Chapter 37: รางวัลเกินคาด
Chapter 37: รางวัลเกินคาด
เควินคลอเคลียอยู่ในอ้อมแขนของแอ็คเซลและกล่าวว่า ไม่เป็นไร แถมนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณต่อสู้ในร่างหมาป่า และมันก็น่าประทับใจมากเลย
แอ็คเซลจูบที่หัวแล้วลูบไล้ท้องของเควินด้วยมือที่ลื่นไถลไปใต้เสื้อผ้า และถามอีกครั้งว่า ถ้าอย่างนั้นที่รัก คุณได้อะไรมาบ้างหรอ
เควินตอบด้วยรอยยิ้มว่า รอก่อนนะ มันข้อมูลเยอะแยะเลย ขอฉันไล่เรียงมันก่อน
[สรุป]
ภารกิจเสริม 1 และ 2 เสร็จสมบูรณ์:
- รางวัล 1: 15 ค่าสถานะ
- รางวัล 2: 13,500 เหรียญทอง
- รางวัล 3: กล่องระดับกลาง × 2
ได้รับ 20,075 เหรียญทอง (จากการฆ่ากับแอ็คเซล 16,625 เหรียญทอง) , 8,860 ค่าประสบการณ์ (จากการฆ่ากับแอ็คเซล 7,750 ค่าประสบการณ์)
พัฒนา 6 ระดับ ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่ม 6 หน่วย
จากผลการทำภารกิจที่ยอดเยี่ยม เพิ่มรางวัลพิเศษ
- รางวัล: กล่องระดับตำนาน
แอ็คเซลพูดไม่ออก เขาไม่คาดคิดเลยว่าจะได้ของเยอะเพียงนี้
เควินบอกเขาว่า "ฉันจะลองดูในคลังแล่วเอากล่องพวกนั้นออกมาเปิดนะ"
เมื่อเขาเห็นว่าแอ็คเซลดูเหมือนจะตกใจกับรางวัลเหล่านี้เขาจึงเสริมว่า "ต้องขอบคุณที่คุณทำให้ฉันได้พัฒนาถึง 6 ระดับในคราวเดียวและได้เหรียญทองถึง 20,000 เหรียญทอง ฉันคิดว่าถ้าเราได้กล่องระดับตำนานนี้มาก็เพราะเรื่องนี้เหมือนกัน"
เควินนำกล่อง 3 กล่องออกจากคลังและเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากล่องใดในสามนี้เป็นกล่องระดับตำนานซึ่งมันดูพิเศษกว่ากล่องอื่นมาก
แอ็คเซลยังคงตกตะลึงและพูดกับเควินว่า: "ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ที่เราจะได้กล่องระดับตำนานด้วยและนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นกล่องแบบนี้ ... เปิดสิเควิน"
เควินก็อยากเริ่มต้นด้วยกล่องนี้เช่นกัน เขาเปิดกล่องออกแล้วกลืนน้ำลายจากนั้นก็อ่านข้อความให้แอ็คเซลฟัง
[กล่องระดับตำนาน]
- ผลึกเวทมนตร์คุณภาพสูงขนาดใหญ่× 2
- ทริเนียม 3 กก. : แร่ที่สามารถสร้างอาวุธระดับตำนานและภายในสามารถผสานได้ถึง 3 ธาตุ
แอ็คเซลกล่าวออกมาว่า "ทริเนี่ยม... คุณบอกว่าทริเนี่ยมจริง ๆ หรอ... 3 กิโลกรัมก็มากเพียงพอแล้ว... มันเพียงพอที่จะทำดาบขนาดใหญ่และกริชสองเล่มได้เลย
"เคบ แร่นี้เป็นสิ่งที่นิกายตะวันเองก็ไม่มีวันได้มันมา แม้แต่ขุนนางในเมืองหลวงต่างก็ฝันถึงแร่นี้ และฉันก็ไม่แน่ใจว่า คนที่ฉันรู้จักในเมืองหลวงจะสามารถใช้มันสร้างอาวุธให้เราได้หรือเปล่า"
จากนั้นเควินก็วางมือบนแก้มของเขาและพูดกับเขาว่า "แม้ว่าคนรู้จักของคุณจะไม่มีทักษะในการสร้างอาวุธให้เราด้วยทริเนียมนี้ เขาก็อาจจะรู้จักใครสักคนที่สามารถทําได้แน่นอน ดังนั้นไม่ต้องกังวลไปหรอก"
จากนั้นเควินก็เปิดกล่องอีกสองกล่องและระบบก็สรุปให้เขาอีกครั้ง
[กล่องระดับกลาง X 2]
- 8,200 เหรียญทอง
-10× ยารักษาระดับกลาง: ฟื้นฟูพลังชีวิต 100 หน่วยในทันที
-10× ยาวิญญาณระดับกลาง: ฟื้นฟูพลังวิญญาณ 200 หน่วยในทันที
-10 × ยาพลังระดับกลาง: ฟื้นฟูจักระ 200 หน่วยในทันที
แอ็คเซลพูดกับเขาหลังจากใช้เวลาคิดสักพัก "เควินเราเคลียร์ดันเจี้ยนนี้เสร็จแล้วซึ่งมันก็กินเวลามากพอแล้ว ฉันคิดว่าเรากลับกันเถอะ"
"เราจะไปทานมื้อเที่ยงกันที่เมืองรุ่งอรุณกันถ้าคุณต้องการ และเราต้องใช้เวลา 1 ชั่วโมง 30 นาที เพื่อไปถึงที่นั่น จากนั้นเราจะตรงไปขายซากมอนสเตอร์ แล้วฉันจะได้ใช้โอกาสนี้แนะนำให้คุณรู้จักกับโทนี่ด้วย"
