บทที่ 25 ข้าสร้างมันขึ้นมามั่วๆ แต่เจ้าฝึกฝนมันได้สำเร็จจริงๆหรือ?

บทที่ 25 ข้าสร้างมันขึ้นมามั่วๆ แต่เจ้าฝึกฝนมันได้สำเร็จจริงๆหรือ?

พลังงานเลือดในร่างกายของซูหยานกำลังไหล ผสานและรวมเป็นหนึ่งเดียว ประตูสู่ศิลปะการต่อสู้ถูกเปิดออกแล้ว ในขณะนี้เขากำลังก้าวเข้าไปในประตูนั้น

หลังจากการฝึกฝนและตระหนักรู้มาทั้งคืน ในที่สุดเขาก็เข้าใจวิธีการบูรณาการและรวมเป็นหนึ่งเดียว

แม้ว่าขั้นตอนพื้นฐานสามขั้นตอนของการปรับแต่งผิวหนัง การปรับแต่งกระดูก และการปรับแต่งอวัยวะจะเสร็จสิ้นไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเข้าสู่ประตูแห่งศิลปะการต่อสู้แล้ว

เฉพาะเมื่อทั้งสามรวมเข้าด้วยกันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และร่างกายก็จะเปลี่ยนไป พลังงานเลือดจะกลมเป็นหนึ่ง บุกตะลุยไปทั่วร่างกาย ราวกับม้าป่าครั้งที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและความสง่างาม จึงเป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะการต่อสู้

นั่นคือตอนที่เขาก้าวเข้าสู่จุดเริ่มต้นของศิลปะการต่อสู้อย่างแท้จริง

“นี่คือการบูรณาการและการรวมเป็นหนึ่งเดียว ข้ารู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังระเหิดและแข็งแกร่งขึ้น”

ซูหยานตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเองอย่างเงียบๆ พลังงานเลือดของเขาเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น และทรงพลังมากขึ้นเรื่อยๆ มันราวกับผสานเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายของเขา

เปรี้ยง!

ในช่วงเวลาหนึ่ง เสียงราวกับฟ้าฝ่าดังขึ้นในร่างกาย และด้วยเสียงแรก เสียงนั้นก็ดังต่อเนื่องกัน

กล้ามเนื้อและกระดูกสั่นจนมีเสียงคล้ายฟ้าร้อง ทุกครั้งที่สั่นสะเทือน พลังงานเลือดพุ่งพล่านอย่างรุนแรง ทำให้กล้ามเนื้อและกระดูกส่งเสียงดังยิ่งขึ้น

“เสียงฟ้าร้องของกล้ามเนื้อและกระดูก นี่คือเสียงฟ้าร้องของกล้ามเนื้อและกระดูก!

“ในที่สุดข้าก็จะเข้าสู่ประตูแห่งศิลปะการต่อสู้แล้ว!..

“กล้ามเนื้อและกระดูกดังสนั่น พลังงานเลือดราวกับม้าป่าผยศสำเร็จแล้ว!”

ซูหยานรู้สึกตื่นเต้นมาก หลังจากการฝึกฝนอย่างหนักมาเป็นเวลานาน ในที่สุดวันนี้เขาก็ก้าวเข้าสู่ประตูศิลปะการต่อสู้

ทุกครั้งที่กล้ามเนื้อและกระดูกส่งเสียงฟ้าร้อง พลังงานเลือดจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างกายจะแข็งแกร่งขึ้น ความแข็งแกร่งจะทะยานขึ้น และการควบคุมตัวเองของเขาก็ดีขึ้นลำดับ

พลังงานเลือดก็มีความเข้มข้นมากขึ้นเช่นกัน

บูม!

ท้องฟ้ากลายเป็นสีขาวและค่ำคืนก็ผ่านไป

บนท้องฟ้ามีเมฆมืดทึบปกคลุมดวงอาทิตย์

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ บนภูเขา ทันใดนั้นก็มีเสียงฟ้าร้องดังขึ้น และดูเหมือนฟ้าร้องที่ละเสียงอย่างรวดเร็ว และแต่ละเสียงก็ดังมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน

….

