บทที่ 36 เสริมความแข็งแกร่ง

บทที่ 36 เสริมความแข็งแกร่ง

ฐานของออนสลอตคล้ายกับฐานของสตาร์สครีม ของสตาร์สครีมตั้งในรัฐแอริโซนาจุดหนึ่งในเมืองพิมาทางตอนใต้ ส่วนของออนสลอตอยู่ในหุบเขาขนาดใหญ่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ

"ถึงฐานเราแล้ว เราจะอยู่ที่นี่กัน..."

หลังจากค่ำคืนแห่งการเดินทางที่เร่งรีบได้ผ่านพ้น ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงจุดหมายปลายทางยามที่ท้องฟ้าเบิกอรุณเสียที

หลังจากกล่าวจบ ออนสลอตก็กลับคืนสู่ร่างหุ่นยนต์ของเขาอย่างรวดเร็ว

ดูก็รู้ว่าเขาระมัดระวังมากกว่าสตาร์สครีมมาก ไม่เพียงแต่เลือกฐานที่ห่างไกลจากผู้คน แต่เขายังจัดเตรียมแผนสำรองไว้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นซุนเฉิงและเลเซอร์บีค พวกเขาต่างก็รู้ว่าอีกฝ่ายระวังตัวมากขนาดไหน มันมีการตรวจตาอย่างหนาแน่นและเข้มงวดอยู่รอบ ๆ บริเวณพอสมควร

"ไปได้แล้ว!"

เมื่อยืนอยู่บนหน้าผาที่มองเห็นช่องเขา ออนสลอตก็ชี้ลงด้านล่างและกระโดดลงมาตรง ๆ

ซุนเฉิงเห็นว่าที่นี่เป็นภูเขาเว้าและดูสูงมาก ทั้งยังมีแท่นยื่นออกมาจากด้านล่างห่างออกไปหลายสิบเมตร ฐานของออนสลอตคงจะซ่อนอยู่ด้านหลังของภูเขา

เขาไม่ได้ใส่ใจกับความสูงนัก และไม่ได้ขอให้เลเซอร์บีคช่วยอุ้มเขาลงด้วย ซุนเฉิงเดินตามออนสลอตและกระโดดลงไปทันที ก่อนจะลดไปกระทบกับแท่นบางอย่าง ร่างกายของเขาก็มีสภาวะไร้น้ำหนักอยู่ชั่วครู่หนึ่ง

เขามองไปข้างหน้าและเห็นว่ามีการขุดถ้ำขนาดใหญ่เข้าไปในภูเขาด้านหลังแท่นหิน โดยออนสลอตได้อําพรางทางเข้าเอาไว้ หากผู้ใดมาเห็นก็คงจะเข้าใจผิดว่าเป็นถ้ำธรรมชาติที่เกิดจากธรรมชาติ เว้นแต่จะมองอย่างใกล้ ๆ ถึงจะเห็น

ทันทีที่เขาเข้าไปในถ้ำ ออนสลอตก็เดินอย่างรวดเร็วและหายไปในทางที่คดเคี้ยว

เมื่อเห็นว่าเลเซอร์บีคบินเข้ามาด้วย ซุนเฉิงจึงรีบตามไป

ออนสลอตได้ติดตั้งอุปกรณ์เฝ้าระวังจํานวนมากในถ้ำ ขณะที่เขาเดินเข้าไป ซุนเฉิงก็มองไปรอบ ๆ น่าแปลกที่มันดูไม่เหมือนเพิ่งสร้างเลย แม้ว่ามันจะดูเรียบง่ายกว่าฐานของสตาร์สครีมมาก แต่ถ้าเกิดตรวจสอบอย่างละเอียดตรงรอยตัดผนังถ้ำ คงจะพบว่ามันถูกสร้างมาหลายปีแล้ว

หลังจากเดินเข้าไปในถ้ำเพียงไม่กี่นาที พวกเขาก็มาถึงในพื้นที่โล่งกว้าง

ฐานของออนสลอตไม่ซับซ้อนเท่าของสตาร์สครีม พื้นที่ถ้ำขนาดใหญ่เกือบจะเต็มไปด้วยเครื่องจักรแปลก ๆ ทุกชนิด และยังมีทหารดิเซปติคอนระดับต่ำบางตนที่ยุ่งอยู่กับการบํารุงรักษาของบางอย่าง พวกมันดูเหมือนจะแกร่งยิ่งกว่าทหารในฐานของสตาร์สครีมเสียอีก

อาจเป็นเพราะเขาอารมณ์ดี หรืออยากให้เกียรติซาวด์เวฟผู้เป็นเจ้านายที่แท้จริงของหุ่นยนต์ทั้งสองตัว หลังจากพาซุนเฉิงและเลเซอร์บีคกลับมาที่ฐานแล้ว ออนสลอตก็ดูอ่อนโยนขึ้นมาก "อย่าไปยุ่งกับเครื่องจักรของข้า แต่เจ้าสามารถไปสำรวจรอบ ๆ ได้!"

