ตอนที่ 5 ก้าวไปข้างหน้าและทำให้พวกเขารู้สึกสิ้นหวัง

"ความสามารถควบคุมน้ำ?"

ซูเฉอนั่งเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นพลังวิเศษที่ระบบได้มอบให้

นับว่ามีลุ้นจะได้กลายเป็นอควาแมนไปในตัว!

เอาเถอะ

หรือ อาจเป็นเพราะตอนนี้ คนที่มีระดับความเชื่อถือสูงสุดมีแค่ นิค ฟิวรี่ เพียงคนเดียวก็ได้

ดังนั้น สุดท้ายพลังวิเศษที่ได้รับจากระบบ เลยอาจยังไม่ใช่อันที่เก่งกาจที่สุด

แต่ยังไงก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีไม่ใช่เหรอ?

เขายกมือขึ้นเล็กน้อย ในไม่ช้า น้ำในแก้วด้านหน้าก็เริ่มไหลขึ้นด้านบนโดยตรงตามความคิดของซูเฉอ

หลังจากนั้นค่อยๆ รวมตัวกันอยู่ในฝ่ามือของซูเฉอ

ยิ่งไปกว่านั้นมันยังสามารถเปลี่ยนเป็นรูปอะไรก็ได้ตามความคิดของซูเฉอ

อย่างตอนนี้ที่ซูเฉอแค่นึกถึงรูปทรงของลูกศร

พริบตาเดียว หยดน้ำในฝ่ามือก็กลายเป็นลูกศรสั้นโดยทันที

เขาโบกมือเบาๆ ทันใดนั้น ลูกศรน้ำก็พุ่งทะยานออกไป เสียบแทงเข้าที่กรอบรูปบนผนังอย่างรวดเร็ว

พอเห็นความรุนแรงของลูกศรน้ำ ซูเฉอก็พยักหน้าด้วยความพอใจ

อีกอย่าง ใครบอกล่ะว่าการควบคุมน้ำมันจะดีได้เท่านี้เอง?

ต้องรู้ไว้ซะก่อนนะว่าปริมาณน้ำในร่างกายผู้ใหญ่นี่มีมากถึง 70 %!

ดังนั้น…

อะเฮือก…..?

พอนึกถึงเรื่องนี้ปุ๊บ ซูเฉอส่ายหัวรัวแรงในทันที

เราจะมีความคิดบัดสีแบบนี้ไม่ได้นะ!?

เอาเถอะ เก็บความคิดนั้นกลับไป ซูเฉอเปิดหน้ารวมไดอารี่ขึ้นมาก่อนเลย

ยังไงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ใช่ไอ้โฮมแลนเดอร์ ฉันแค่อยากรังสรรค์ตัวตนเพื่อสวมบทบาทซูเปอร์ฮีโร่ขึ้นมาก็เท่านั้นเอง

ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นปีศาจขนาดนั้นซะหน่อย…ใช่มั้ย?

ซูเฉอนั่งคิดอยู่ครูหนึ่งเมื่อได้เปิดหน้าแก้ไขไดอารี่ขึ้นมา

แล้วต้องทำยังไงถึงจะเพิ่มความเชื่อถือให้กับเจ้าของไดอารี่ทั้งสามคนอีก?

พอลองคิดดู คงต้องทำให้ตัวละครที่เขียนขึ้นมันดูมีสาระ รูปธรรมมากกว่านี้ก่อนแหละ

แถมยังต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอีก ไม่งั้นจะสร้างความไว้เนื้อเชื่อให้ขึ้นกว่านี้ได้ยังไง?

แต่ที่แน่ๆ ต้องพร้อมรับมือกับความเป็นไปได้ที่จะทำให้องค์กรอย่างหน่วยชีลล์มาเก็บ “ศาสดาพยากรณ์” คนนี้

ยังไงพวกยากก็คงเป็นเรื่องวุ่นวายน่าดู ซูเฉอคงไม่อยากให้ตัวเองเจอเหตุการณ์โดนลูกน้องที่นิค ฟิวรี่ส่งมาพาตัวไป

แล้วขังในหลุมลับไว้สอบปากคำถามข้อมูลเรื่องอนาคตซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกวันๆ

ยังไงจะทำอะไรมันต้องคำนึงเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์แย่สุดไว้ด้วยถึงจะทำให้ตัวเองอยู่ยั้งยืนยงไม่ได้…จริงไหม?

ซูเฉอคิดไปคิดมา สุดท้ายดวงตาก็เปล่งประกาย

ใช่แล้ว!

เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับหน่วยชีลล์นั่นไง!

"ผอ. ไดอารี่อัพเดทแล้วค่ะ!"