หลี่ซวนลุกขึ้นและอาบน้ำ และทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงฟ้าร้อง

เงยหน้าขึ้นมองอย่างสับสน “ฟ้าร้องเหรอ? ฝนจะตกหรือเปล่า?”

เมื่อเดินออกจากบ้าน ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง ปากของเขาเปิดออก และเขาก็ตกตะลึง

ยกมือขึ้นขยี้ตาแล้วมองตาเบิกกว้าง

ซูหยานยืนอยู่ในสถานที่ที่เขาฝึกซ้อมอยู่ ในขณะนี้กล้ามเนื้อและกระดูกของเขาส่งเสียงดังสนั่น พลังงานเลือดของเขาก็ลุกโชนปกคลุมทั้งร่างกายของเขา แม้จากระยะไกล เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันทรงพลังที่อยู่ในนั้น

เสียงฟ้าร้องดังมาจากร่างของซูหยาน

หลี่ซวนตกตะลึง และเขาก็ราวกับกลายเป็นโง่งมไป "หือ.. เขาประสบความสำเร็จในการฝึกฝนได้อย่างไร…เขาเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนแน่!"

ในตอนแรกซูหยานยืนกรานที่จะเป็นลูกศิษย์ของเขา เพื่อที่จะทำเช่นนั้น เขาทำได้เพียงสร้างวิธีการฝึกฝนปลอมๆและกำหนดระยะเวลาหนึ่งปีเท่านั้น

เขาคิดว่าซูหยานฝึกฝนอย่างหนักและเป็นเพียงคนโง่ที่มีสมองทึบเท่านั้น และเขาหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่เรียกว่าศิลปะการต่อสู้!

แต่ผลลัพธ์คือ..!

ตัวตลกคนโง่ที่แท้จริงคือเขางั้นเหรอ?

หลี่ซวนตกใจมากจนดวงตาของเขาแทบจะหลุดออกจากเบ้า ซูหยานประสบความสำเร็จในการฝึกฝนเทคนิคที่เขาแต่งขึ้นมามั่วๆจริงๆ เขาเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนกัน?

คำกล่าวว่าผู้ที่ถูกยกเลิกงานหมั่น ส่วนใหญ่จะต้องเป็นลูกของโชคชะตานั่นเป็นจริงใช่ไหม?

กล้ามเนื้อและกระดูกดังสนั่น พลังงานเลือดก็เหมือนกับม้าป่า เป็นเพียงสิ่งที่เขาสร้างขึ้นไม่ใช่หรือ?

ในขณะนี้ กล้ามเนื้อและกระดูกของซูหยานฟ้าร้อง และเสียงฟ้าร้องก็ดังก้องไปทั่วหมู่บ้านบนภูเขาเล็กๆ ออร่าที่ลุกโชนปกคลุมไปทั่วร่างกายของเขา ซึ่งมีพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

“ข้าแค่แต่งขึ้นมามั่วๆ แต่เจ้ากลับประสบความสำเร็จได้อย่างไร? เจ้าทำสำเร็จเช่นนี้ แล้วข้าควรทำอย่างไรต่อไป?..

“ทำตัวเป็นอาจารย์ต่อไปงั้นเหรอ?..

“ถ้าเขาถูกเปิดโปง เขาจะไม่ถูกซูหยานทุบตีตายด้วยหมัดเดียวหรอกหรือ?”

ร่างกายของหลี่ซวนรู้สึกชาไปทั้งตัว

ลูกศิษย์คนนี้เขาอัจฉริยะมาก เขาอัจฉริยะจนน่าหวาดกลัว!

ในขณะนี้ แสงสีทองก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา

มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของเขาเขาเช่นกัน "ลูกศิษย์ของคุณเชี่ยวชาญเทคนิคที่คุณสร้างขึ้นได้สำเร็จ ทำให้คุณเชี่ยวชาญเทคนิคนี้โดยตรง และความแข็งแกร่งของคุณก็มากกว่าคนในระดับเดียวกันเป็นร้อยเท่า!"

