Chapter 55: เชื่อใจ
Chapter 55: เชื่อใจ
แอ็คเซลขยี้หัวเควินและจูบหน้าผากเขา แล้วแอ็คเซลก็พูดกับเควินว่า กลับบ้านกันเถอะที่รัก
เควินกับอลัน เก็บของใส่ถุงวิเศษ และพวกเขาก็แยกย้ายกันกลับบ้านคนละทาง
แอ็คเซลถามเควินด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า "อลันได้สอนวิธีปรุงยาให้คุณมั้ย"
เควินกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า "ใช่ เขาสอนวิธีการปรุงยาให้เร็วขึ้น และ ผลลัพธ์ก็น่าทึ่งมากเลย”
"ตอนนี้ฉันใช้เวลาแค่ 5 นาทีในการปรุงยา และเทคนิคนี้ช่วยฉันประหยัดพลังวิญญาณได้ 50 หน่วยเลยทีเดียว”
"ลองคิดดูสิว่าฉันจะปรุงยาได้กี่ขวดด้วยเทคนิคนี้"
แอ็คเซลรู้สึกประหลาดใจมาก เขาจึงกล่าวว่า "คุณพูดถูก มันเยี่ยมไปเลยที่รัก"
เควินกล่าวเสริมด้วยรอยยิ้มว่า "อลันเองก็บอกฉันว่าการปรุงยาและการทําสมาธิจะเพิ่มพลังวิญญาณของฉัน ดังนั้นการที่พลังวิญญาณของฉันจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วคงดูไม่น่าสงสัยนัก"
แอ็คเซลถามเขาเมื่อเขาแน่ใจว่าพวกเขาไม่มีใครอยู่รอบ ๆ แล้ว "มันไม่ดีกว่าหรอ ที่จะบอกความจริงกับพวกเขา”
“แม้ว่าพวกเขาจะไม่ถามอะไรเรา แต่พวกเขาคงจะสงสัยตัวตนของคุณอย่างแน่นอน เอริคไม่ได้โง่ และอลันนั้นเรียกได้ว่าอัจฉริยะเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นหลังจากบ่ายนี้ พวกเขาอาจจะสงสัยว่าเราซ่อนอะไรไว้จากพวกเขาอยู่รึเปล่า”
แอ็คเซลเสียใจนิดหน่อยที่ให้เควินสู้กับเอริค แต่เขารู้ว่าเควินเป็นคนเดียว ที่สามารถบอกเขาได้ว่า สัญชาตญาณของเขาถูกต้องหรือไม่
จากนั้นเควินก็ถามคําถามที่ทําให้เขาประหลาดใจว่า "คุณเชื่อใจพวกเขามากพอที่จะฝากชีวิตของเราไว้กับพวกเขามั้ย"
แอ็คเซลไม่ได้ตอบในทันที เขาใช้เวลาคิดและชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสีย ซึ่งเขารู้ว่าเควินก็ทำแบบเดียวกัน
ทันทีที่มาถึงศาลาของพวกเขา เควินทําอาหารจานด่วนและแอ็คเซลก็จัดโต๊ะรอเขาและพวกเขาก็ยังคงจมอยู่ในความคิดนี้
เมื่อเควินเสิร์ฟอาหารและนั่งถัดจากแอ็คเซล เขาก็จูบแก้มแอ็คเซลและพูดว่า "ไว้เราจะคุยกันนะไม่ต้องกังวล เรารีบกินในขณะที่มันร้อนอยู่เถอะ"
จากนั้นแอ็คเซลก็พูดกับเขาว่า "ฉันเชื่อพวกเขา ที่รัก เรื่องที่คุณมาจากอีกโลกหนึ่ง หรือตัวตนที่แท้จริงของคุณ พวกเขาจะเชื่อแน่นอน ส่วนเรื่องระบบนั้นมันง่ายที่จะพิสูจน์การมีอยู่ของมัน แต่ในทางกลับกัน ฉันกลัวที่จะทําให้พวกเขาตกอยู่ในอันตรายเพราะเครื่องหมายบนหน้าอกของคุณ"
เควินยังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขาสาบานว่าจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนในชีวิตที่ผ่านมาของเขาและเขาต้องการที่จะมีเพื่อนและคนที่ไว้ใจได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทรยศ
ดังนั้นเขาจึงพูดกับแอ็คเซลว่า "ถ้าเราตัดสินใจที่จะบอกตัวตนที่แท้จริงและเรื่องระบบของฉัน เราก็คงไม่สามารถซ่อนความจริงของเครื่องหมายนี้และเลี่ยงอันตรายจากพวกเขาได้"
แอ็คเซลมองเขาด้วยความประหลาดใจและถามว่า "คุณยินดีที่จะบอกความจริงกับพวกเขาหรอ คุณไม่อยากโน้มน้าวให้ฉันยอมแพ้เหรอ"
เควินยิ้มให้เขาและจูบริมฝีปากของเขาอย่างรวดเร็ว และเขาลูบแก้มแอ็คเซลพร้อมกล่าวว่า "ฉันได้บอกคุณไปแล้วเมื่อฉันตัดสินใจที่จะไว้วางใจคุณและสารภาพตัวตนที่แท้จริงของฉันกับคุณเพราะฉันไม่อยากอยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้ว ฉันอยากอยู่กับคุณ แต่ฉันก็อยากมีเพื่อนที่ไว้ใจได้ด้วยเช่นกัน และไม่ต้องกังวลว่าวันหนึ่งพวกเขาจะทรยศเรา ถ้าคุณเชื่อใจเอริคและอลัน งั้นบอกความจริงกับพวกเขากันเถอะ”
"ถ้าคุณกลัวที่จะทำให้พวกเขาตกอยู่ในอันตราย เพราะเครื่องหมายบนหน้าอกของฉัน เราจะช่วยให้พวกเขาแข็งแกร่งพอที่จะป้องกันตัวเองด้วยระบบของฉัน ซึ่งมันไม่น่าจะยากเกินไปที่จะทำแบบนั้น"
แอ็คเซลรู้สึกผ่อนคลายขึ้นหลังจากแบ่งปันความกลัวของเขากับเควินและเผยรอยยิ้มอันแจ่มใสบนใบหน้าของเขาเมื่อเขาก้มลงและจูบเควิน
เขาจูบเขาอย่างกระตือรือร้นจนพวกเขาหายใจไม่ออก แอ็คเซลกระซิบข้างหูเควินว่า ขอบคุณนะที่รัก
...
