่อยู่เหนืออาณาจักรดวงดาวและเย่หวู่ชาง เท่านั้นที่ยังคงยืนอยู่ในอากาศ
ฉากนี้ทําให้ทุกคนร้องไห้ออกมาด้วยความทุกข์ใจ
เพียงแค่ออร่าของเขาเพียงอย่างเดียวเขาก็สามารถปราบปรามผู้ฝึกตนระดับเดียวกันได้อย่างง่ายดายเเล้ว
"ช่างน่ากลัวมากจริงๆ!"
"เเค่ออร่ายังน่ากลัวมากขนาดนี้, เเล้วพลังที่เเท้จริงของเขาจะไม่ยิ่งกว่านี้อีกเหรอ"
"ใช่….อ๋องติงเฟยและคนอื่นๆล้วนมีความแข็งแกร่งที่เพียงพอที่จะอยู่ในสามสิบอันดับแรกของอาณาจักรชางหลาน….แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถต้านทานออร่าของเย่หวู่ชางได้!"
"อ๋องดาบไร้เทียมทาน….ช่างเป็นชื่อที่เหมาะสมกับเขาอย่างแท้จริง!"
"ใช่, เเละข้ารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเขาเพียงพอแล้วที่จะได้ชื่อว่าเป็นอันดับหนึ่งในอาณาจักรชางหลาน!"
"เเต่ข้าสงสัยมาก….ว่าเขาปลูกฝังและปรับปรุงความแข็งแกร่งของเขาอย่างไรถึงได้เเข็งเเกร่งเเบบนี้"
"หรือมันอาจจะเกี่ยวข้องกับประตูหินลึกลับในอาณาจักรลับมังกรทยาน?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้างและหัวใจของพวกเขาก็สั่นสะท้านทันที
แม้แต่ผู้ฝึกตนอาณาจักรดวงดาว…หลังจากที่พวกเขาได้เห็นฐานการฝึกตนของเย่หวู่ชาง, พวกเขาก็รู้สึกปรารถนาต่อความลับหลังประตูหินลึกลับนั้นเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม, ก่อนที่พวกเขาจะสามารถดําเนินการใดๆ….เสียงเยาะเย้ยก็ดังขึ้นมาเสียก่อน
"หึๆ….ข้าแนะนําพวกเจ้าว่าอย่ามีความคิดที่ไม่เหมาะสมจะดีกว่า”
“พวกเจ้าอย่าลืมนะ, ว่ามีผู้ฝึกตนอาณาจักรเชื่อมโยงเทพเจ้าที่น่าสะพรึงกลัวของตระกูลเย่….ซึ่งแม้แต่ตระกูลตงฟางก็ไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคือง”
“เเล้วพวกเจ้า….มีความกล้ามากกว่าตระกูลตงฟางงั้ยหรือ?”
"ใช่, พลังการต่อสู้ของตงฟางหมิงคง สามารถติดหนึ่งในสิบอันดับแรกของ มณฑลเทียนหลัว….เเต้กระนั้นเขาก็ยังไม่สามารถเผชิญหน้ากับชายคนนั้นได้”
“เเบบนี้, ถ้ายังมีเขาอยู่…..ใครล่ะที่จะกล้าแตะต้องเย่หวู่ชาง”
เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะท้าน
ทันใดนั้น, พวกเขาก็นึกถึงภาพเคลื่อนไหวที่ถูกเผยแพร่โดยศาลากลไกสวรรค์
ซึ่งนั่นแสดงให้เห็นการต่อสู้ระหว่างเย่เจิ้นและตงฟางหมิงคง
เเละภาพการต่อสู้นี้ก็ทำให้ความโลภภายในใจของพวกเขาหายไปในทันที
ใช่เเล้ว…..แม้ว่าความลับของเย่หวู่ชางจะน่าดึงดูดใจมากเเค่ใหน
แต่พวกเขาก็คงต้องมีโชคลาภที่มากพอจึงจะคว้ามันไว้ได้
……..
อย่างไรก็ตาม
ณ ขณะนี้, เย่หวู่ชางไม่สนใจความคิดของคนเหล่านี้เลยเเม้เเต่น้อย
เขาตรงมาที่ด้านล่างและพยายามตามหาร่องรอยเพื่อระบุตําแหน่งของมู่ซีเหยา
อย่างไรก็ตาม, เเม้ว่าจะพยายามมองหาอยู่นาน…..แต่เขาก็ไม่พบเบาะแสเลยเเม้เเต่นิดเดียว
เเละในเวลานี้เอง, เย่เจิ้นก็มาถึงพร้อมกับเย่ว์รู่ชวง
การมาถึงของเย่เจิ้นทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนประหลาดใจ….เเละตามมาด้วยการเฉลิมฉลองอย่างลับๆ
เพราะโชคดีที่พวกเขาไม่ได้ลงมือทํา อะไรเย่หวู่ชาง, มิฉะนั้นไม่เพียงแต่พวกเขาที่จะตายในวันนี้…..แต่กองกําลังที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาอาจจะถูกใช้โดยเย่เจิ้นเพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูอีกด้วย!
