ตอนที่ 93 หยดเลือดมังกรปริศนา (อ่านฟรี 30/09/2567)
“จริงรึ ? ถ้าท่านทำได้ข้าจะขอขอบคุณท่านเป็นอย่างมาก” เย่ซีกล่าวออกมาด้วยความสนใจ
“ข้าได้ลับสมบัติลึกลับของสำนักมาพอดี บางทีนี่อาจเป็นโชคชะตาก็เป็นได้” ชิวเหม่ยซือกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
“ท่านอาจารย์ อย่าบอกนะว่าที่ท่านเจ้าสำนักเคยทำนายเอาไว้...” หญิงสาวที่ตามมาด้วยกล่าวออกมา
“ข้าก็ไม่มั่นใจ แต่คิดว่าน่าจะใช่” ชิวเหม่ยซือกล่าวตอบ
“พวกท่านพูดถึงเรื่องอะไรกันรึ ?” เย่ซีกล่าวถามด้วยความสนใจ
“ท่านเจ้าสำนักได้ทำนายเอาไว้ว่าจะมียอดบุรุษปรากฏตัวในอาณาจักรวูดเสธแห่งนี้ บุรุษผู้นั้นจะสามารถเปิดเผยความสามารถของสมบัติที่ตกทอดกันมาอย่างยาวนานของสำนักเราได้” ชิวเหม่ยซือเล่าเรื่องบางอย่างออกมา
นางหยิบขวดแก้วที่ภายในบรรจุของเหลวสีทองเอาไว้ออกมา ของเหลวดังกล่าวมีปริมาณที่น้อยมาก น่าจะมีเพียงสิบหยดเท่านั้น
“พวกเราลองทำทุกวิถีทางแล้ว แต่ก็ยังไม่พบว่าเจ้าของเหลวสิบหยดนี้มันคืออะไรกันแน่” นางเปิดฝาขวดออกมาก่อนจะเขย่าเล็กน้อย
กลิ่นอายลมปราณอันเข้มข้นแผ่ซ่านออกมาอย่างกับน้ำป่าไหลหลาก เพียงสูดดมก็รู้สึกสดชื่นขึ้นเป็นอย่างมาก แต่น่าแปลกที่ไม่สามารถดูดซับลมปราณจากกลิ่นอายนี้ได้
“แล้วตกลงมันคืออะไรกันแน่ ? ไม่มีแม้แต่ชื่อเรียกเลยรึผู้อาวุโส” หยางเสียกล่าวแทรกขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น นางพอจะเคยได้ยินชื่อของอีกฝ่ายมาบ้าง
“ในตำราโบราณเขียนเอาไว้ว่ามันคือเลือดของมังกรทอง” ชิวเหม่ยซือกล่าวออกมาตามที่นางเคยได้รับรู้ ดูเหมือนจะไม่ใช่หยดของเหลวธรรมดาจริง ๆ สินะ
‘ตรวจสอบ’ เย่ซีเรียกใช้ทักษะตรวจสอบในใจ
หยดเลือดมังกร ???
ระดับ : ?????????
ความสามารถ : ?????????
