บทที่ 72
ท่ามกลางคลื่นซัดสาดบนผิวทะเล หานเจิ้งเฟิงพยายามว่ายไปหาเรือลำเล็กที่อยู่ไม่ไกลจากตัวสุดชีวิต แต่เหมือนมีมือที่มองไม่เห็นใต้ผิวน้ำคอยกระชากขาเขาลงไปเรื่อยๆ ในตอนนั้นเอง หานเจิ้งเฟิงรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เขารู้อยู่แก่ใจว่าทะเลผืนนี้ไม่ปกติ แต่เพื่อหาสาเหตุก็ยังคงพายเรือมาสำรวจอยู่ดี จริงๆ แล้วเขาก...