เลเซอร์บีคแปลงร่างเป็นหุ่นยนต์สีชมพูและลงจอดบนพื้น ถึงแม้ร่างกายหุ่นยนต์ของเขาจะสูงกว่าซุนเฉิงเพียงเล็กน้อย แต่โครงสร้างหุ่นยนต์อันซับซ้อนของเขาก็บ่งชี้ให้เห็นเลยว่าซาวด์เวฟไม่ได้เมินเฉยต่อเขา พอลองเทียบกับซุนเฉิงที่ถูกทั้งล้างสมองและโดนถอดแกนหลัก…พวกเขาก็ดูจะต่างกันมากโข

เลเซอร์บีคไม่สนใจสายตาอิจฉาของซุนเฉิง ก่อนจะมองไปรอบ ๆ แล้วถาม "เจ้าอยู่บนโลกนานแค่ไหนแล้ว ออนสลอต?"

"สิบปีเจ็ดเดือน? ไม่สิ อาจจะเก้าเดือน... ข้าจำไม่ได้..." ออนสลอตโบกมือไล่ทหารสองคนที่พยายามซ่อมเครื่องจักรตรงหน้าเขาออกไป และตอบโดยไม่คิดจะหันกลับมามอง

"ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการถามอะไร หากออลสปาร์ไม่อยู่บนโลกจริง ๆ ข้าก็จะไม่เข้าไปยุ่งไม่ว่าเจ้าทําอะไร!"

เห็นได้ชัดว่าดิเซปติคอนรุ่นเก่าตนนี้ไม่ชอบเมกะทรอนเลย และเขาก็ไม่เคยสนใจเรื่องการแก่งแย่งชิงดีตำแหน่งผู้นำด้วย ซึ่งนี้อาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขามาร่วมทํางานกับสตาร์สครีมก่อนหน้านี้

ดวงตาของเลเซอร์บีคเป็นประกาย แต่เขาไม่ได้ถามคําถามใด ๆ อีก แต่ดูก็รู้ว่าเขายังมีความกังวลเรื่องออนสลอตอยู่

แม้ว่าออนสลอตจะไม่ทรงพลังเท่าทริปเปิ้ลเชนจ แต่ความแข็งแกร่งที่เขาเผยออกมาก่อนหน้านี้ก็แสดงให้เห็นถึงพลังของนักรบดิเซปติคอนรุ่นเก่าคนนี้ เขาอาจจะสามารถต่อสู้กับ ซาวด์เวฟหรือแม้แต่สตาร์สครีมกับช็อคเวฟได้เลย ถึงจะเก่า แต่ใช่ว่าเขาจะอ่อนแอ

หากตัวตนที่ทรงพลังเช่นนี้มีเจตนาที่จะฆ่าเขาและซุนเฉิง พวกเขาคงไม่รอดแน่

เมื่อเผชิญหน้ากับออนสลอต ซุนเฉิงก็ดูจะระมัดระวังน้อยกว่าเลเซอร์บีคมาก

ขณะเฝ้าดูเขาเคาะนิ้วเบา ๆ บนเครื่องจักรตรงหน้า จอแสงก็ปรากฏขึ้น เผยให้เห็นอาวุธสองชิ้นที่กำลังพัฒนา มันดูเหมือนท่อลำยาว ซุนเฉิงถามด้วยความอยากรู้ว่า “ท่านออนสลอต นี่มันคืออะไรงั้นเหรอ?”

“ปืนแม่เหล็กไฟฟ้า อาวุธที่ข้าค้นพบโดยบังเอิญบนโลก!” ออนสลอตไม่ได้ปิดบังอะไรเลย อาจจะเป็นเพราะมันเป็นสิ่งประดิษฐ์ของเขาเอง “แท้จริงแล้วถึงมนุษย์จะตัวเล็กและเปราะบาง แต่พวกมันก็มีความสามารถพอจะอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้ได้ พวกมันมีความคิดชาญฉลาดมากมายที่ข้าต้องชื่นชม และปืนแม่เหล็กไฟฟ้าก็เป็นหนึ่งในนั้น ข้าวางแผนที่จะปรับปรุงพัฒนามันต่อไป เพื่อเสริมสร้างร่างกายหุ่นยนต์ของข้า!”

ด้วยการขยับนิ้วมือของเขา ดีไซน์ของอาวุธแบบลำกล้องเดี่ยวบนหน้าจอก็ถูกปรับเปลี่ยนอย่างรวดเร็วเป็นแบบสองลำกล้อง ออนสลอตได้ออกแบบชุดยิงและโครงสร้างของรังเพลิงใหม่แล้ว ในไม่ช้า ดีไซน์ใหม่เอี่ยมสำหรับป้อมปืนแบบสองลำกล้องและยาวขึ้นก็ปรากฏขึ้น

"เสริมสร้างร่างกายหุ่นยนต์..." ซุนเฉิงอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นกับคำพูดนั้น