[“ระบบ ทำไมตรวจสอบไม่ได้ล่ะ ?”] ชายหนุ่มเรียกหาระบบทันทีเมื่อผมว่าผลของทักษะตรวจสอบมันแปลก ๆ
[“เป็นเช่นเดียวกับพญาเสือขาว สิ่งที่อยู่เหนือระดับเซียนขึ้นไปท่านจะไม่สามารถตรวจสอบได้ในตอนนี้ ที่ท่านสามารถตรวจสอบข้อมูลของพญาเสือขาวได้เป็นเพราะอีกฝ่ายอ่อนแอลงเป็นอย่างมาก”] ระบบตอบกลับมาทำให้ชายหนุ่มได้เข้าใจ
[“ข้าคงต้องหาทางเลื่อนไประดับเซียนให้เร็วที่สุดสินะ”] ชายหนุ่มกล่าวถามระบบออกมา เขาจำได้ว่าระบบเคยบอกมันจะมีวิธีอัพเกรดระบบครั้งใหญ่ปรากฏขึ้นเมื่อไปถึงระดับเซียนได้
“เถ้าแก่คิดเห็นเป็นเช่นไรบ้าง ?” ชิวเหม่ยซือกล่าวออกมาหลังจากที่ทุกคนพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน แต่ชายหนุ่มกลับนิ่งเงียบเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
“ข้าว่าลองดูก็ไม่เสียหาย เชิญท่านชิวเหม่ยซือลงมือได้เลย” เย่ซีที่ได้สติจากเสียงเรียกจึงกล่าวตอบไปตามที่เขาคิด
“ถ้าเช่นนั้น ข้าขอเสียมารยาทแล้ว” หญิงสาวกล่าวขึ้นมาก่อนจะเปิดไปยังด้านหน้าของโหลแก้วที่มีหินกลม ๆ สองก้อนใส่เอาไว้
นางทำการหยดของเหลวสีทองทั้งสิบหยดลงไปทันที หยดของเหลวสีทองเหล่านั้นเมื่อสัมผัสถูกก้อนหินทั้งสองก้อน พวกมันก็ซึมหายเข้าไปในตัวก้อนหินทันที
ยามเมื่อของเหลวหยดลง ก้อนหินทั้งสองก้อนก็เปล่งประกายแสงสีทองออกมามากขึ้น บนพื้นผิวของก้อนหินทั้งสองปรากฏรอยแตกร้าวขึ้นมากมายเหมือนกับพวกมันกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างขึ้น!
ครึ่งหลัง
เปรี๊ยง! เปรี๊ยง!!
เกิดการรวมตัวกันของหมู่เมฆสีดำขึ้นด้านบนผืนดินของร้านเซียนรับจ้างอีกครา ในครั้งนี้พวกมันเหมือนจะทวีความรุนแรงมากกว่าตอนที่สร้างร้านเสียอีก
“เกิดอะไรขึ้นกันเถ้าแก่!” เยี่ยหลงกล่าวถามออกมาด้วยความตกใจ
“เถ้าแก่ เป็นฝีมือท่านใช่หรือไม่ ?” หานจุนหมิงที่คิดเหตุผลอื่นไม่ออกก็เลยคิดว่าต้องเป็นฝีมือของชายหนุ่มแน่นอน เขากล่าวถามออกมาด้วยความมั่นใจ
“ข้าเปล่าทำอะไรสักหน่อย” เย่ซีกล่าวออกมา เขารู้สึกเหมือนโดนใส่ร้ายไม่มีผิด
[“กำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงกับนัยน์ตามังกรเก้าเคราะห์ โปรดให้ทุกคนนอกจากตัวท่านออกไปจากร้านแห่งนี้”] เสียงของระบบดังขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้ชายหนุ่มแปลกใจไม่น้อย
เพราะเหตุการณ์แบบนี้เพิ่งจะเคยเกิดขึ้นครั้งแรกที่ระบบแจ้งเตือนให้นำบุคคลอื่นออกไปให้หมดจากที่เกิดเหตุ ชายหนุ่มคิดอยู่เล็กน้อยก็ตัดสินใจได้
“ทุกคนถอยออกไปนอกร้านก่อน ขอข้าอยู่คนเดียว” เย่ซีกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ตามที่ท่านต้องการ / ได้เลย / ถ้ามีอะไรนายท่านต้องเรียกข้าทันทีนะ” บรรดาผู้คนรอบข้างต่างพากันตอบรับ ก่อนจะทยอยเดินออกไปรอที่ด้านนอกของร้านค้าสองชั้นที่ทำมาจากไม้ทั้งหลังแห่งนี้
เปรี๊ยง!! เปรี๊ยง!! กร๊าซซ!!!