หลังจากอ่านทวนซ้ำอยู่หลายรอบ นาตาชา โรมานอฟฟ์ กำลังนั่งพลิกไดอารี่อ่านเนื้อหาในบทแรกอยู่ดีๆ

ก็ดันมาเห็นข้อความผุดขึ้นหน้าที่สองที่เดิมทีควรจะเขียนอะไรไม่ได้

รีบรายงานนิค ฟิวรี่ทันที

พอได้ยินคำของนาตาชา โรมานอฟฟ์ นิค ฟิวรี่ก็รีบพลิกกลับไปดูไดอารี่ทันที พร้อมจะตรวจสอบว่าภาคที่สองเขียนเอาไว้อะไรบ้าง

[ตั้งแต่ผมเดินทางมาอยู่ในโลกคู่ขนานที่นี่ ก็ผ่านเวลามาครึ่งเดือนกว่าๆ แล้ว ตอนแรกคิดว่าผมค่อยๆ ลืมโลกที่ผมจากมามันได้แน่ๆ

แต่ดันเจอเหตุการณ์ตรงหน้าเข้า ก็มีภาพในอดีตจากโลกของผมโผล่เข้ามาตลอด ผมอยากกลับไปเห็นโลกที่เป็นของผมอีกสักครั้งจริงๆ]

[ถ้าแค่เวลาหรือระยะทางเป็นตัวกั้นระหว่างโลกทั้งสองใบนั้น แม้แยกระยะกันห่างเป็นหลายร้อยล้านปีแสง ผมก็จะพยายามจนถึงที่สุด เพื่อที่จะกลับสู่โลกที่เป็นของผม

แต่โลกนั่นแหละ มันถูกทำลายไปแล้ว ถูกทำลายจนแปรสภาพไปเป็นแค่เถ้าธุลีเพียงหนึ่งของจักรวาล

กลับไปไม่ได้อีกแล้ว… มันโคตรจะสิ้นหวังเลย!]

[เอาจริงๆถะ เป็นฮีโร่ปกป้องโลกคู่ขนานนี้ต่อไปก็แล้วกัน เป็นหนึ่งในอเวนเจอร์ต่อไปก็ได้ ใช้พลังวิเศษที่ผมมีอยู่ ปกป้องโลกคู่ขนานใบนี้ไม่ให้เจอจุดจบด้วยการทำลายล้าง

แต่ว่านะ..ผมเริ่มเหนื่อยแล้ว]

[ที่โลกของผมเนี่ย เป็นอเวนเจอร์มาสิบกว่าปีแล้วนะ นับไม่ถ้วนว่าต่อสู้เพื่อปกป้องกู้โลกจากหายนะมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

ตอนนี้ผมแค่อยากจะคนสามัญเท่านั้นเอง แค่พนักงานออฟฟิศที่โฟกัสเรื่องหาเงินกินอย่างเดียวก็จะดีมากบางทีนี่อาจจะเป็นรางวัลที่พระเจ้าประทานให้เป็นสวัสดีการให้แก่งานกว่าสิบปีที่เป็นอเวนเจอร์ก็เป็นได้นะเนี่ย

แต่ ผมทำไม่ได้! ]

[ผมฝันบ่อย ทุกความฝันจะเห็นแต่ซากความหายนะที่เพื่อนร่วมรบอย่างเหล่าอเวนเจอร์สพบเจอก่อนตาย

ฝันถึงพวกเขามากเกินกว่าหนึ่งรอบแล้วนะ ในความฝัน พวกเขาต่างพูดให้ผมปกป้องโลกต่อไป

แม้ความฝันก็ยังพยายามหาหนทางช่วยโลกรอดตายจากหายนะให้เจออยู่ตลอด

ทุกครั้งล้วนเหนื่อยล้า ต้องเผชิญหน้าความสิ้นหวัง แต่ว่าในความฝันผมไม่เคยหยุดเลย]

[บางทีตอนนี้ผมคงควรไปหานิค ฟิวรี่ แล้วพูดถึงภัยหายนะที่จะเกิดบนโลกในอนาคตกับเขาก็ดีเหมือนกัน

แต่ผมไม่อยากทำ

อย่างแรก โทนี่ อัจฉริยะในไทม์ไลน์ของโลกคู่ขนานนี้ ยังไม่ได้เจอเหตุการณ์ถูกลักพาตัว เขายังไม่ได้กลายเป็นไอรอนแมน ทุกอย่างมันยังไม่ได้เริ่มต้นขึ้น

อีกอย่าง ชีลล์ก็ยังไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่ อย่างน้อยเลยในชีลล์มีแค่พวกนี้ที่พอจะไว้ใจได้ คือ นิค ฟิวรี่ มาเรีย ฮิลล์ ฟิล โคลสัน นาตาชา โรมานอฟฟ์ ..

ตอนนี้ผมสามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาได้ก็จริง แต่ไม่สามารถเชื่อมโยงกับบุคลากรในชีลล์อื่นๆ ได้เลย ห้ามเลยให้บุคลากรชีลล์คนอื่นๆ ล่วงรู้ว่าผมมาจากโลกคู่ขนาน

เพราะว่า… ชีลล์มันยังไม่ใช่ชีลล์ที่แท้จริงกันเลยสักหน่อย!

แม้แต่ในตอนนี้ นิค ฟิวรี่ก็ยังถูกพวกนั้นปิดหูปิดตาอยู่เลย!]

[ถือว่ามันโอเคอยู่นะ อย่างน้อยเหตุการณ์ลักพาตัวโทนี่ เพื่อให้เขากลายร่างเป็นไอรอนแมน ก็คงยังไม่เกิดขึ้น ดังนั้นมันถึงเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นที่แท้จริงนี่เนอะ

บางทีช่วงเวลานี้ ผมอาจจะใช้ชีวิตไปตามน้ำ เรียบง่ายสักพักก็ได้

ปล่อยให้ร่างกายกับหัวใจเต็มไปด้วยรอยร้าวนี้ได้ฟื้นฟูสักช่วงเวลาสั้นๆ ]