ตอนที่ 4 โฮมแลนเดอร์ชักว่าวใส่ดวงจันทร์
"เธอล่ะ คิดยังไง?"
นิค ฟิวรี่โยนคำถามกลับไป ทำให้แนต(นาตาชา)แตะขาตัวเองอย่างครุ่นคิดก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่ง
"ก็หวังว่ามันจะเป็นของปลอม ถึงแม้ว่าไดอารี่เล่มนี้จะมีความผิดปกติมากก็ตาม"
"แต่ถ้ามันเป็นของจริง...ฉันก็ยังแน่ใจไม่ได้ว่าอนาคตของโลกคู่ขนานในไดอารี่ จะกลายเป็นอนาคตของโลกเราหรือเปล่า?"
"งั้นเธอก็เชื่อไปแล้วน่ะสิ?"
นิค ฟิวรี่ถามกลับเมื่อฟังคำพูดของนาตาชา โรมานอฟฟ์
"ก็ไม่รู้สิคะ!"
เมื่อได้ยินคำพูดของนิค ฟิวรี่ นาตาชา โรมานอฟฟ์ก็แกล้งทำเป็นผ่อนคลายและยิ้ม "ไม่รู้ว่าควรเชื่อหรือไม่เชื่อเลย เพราะไดอารี่บทแรกนี่แทบจะพูดออกมาได้เลยว่า... ไร้ความหวัง"
"แต่ถ้าเรื่องฮอว์คอาย บาร์ตันในไดอารี่เป็นฮอว์คอายคนที่พวกเรารู้จัก"
"งั้นนาตาชา โรมานอฟฟ์ ก็ต้องเป็นฉันแน่ๆ"
"ดังนั้น ถ้าเรื่องที่เขียนไว้ในไดอารี่เป็นเรื่องจริง ฉันก็คงเป็นคนแรกๆ ในพวกที่เรียกว่า อเวนเจอร์ส ที่ปลดเกษียณหรือตายในสนามรบ"
พูดจบ นาตาชา โรมานอฟฟ์ ก็นั่งจ้องนิค ฟิวรี่พร้อมรอยยิ้มเล็กๆ "ว่าไงล่ะค่ะ ท่านผอ. อยากให้ฉันตายในสนามรบเป็นคนแรก หรือเป็นคนแรกที่ปลดเกษียณคะ?"
นิค ฟิวรี่เงียบไปครู่หนึ่งเมื่อเจอรอยยิ้มของนาตาชา โรมานอฟฟ์
"จริงๆ แล้วอเวนเจอร์สเป็นเพียงแนวคิดของฉัน เป็นทีมรวมพลเหล่าผู้มีพลังพิเศษ เพื่อกอบกู้โลก เผชิญหน้ากับวิกฤตการณ์ต่าง ๆ"
นิค ฟิวรี่มองนาตาชา โรมานอฟฟ์พลางพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แนวคิดนี้ฉันยังไม่ได้ทำให้เป็นรูปเป็นร่าง หรือว่ากันตามตรง นอกจากฉันแล้วก็ไม่มีใครรู้จักชื่ออเวนเจอร์สเลย”
"ผอ. แสดงว่าคุณเชื่อเนื้อหาในไดอารี่เล่มนี้แล้วจริงๆ งั้นเหรอคะ?"
"เอาไว้นึกทีหลังก็ได้"
นิค ฟิวรี่มองนาตาชา โรมานอฟฟ์แล้วกล่าวเสียงจริงจัง "นาตาชา โรมานอฟฟ์ ต่อจากนี้ไป เธอเลิกทำภารกิจอื่นที่เหลือให้หมด"
"จะเหลือเป้าหมายเดียว นั่นคือตามหาเจ้าของไดอารี่ให้เจอ เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อพวกเรา"
"หากเรื่องที่เจ้าของไดอารี่คนนี้เขียนมาเป็นความจริง งั้นคนที่ชื่อซูเฉอนี่ เขารู้ล่วงหน้าแล้วว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าต้องเป็นคนที่สำคัญสำหรับเรามาก"
นาตาชา โรมานอฟฟ์ทำได้เพียงแบมือเมื่อเจอสีหน้าจริงจังสุดขีดของนิค ฟิวรี่ "เรื่องนี้พอรู้แน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้บนโลกมนุษย์เรามีประชากรเจ็ดพันล้านคนด้วยกันเลยนะ"
"ไม่นับพวกผิวสีผิวขาว ก็ยังมีคนจีนมากถึงหนึ่งพันสี่ร้อยล้าน ผอ.คะ สิ่งที่เรารู้มีเพียงว่าชื่อของเขาคือซูเฉอ เป็นเพียงชายผู้มีพลังวิเศษเท่านั้น"
"ลักษณะความสามารถที่แน่ชัดก็ไม่รู้ ไม่รู้หน้าตาตัวตนของเขาเลย แถมไม่รู้พิกัดด้วย เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร"
"ที่สำคัญที่สุด ถ้าเขาอยู่จีน ซึ่งเป็นถิ่นของหน่วยสเปียร์ (S.P.E.A.R.)*...เมื่อลองเปรียบเทียบความแข็งแกร่งระหว่างสเปียร์กับชีลล์ของเรา"
"บอกเลยว่าหน่วยชีลล์ของเราคงบี้เป็นแป้งไปเลย สเปียร์คงแค่เจ็บตัวนิดหน่อยเท่านั้นแหละ!"