"สามี พี่สาวกับอาจารย์ถูกฆ่าไปแล้วจริงๆเหรอ?"
ดวงตาที่สวยงามของเย่ว์รู่ชวงแสดงให้เห็นถึงหมอกเเห่งคราบน้ำตา
ท้ายที่สุดเเล้วมู่ซีเหยาเเละอาจารย์เป็นสองคนที่เธอรักมากที่สุดในเมืองโบราณชางหยวน
อย่างไรก็ตาม, เย่หวู่ชางกลับส่ายหัวเเละพูดว่า
"ในตอนที่ราชาปีศาจหลุดออกมาอาจารย์ของเจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่, เเละซีเหยาเองก็น่าจะยังไม่ตายเช่นกัน"
"จริงๆหรือ?"
เมื่อได้ยินว่าคนสองคนที่เธอห่วงใยมากที่สุดน่าจะยังมีชีวิตอยู่….เย่ว์รู่ชวงก็แสดงความดีใจในทันที
ในเมืองโบราณชางหยวน, คนสองคนที่เธอห่วงใยมากที่สุดคือพวกเขาโดยธรรมชาติ….ตอนนี้เมื่อพวกเขายังมีชีวิตอยู่ เธอก็ไม่สนใจคนอื่นอีกเเล้ว
เเละเมื่อได้ยินคําถามของเย่ว์รู่ชวง…..เย่หวู่ชางก็พยักหน้าตอบ
"ข้ามั่นใจมากว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่"
เพราะในตอนที่กำลังเดินทาง, เย่หวู่ชางก็ตระหนักได้
มันเป็นเวลากว่าครึ่งเดือนแล้วที่ราชาปีศาจหลุดออกมาเเละทําลายเมืองโบราณชางหยวน
แต่มู่ซีเหยาพึ่งจะให้กําเนิดบุตรในวันนี้….ดังนั้นมันจึงมีความเป็นไปได้เพียงสองทาง
คือมู่ซีเหยาจากไปก่อนกําหนด, หรือมู่ซีเหยาหลบหนีไปได้
แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังกังวลอยู่บ้าง….แต่เขาก็รู้สึกโล่งใจกว่าก่อนหน้านี้มากเเล้ว
ณ ขณะนี้เขาพยายามใช้ดวงตาเเห่งโชคชะตาเพื่อติดตามที่อยู่ของมู่ซีเหยา…..แต่น่าเสียดายที่มันล้มเหลว
อย่างไรก็ตาม, สิ่งนี้ก็ทำให้เขารู้สึกโล่งใจเช่นกัน
เพราะถ้าเเม้เเต่ดวงตาเเห่งโชคชะตายังหาเธอไม่เจอ, ดังนั้นเผ่าพันธุ์ปีศาจก็คงหาเธอไม่เจอเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม, เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่ามู่ซีเหยาไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน
……….
