Chapter 32: อนุภาคสีน้ำตาล
Chapter 32: อนุภาคสีน้ำตาล
แอ็คเซลกล่าวเสริมและแนะนำเขาถึงแร่สีแดงสดที่ยังคงติดอยู่ในหิน "นี่มันคาดเลยไม่ถึงจริง ๆ เควิน โชคดีต้องขอบคุณนิกายตะวัน ฉันรู้วิธีสกัดมันโดยไม่ทำลายมันและฉันมีทุกสิ่งที่ต้องใช้สกัดแล้ว แต่ฉันคิดว่ามันต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง"
เควินพูดกับเขาว่า "ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวล คุณสามารถใช้เวลาของคุณได้เลย ฉันเองก็จะใช้โอกาสนี้ทำสมาธิเหมือนกัน ฉันอยากจะลองดูว่าฉันสามารถดูดซับอนุภาคของธาตุดินได้หรือเปล่า และมันก็น่าลองมากหลังจากเห็นโกเล็มพวกนั้นใช้พลังธาตุดิน"
แอ็คเซลมองเขาอย่างสับสนและถามว่า "ถ้าคุณดูดซับอนุภาคธาตุดินเข้าไป นั่นหมายความว่าคุณจะสามารถใช้พลังธาตุนี้ได้ด้วยหรอ"
เควินพยักหน้าและพูดว่า "ฉันแค่ต้องพยายามดูดซับมันให้ได้ถึง 200 อนุภาค จากนั้นฉันก็จะสามารถดูดซับพวกมันได้ทุกที่และใช้พลังของธาตุดินได้"
แอ็คเซลไม่อยากจะเชื่อเลย เขาไม่เคยได้ยินเรื่องของนักเวทย์ที่สามารถใช้องค์ประกอบธาตุได้มากกว่าสอง และเควินก็เป็นหนึ่งในข้อยกเว้นแล้ว
แต่ถ้าเขาสามารถควบคุมธาตุอื่นได้อีก นั่นหมายความว่าเขาสามารถก้าวข้ามจอมเวทย์ที่ดีที่สุดของเมืองหลวงได้เลย
แอ็คเซลพูดกับเขาโดยไม่ลังเลว่า "โอเค คุณจะทำสมาธิเลยก็ได้ ฉันจะคอยระวังให้เอง ถ้ามีสัตว์ประหลาดโผล่มา ฉันจะปกป้องคุณเองไม่ต้องห่วงนะเควิน"
เควินคลอเคลียเป็นครั้งสุดท้ายในอ้อมแขนของเขา หลังจากจูบเขา เควินก็พูดว่า "ฉันรู้ว่าคุณจะทําแบบนั้น"
แอ็คเซลลูบหน้าเขา แล้วปล่อยเขาไป แอ็คเซลเฝ้าดูเขาเดินออกไปและนั่งขัดสมาธิลงตรงที่เขาสู้กับโกเลม
แอ็คเซลไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับนักเวทย์มากนัก เขาและอลันพูดคุยเกี่ยวกับชีวิตประจําวันของพวกเขาและสิ่งที่พวกเขาต้องการทําในอนาคตเป็นหลัก
แต่เมื่ออลันเห็นเควินนอนอยู่บนนกยักษ์ในตอนนั้น อลันได้อธิบายให้เขาฟังว่าการทำสมาธิต้องใช้สมาธิอย่างเต็มที่ และนั่นคือเหตุผลที่การทําสมาธิในตอนแรกนั้นอันตรายมาก เพราะสมองไม่ได้ถูกฝึกให้รองรับความเครียดนี้
เขาประหลาดใจที่พบว่าในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ เควินก็สามารถสงบสติอารมณ์และชะลอการเต้นของหัวใจได้ และใช่ ต้องขอบคุณประสาทสัมผัสที่พัฒนาแล้วของเขา เขาสามารถได้ยินแม้กระทั่งการเต้นของหัวใจของเควิน
เขาไม่รู้ว่าเควินเริ่มนั่งสมาธิแล้วหรือยัง แต่เขาเลือกที่จะมุ่งความสนใจไปที่แร่และเริ่มสกัดอย่างช้า ๆ ทีละนิด เพราะสิ่งที่เขาเห็นอาจเป็นเพียงส่วนที่มองเห็นเพียงเสี้ยวเดียวของแร่นี้เท่านั้น
ถ้าพวกเขาโชคดีพอ อาจมีแร่ซ่อนอยู่ในหินมากกว่านี้
เมื่อเขาคิดต่อไปว่าจะเก็บแร่เนรูเดี้ยมไว้กับตัวเองเขาก็ลังเลระหว่างใช้มันสร้างอาวุธ หรือว่าขายมัน ทว่าเมื่อแร่เนรูเดี้ยมชิ้นแรกได้หลุดออกจากกำแพง และด้านหลังของมันก็ทำให้เขาหัวเราะมากขึ้น จากนั้นเขาก็คิดว่า "ไม่ต้องกังวลแล้วสินะ"
หลังแร่เนรูเดี้ยมชิ้นแรกที่หลุดออกมาคือแร่เนรูเดี้ยมอีกเช่นกัน และมันดูดีกว่ามากเพราะสีของมันที่เข้มกว่า
แร่สีแดงสดใสไปจนถึงสีแดงเลือดนี้เป็นสีที่ต้องการมากที่สุดและดูเหมือนว่ายังมีอีกมากมายด้านในหินตรงหน้าเขา