ก่อนหน้านี้ เพราะต้องกังวลเรื่องสตาร์สครีม เขาจึงกลัวว่าการกระทำของเขาจะทำให้สตาร์สครีมมาเล่นงานเขา เขากังวลมาสักพักใหญ่เลย แม้หลังจากได้แกนแม่แบบระดับ 2 ที่สามารถใช้เลื่อนขั้นเขาได้ เขาก็ไม่มีเวลามาคิดเรื่องการเลื่อนขั้นสักนิดเดียว

แต่ตอนนี้เอง หลังศึกที่เกิดขึ้นเมื่อเขาบุกฐานของเดวิสมอนแทน มันทำให้เขารู้เลยว่าตัวเขาขาดพลังอำนาจในการต่อสู้เพียงใด

นอกจากสตาร์สครีมและบาริเคดแล้ว เขาไม่ควรให้ผู้อื่นรู้ว่าเขาได้รับแกนหลักแม่แบบระดับ 2  โดยเด็ดขาด…ถึงตอนนี้มันจะไปอยู่อีกโลกหนึ่งก็เถอะ

ซึ่งคําพูดของออนสลอตในวันนี้ทําให้ซุนเฉิงรู้สึกตื่นเต้นมาก

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามออนสลอตว่า "ท่านออนสลอต การต่อสู้ครั้งก่อน ร่างกายของข้าอ่อนแอมาก ความสามารถในการต่อสู้ของข้าเต็มไปด้วยจุดอ่อน เพื่อความสามารถที่จะค้นหาข้อมูลของท่านผู้นำเมกะทรอนและออลสปาร์คได้ดียิ่งขึ้น ท่านช่วยข้าปรับปรุงร่างกายจักรกลของข้าได้หรือไม่?"

ทันทีที่เขาพูดจบ ซุนเฉิงก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีสายตาจ้องมองเขาหลายครั้ง

ในดวงตาสีส้มของเลเซอร์บีค คล้ายดั่งมีความอันตรายปรากฏขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะออนสลอตอยู่ข้าง ๆ เขา ซุนเฉิงรู้ได้เลยว่าอีกฝ่ายจะกระโจนและฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ ทันที

ส่วนทางด้านออนสลอต จู่ ๆ เขาก็หันศีรษะมามองเขาใบหน้าของเขา มันเต็มไปด้วยความประหลาดใจพร้อมกับอารมณ์อื่น ๆ ที่อธิบายไม่ได้

หัวใจของซุนเฉิงคล้ายจมดิ่งลงไป เขาไม่รู้ว่าคําพูดของเขาก่อผลอะไรขึ้นมาบ้าง

แต่เพราะเรื่องซาวด์เวฟที่ไม่รู้ว่าเขาจะมาถึงโลกเมื่อใด มันกวนใจเขามากเกินไป ดังนั้นเขาจึงมีแค่ต้องถามออกไปเท่านั้น

สําหรับสิ่งมีชีวิตจักรกลอย่างดิเซปติคอน การขอความช่วยเหลือจากคนอื่นให้ยกระดับตัวเองให้นั้น มันแทบจะไม่ต่างกับการประกาศคำมั่นขอจงรักภักดีด้วยเลย

คิดูสิ ร่างกายของพวกเขาจะถูกปรับแต่งโดยคนอื่น และด้วยอุปนิสัยชั่วร้ายของพวกดิเซปติคอน ใครจะไปรู้ได้ว่าพวกมันจะไม่ใช้โอกาสช่วงการปรับแต่งนี้ ฝังเงื่อนไขและกับดักควบคุมชีวิตของผู้ถูกปรับแต่งลงไป

แต่ซุนเฉิงจำเป็นต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ เขารู้ดีว่าถ้าเขาพลาดโอกาสนี้ไป แม้แต่การเลื่อนขั้นด้วยตัวเอง เขาก็ยังหวังไม่ได้  นับประสาอะไรกับการพัฒนาร่างกายหุ่นยนต์ของเขาในตอนนี้ให้ยกระดับขึ้นไป

ช่างน่าเสียดายที่ดูเหมือนเขาจะก้าวพลาดไปเสียแล้ว!

เมื่อเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นของเลเซอร์บีค หัวใจของซุนเฉิงก็เย็นยะเยือก ได้แต่รู้สึกเสียใจกับความใจร้อนของตัวเองเมื่อครู่

ขณะที่เขากำลังคิดหาวิธีที่จะทำให้คนตรงหน้าพึงพอใจ เขาก็รู้สึกตัวเบาขึ้นอย่างกะทันหัน  และเพิ่งสังเกตเห็นว่าออนสลอตได้ยกตัวเขาขึ้นมา และเอามาไว้ตรงหน้าตัวเอง

ซุนเฉิงเงยหน้าขึ้นและสบตากับเขา จับได้ว่าในแววตาของออนสลอต มันแฝงไปด้วยอารมณ์ที่เรียกว่า "เจอของเล่นชิ้นใหม่" อยู่

"น่าสนใจ ข้าต้องการคนช่วยข้าทำบางอย่างอยู่พอดี เช่นนั้นข้าขอให้คำมั่นสัญญากับเจ้า!"