บูม!

ในขณะนี้ กระแสพลังงานเลือดจากร่างกายของหลี่ซวนพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ราวกับเปลวไฟแห่งพลังงานเลือด ทะยานขึ้นไปสูงถึงหนึ่งร้อยฟุต

ในความคิดของหลี่ซวน กระบวนการฝึกฝนและวิธีการปรับแต่งผิวหนัง การปรับแต่งกระดูก และการปรับแต่งอวัยวะภายในเกิดขึ้น กระดูกหยกของเขาบริสุทธิ์และไร้ที่ติ มีออร่าไหลอยู่รอบตัวเขา พลังงานเลือดของเขาราวกับคลื่น ไร้ขอบเขตราวกับทะเล

นี่คือสิ่งที่หลี่ซวนพูดอย่างแน่นอนเมื่อเขาสร้างเทคนิคการฝึกฝนนี้ เมื่อเขาประสบความสำเร็จในเทคนิคนี้ พลังงานเลือดของเขาก็ทะยานขึ้นไปหลายร้อยฟุตขึ้นไปบนท้องฟ้า สว่างจ้าราวกับเปลวไฟ

“นิ้วทองคำหรือสูตรโกงของข้าปรากฏออกมาแล้ว!”

หลี่ซวนรู้สึกประหลาดใจอย่างมากในขณะนี้

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือออร่าของเขาไร้ที่ติและก็ไหลออกมาครอบคลุมเขาไว้

นี่คือสิ่งที่เขาสร้างขึ้น มันไม่มีที่ติและจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

“ซูหยานเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนกัน เขาไม่เพียงแต่ประสบความสำเร็จในการฝึกฝนเท่านั้น เขายังปรับแต่งกระดูกหยกได้ด้วย!”

“ยอดเยี่ยมมาก ลูกศิษย์ที่อัจฉริยะเช่นนี้ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์ การที่ข้าจะสามารถอยู่ยงคงกระพันในฐานะอาจารย์นั้นขึ้นอยู่กับเจ้าเท่านั้น!”

“เห้อ! ถ้าข้ารู้ว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด ข้าน่าจะสร้างทักษะเวทย์ขึ้นมาเพื่อใช้ในการบ่มเพาะความเป็นอมตะ”

จู่ๆหลี่ซวนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ถ้าเขารู้ว่าลูกศิษย์ของเขาเป็นสัตว์ประหลาด เขาคงไม่สร้างเทคนิคศิลปะการต่อสู้ขึ้นมา แต่สร้างเทคนิคความเป็นอมตะขึ้นมาแทน

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มันยังไม่สายเกินไป นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของศิลปะการต่อสู้ ข้ายังสามารถทำมันได้ต่อไป ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งดี ข้าต้องคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับการฝึกฝนระดับต่อไป ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ข้าก็จะสร้างมันขึ้นมาทั้งหมดด้วยตัวข้าเอง”

“ข้ามีนิ้วทองแบบไหนล่ะ? ความสำเร็จในการฝึกฝนของลูกศิษย์เกี่ยวข้องกับนิ้วทองของข้างั้นหรือ?”

แสงสีทองในใจของเขาหายไปนานแล้วราวกับว่าไม่มีอยู่จริง

ไม่ว่าหลี่ซวนจะเรียกหาหรือค้นหาอย่างไร ก็ไร้ร่องรอย

ซูหยานลูกศิษย์ของเขาคนนี้เป็นสัตว์ประหลาดอย่างแน่นอน ถ้าเขาไม่ใช่สัตว์ประหลาด เขาจะประสบความสำเร็จในการฝึกฝนและแม้แต่กระดูกหยกได้อย่างไร?