ในศาลาอีกแห่งหนึ่ง คู่รักอีกคู่หนึ่งนั้นมุ่งตรงไปที่จะกินของหวานกันก่อน "อลัน บ้าจริง ฉันคิดว่าเมื่อวานคุณพอแล้วซะอีก ก้นของฉันยังเจ็บอยู่เลย"
อลันจูบเอริคอย่างหนักและกล่าวด้วยรอยยิ้มของนักล่าที่กำลังจะกระโจนเข้าหาเหยื่อว่า "ฉันโกหกน่ะที่รัก ฉันต้องการคุณอีก ให้ฉันได้เย็ดคุณอีกเถอะ"
เอริครู้ดีเกี่ยวกับอลันและเขาได้เห็นแล้วจากสายตาของที่อลันมองเขา เขารู้ดีว่าอลันจะไม่หยุดแน่ ๆ และเขาไม่ได้พูดเล่น
แต่เขาจะทำอะไรได้ล่ะ ทุกครั้งที่อลันมองเขาแบบนี้ เขาไม่สามารถปฏิเสธอลันได้เลย
เขาจึงพยักหน้า และอลันก็ผลักเขาตรงขึ้นไปบนโซฟา รอให้เอริคหาที่นั่งสบาย ๆ แล้วอลันก็ยืนบนเขา
อลันเริ่มถอดเสื้อผ้าเอริคอย่างคลั่งไคล้ในขณะที่เอริคเองก็ค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของอลันและจูบเขาอย่างบ้าคลั่ง
หลังจากเปลือยเปล่า อลันจับของของเขาถูเข้ากับเอริค และบอกกับเอริคว่า "เอริค ที่รัก ฉันต้องการคุณมาก ช่วยอ้าขาของคุณออกหน่อยสิ ฉันสัญญาว่าฉันจะทำเบา ๆ "
เอริคหัวเราะและพูดกับเขาว่า "คนโกหก คุณคิดว่าฉันไม่เห็นจากสายตาของคุณหรอว่าคุณตั้งใจที่จะทำลายฉันแค่ไหน คุณคงจะเย็ดฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก ...อ๊า ให้ตายสิอลัน"
อลันกัดหัวนมเขาไปข้างหนึ่ง และเมื่อเขาได้ยินประโยคสุดท้าย เขาก็พูดว่า "ที่รัก ฉันจะเย็ดคุณจนกว่าคุณจะสลบเลย... และไม่ต้องห่วงถ้าพรุ่งนี้คุณลุกไม่ไหว ฉันจะหาคำอธิบายที่เหมาะสมให้แอ็คเซลเอง"
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถลุกขึ้นได้จริงในเช้าวันพรุ่งนี้แต่เข้าก็ไม่สนใจแล้ว ถ้าเขาไม่ได้สนุกกับความต้องการอันร้อนแรงของผู้ชายของเขาเขาคงจะโง่แล้วแน่ ๆ
จากนั้นเอริคก็กางขาของเขาออกและพูดกับอลันตามที่อลันหวังไว้ "แล้วคุณจะรออะไรล่ะที่รัก เย็ดให้ฉันสลบไปเลยสิ"
อลันเพิ่งได้คำตอบที่รอคอย แถมยังพลาดท่าผลักเข้าไปเต็ม ๆ
เขาเห็นเอริคทำหน้าบูดบึ้งด้วยความเจ็บปวด แต่เขารู้ว่ามันเป็นเพียงชั่วคราว และด้วยการกระแทกไม่กี่ครั้งความเจ็บปวดจะหายไปอย่างสมบูรณ์
อลันเริ่มที่จะขยับแล้วและทุกครั้งที่เขากระแทกเอริค เขาก็จะสัมผัสจุดอ่อนไหวของเอริคด้วยซึ่งมันทำให้เอริคครางด้วยความพอใจเป็นอย่างมาก และสำหรับอลัน เสียงครางของเอริคมันเป็นเพลงที่ไพเราะที่สุดในหูของเขาและเป็นยาโป๊ที่ดีที่สุดของเขาด้วยเช่นกัน..