ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 175 สัจธรรมหมัด

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 175 สัจธรรมหมัด

กู่หยางไม่ได้ใส่ใจว่าผู้คนรอบข้างจะมองเขาอย่างไร

เขายิ้มอย่างเยือกเย็น

จากนั้นเขาก็ยกแขนขวาขึ้น

ตามด้วยเสียงคำรามของมังกรที่ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน

โฮก!

ในอากาศ

เงามังกรทองคำที่หนักแน่นก็ปรากฏขึ้นมา

หมัดนี้ทำให้ผู้คนรอบข้างต้องจับตามอง

กู่หยางเคยใช้หมัดนี้ในการต่อสู้กับฉู่เสินเซียวมาก่อน

มันเป็นวิชาหมัดระดับสวรรค์ขั้นกลางที่สมบูรณ์แบบ!

มีพลังมหาศาล

แต่...

กระบวนท่านี้ไม่สามารถทำร้ายฉู่เสินเซียวได้

กู่หยางไม่รู้หรืออย่างไร?

พวกเขาแสดงอาการสงสัย

ฉู่เสินเซียวก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ท่าเดิมอีกแล้ว?

เขาไม่รู้ว่ากู่หยางหมายความว่าอย่างไร

แต่ในใจก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย!

เหมือนกับตนโดนดูถูก

เมื่อคิดได้เช่นนี้

เขาจึงคว้ากระบี่ยาวสีแดงไฟในมือแน่น

และพอถึงจังหวะนั้น

แววตาของกู่หยางก็กระพริบอย่างคมกริบ

"สัจธรรมหมัด…ระเบิด!"

กู่หยางตะโกนด้วยเสียงต่ำ

ในพริบตา

พลังลึกลับที่ไม่อาจจินตนาการได้พุ่งออกมาจากร่างกายกู่หยางอย่างรุนแรง

เมื่อพลังนั้นปรากฏขึ้น ลานประลองก็สั่นสะเทือน หลุมใหญ่ก็เกิดขึ้นรอบ ๆ

ห้วงมิติรอบ ๆ กู่หยางก็เริ่มบิดเบี้ยวราวกับงู!

ส่วนโล่รอบลานประลองก็ราวกับกระดาษที่พังทลายลง

เห็นฉากนี้

ยอดฝีมือขอบเขตแก่นสุญตาที่อยู่ใกล้ ๆ ต่างก็ตกใจ

พวกเขาต่างพากันรีบใช้แก่นก่อกำเนิดของตนเองซ่อมแซมโล่อย่างไม่หยุดยั้ง

ในใจพวกเขาหวาดกลัวมาก

พลังที่กู่หยางปล่อยออกมาทำให้รู้สึกอึดอัดอย่างมาก!

นี่มัน...

คืออะไรกันแน่?

ในเวลาเดียวกัน

บรรยากาศอันน่าสะพรึงกลัวนั้นได้ห่อหุ้มทั้งลานประลอง

ฉู่เสินเซียวก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศอันน่ากลัวนี้เช่นกัน

แต่เมื่อเขาตอบสนองกลับมา

หมัดของกู่หยางก็พุ่งตรงมาที่เขาแล้ว

เขาไม่มีเวลาตกใจ

ในขณะนั้นเขาตกตะลึงและไม่มีเวลาคิด

เขาตะโกนขึ้นมา

"วิชาเพิ่มพลัง ระเบิด!"

ต่อจากนั้น เขาร่างกายก็ปะทุพลังขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

พลังแก่นแท้ที่ลอยอยู่รอบ ๆ ร่างกายเขาก็ยิ่งหนาแน่นขึ้น

หลังจากที่พลังเพิ่มขึ้น

เขาจึงยกกระบี่สีแดงเพลิงขึ้น

พยายามใช้กระบี่นี้ต้านทานหมัดของกู่หยาง!

เขายังไม่รู้ว่าหมัดของกู่หยางมีอะไรบ้าง แต่...ไม่ใช่ว่าไม่สามารถต้านทานได้...

เขาฟันกระบี่ออก

ทำให้งูไฟที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมพุ่งตรงไปยังกู่หยาง!

แต่ก่อนที่เขาจะคิดต่อไป

กระบี่และหมัดก็ปะทะกันอย่างรุนแรง

ฉู่เสินเซียวคิดว่ากระบี่ของเขาน่าจะต้านทานได้บ้าง

ผลกลับกลายเป็น...

เขาเบิกตากว้าง

เพราะเมื่อหมัดสัมผัสกับกระบี่

กระบี่ที่เขาใช้พลังเพิ่มเติมฟันออกมา กลับแตกสลายทันที!

เหมือนกระดาษธรรมดา ไม่มีพลังต้านทานใด ๆ!

ถูกหมัดอันน่าสะพรึงกลัวนั้นระเบิดทันที!

ต่อจากนั้น หมัดนั้นก็เหมือนภูเขาหนักหน่วงที่พุ่งตรงมาที่เขา!

เห็นเช่นนั้น เขาก็มีหน้าตาตื่นตระหนก

หมัดนี้...

น่ากลัวมาก!

น่ากลัวจนแขนขาของเขาอ่อนแรงไปหมด

ไม่อาจหยุดยั้งได้!

และไม่สามารถหลบหนีได้!

หรือว่า...จะต้องตายที่นี่หรือ?

หมัดนั้นแข็งแกร่งมาก

ในขณะที่กำลังจะถึงตัวฉู่เสินเซียว

อยู่ ๆ ก็มีเงาของคนหนึ่งพุ่งออกมาจากอัฒจันทร์ด้านข้าง

และตรงไปยังลานประลองทันที

ในพริบตา

แก่นก่อกำเนิดสีม่วงกลมเกลี้ยงก็ปรากฏขึ้น

พร้อมกับระเบิดออกด้วยกำลังที่ไม่อาจจินตนาการได้!

ตู้ม!

เสียงระเบิดก้องขึ้น

หมัดที่น่ากลัวนั้นถูกแก่นก่อกำเนิดนั้นยับยั้งอย่างง่ายดาย!

แต่ผลกระทบอันรุนแรงก็พุ่งกระจายออกไปทั่ว!

เห็นเช่นนั้น แก่นก่อกำเนิดนั้นก็ระเบิดแสงสีม่วงออกมาอีกครั้ง

หยุดผลกระทบทั้งหมด!

การต่อสู้สิ้นสุดลง

ที่ลานประลอง ข้างกายฉู่เสินเซียวมีชายผมขาวกำลังยืนอยู่

ดูเขาด้วยสีหน้าจริงจัง

"เจ้าแพ้"

เมื่อคำพูดของชายชรานั้นตกลง

ฉู่เสินเซียวก็หน้าซีด แต่ก็ยกมือป้องคำนับเล็กน้อย

"ขอแสดงความยินดีด้วยกู่หยาง ข้าแพ้แล้ว ข้ายอมรับว่าเจ้าแข็งแกร่ง"

เขารับคำพ่ายแพ้ด้วยใจจริง

จากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้ตระหนักถึงอะไรเลย แต่เมื่อเห็นว่าแม้แต่อาจารย์ของตัวเองต้องใช้แก่นก่อกำเนิดเพื่อหยุดหมัดของกู่หยาง...

เขาเข้าใจแล้ว

เข้าใจความน่ากลัวของกู่หยาง!

"นั่นคือ...สัจธรรม!"

ใจของเขาสั่นสะเทือนอย่างมาก

ในเวลาเดียวกัน

ทั้งสนามก็เริ่มเกิดเสียงฮือฮาขึ้น

เสียงแปลกใจ ชื่นชม และสงสัยดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน

"ชนะ...ชนะแล้ว"

"กู่หยางชนะจริง ๆ"

"นั่น...หมัดที่กู่หยางปล่อยออกไปเมื่อครู่ ดูเหมือนจะมีกำลังพิเศษและลึกลับอยู่ นั่นคืออะไรกัน?"

"ดูเหมือนจะคล้ายกับเจตจำนงหมัด แต่พละกำลังที่ประกอบไปด้วยไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน!"

"น่ากลัวมาก! นี่คือพลังที่แท้จริงของกู่หยางหรือ? ไม่แปลกใจที่กู่หยางกล้าพูดอย่างนั้นก่อนหน้านี้!"

"มันไม่ใช่ความโอ้อวด แต่เป็นความมั่นใจ!"

คนมากมายต่างสูดลมหายใจเข้าลึก มองไปที่กู่หยางด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัว

คนธรรมดาไม่สามารถเห็นอะไรมากได้

แต่สัตว์ประหลาดเฒ่าที่ซ่อนตัวอยู่รอบ ๆ นั้นต่างก็ต้องยืนขึ้น มีหน้าตาตื่นตระหนก

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สามชราที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์สูง

พวกเขามีหน้าตาเต็มไปด้วยความตกใจ ราวกับไม่อาจเชื่อได้

มองไปที่กู่หยางด้วยสายตาที่ตกใจ

"สัจธรรม! มันคือสัจธรรมจริง ๆ!"

"กู่หยางเขา...เขาเข้าใจสัจธรรมได้"

"ถึงจะเป็นเพียงสัจธรรมหมัดครึ่งส่วน... แต่...นั่นคือสัจธรรม!"

สามชราที่หลังค่อมนั้นก็สั่นสะท้านเล็กน้อย

ควรรู้ไว้ว่า สัจธรรมนั้นเป็นระดับที่สูงกว่าเจตจำนง

คนธรรมดาอาจจะไม่เคยเห็นมาก่อนตลอดชีวิต

และกู่หยาง...

เขาเพียงแค่อายุ 17 ปี!

อายุ 17 ปีก็เข้าใจสัจธรรมหมัดครึ่งส่วน...

นี่มัน...

สุดยอดเกินไปแล้ว!

ความยากในการเข้าใจสัจธรรมกับเจตจำนงนั้นสามารถพูดได้ว่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน!

แม้กระทั่งสัตว์ประหลาดเฒ่าที่มีอายุนับพันปีในขอบเขตแก่นสุญตา แม้จะใช้เวลาตลอดชีวิตก็ไม่อาจเข้าใจถึงสัจธรรมหมัดครึ่งส่วน!

แต่กู่หยาง เขาทำได้เมื่ออายุเพียง 17 ปี!

นี่เป็นความอัจฉริยะขนาดไหน

แม้กระทั่งสามชราที่มีพลังลึกลับก็ยังต้องตกใจ

ไม่สามารถรักษาความสงบได้อีกต่อไป

กู่หยางอาจทำตัวเย่อหยิ่ง...

ทว่ามันเป็นเพียงการแสดงความมั่นใจในพลังของตัวเอง!

อายุ 17 ปีเข้าใจสัจธรรมหมัดครึ่งส่วน

ไม่สามารถโอ้อวดได้หรือ?

หากพวกเขาอายุ 17 ปีสามารถทำได้ พวกเขาคงโอ้อวดไม่มีที่สิ้นสุดแล้ว!

ไม่ต้องพูดถึงราชวงศ์เซวียนเหนี่ยว, แม้แต่ราชวงศ์ต้าเหยียนพวกเขาก็กล้าชี้จมูกทะลุฟ้า!

แน่นอน พวกเขาเพียงแต่คิด

สัจธรรม...มันยากที่จะเข้าใจเพียงใด!

บนอัฒจันทร์

อัจฉริยะทุกคนจากราชวงศ์เซวียนเหนี่ยวที่ได้ยินการพูดคุยของชราเบื้องหลัง ต่างก็ตกตะลึง

อะไรนะ?

สัจธรรม?

ระดับที่เหนือเจตจำนง?

พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน

รู้เพียงแต่เจตจำนงระดับสมบูรณ์เท่านั้น ไม่ใช่สัจธรรม

แต่ไม่คาดคิดว่าเหนือเจตจำนง ยังมีสัจธรรมอีก!

ที่สำคัญคือ

กู่หยางเพียงแค่อายุ 17 ปีก็เข้าใจได้แล้ว

[T/L: สปอย เหนือสัจธรรม คือ xxxแดน เหนือ xxxแดน คือ xxxธรรม]