ขณะที่แอ็คเซลรับผิดชอบในการขุดแร่ล้ำค่านี้อย่างมีความสุข เควินเองก็กำลังใช้สมาธิอย่างมาก
เมื่อเขาเริ่มทำสมาธิ เขาเห็นอนุภาคสีเงินและอนุภาคสีน้ำเงินจำนวนเท่ากัน เขาพบว่ามันแปลกไปหน่อย แต่หลังจากคิดดู เขาคิดว่าอาจมีแหล่งพลังน้ำอยู่บนภูเขานี้ เพราะในการนั่งสมาธิครั้งล่าสุดของเขา เขาเห็นอนุภาคสีเงินมากกว่าอนุภาคสีน้ำเงินถึงสามเท่า
เมื่อเขาดูดซึมอนุภาคชุดแรกได้ เขาตัดสินใจที่จะรอสักครู่ และพยายามตั้งสติ ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่เขากําลังมองหาคืออนุภาคธาตุดิน
เขาพยายามที่จะให้ความสนใจไปรอบ ๆ มากขึ้น บริเวณที่มีการต่อสู้เกิดขึ้นและทันใดนั้นเม็ดสีสีน้ำตาลก็ปรากฏขึ้น และยิ่งเขามีสมาธิมากเท่าไหร่พวกมันก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
เขาเริ่มซึมซับพวกมัน และในทันทีทันใด มันก็มากขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่อเขาซึมซับพวกมันความรู้สึกสงบก็ถาโถมเข้าหาเขา
เมื่อนักเวทย์ดูดกลืนอนุภาคของธาตุเหล่านี้ มันเหมือนกับว่าพวกเขาเชื่อมต่อกับพวกมัน อนุภาคสายฟ้าจะให้ความรู้สึกยุบยับตามร่างกายและให้ความรู้สึกถึงพลังงานแก่เขา อนุภาคน้ำจะเย็นมาก มันให้ความรู้สึกสดชื่น อนุภาคลมให้ความรู้สึกเบาสบาย และตอนนี้อนุภาคของธาตุดินนั้นให้ความรู้สึกสงบแก่เขา
หลังจากการทำสมาธิไปหนึ่งชั่วโมง ข้อความก็ปรากฏขึ้น ซึ่งเขาไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้ เพราะเขามุ่งเน้นไปที่อนุภาคของธาตุธาตุดินเท่านั้น
[ขอแสดงความยินดี เสร็จสิ้นภารกิจประจำวัน: เสริมสร้างพลังวิญญาณและรางวัลถูกส่งไปแล้ว]
[ผลการทำสมาธิ]
ธาตุสายฟ้า ระดับ 5: 5 015/20 000
ธาตุน้ำ ระดับ 3: 1 221/5 000
ธาตุลม ระดับ 1: 332 / 1 000
ธาตุดิน ระดับ 1: 12/1000
ธาตุไฟ ระดับ 0: 0/200
เมื่อเขาเห็นว่าเขาได้บรรลุเป้าหมายแล้ว เขาก็ออกจากภาวะสมาธิอย่างรวดเร็ว ความปรารถนาเดียวของเขาคือการแบ่งปันข่าวดีนี้กับแอ็คเซล
เพียงแต่เวลานี้เขาลืมไปว่าการทำสมาธิต้องใช้สมาธิมากและใช้พลังงานมากและเมื่อเขารีบลุกขึ้นไปหาแอ็คเซลเขาก็รู้สึกเวียนหัวทันที
โชคดีที่แอ็คเซลที่ดูเควินอยู่ตลอดไม่พลาดพฤติกรรมใด ๆ ของเขา เขารีบวิ่งไปหาเควินและเขาถามเขาด้วยความกังวลว่า "เควิน... ที่รักคุณเป็นยังไงบ้าง"
เควินมีจุดด่างในสายตา และหูก็ส่งเสียงหึ่ง ๆ แต่เขารู้ว่าแอ็คเซลเรียกเขา "คุณเรียกฉันว่าที่รักเหรอ"
แอ็คเซลหน้าแดงและบอกเขาว่า "..เอ่อ ฉันแค่อยากลองเรียกคุณแบบนี้ แต่ถ้าคุณไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะ ฉันจะเรียกแต่ชื่อคุณก็ได้"
เควินหัวเราะและพูดว่า "ไม่ ฉันชอบ... แอ็คเซลกอดฉันแน่น ๆ หน่อยสิ ฉันรู้สึกเวียนหัว ฉันดังไปหมดแล้ว ฉันมองอะไรไม่เห็นเลย ฉันรู้สึกแย่มาก"
เขาส่งเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดเมื่ออาการปวดหัวที่ดูเหมือนสว่านมือกำลังเจาะอยู่ในหัวของเขา
แอ็คเซลกอดเขาไว้ในอ้อมแขนทันทีที่เขาเห็นเควินเจ็บปวด และเหงื่อบาง ๆ เริ่มปรากฏบนหน้าผากของเควิน..
หมายเหตุ: ปล่อยตอนฟรีทุกวันศุกร์วันละ 1 ตอนสามารถรออ่านฟรีกันได้นะครับ หรือถ้ารอไม่ไหวก็อุดหนุนกันได้เลยน้าา^^
