บทที่ 154 เจ้าอย่ามองข้าด้วยความคลั่งไคล้สิ
บทที่ 154 เจ้าอย่ามองข้าด้วยความคลั่งไคล้สิ อาคารเล็กๆ ที่ไม่โดดเด่นภายในแผนกปราบปีศาจ แม้จะดึกมากแล้ว ข้างในก็ยังคงสว่างไสว บางครั้งก็มีเสียงหัวเราะและพูดคุยดังออกมา ด้านหลังโต๊ะเตี้ย อาเฉียนมีสีหน้าจริงจังที่หาได้ยาก นางถือพู่กัน เขียนตัวอักษรลงบนสมุดปกทองคำ เจียงเฉิงอวิ๋นยืนอยู่ข้างหลังอย่างเงียบ...