สำหรับความสำเร็จในการฝึกฝนของเขานั้นเกี่ยวข้องกับนิ้วทองของเขาหรือไม่หลี่ซวนก็ไม่แน่ใจ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะแข็งแกร่งต่อไปได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับซูหยานผู้เป็นศิษย์ของเขา

ซูหยานเพิ่งเริ่มต้นในศิลปะการต่อสู้ ในขณะที่หลี่ซวนประสบความสำเร็จในศิลปะการต่อสู้ทันที และความแข็งแกร่งของเขาก็มากกว่าคนในระดับเดียวกันเป็นร้อยเท่า

นี่เป็นร้อยเท่าของขอบเขตเดียวกัน และเป็นร้อยเท่าของความสำเร็จของทักษะอีกด้วย!

หลี่ซวนดีใจในใจที่เขาไม่ได้สร้างเทคนิคของเขาให้ต่ำเกินไป ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นเพียงระดับเริ่มต้นเท่านั้น และตอนนี้เขาก็ถือได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในระดับเริ่มต้น

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เคล็ดวิชาของเทคนิคที่เขาสอนออกไปคือการปรับแต่งผิวหนังขั้นพื้นฐาน การปรับแต่งกระดูก การปรับแต่งอวัยวะภายใน และการเริ่มต้นศิลปะการต่อสู้

“ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ อย่าพึ่งตื่นตระหนัก ข้าต้องมั่นคงไว้!..

“ข้าเป็นปรมาจารย์สันโดษ ดังนั้นข้าจึงไม่ตื่นตระหนกไม่ได้!..

“ข้าต้องหลอกศิษย์ที่โง่เขลาของเขาต่อไป ทำให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาเป็นอาจารย์ที่แข็งแกร่งขนาดไหน

“ให้เขารู้ว่าศิลปะการต่อสู้ไม่มีขีดจำกัด และเขาต้องฝึกฝนอย่างหนักต่อไป…

“อย่าคิดมากเรื่องอื่นๆ ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้แก่เขาบ้าง ข้าต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลอกลวงเขา…”

….

ด้านซูหยาน

ด้วยกล้ามเนื้อและกระดูกของเขาที่ดังสนั่น และพลังงานเลือดของเขาที่แข็งแกร่งราวกับเหล็ก ในที่สุดซูหยานก็ก้าวเข้าสู่ประตูแห่งศิลปะการต่อสู้แล้ว

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น รู้สึกว่าเขามีพลังเพียงใด และพลังงานเลือดที่ลุกโชน ซึ่งเหมือนกับเปลวไฟที่สามารถเผาผลาญพืชได้

“นี่คือวิถีแห่งศิลปะการต่อสู้!

“ข้า ซูหยานได้เข้าสู่ประตูแห่งศิลปะการต่อสู้แล้ว และในที่สุดก็สามารถเป็นศิษย์ที่แท้จริงของอาจารย์ได้!

“พวกเจ้าทุกคนหัวเราะเยาะว่าข้าโง่เขลาใช่ไหม ฮึม..ให้ข้าได้แสดงให้พวกเจ้าเห็นว่านักศิลปะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งคืออะไร!”

ซูหยาน ผู้ตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความปรารถนาอันไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับศิลปะการต่อสู้ ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงออร่าที่น่าสะพรึงกลัวที่ลอยขึ้นมา ซึ่งเป็นพลังที่ทรงพลังอย่างยิ่งที่ดูเหมือนจะสามารถทำลายสวรรค์และโลกที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าได้

เขามองแล้วตกใจอย่างมาก!

"ท่านอาจารย์!"

พลังงานเลือดที่น่าสะพรึงกลัวนั้นพุ่งสูงขึ้นหลายร้อยฟุตในตอนกลางคืน เผาไหม้ราวกับเปลวไฟ เผาไหม้แม่น้ำและทำให้ทะเลเดือด พลังงานเลือดของเขา เมื่อเทียบกับพลังงานเลือดของท่านอาจารย์แล้ว แตกต่างราวกับคลื่นบ่อน้ำกับคลื่นมหาสมุทร….

……………..