ตอนที่ 174 มุ่งหน้าสู่ เมืองซู

“โหย! คุณหนูเซี่ย พวกคุณมาถึงสักที ปล่อยให้พวกเรารอแทบตาย”

“ใช่เลย! พวกเราคิดว่าพวกคุณจะไม่มาซะแล้ว!”

เมื่อ เซี่ย ซินเหยา และเพื่อนสนิททั้งสองคน เดินเข้ามาหาพวกเขา

จูเหยี่ยน และเฉินหมิง บ่นทันที

วันนี้พวกเขาจะได้ออกไปเที่ยว พวกเขาหลายคนแทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว

“อะแฮ่ม เราสายไปแค่สิบนาทีเอง ดูสิเราเองก็รีบมาแล้ว”

“ใช่ ไหนเรายังต้องแต่งหน้าอีก นี่มันก็เร็วมากแล้วนะ”

ไม่ทันรอให้ เซี่ย ซินเหยา พูด จี้หยวี่ กับวัง ซิ่วซิ่ว ช่วยไม่ได้ที่จะหัวเราะ ‘เฮอเฮอ’ พลางตอบโต้กลับทันที

“เอาน่าเอาน่า ขอโทษด้วยที่เรามาสาย ถ้างั้นเราไปกันเลยเถอะ!”

เซี่ย ซินเหยา รู้สึกเขินอายเล็กน้อย

“เสี่ยวเหยา พูดถูก รีบไปกันเถอะ!”

“ตอนนี้เวลา 7 โมงกว่าๆ เราไปหาร้านอาหารเช้าเพื่อทานอะไรกันก่อน แล้วค่อยไปที่เมืองซู เพื่อไม่ให้หิวกันระหว่างทาง..”

พอเห็น เซี่ย ซินเหยา พูดแล้ว ซูเหวิน ก็เปิดปากพูดเช่นกัน

เมื่อเทียบกับเพื่อนๆ แล้ว เกรงว่าจะมีเพียงเขาคนเดียวที่ยังคงสงบนิ่งอยู่เสมอ

พูดจบ เขาก็พาเพื่อนๆ ไปหาร้านอาหารเช้าที่ค่อนข้างใหญ่ในบริเวณใกล้เคียง

หลังจากทุกคนทานอาหารมื้อหนึ่งกันแล้ว

พวกเขาโบกรถแท็กซี่สองคันมุ่งหน้าไปที่โรงแรม โป๋เยว่

โรงแรม โป๋เยว่ ตั้งอยู่ในเขตฉางหนิง ห่างจากมหาลัยเพียงไม่กี่กิโลเมตร

หลายคนนั่งรถแท็กซี่ไปประมาณสิบกว่านาทีก็มาถึงสถานที่ดังกล่าวแล้ว

ซูเหวิน เป็นแขกวีไอพีของโรงแรม โป๋เยว่

ทันทีที่เขามาถึง พนักงาน ย่อมไม่กล้าละเลยเขา

หลังจากรับฟังคำขอของอีกฝ่ายแล้ว เขาก็รีบพา ซูเหวิน และพวกขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้าของอาคารโรงแรมอย่างรวดเร็ว

และไม่นานหลังจากนั้น เมื่อทุกคนขึ้นไปบนลานจอดบนชั้นดาดฟ้า ก็ย่อมเห็นเฮลิคอปเตอร์ที่ ซูเหวิน จอดอยู่, Leonardo AW139

ทันใดนั้น ทุกคนไม่อาจละสายตาไปได้ และต่างแสดงออกมาด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“ว้าว! นี่…นี่คือเฮลิคอปเตอร์ของ ซู สุดหล่อ? มันสวยเกินไปมั้ย?”

“พระเจ้า เฮลิคอปเตอร์ลํานี้เจ๋งโคตร มันหล่อเท่สุดๆ!”

“อืมม.. ทำไมมันถึงรู้สึกแตกต่างนิดหน่อยจากเฮลิคอปเตอร์ที่เคยดูในละครโทรทัศน์ ก่อนหน้านี้…”

“แน่นอนว่านี่คือเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวสุดหรูอย่างไรล่ะ รูปร่างมันจะไปเหมือนกันได้ยังไง?”

สักพักเพื่อนๆ ก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองมันด้วยสีหน้าอึ้งๆ

ไม่มีทาง เฮลิคอปเตอร์ลํานี้สวยมากจริงๆ มันสวยงามมาก อีกทั้งรูปลักษณ์ภายนอกของมันยังมีความหรูหราอีกด้วย

เฮลิคอปเตอร์ที่สวยงามเช่นนี้ ใครเล่าจะไม่ชอบ?

“ทุกคนขึ้นไปกันเถอะ!”

