บทที่ 8 เข้าทดสอบนักหลอมโอสถ
ชายหนุ่มเดินเข้าเมืองมาอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปสมาคมหลอมโอสถเป็นที่แรก
“เฮ้ย!!! คุณชายตระกูลหวังนี่หว่ามันเข้าเมืองมาแล้ว”ชาวเมืองที่เห็นชายหนุ่มกล่าวขึ้น
“ข้าได้ข่าวมาว่ามันชนะหวังฉิงที่เป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์ของตระกูลมันมาแล้ว”ชาวเมืองอีกคนก็เอ่ยกล่าวกับสหายของมัน
“ข้าก็ได้ยินมาเช่นกันเห็นว่ามีระดับพลังก่อเสริมจิตขั้นปลายแล้วด้วย”ชาวเมืิองที่อยู่ใกล้ๆก็ผสมโรงคุยด้วย
“อีกอย่างข้าได้ยินมาว่ารอบตัวมันนั้นไปเกิดเหตุร้ายแล้วอีกด้วย”สหายของชายคนแรกเอ่ย
แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นแต่คนในเมืองนี้ก็หลีกทางให้ชายหนุ่มอยู่ดี
“โอ้ ดีจริงๆดีไม่มีคนมาขวางทางข้า…เฮ้อออออ ข้าไม่น่าเกิดมาเก่งเกินคนเช่นนี้เลย”ชายหนุ่มกล่าวด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง
ชายหนุ่มรีบเดินไปที่ตั้งของตึกสมาคมหลอมโอสถอย่างรวดเร็ว แต่ระหว่างทางนั้นเองชายหนุ่มเจอกับชายชราที่เหมือนขอทานนั่งขายของเก่ามากมายแต่มีจี้หยกชิ้นนึงที่ชายหนุ่มเห็นว่ามันมีพลังแปลกๆบางอย่างแผ่ออกมา
“สมองเทพของข้าบอกว่ามันคือของดี...แสดงว่ามันต้องดีแน่”ชายหนุ่มคิดพร้อมเดินเข้าไปหาขอทานคนนั้นอย่างรวดเร็ว
“ผู้อาวุโส ท่านขายจี้หยกชิ้นนั้นให้ข้าได้หรือไม่”ชายหนุ่มกล่าวออกมาอย่างสุภาพ
“ราคา 100 เหรียญทองไม่ลด”ขอทานคนนั้นกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
ชายหนุ่มควักเงินของตนที่มีไม่ถึง 300 เหรียญทองแล้วออกมา
“นี่ครับ 100 เหรียญทอง”ชายหนุ่มควักเงินส่งให้ขอทานคนนั้นอย่างเสียดาย
“ข้าไม่รับคืนนะ”ขอทานกล่าวออกมาพร้อมเก็บเงินของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว
เมื่อชายหนุ่มได้รับจี้หยกชิ้นนั้นมาแล้วก็มองดูของชิ้นอื่นๆดูจนเจอเศษกระดาษแผ่นนึงที่น่าสนใจ
“เป็นอักขระเทพโบราณ มันมาอยู่ที่ได้ยังไงกัน”ชายหนุ่มสงสัยอย่างมากว่ากระดาษที่มีอักขระของเทพโบราณนั้นมาอยู่ที่ทวีปเล็กๆอย่างนี้ได้ยังไง
“ถ้าไม่มีสมองเทพข้าคงเห็นเป็นกระดาษที่มีลวดลายแปลกๆแผ่นนึง…..น่าสนใจมาก”ชายหนุ่มซื้อเศษกระชิ้นนั้นมาทันที
“เฮ้ออออออ…..ข้าเหลือทั้งตัว150 เหรียญทองแล้ว รีบไปที่ทดสอบแล้วหาเงินเพิ่มดีกว่า”เมื่อคิดได้เช่นนั้นชายหนุ่มก็รีบเดินไปที่ตึกสมาคมหลอมโอสถ
“ว้าวววว ตึกสมาคมหลอมโอสถใหญ่ดีแหะ”ชายหนุ่มคิดแล้วเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“คุณชายมาซื้อหรือมาขายเจ้าคะ”พนักงานสาวกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มหวาน
“ข้ามาสมัครเป็นนักหลอมโอสถหน่ะ”ชายหนุ่มกล่าวตอบไปอย่างไม่สะทกสะท้านเพราะชายหนุ่มนั้นเห็นสาวงามมาก็เยอะแล้วเพราะเป็นคุณชายของตระกูลใหญ่
“รอสักครู่นะเจ้าคะ”พนักงานสาวกล่าวก่อนจะไปหาผู้อาวุโสที่รับผิดชอบเรื่องนี้
“สมุนไพรหายากเยอะดีแหะ ข้าน่าจะซื้อไปตุนไว้บ้าง”ชายหนุ่มกล่าวอย่างสนใจ
“โอ้นี่นะรึหนุ่มน้อยที่จะมาทดสอบ”ชายชราที่ดูใจดีคนหนึ่งเดินมาหาชายหนุ่ม
