บทที่ 242 หลอมแกนทองคำด้วยสองวิถี
ความดุร้ายและบ้าคลั่งแผ่กระจายออกมาจากมือยักษ์สีดำ เหมือนกับกระบี่เทียนชาที่ถูกปราบไว้ก่อนหน้านี้ไม่มีผิด อย่างไรก็ตาม โดยที่มือยักษ์ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายอำมหิตนี้ยังไม่ทันได้ขยับเขยื้อน ที่ด้านหลังตำหนักไทอี้ ส่วนลึกของวิหารอวิ๋นสุย อยู่ๆ ก็ส่องแสงสีฟ้านับไม่ถ้วนขึ้นมา ราวกับมหาสมุทรไม่มีที่สิ้นสุ...