ซูเหวิน ยิ้ม แล้วพูดขึ้นทันที

เขาก็รู้อยู่แล้วว่าหลังจากขึ้นมาข้างบนนี้แล้ว ทุกคนจะมีปฏิกิริยาเช่นนี้เมื่อเห็นเฮลิคอปเตอร์ของเขา

ดังนั้น หลังจากปล่อยให้ทุกคนมองจนพอแล้ว เขาจึงกล่าวเตือน

พอได้ยินคําพูดนี้ เพื่อนๆ ก็ต่างตอบสนอง แล้วพากันขึ้นเฮลิคอปเตอร์

หลังจากทุกคนขึ้นนั่งกันเรียบร้อยแล้ว

ซูเหวิน เปิดประตูห้องนักบิน และขึ้นนั่ง

เมื่อเสียงคํารามของเฮลิคอปเตอร์ดังขึ้น เราจึงออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เมืองซู อย่างเป็นทางการ...

ผ่านไปกว่า 1 ชั่วโมง, เมืองซู..

เมืองซู เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงทางประวัติศาสตร์มาอย่างยาวนาน

มีโบราณสถาน และสวนโบราณหลายแห่งที่นี่

แต่คนส่วนใหญ่จะจำไว้เฉพาะความทันสมัย และความรุ่งเรืองของที่นี่

นั่นเพราะเมืองนี้ยังเป็นเมืองระดับหนึ่งแห่งใหม่ของประเทศ

ไม่นานนัก ก็เห็นเฮลิคอปเตอร์ลําหนึ่งบินตรงข้ามพรมแดนของเมืองซู และบินตรงเข้าไปยังตัวเมือง มันคือ Leonardo AW139 ที่ถูกขับโดย ซูเหวิน

ต้องบอกว่าเฮลิคอปเตอร์ลำนี้เร็วมาก

ซูเหวิน จําได้ว่าเมื่อพวกเขาออกเดินทางเวลานั้นประมาณแปดโมงกว่าๆ เท่านั้น และตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงกว่าๆ พวกเขาก็มาถึง เมืองซู แล้ว

นี่เขาก็จงใจลดความเร็วลงบ้างแล้วเมื่อขับเฮลิคอปเตอร์ ไม่เช่นนั้นมันคงจะถึงเร็วกว่านี้อีก

“ฮ่าฮ่า ดูสิ เรามาถึงเขตแดนเมืองซูแล้ว”

“ฉันไม่เคยมาเมืองซู ไม่คิดเลยว่าครั้งแรกที่มาจะมาโดยเฮลิคอปเตอร์”

“นั่นน่ะสิ! กลายเป็นว่านี่คือความรู้สึกของการได้นั่งเฮลิคอปเตอร์”

“ฮือฮือฮือ~ ฉันไม่มีเงิน ไม่งั้นฉันต้องซื้อเฮลิคอปเตอร์มาขับเล่นอย่างแน่นอน”

“ใช่เลย ความรู้สึกนี้มันเยี่ยมมาก มันแตกต่างกับการนั่งเครื่องบินคนละเรื่องเลย”

เหนือท้องฟ้า ซูเหวิน ขับเฮลิคอปเตอร์ และเพิ่งข้ามพรมแดนเมืองซูมา

ฝั่งเพื่อนๆ ก็เริ่มพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น

พวกเขาได้สัมผัสประสบการณ์ของการได้นั่งเฮลิคอปเตอร์กว่า 1 ชั่วโมง

มันได้ทำให้ทุกคนหลงใหลไปกับความรู้สึกตื่นเต้นนี้ ..กันจนหมด

“จริงสิ เสี่ยวเหวิน เฮลิคอปเตอร์นี่จะจอดที่ไหน?”

ในเวลานี้ เซี่ย ซินเหยา ก็นึกถึงปัญหาหนึ่งขึ้นมาได้

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาไม่รู้จัก เมืองซู และยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะรู้ว่าที่ไหนมีลานจอดเครื่องบิน

และแม้คุณจะรู้ก็ตาม..

คนอื่นคงจะไม่ให้คุณจอดได้ตามใจชอบอย่างแน่นอน!

“อย่าห่วงเลย!”

“ผมจองลานจอดเครื่องบินไว้แล้ว รอแค่เราไปถึงที่นั่นก็พอ”

เมื่อเผชิญหน้ากับคําถามของ เซี่ย ซินเหยา ซูเหวิน ก็กล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างใจเย็น ทั้งเขาดูไม่เป็นกังวลอะไรในเรื่องนี้

ตั้งแต่สองวันก่อน เมื่อเขามีความคิดที่จะมาเมืองซู เขาก็ได้ค้นหาในอินเทอร์เน็ต และรู้ว่าที่ไหนมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์

ดังนั้นเขาจึงทำการจองสถานที่ล่วงหน้าเอาไว้ในโรงแรมที่มีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ในเมืองซู

ตอนนี้ที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปก็คือ ..โรงแรมแห่งนี้

