บทที่ 26 อะไรทำให้แกช่างพูดแบบนี้ ตบปากซะ ตบปาก!
บทที่ 26 อะไรทำให้แกช่างพูดแบบนี้ ตบปากซะ ตบปาก!
หลิวรู่เหมยก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน
ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้มาก่อน แต่ไม่เคยเห็นอัตราผลตอบแทนสูงขนาดนี้มาก่อน!
ลงทุนเพียง 4 ล้าน ผลลัพธ์คือน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงราคาพุ่งสูงถึง 60 ล้านหยวนมากกว่าเดิม 10 เท่า! นี่มันกำไรเยอะกว่าตลาดหุ้นเสียอีก!
แล้วอีกอย่าง นี่คือเงินจริง! เงินที่สามารถถอนออกมาใช้ได้ทันที! ไม่เหมือนหุ้นที่ต้องรอ 2 - 3 วันทำการจึงจะนำออกมาใช้ได้!
“ขายซะ! ถ้าขายไปเราก็จะรวยแล้ว!” หลิวรู่เหมยกล่าวอย่างตื่นเต้น
หลินเป่ยฝานยังคงสงบและพูดว่า “อย่าเพิ่งใจร้อน”
พรที่เขาขอ คือราคาหินพุ่งสูงขึ้น 20 เท่า! ตอนนี้ราคาแตะแค่ 60 ล้านเท่านั้น ยังขาดเหลืออีก 20 ล้านหยวน
ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อน!
และในตอนนั้นเอง มีเสียงดังมาจากระยะไกล
“ฉันเสนอราคา 80 ล้าน!”
เสียงเอะอะโวยวายโดยรอบถูกกำราบลง ทุกคนหันศีรษะไปมอง
เห็นเพียงชายชราสวมชุดจีนยุคราชวงศ์ถัง เดินทีละก้าวพร้อมเสียงก๊อก ก๊อกที่เกิดจากไม้เค้าหัวมังกร ผมบนหัวเขาแม้กลายเป็นสีเทาแล้ว แต่รอบตัวยังเปี่ยมไปด้วยบารมีดูน่าเกรงขาม
ข้างกายเขามีชายหนุ่มในวัย 20 ปี กำลังเดินตามเขาไปทีละก้าว คอยดูแลอย่างระมัดระวัง
เมื่อเห็นชายผู้นี้ ทุกคนต่างถอยเปิดทางให้เขา ใบหน้าแสดงถึงความเคารพนับถือ
“ผู้เฒ่าหวง ผู้เฒ่าหวงมาที่นี่!”
“คารวะผู้เฒ่าหวง”
“ท่านผู้เฒ่าทำไมวันนี้ถึงว่างแวะมาที่ตลาดหิน?”
……
หลินเป่ยฝานก็จำบุคคลนี้ได้เช่นกัน จะเป็นใครอื่นไปได้อีกหากไม่ใช่หวงจินไป่เจ้าของร้านอัญมณีแห่งเมืองโม่ไห่
ตระกูลของพวกเขาค้าขายทองคำ เงิน และเครื่องประดับมาหลายชั่วอายุคน โดยเฉพาะหยกและทองคำ สามารถทำได้ดีมาก เปิดร้านค้าหลายร้อยแห่งทั่วประเทศ มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าร้อยปี
ชายแก่ตรงหน้าเขาคือหวงจินไป่ เป็นทายาทรุ่นที่ 3 ของตระกูล เขาเป็นคนติดดิน ใจกว้างและชอบทำการกุศล จึงค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองโม่ไห่ กระทั่งพ่อของหลินเป่ยฝาน เวลาอยู่ต่อหน้าเขายังให้ความเคารพอย่างน้อยสามส่วน
“ควรวะผู้เฒ่าหวง” หลินเป่ยฝานกล่าวอย่างสุภาพ
ณ ขณะนี้ ผู้เฒ่าหวงเดินมาหยุดข้างเขา มองหลินเป่ยฝานแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้าหนุ่มทำไมถึงหน้าคุ้นๆเหมือนพวกเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อน?”
“พ่อของผมคือหลินหนานซาน ผมคือลูกชายเขา หลินเป่ยฝาน!” หลินเป่ยฝานอธิบาย
ผู้เฒ่าหวงระเบิดเสียงหัวเราะ “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้! ไม่น่าแปลกใจทำไมถึงคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเจอเพื่อนเก่า ตอนนี้หนานซานเป็นยังไงบ้าง?”
“เขามีสุขภาพดีตามปกติ ตอนนี้กำลังทำธุรกิจในต่างประเทศ!” หลินเป่ยฝานกล่าว
“การมีสุขภาพที่ดีเป็นเรื่องดี สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตคือสุขภาพ!” ผู้เฒ่าหวงยังคงหัวเราะต่อ จากนั้นเขาก็มาถึงหินหยกชิ้นนี้ที่ถูกตัดออก ลองดูอย่างจริงจัง เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
“นี่เป็นหินที่ดี! กี่ปีแล้วนะที่ฉันไม่ได้เห็นหินดีๆแบบนี้ มันสามารถนำไปแกะสลักเป็นพระพุทธรูปทั้งองค์ได้! เดิมทีหยกก้อนนี้มีมูลค่า 80 ล้านหยวน แต่ในเมื่อเป็นลูกชายของเพื่อนเก่า ฉันเต็มใจเพิ่มให้อีก 10 ล้าน!
ได้ยินประโยคนี้ บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยเสียงฮือฮาอีกครั้ง
“เพิ่มขึ้นอีก 10 ล้านหยวน ราคานี้สูงเสียดฟ้า”
“90 ล้าน มันสูงไป! หินหยกนี้มีมูลค่าสูงสุดเพียง 80 ล้านเท่านั้น!”
“นายไม่ได้ยินเหรอ? ผู้เฒ่าหวงกำลังทำตัวใจกว้างกับคนรุ่นลูกรุ่นหลาน”
“หินหยกก้อนนี้ทำเงินได้ 90 ล้าน น่าอิจฉาจริงๆ”
……
ตัวเอกเย่ซิงเฉินไม่พูดอะไรสักคำ แต่ใบหน้าดำเป็นก้นหม้อ
“ไม่จำเป็น 80 ล้านก็พอแล้ว!” หลินเป่ยฝานรีบพูด
“ไม่เป็นไร! ฉันยินดีให้ เก็บเอาไว้เถอะ ถือว่าเป็นของขวัญจากตาแก่อย่างฉัน”
ต้องบอกเลยว่า ผู้เฒ่าหวงเป็นคนที่สามารถสร้างบรรยากาศได้ดีอย่างแท้จริง เขาตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อม ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เขาขอบัญชีของหลินเป่ยฝาน จากนั้นดำเนินการโอนเงิน
ในเวลาไม่นาน เสียงเตือนของธนาคารก็ดังขึ้น
หลิวรู่เหมยเหมือนตกอยู่ในความฝัน
“ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?”
หลินเป่ยฝานพูดอย่างหงุดหงิด “แน่นอนว่าไม่ใช่ฝัน วันนี้เราใช้เงินไป 4 ล้าน แต่ได้รับคืน 90 ล้านหยวน! กำไรกว่า 20 เท่า!”
“เหมยเหนียง ทีนี้ยังไงกันต่อ?”
“ยังไงอะไร?”
“ผมอยากขอสิทธิ์ในการใช้เงินพนันหินเพิ่ม อยากซื้อหินมาผ่าอีก!” หลินเป่ยฝานถูมือตัวเองแล้วพูด
ถ้าเป็นตอนแรก หลิวรู่เหมยต้องต่อต้านมันอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เขาทำเงินได้แล้ว และทำเงินได้มากขนาดนี้ หลิวรู่เหมยจึงคลายความระแวงลง
“เพิ่มให้ก็ได้ แต่ต้องไม่เกิน 10 ล้านนะ!”
“ขอบคุณเหมยเหนียง คุณเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์จริงๆ!”
หลินเป่ยฝานเริ่มเลือกหินอีกครั้ง เขาหันไปมองดูตัวเอกเย่ซิงเฉินด้วยที่มีใบหน้าซีดราวกับคนตายข้างๆ จึงกวักมือแล้วพูดว่า “สหายเย่ มานี่หน่อยสิ”
เย่ซิงเฉินสะดุ้งตื่นจากความโศกเศร้า “รองประธานหลิน ทำไมหรือครับ?”
หลินเป่ยฝานตบไหล่เย่ซิงเฉินอย่างตื่นเต้นและพูดว่า “สหายเย่ สาเหตุที่วันนี้ทำเงินได้มากมายต้องขอบคุณคุณ! ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเสนอแนะของคุณ ผมคงไม่มาพนันหินที่นี่ และทำเงินจำนวนมากไม่ได้”
เย่ซิงเฉินรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองถูกทิ่มแทง!
จริงด้วย! ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเอ่ยปากแนะนำ อีกฝ่ายคงไม่ทำเงิน 90 ล้านได้เร็วขนาดนี้! เขาอยากตบหน้าตัวเองจริงๆ!
ใครใช้ให้แกพูดมาก!
หลินเป่ยฝานกล่าวต่อ “ถ้าอย่างนั้น... หินก้อนต่อไป คุณช่วยเลือกแทนผม คิดว่าไง?”
“ให้ผม ... เป็นคนเลือกเหรอ?” เย่ซิงเฉินอึ้งงัน