ในวันต่อมา
เย่หวู่ชางและเย่เจิ้นก็ได้ทําการค้นหาอย่างละเอียดในรัศมีหลายพันกิโลเมตร….แต่สุดท้ายพวกเขาก็ไม่พบอะไรเลย
พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมแพ้
อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่เย่หวู่ชาง กลับมาถึงตระกูล….เขาก็ได้เผยแพร่ข้อความในนามของผู้นำตระกูลเย่
ใครก็ตามที่พบข้อมูลของมู่ซีเหยา, คนผู้นั้นจะได้รับรางวัลอย่างยิ่งใหญ่….. และเย่หวู่ชางจะช่วยพวกเขาอย่างไม่มีเงื่อนไขในทุกข้อเรียกร้อง
ซึ่งข่าวนี้ได้ทำให้ทั้งอาณาจักรชางหลานสั่นสะเทือน
มิตรภาพจากเย่หวู่ชางนั้นไม่ควรมองข้ามอย่างยิ่ง
กองกําลังจํานวนมากต่างเก็บเอามันเข้าไว้ในใจ
แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้สนใจความแข็งแกร่งของเย่หวู่ชางมากนัก
เเต่ด้วยศักยภาพมหาศาลของเย่หวู่ชางและผู้พิทักษ์อาณาจักรเชื่อมโยงเทพเจ้าขั้นสูงสุดยที่สามารถปราบปรามตระกูลตงฟาง
อย่างน้อยที่สุด อนาคตของเย่หวู่ชางก็จะต้องถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรเชื่อมโยงเทพเจ้าเป็นอย่างน้อย
มิตรภาพจากบุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ไม่ควรถูกมองข้าม
นอกจากนี้, ข่าวนี้ยังเป็นที่สนใจจากกองกําลังจํานวนมากในมณฑลเทียนหลัวอีกด้วย
เเละแม้แต่ตระกูลตงฟางก็ต้องการซ่อมแซมความสัมพันธ์ของพวกเขากับเย่หวู่ชาง….ดังนั้นพวกเขาจึงส่งคนจํานวนมากไปค้นหาที่อยู่ของมู่ซีเหยา
อย่างไรก็ตาม, ในอาณาจักรชางหลานทั้งหมด…..บุคคลเดียวที่รู้ตําแหน่งของมู่ซีเหยาในเทือกเขาซวนจงก็คือเจียงลั่วเฉิน
แต่คนเดียวที่รู้ข้อมูลนี้กลับได้ออกจากมณฑลเทียนหลัวไปแล้ว
ราชาสายฟ้าสวรรค์อาจารย์ของเจียงลั่วเฉินนั้นไม่ได้เป็นคนในมณฑลเทียนหลัว
ว่ากันว่าเขาเป็นศิษย์ของนิกายอันทรงพลังจากโลกภายนอกที่ออกมาท่องเที่ยวสัมผัสโลก
เเละตอนนี้, เจียงลั่วเฉินได้ตามเขากลับไปที่นิกายนั้นเเล้ว
………
ณ ตระกูลเย่
เมื่อกลับมายังสถานที่อันเงียบสงบของเขา…..เย่หวู่ชางก็มองไปการเเจ้งเตือนของระบบ
[การประเมินโชค: สีม่วงทอง, การประเมินความถนัด: เหนือโลก, การประเมินพรสวรรค์: ร่างกายมารสวรรค์, ดวงตาดาบปีศาจ, หัวใจเทพปีศาจ, การประเมินคุณสมบัติ: อัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้!]
แน่นอนว่าพรสวรรค์ของมู่ซีเหยานั้นเหนือกว่าของเย่ว์รู่ชวง
ดังนั้น, ลูกคนแรกของพวกเขาแม้จะเกิดมาอย่างเร่งรีบ….แต่ก็ยังเป็นอัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้
[ขอแสดงความยินดีโฮสต์ คุณสมบัติของทายาทโฮสต์ได้รับการประเมินเป็นอัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้…..โฮสต์ได้รับรางวัล: ห้องเเห่งการเวลา, ชิ้นส่วนร่างกายวิญญาณ 9 ชิ้น, ชิ้นส่วนดวงตาศักดิ์สิทธิ์ 9 ชิ้น, ต้นไม้บ่อน้ำมังกรสามแสง, เลือดเทพปีศาจ, เส้นเอ็นพื้นที่วิญญาณขั้นกลาง, สายเเร่ศิลาวิญญาณขั้นสูง, ทักษะการต่อสู้ระดับจักรพรรดิ-ดาบผ่าสามโลกา, และคะแนนโชคลาภ 20 ล้านคะแนน]
……….
สมเป็นรางวัลจากอัจฉริยะผู้ไม่มีใครเทียบได้อย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากความรู้สึกผิดของเขาที่มีต่อเด็กคนนี้และมู่ซีเหยา
มันจึงทําให้เย่หวู่ชางไม่มีความสุขกับรางวัลในครั้งนี้มากนัก
ในใจของเย่หวู่ชาง, มีเพียงความรู้สึกผิดและความปวดใจสําหรับเด็กคนนี้
เขาต้องการไปหาพวกเขาจริงๆ, แต่เขาไม่รู้ว่าจะไปหาพวกเขาได้จากที่ใหน
ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหมดหนทางอย่างเเท้จริง
เเละทันใดนั้น
สายตาของเขาก็มองลงมาที่รางวัลของระบบ
[ห้องเเห่งกาลเวลา: สมบัติลึกลับที่มีพลังของเวลา…..ในพื้นที่นี้สามารถฝึกฝนได้เเละอัตราส่วนของเวลาที่ผ่านไปภายในห้องเทียบกับโลกภายนอกคือ...]
………………………