โรงแรมแห่งนี้มีชื่อเสียงมากในเมืองซู และยังเป็นโรงแรมระดับ 7 ดาวที่มีชื่อว่า ‘โรงแรม เซียงเก๋อ’

ซูเหวิน ขับเฮลิคอปเตอร์ไปอีกไม่กี่นาที

และแล้วเราก็ได้มาถึงจุดหมายปลายทางในที่สุด, ซึ่งก็คือชั้นดาดฟ้าของโรงแรม เซียงเก๋อ

หลังจาก ซูเหวิน นำเฮลิคอปเตอร์ลงจอด และใบพัดหยุดนิ่งแล้ว ทุกคนก็ลงจากเครื่องบิน

“ดูเหมือนว่าใครๆ จะชอบสร้างลานจอดเฮลิคอปเตอร์บนดาดฟ้าของตึก!”

ทันทีที่ทุกคนลงจากเฮลิคอปเตอร์ จี้หยวี่ เพื่อนสนิทของ เซี่ย ซินเหยา ก็พูดขึ้น

ก่อนหน้านี้เมื่อทุกคนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ พวกเขาก็อยู่บนดาดฟ้าของโรงแรม ตอนนี้มาถึงเมืองซู เราก็ได้มาอยู่บนดาดฟ้าของโรงแรมอีกครั้ง

เกาะติดอยู่กับชั้นดาดฟ้า..

“ฮ่าฮ่าๆ มันก็เรื่องปกติ”

“เฮลิคอปเตอร์ไม่จําเป็นต้องลงจอดบนพื้นก็ได้”

“นอกจากนี้ การสร้างลานจอดเครื่องบินต้องใช้สถานที่ไม่น้อย ที่ดินในเมืองมีราคาแพงมาก การซื้อที่ดินเพื่อสร้างลานจอดเครื่องบินนั้นไม่คุ้มค่าเลย แต่ถ้าสร้างบนดาดฟ้า ทั้งประหยัดเงินได้ และยังใช้พื้นที่ได้คุ้มสุดๆ และดู ดีแค่ไหน.. ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว”

ซูเหวิน อธิบายด้วยรอยยิ้มไปพลางขณะที่เขา และเพื่อนๆ ออกจากชั้นดาดฟ้าของโรงแรม แล้วลงไปที่ชั้นล่าง

“จริงสิ โรงแรมเซียงเก๋อแห่งนี้เป็นโรงแรมขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงในเมืองซู ไม่ได้ด้อยไปกว่าโรงแรมในเมืองม่อมากนัก คืนนี้เราพักกันที่นี่ดีมั้ย?”

เมื่อทุกคนลงลิฟต์มาชั้นล่าง ซูเหวิน ก็กล่าวต่อ

“หาก ซู สุดหล่อ พูดว่าอยู่ที่ไหนเราก็อยู่ที่นั่น”

“ทางพวกเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเหมือนกัน”

พวกเขาพยักหน้าทันที และต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

ท้ายที่สุดแล้ว เป็น ซูเหวิน ที่จ่ายเงินทุกครั้งที่เราออกมาเที่ยว

พวกเขาสามารถตามมาเที่ยวได้มันก็เป็นเรื่องดีพออยู่แล้ว ที่ไหนยังจะกล้าจู้จี้จุกจิกอีก?

อีกอย่างได้อยู่โรงแรมดีๆ แบบนี้ พวกเขาย่อมพอใจมากแล้ว!

เมื่อเห็นว่าทุกคนไม่มีข้อโต้แย้ง ซูเหวิน จึงพยักหน้า

จากนั้นเขา และเพื่อนๆ ก็ได้มาถึงแคชเชียร์ที่ล็อบบี้ชั้น 1 ของโรงแรม

เช่นเดียวกับการไปเที่ยวที่ ชิงเต่า ครั้งล่าสุด เขาได้ใช้เงินเกือบล้านเพื่อเข้าพักห้องเพรสซิเดนเชียลสวีททั้งหมดสามห้อง เตรียมพักก่อน 1 คืนแล้วค่อยว่ากัน..

“ครั้งนี้เราแชร์ห้องกันเหมือนครั้งที่แล้ว ซู สุดหล่อ กับเสี่ยวเหยา อยู่ห้องเดียวกัน”

“ฉัน กับซิ่วซิ่ว อยู่ห้องเดียวกัน”

“จูเหยี่ยน เฉินหมิง และเหอ เหวินเฟิง ทั้งสามคนก็พักห้องเดียวกันเป็นไง?”

ทันใดนั้น จี้หยวี่ ยิ้มหัวเราะแฮ่แฮ่ แล้วพูดขึ้นอีกครั้ง

สายตาดูแล้วเต็มไปด้วยแผนร้าย..

“อืมม.. เรียกได้ว่าสมเหตุสมผลมาก ฉันเห็นด้วย”

เหอ เหวินเฟิง ลูบคาง และกล่าวอย่างเห็นด้วยมาก