สายฟ้าสีทองพร้อมเสียงฟ้าผ่าดังสนั่นลงมาทะลุผ่านหมู่เมฆรวมถึงตัวร้านเข้าใส่นัยน์ตามังกรบรรพกาลอย่างรุนแรง แต่กลับไม่มีสิ่งใดเสียหายนอกจากผิวเปลือกนอกของก้อนหินที่สองก้อนที่ปรากฏรอยแตกร้าวมากยิ่งขึ้น
เปรี๊ยะ! ฟึบ!
“เฮ้ย! จะทำอะไรวะ!” เย่ซีอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก้อนหินกลมทั้งสองก้อนในตอนนี้มันกลายเป็นนัยน์ตาของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งแต่น่าแปลกมากที่ลูกตาของมันเป็นสีขาวดำทรงกลม ตัดกันเป็นสัญลักษณ์หยินหยางอย่างสมบูรณ์
อ๊ากกกกกกกก
นัยน์ตาคู่นั้นพุ่งเข้าใส่เย่ซีด้วยความรวดเร็ว! เพียงชั่วพริบตามันก็พุ่งชนนัยน์ตาคู่เดิมของชายหนุ่มจนแหลกละเอียด ความเจ็บปวดอันมหาศาลก่อเกิดขึ้นอย่างฉับพลันทำให้ชายหนุ่มกรีดร้องออกมาจนคนภายนอกตกใจ
“เถ้าแก่!” เยี่ยหลิงตะโกนออกมาด้วยความเป็นห่วง นางพยายามที่จะเข้าไปด้านในแต่ก็ไม่อาจทำได้ เนื่องจากมีพลังบางอย่างพลักดันร่างของนางเอาไว้จนไม่อาจเข้าไปใกล้ได้
“ใจเย็นลงก่อน เถ้าแก่ฝีมือฉกาจเยี่ยงนั้นย่อมไม่เป็นอะไรแน่นอน” ชิวเหม่ยซือกล่าวปลอบเยี่ยหลิงให้อีกฝ่ายใจเย็นลง
ทุกคนสามารถสัมผัสได้ถึงพลังปราณกดดันที่กระจายตัวออกมาจากร้านค้าไม้ได้ไม่ยาก ในยามนี้แค่จะขยับตัวพวกเขายังทำไม่ได้เลย!
กร๊าซซซ! เปรี๊ยง!!
เสียงคำรามของสัตว์ร้ายดึกดำบรรพ์ดังขึ้นจากท้องฟ้า ปรากฏเงาร่างของพญามังกรทองขนาดมหึมา มองเห็นแต่ส่วนหัวที่ใหญ่โตเทียบเท่ากับเมืองหลวง ไม่อาจมองเห็นหางได้ มันจ้องมองลงมาที่ร้านค้าไม้สองชั้นก่อนที่จะพุ่งตัวลงมาอย่างรวดเร็ว
ผ่านไปหนึ่งก้านธูปร่างขนาดมหึมาของพญามังกรทองจมหายเข้าไปในตัวของเย่ซีจนหมดสิ้น ฟ้าดินที่แปรปรวนกลับมาเป็นปกติ ทุกคนจึงสามารถขยับร่างกายได้อีกครั้ง
“เถ้าแก่! ท่านเป็นอะไรหรือไม่ ?” เยี่ยหลิงเป็นคนแรกที่พุ่งเข้ามาหาชายหนุ่มที่กำลังนั่งเอามือปิดหน้าอยู่
ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่ามีรอยเลือดไหลลงมาจากดวงตาทั้งสองข้างของเขา
“เลือด! นายท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม ?” ฟิชที่ตามเข้ามาสังเกตเห็นจึงกล่าวออกมาด้วยความตกใจ มันแทบไม่เคยได้เห็นนายท่านหลั่งเลือดมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
ก่อนหน้านี้มันลาดตระเวนอยู่บริเวณบึงน้ำและกำลังทำการจัดวางบ้านไม้ที่ไปนำกลับมา แต่เมื่อได้ยินเสียงดังสนั่น รวมถึงความรู้สึกกดดันจากทางร้านค้าไม้มันจึงรีบกลับมาในทันที
“ข้า.. ไม่เป็นอะไร” เย่ซีกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมา
