Chapter 34: จุดอ่อน
Chapter 34: จุดอ่อน
เมื่อพวกเขาทำความสะอาด พวกเขาทั้งสองก็แต่งตัวและเตรียมพร้อม เควินมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นถึงแร่ที่ยังติดอยู่ในหินและถามเขาว่า "นี่เป็นแร่อีกก้อนหนึ่งใช่ไหม"
แอ็คเซลตอบด้วยรอยยิ้มว่า "ไม่ ที่รัก มันคือชิ้นเดิม แต่สิ่งที่คุณเห็นอยู่ตรงนั้นมันคุณภาพดีกว่าชิ้นนี้อีก"
แอ็คเซลกล่าวเสริมขณะกอดเขาข้างหลังว่า "อย่างที่คุณเห็น ฉันยังสกัดไม่เสร็จ แต่มันคุ้มค่ากับการเสียเวลาที่นี่"
แอ็คเซลมองตาเขาแล้วพูดว่า "เควิน ในอีกสองเดือนข้างหน้า เมืองหลวงจะมีการแข่งขันที่สำคัญมาก และฉันรู้ว่ามีใครบางคนที่นั่นที่สามารถใช้แร่นี้สร้างอาวุธที่เราต้องการได้
เควินถามเขาด้วยความประหลาดใจว่า "คุณไม่อยากขายมันหรอ"
แอ็คเซลลูบหน้าของเขาและพูดว่า "เราจะขายชิ้นที่ที่มีคุณภาพต่ำและจะเก็บชิ้นที่คุณภาพสูงไว้ อาวุธที่เราสามารถสร้างจากมันได้นั้นประเมินค่าไม่ได้เลย เชื่อฉันเถอะ"
เควินพยักหน้าแล้วพูดว่า "อย่างนั้นฉันสามารถยืดเส้นยืดสายระหว่างรอคุณได้ไหม"
แอ็คเซลพยักหน้าแต่รีบเสริมว่า "แค่ยืดเส้นยืดสายนะ ไม่ออกกําลังกาย ไม่วิ่ง ไม่ทําสมาธิ เข้าใจมั้ย"
เควินยิ้มให้เขา "ฉันรู้ ฉันรู้ ฉันจะเป็นเด็กดี ฉันสัญญา"
แอ็คเซลจูบเขาแล้วก็เริ่มสกัดแร่เนรูเดียมอีกครั้ง เควินตัดสินใจดูเมนูความสามารถของเขาก่อนที่จะเริ่มยืดเส้นยืดสาย
เขาไม่ได้ดูความสามารถของเขามาสักพักแล้ว เขาจําได้ว่าความสามารถนั้นสําคัญมากในเกมเสมือนจริงที่เขาเคยเล่นที่บ้าน
หน้าจอโฮโลแกรมปรากฏขึ้น [ความสามารถโดยกำเนิด] ของเขาไม่เปลี่ยนแปลง วิญญาณนักรบ ของเขายังคงอยู่ในระดับ 1 ดังนั้นเขาจึงดูอย่างอื่นต่อไปอย่างรวดเร็วและประหลาดใจกับการค้นพบหลังจากนั้น
[ความสามารถติดตัว]
การรับรู้ระดับ 2: ช่วยให้คุณสามารถดูระดับและสถานะของฝ่ายตรงข้ามได้หากไม่เกินระดับ 40 ช่วยให้คุณดูระดับและสถานะของสิ่งของและระดับของกล่องได้
พลังวิญญาณที่จำเป็นในการเปิดใช้งาน: ไม่มี
การฟื้นฟูระดับ 2: พักฟื้น 20 นาที สามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณได้ 50 หน่วย การทำสมาธิ 30 นาทีจะทำให้คุณฟื้นพลังวิญญาณ 150 หน่วย
มันเยี่ยมมาก ตอนนี้แค่ทำสมาธิ เขาสามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณวิญญาณได้มากมาย แต่สิ่งที่ปรากฏต่อไปก็ดึงดูดความสนใจของเขามากกว่าเดิมและยิ้มเมื่อเห็นมัน
[ความสามารถเชิงรุก]
สังเกตการณ์ระดับ 1 (ดูเพิ่มเติม)
พลังชีวิตเป้าหมายระดับ 1: จุดอ่อนสามารถมองเห็นได้ในทันทีโดยไม่คำนึงถึงระดับของฝ่ายตรงข้าม
พลังวิญญาณที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้งาน: 50
ทักษะนี้มีประโยชน์กับเขาจริง ๆ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในส่วนสำคัญของร่างกายมนุษย์อยู่แล้ว แต่เขาตระหนักว่าสัตว์ประหลาดนั้นอาจจะไม่จำเป็นต้องมีจุดอ่อนที่เหมือนกับมนุษย์
ทักษะนี้จะทำให้เขาสามารถฆ่าพวกมันได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
จากนั้นเขาก็ตรวจสอบว่าเขาสามารถใช้คาถาใหม่ที่เพิ่งเรียนรู้ได้หรือไม่ซึ่งเป็นสิ่งที่ทําให้เขาสนใจมาก และความสามารถในการต่อสู้และการร่ายมนตร์คาถายังคงเป็นปริศนาสําหรับเขา