(*สเปียร์ เป็นหน่วยงานในคอมมิคเหมือนเป็นของฝั่งจีน ส่วนฝั่งชิลล์ คือฝั่งอเมริกา)
(ในคอมมิค ชีลล์กับสเปียร์ เป็นคนละระดับกันจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นจำนวนเหล่าผู้มีพลังพิเศษ เรือรบหรือเครื่องบินรบบนฟ้า รวมถึงจำนวนสมาชิกก็ด้วย ไม่ได้เขียนอวยเด้อ)
พอได้ยินคำพูดของนาตาชา โรมานอฟฟ์ นิค ฟิวรี่ก็เอนตัวพิงเก้าอี้ แล้วเอานิ้วมานวดระหว่างคิ้ว พูดอย่างกลัดกลุ้ม "งานหยาบแล้วสิ..."
"ไม่ต้องรีบร้อนหรอก เพราะว่าไดอารี่เล่มแรกโผล่ขึ้นมาแล้ว ยังไงฉันก็คิดว่าไดอารี่เล่มที่สองคงตามมาอีกไม่นาน"
"อย่างน้อยๆ ขอให้พวกเราได้เห็นไดอารี่อีกสักสองสามเล่มก่อน เผื่อว่าพวกเราจะหาตัวซูเฉอ เจ้าของไดอารี่เจอก็ได้!"
แมนฮัตตัน ภายในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง!
"สรุปก็คือในสามคน นิค ฟิวรี่ เป็นคนที่เชื่อใจมั่นใจที่สุดงั้นเหรอ?"
พอเห็นว่าค่าความเชื่อถือต่อไดอารี่ของนิค ฟิวรี่สูงถึง 57% ในขณะที่วันด้ามีแค่ 40% และนาตาชา โรมานอฟฟ์ก็มีแค่ 35%
ซูเฉอเกิดอาการประหลาดใจเล็กน้อย
เพราะว่าในความคิดของเขา วันด้าตอนนี้เพิ่งอายุสิบสี่เอง น่าจะเป็นคนที่หลอกล่อได้ง่ายที่สุด
ตอนนี้เธอยังเด็ก ในหัวก็นึกแค่เรื่องล้างแค้นให้พ่อแม่
ส่วนนิค ฟิวรี่ ผู้ที่ตั้งข้อสงสัยไปซะทุกเรื่อง เขาคือคนที่โน้มน้าวได้ยากที่สุด
แต่ก็ไม่นึกว่า ไอ้คนที่คิดว่าเป็นเคสหลอกให้เชื่อใจได้ยากที่สุด ดันกลายเป็นคนที่เชื่อใจเขาสูงสุด
ชิ...
ซูเฉอนั่งจ้องไดอารี่เล่มแรกที่ตัวเองแต่งขึ้น
แล้วเขาก็ได้สติในทันที
ถูกแล้ว นิค ฟิวรี่ยังไม่ได้เสนอแผนสร้างทีม อเวนเจอร์ส เลยด้วยซ้ำ
ก็คือว่า แนวคิดเรื่องอเวนเจอร์สยังมีอยู่แค่ในหัวของนิค ฟิวรี่ คนเดียว
นี่เอง น่าจะเป็นเหตุผลทำไมในสามคน นิค ฟิวรี่ถึงได้มีระดับความเชื่อถือสูงสุด!
ซูเฉอลุกขึ้นแล้วเดินไปที่หน้าต่าง จ้องมองผู้คนที่เดินผ่านไปมาด้านนอก
เวร...
ที่นี่มันคือเขตอันตรายที่สุดในโลกมาร์เวลเลยนี่หว่า เป็นนิวยอร์กที่ทั้งเอเลี่ยนหรือวายร้ายต่างก็ชอบมาก่อเรื่องชุลมุนมาก!
ถ้าไม่ติดภารกิจบังคับจากระบบนี่นะ
แถมยังต้องไปมีปฏิสัมพันธ์กับเหล่าสมาชิกอเวนเจอร์สให้พวกเขาเชื่ออีกว่าเราเป็นคนที่มาจาก "โลกคู่ขนาน"
เพื่อจะได้พลังวิเศษแรงกล้ายิ่งขึ้นอีก
ฉันคงวางแผนหนีกลับไปอยู่เขตพื้นที่ดูแลของหน่วยสเปียร์ *ในประเทศเรียบร้อยแล้ว
ชิ ต้องเป็น "ซูเปอร์ฮีโร่จากโลกคู่ขนาน" อย่างบังคับตามระบบด้วยนะเนี่ย
ไม่งั้นจะมีคนบ้าคนไหนละเนี่ยที่จะยอมพลาดโอกาสกลายเป็นโฮมแลนเดอร์** มีอิสรภาพีบบสุดขั้วไปซะทุกเรื่อง "ว่าวใส่ดวงจันทร์" ได้สะใจกว่ากันเยอะ!
พอนึกขึ้นได้ ซูเฉอก็หัวเราะออกมา
หลังจากนั้นจึงเปิดระบบขึ้นมา แล้วเริ่มรับของรางวัลจากไดอารี่บทแรก
(**ตัวละครจาก The Boys )