เควินพยักหน้ามันเป็นเพียงเวลา 11:30 เท่านั้นและเขายังไม่ต้องการที่จะกลับบ้าน เขาพูดกับแอ็คเซลว่า "ได้สิ ฉันไม่เคยไปร้านของเขาเลย ฉันอยากรู้จังว่าในนั้นจะมีอะไรบ้าง"
หลังจากพวกเขาลุกขึ้นพวกเขาก็เริ่มทําความสะอาดตัวเองและจัดระเบียบของต่าง ๆ พวกเขาเก็บสมบัติทั้งหมดไว้ในถุงวิเศษของเควิน และเอาร่างของมอนสเตอร์ใส่ไว้ในถุงวิเศษของแอ็คเซล ที่เหลือก็แค่เสื้อผ้าที่แอ็คเซลฉีกขาดอยู่บนพื้น เควินจึงหัวเราะและกล่าวเสริมว่า "บางทีเราควรใช้เวลาซื้อเสื้อผ้าเพิ่มให้คุณด้วยนะ"
แอ็คเซลซึ่งนึกได้ว่าเขาเหลือเสื้อผ้าไม่มากนักจึงพูดกับเควินหลังจากกอดเขาไว้ในอ้อมแขนว่า "เป็นความคิดที่ดีนะ"
ในที่สุดเควินก็ยอมแพ้และหยุดดิ้นรน เขากอดคอของแอ็คเซลและพูดว่า "แอ็คเซลสัญญากับฉันว่าคุณจะกอดฉันแบบนี้ก็ต่อเมื่อเราอยู่กันแค่สองคนนะ"
แอ็คเซลยิ้มกว่างขึ้น "ฉันสัญญา ที่รัก"
.........
เทพธิดาคาสซานดร้าพึงพอใจในการให้รางวัลแก่จิตวิญญาณแห่งนักสู้เพื่อต้องการให้เขาแข็งแกร่งขึ้น แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าบุตรชายของเทพแห่งการทำลายล้างจะตกหลุมรักเขา แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้
เธอจะทำให้แน่ใจว่าทั้งสองจะไม่แยกออกจากกัน และเธอจะช่วยให้บุตรชายของเทพแห่งการทำลายล้างแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องจิตวิญญาณนักสู้ของเธอและทำให้เขาชนะสงคราม
ถ้าเธอไม่เปลี่ยนชะตากรรมของพวกเขา ของจอมเวทย์ผู้นี้ แม้ว่าเขาจะถูกลิขิตให้เป็นจอมเวทย์ที่ทรงพลังที่สุดในยุคของเขา เขาจะไม่มีวันได้รับความสนใจจากครึ่งเทพผู้นี้ ผู้ซึ่งถูกลิขิตให้เป็นจอมแปลงร่าง.. ราชาแห่งมังกร..
ตอนนี้จิตวิญญาณนักสู้ของเธอได้ทำลายโชคชะตาของพวกเขาทั้งหมดและไพ่ทั้งหมดก็ได้รับการจัดสรรใหม่อย่างสมบูรณ์และเธอแทบรอไม่ไหวที่จะรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร
ทั้ง 2 คนยังไม่ได้เริ่มต้นผจญภัยในทางของพวกเขาเลยด้วยซ้ำ เธอตั้งใจจะให้ทั้งคู่สนุกและพักผ่อนให้เต็มที่เสียก่อน.. ก่อนที่ไฟแห่งโลกันตร์จะลุกลามแผดเผาไปทั่วทั้งโลกใบนี้..
............….
ทั้งเควินและแอ็คเซลต่างชื่นชอบความเรียบง่าย และเลือกรับประทานอาหารกลางวันในโรงอาหาร
พวกเขาแต่ละคนหยิบถาดที่เต็มไปด้วยอาหารที่แตกต่างกันและทันทีที่พวกเขามาถึงโต๊ะพวกเขาก็แบ่งปันอาหารของพวกเขา
แอ็คเซลพูดกับเขาว่า "เมื่อเรากลับไปที่นิกายตะวัน ฉันจะพาคุณไปดูตึกทั้งหมด เพื่อที่คุณจะได้ไม่หลงทางในวันพรุ่งนี้"
เควินไม่ต้องการทำลายความสนุกของแอ็คเซลและบอกแอ็คเซลว่าเขาไม่เคยหลงทางในชีวิตของเขา และถ้าใครสามารถเชี่ยวชาญเรื่องเส้นทางต่าง ๆ ได้ดีที่สุดก็ต้องเป็นเขานั้นเอง ดังนั้นเขาจึงพูดว่า "ดีเลย ฉันรอไม่ไหวที่จะได้รู้จักที่ตรงนั้นแล้ว"
แอ็คเซลยังต้องบอกอะไรบางอย่างที่สำคัญกับเขา เขาจึงพูดว่า "เควิน ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของฉันแล้ว ฉันจึงต้องเป็นที่ปรึกษาให้กับนักสู้คนหนึ่ง และฉันเลือกที่จะเป็นที่ปรึกษาของเอริค ดังนั้นฉันจึงต้องใช้เวลากับเขามาก และถ้าคุณไม่ว่าอะไร ฉันอยากให้คุณช่วยให้คำแนะนำกับเขาด้วย"
ทว่าสิ่งที่ทําให้แอ็คเซลประหลาดใจก็คือ สีหน้าของเควินที่มืดลงอย่างน่าอันตราย..