[พลังธาตุ]
ธาตุสายฟ้า ระดับ 5: 5 015/20,000
คาถา: ไม่มี
ธาตุน้ำ ระดับ 3: 1 221/5,000
คาถา: ไม่มี
ธาตุลม ระดับ 1: 332 /1,000
คาถา: ไม่มี
ธาตุดิน ระดับ 1: 12/1,000
คาถาระดับ 1: โยนหิน (เปิดใช้งานพลังวิญญาณที่ต้องการ: 20)
ธาตุไฟ ระดับ 0: 0/200
เขาพบว่าตราบเท่าที่เขามีค่าพลังวิญญาณเพียงพอ เขาก็สามารถใช้คาถานี้ได้ และเขาอาจจะต้องคิดถึงคาถาเพื่อใช้งานมัน และมันคงสุดยอดมากแน่ ๆ ถ้าการคาดเดาของเขาถูกต้อง
เควินมีความสุขมาก ในที่สุดเขาก็ปิดหน้าจอโฮโลแกรมและเริ่มยืดเส้นยืดสายของเขา
เขาเฝ้าดูแอ็คเซลซึ่งกำลังสกัดเนรูเดียมออกมาและเมื่อเขานึกถึงสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นเขาก็รู้สึกว่าแก้มของเขาร้อนขึ้นและหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้น
แอ็คเซลได้ยินเสียงหัวใจของเควินที่เปลี่ยนไป เขาหันหัวไปในทิศทางของเควินเพื่อดูว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เมื่อเขามองไปที่เควิน หน้าเควินก็แดงขึ้น เขาหันไปอีกด้านหนึ่งเพื่อปกปิดความอึดอัดของเขา
แอ็คเซลกัดริมฝีปากล่างแล้วพยายามอดทน เขาไม่อยากรบกวนผู้ชายของเขา.. เควินน่ารักมากเลย..
มันเป็นปริศนาสำหรับเขาจริง ๆ ว่าเครื่องจักรสังหารคนนี้นั้นไร้เดียงสาแบบนี้ได้อย่างไร แต่เขาก็มีความสุขมากกับเรื่องนี้
พอรู้ว่าตัวเองได้เป็นแฟนคนแรกของเขา เขาก็รู้สึกดีใจและยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้เป็นคนเดียวของเขาไปตลอดชีวิต
สามสิบนาทีต่อมา แอ็คเซลก็โล่งอกในที่สุด เขาเพิ่งขุดแร่เสร็จ เควินก็เดินเข้ามาหาเขาและถามเขาด้วยรอยยิ้มว่า "เสร็จแล้วหรอ"
แอ็คเซลพยักหน้าและเอาเนรูเดี้ยมระดับต่ำและมอนสเตอร์ใส่ไว้ในถุงวิเศษของเควิน เขาพูดกับเควินในขณะที่ส่งถุงวิเศษให้เควินว่า "เราไปต่อกันเถอะ เราต้องกลับไปที่จุดเริ่มต้นแล้วไปทางอื่นต่อ"
เขาเข้าใกล้เควินและโอบเอวของเขาด้วยมือข้างหนึ่งและเอียงตัวของเควินลงอย่างรวดเร็วแล้วเอามืออีกข้างหนึ่งช้อนที่หลังหัวเข่าของเควินและอุ้มเควินไว้ในอ้อมแขนของเขา
เควินดิ้นรนพร้อมกับบ่นว่า "แอ็คเซล ฉันไม่ใช่เด็กผู้หญิงนะ วางฉันลง"
แอ็คเซลจูบเขาและทำให้เขาสงบลง แล้วบอกว่า "ฉันชอบที่จะกอดคุณแบบนี้ เราอยู่กันแค่คนสองคนที่นี่ไม่มีใครเห็นคุณโดนอุ้มหรอก"
แทนที่จะดิ้นรนเควินก็ถามว่า "ทำไมคุณถึงอุ้มฉันล่ะ"
แอ็คเซลยิ้มกว้างขึ้น เขาบอกเควินว่า เขารู้ว่าเขาจะดีใจมากที่ได้ยินสิ่งที่เขากําลังจะพูด "ฉันยังไม่สามารถทดสอบความเร็วใหม่ของฉันกับดาบนี้เลย ฉันสงสัยว่าตอนนี้ฉันจะเคลื่อนที่ได้เร็วแค่ไหน"
เควินมีสีหน้าฉุนเฉียว แอ็คเซลบอกเควิน ขณะที่เขาเห็นดวงตาของเควินเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่ซ่อนรอยยิ้มแห่งชัยชนะไว้ "ที่รัก กอดแขนของคุณไว้ที่คอฉันสิ กอดฉันแน่น ๆ เลย"
เควินทำตามทันที และความเร็วก็เป็นหนึ่งในจุดอ่อนของเขา และความจริงที่ว่าแอ็คเซลกำลังอุ้มเขาเหมือนเด็กน้อยมันก็ทำให้เขารู้สึกอ่อนแอมาก
แอ็คเซลพูดอีกครั้งว่า "ลืมตาสิเคบ ไม่ต้องกังวลว่าฉันจะทำคุณหล่น ฉันจะไม่ยอมให้อะไรเกิดขึ้นกับคุณแน่นอน"