“ขอรับข้าต้องการที่ทดสอบเป็นนักหลอมโอสถ”ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมคารวะ
“ตามข้ามา มีอีก 4 คนที่จะทดสอบพร้อมกับเจ้าด้วย”ชายชรากล่าวแล้วเดินนำชายหนุ่มไปห้องทดสอบที่อยู่ชั้น 2
“โอ้ ที่แท้ก็เจ้าขยะตระกูลหวังนี่เองที่จะมาทดสอบอีกคน”ชายหนุ่มตระกูลเหล่ยกล่าวออกมาเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามา
“ทำไมข้าไปที่ไหนก็เจอแต่คนพวกนี้นะ”ชายหนุ่มคิดหนักกับดวงของตน
“ข้าแค่มาอยากจะทดสอบดูเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรมากหรอก”ชายหนุ่มยิ้มกล่าวออกมา
“เหอะ เป็นแค่ขยะไม่เจียมตัวจริง”ชายหนุ่มตระกูลเหล่ยกล่าวอย่างดูแคลน
“เอาละการทดสอบแรกบอกชื่อและประโยชน์ของสมุนไพร 100 ข้อ”ชายชราแจกกระดาษให้ทุกคน
“ฮ่า ฮ่า เข้าทางข้าละเรื่องความจำไม่ใครสู้สมองเทพของข้าได้หรอก”ชายหนุ่มคิดพร้อมยกยิ้มออกมา
ชายหนุ่มเขียนชื่อชนิดและสรรพคุณตามตำราเหมือนลอกมา
ผ่านไปไม่ถึง1ก้านธูปชายหนุ่มก็ทำเสร็จแล้วทำกระดาษไปส่ง
“หืมมมม….เจ้าทำเสร็จแล้วงั้นรึ”ชายชราถามอย่างงงงวย
เมื่อชายชราหยิบกระดาษทดสอบของชายหนุ่มขึ้นมาดูก็เลิกคิ้วประหลาดใจทันที
“เห้อออออ….คงจะมาสอบเล่นๆเป็นแน่”ชายชราคิดหนัก
“ถ้าเจ้ามาสอบเล่นๆเช่นนี้เจ้าจะโดนขึ้นบัญชีดำสมาคม 1 เดือนนะ”ชายชราเอ่ยอย่างหน่ายใจ
“ขอรับ โปรดตรวจสอบดูด้วย”ชายหนุ่มกล่าวอย่างนอบน้อม
ชายชราตรวจดูทุกข้ออย่างรวดเร็ว ผ่านไปไม่ถึงสักครู่ชายชราก็ตรวจครบทุกข้อ
“จะ...เจ้าตอบถูกหมด”ชายชรากล่าวด้วยมือที่สั่นเครือ
มันเป็นเรื่องยากอย่างมากที่จะจดจำชื่อสมุนไพรแล้วบอกสรรพคุณได้ทุกชนิดแถมยังใช้เวลาตอบไม่ถึง1ก้านธูปด้วยซ้ำ
“จะ…เจ้ารอการทดสอบต่อไปได้เลย”ชายชรากล่าวออกมาด้วยความเหลือเชื่อ
ผ่านไปครึ่งชั่วยามอีก 4 คนที่เหลือก็สอบเสร็จ มีคนผ่าน3คนรวมชายหนุ่มด้วย
“ยินดีกับนายน้อยเหล่ยไช่หงด้วยขอรับ”คนติดตามของชายหนุ่มตระกูลเหล่ยกล่าว
“การทดสอบง่ายๆแค่นี้เองถ้าไม่ผ่านก็ไม่ต้องมาสมัครแล้ว”เหล่ยไช่หงกล่าวอย่างหยิ่งผยอง
เมื่อตรวจสอบรอบแรกเสร็จสิ้นทั้งหมดแล้วนั้นชายชราจึงเอ่ยอย่างนุ่มนวล
“ตามข้ามา การทดสอบต่อไปจะเริ่มที่นี่ในอีกครึ่งชั่วยาม”ชายชรากล่าวพร้อมเดินนำไปยังลานหลอมโอสถ
เมื่อรู้สถานที่แล้วระหว่างรอครึ่งชั่วยามนั้นชายหนุ่มก็นำเงินที่เหลือทั้งหมดไปซื้อสมุนไพรระดับต่ำมาเก็บไว้ในแหวนมิติ
“เอาสมุนไพรหลอมโอสถเสริมจิต 3 ชุด”ชายหนุ่มกล่าวแล้วจ่ายไป 150 เหรียญทองทันที
“เฮ้อออออออ….ข้าจนยิ่งนัก”ชายหนุ่มกล่าวพลางถอนหายหายใจ
“เหอะ..เจ้าช่างจนยิ่งนัก สมกับที่เป็นขยะของตระกูลหวัง แค่นี้ความรู้เรื่องสมุนไพรนิดหน่อยทำเป็นเก่ง”เหล่ยไช่หงกล่าวอย่างดูถูก
“ข้าไม่ได้ไปทำอะไรให้ท่านเลย ทำไมท่านตามจองล้างจองผลาญข้าจัง”ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเบื่อหน่าย
“เจ้ามันรกหูรกตาข้า ถอยไปซะข้าจะซื้อของ”เหล่ยไช่หงเอ่ยแล้วเดินไปหาของที่ต้องการทันที
ชายหนุ่มเริ่มรำคาญคุณชายตระกูลเหล่ยคนนี้เสียแล้วจึงคิดแผนชั่วออกมา
“เดี๋ยวรอบต่อไปแกซวยแน่”ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย