Chapter 23: ได้สิ ฉันจะไป
Chapter 23: ได้สิ ฉันจะไป
เควินดูเวลาบนเมนูหลักของระบบ และมันก็เป็นเวลา 1:43 น. แล้ว
พวกเขาอาบน้ำด้วยกันและเข้านอน แอ็คเซลกอดเควินจากด้านหลังและพูดว่า หลับได้เลยนะ ฉันจะดูแลคุณเอง
เควินใช้นิ้วก้อยเกี่ยวกับนิ้วของแอ็คเซล และนับเป็นครั้งที่สองของวันที่เขาหลับอย่างสงบ และเขาเชื่อว่าแอ็คเซลจะรักษาสัญญา
…
เควินตื่นมาตอนตี 5 ตามปกติ แอ็คเซลที่ยังหลับอยู่ก็ยังคงกอดเขาไว้ในอ้อมแขน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคนอื่น และมันเป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากเลยสำหรับเขา
เขามองใบหน้าที่ง่วงนอนของแอ็คเซลต่อไปอีกนิดและเก็บช่วงเวลานั้นไว้ในความทรงจำของเขา จากนั้นเขาก็ตัดสินใจลุกขึ้นและเริ่มการฝึก
เมื่อเขาลุกขึ้นมาเขาก็เห็นโน้ตบนโต๊ะข้างเตียง เขาหยิบมันขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นและเมื่อเขาอ่านมันเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ แอ็คเซลเป็นคนที่ช่างใส่ใจจริง ๆ
เขาไม่ได้แค่บอกเขาจะไปไหน แต่เขายังสั่งอาหารให้เขาด้วย
เควินหันหัวของเขาบนโต๊ะและพบว่ามีแซนด์วิชอยู่ ท้องของเขาคำรามทันทีและเขาตัดสินใจที่จะกินมันก่อนที่จะเริ่มการฝึกฝน
…
ในที่สุดแอ็คเซลก็ตื่นขึ้นมาตอน 7 โมงเช้า เมื่อเขาไม่รู้สึกว่าเควินอยู่ข้างเขา เขาเริ่มตื่นตระหนก เขาดีดตัวขึ้นและเริ่มมองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวล
พอเขาเห็นว่าเควินกำลังออกกำลังกายและยืดเส้นยืดสายอยู่ เขาก็ผ่อนคลายลงทันที, เควินหันมาพูดกับเขาว่า สวัสดีแอ็คเซล หลับสบายไหม
แอ็กเซลยืนขึ้นและกอดเควินที่เพิ่งหันมาหาเขา เขาสวมเพียงกางเกงวิ่งสีดำเปลือยท่อนบน และถึงแม้ว่าเขาจะไม่เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องของเขา แต่เขาก็มีหน้าท้องแบนและผิวที่ขาวเนียนซึ่งแอ็คเซลคิดว่ามันน่าดึงดูดมาก
เควินกอดตอบและบอกเขาว่า "คุณไปอาบน้ำก่อนได้นะฉันยังต้องออกกำลังกายอีก 23 นาที"
หลังจากแอ็คเซลพยักหน้าและจูบริมฝีปากเขาแล้ว เขาก็เดินไปที่ห้องน้ำโดยไม่พูดอะไรสักคํา
เมื่อประตูห้องน้ำปิด เควินก็ลูบท้ายทอยตัวเองและไม่เข้าใจพฤติกรรมของแอ็คเซลมากนัก เขานึกถึงสิ่งที่แอ็คเซลพูดกับเขาเมื่อวานนี้ตอนเช้า แอ็คเซลบอกเขาว่าเขาเสียงดังกว่าผู้หญิงเสียอีก
แอ็คเซลต้องเป็นคนประเภทที่ชอบความเงียบในตอนเช้าและเขาจะพยายามจดจำมันไว้.. เขาเริ่มยืดเส้นยืดสายอีกครั้งและการนับถอยหลังของระบบที่หยุดอยู่ก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
เช้านี้ เขาพบระบบนี้ขณะดูเมนู "ภารกิจ" ของเขา พอเขาเริ่มฝึกเวลาก็เริ่มนับถอยหลัง ซึ่งมันดีมากและช่วยประหยัดเวลาให้เขาด้วย
15 นาทีต่อมา แอ็คเซลก็ออกมาจากห้องน้ำตอนนี้เขาอยู่ในชุดวอร์มสีดำ เขาเห็นเควินกินแซนด์วิชที่เขาสั่งและมันทำให้เขาหัวเราะ
เขาไม่ได้รีบร้อนแต่อย่างใดเขาจึงนั่งบนโต๊ะและดูเควินยืดเส้นยืดสาย หลังจากนั้นไม่นาน เควินก็หยุดและเดินเข้ามาหาเขา พร้อมกับถือถุงวิเศษที่อยู่ข้าง ๆ และพูดว่า "ฉันจะไปอาบน้ำ ใช้เวลาไม่นาน รอฉันนะ"
แอ็คเซลจับเอวของเขาแล้วลูบมันและพูดว่า "ไปเถอะ ฉันจะรอคุณ"
..
8 โมงเช้า พวกเขาทั้งสองอยู่ที่ทางเข้าค่ายชั่วคราวนิกายตะวัน เควินพูดกับเขาว่า "ฉันจะทิ้งคุณไว้ที่นี่แล้วกัน ฉันกินแซนด์วิชที่คุณสั่งให้ฉันแล้ว ฉันจะไปวิ่ง 10 กิโลเมตรและฝึกสมาธิ"
แอ็คเซลรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เควินจากไปอย่างรวดเร็ว แต่เขาก็บอกกับเควินว่า "เควิน เอาตราของคุณไปใส่ซะ คุณเป็นส่วนหนึ่งของนิกายตะวันแล้ว มันจะช่วยคุณลดปัญหาได้มาก น้อยคนนักที่จะกล้าท้าทายนิกายตะวัน"
เควินพยักหน้าและติดตราบนเสื้อสเวตเตอร์ จากนั้นแอ็คเซลก็กอดเขาไว้ในอ้อมแขนและกระซิบข้างหูเขาว่า "กินข้าวเที่ยงกับฉันนะ"
เควินหัวเราะและถามเขาว่า "คุณจะให้ฉันมาเมื่อไหร่"
แอ็คเซลใช้นิ้วโป้งลูบริมฝีปากล่างของเขาแล้วพูดว่า "บ่ายโมง เจอกันที่โรงอาหารได้มั้ย"
เควินพยักหน้าแล้วพูดว่า "ได้สิ ฉันจะไป"
จากนั้นแอ็คเซลก็จูบเขาอย่างอ่อนโยนและปล่อยเขาไป เมื่อเควินหายไปจากสายตาเขาก็เดินไปที่โรงอาหารเพื่อรับประทานอาหารเช้ากับอลันซึ่งเขามั่นใจว่าอลันกำลังรอเขาอย่างใจร้อน
แน่นอนว่าเขาจะไม่พูดถึงตัวตนที่แท้จริงของเควินหรือดันเจี้ยน แต่เขาแทบรอไม่ไหวที่จะแบ่งปันความสุขนี้กับเพื่อนของเขา..
ในทางกลับกัน เควินได้วิ่งเป็นระยะทาง 10 กิโลเมตรเรียบร้อยแล้ว และเขารู้สึกประหลาดใจที่พบว่าตอนนี้เขาสามารถวิ่งได้เร็วขึ้น นานขึ้น และไม่เหนื่อยล้าเท่าเดิม
เขาเสร็จสิ้นภารกิจประจำวันของเขาเพื่อเสริมสร้างร่างกายเป็นครั้งแรกและได้รับ 20 คะแนนประสบการณ์เขาตัดสินใจไปที่ห้องของโรงแรมเพื่อทำสมาธิ คราวนี้เขาตั้งใจจะทำสมาธิ 5 ชั่วโมงในวันนี้และได้รับค่าประสบการณ์ 20
เมื่อถึงห้องก็เป็นเวลา 08.40 น. เขาจึงสามารถทำสมาธิได้เพียง 4 ชั่วโมงก่อนจะต้องไปหาแอ็คเซล
เขานอนอยู่บนเตียง หลับตา อนุภาคชุดแรกเริ่มปรากฏขึ้นทันที และเห็นได้ชัดว่ามากกว่าเมื่อวานนี้ตอนที่เขาเริ่มทําสมาธิชั่วโมงแรก
เวลาผ่านไป 4 ชั่วโมงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นข้อมูลที่คุ้นเคยปรากฏต่อหน้า เขาก็พอใจกับผลลัพธ์
[ขอแสดงความยินดี เสร็จสิ้นภารกิจประจำวัน: เสริมสร้างพลังวิญญาณ และรางวัลถูกส่งไปแล้ว]
[ผลการทำสมาธิ]
ธาตุสายฟ้า ระดับ 5: 4 237/20 000
ธาตุน้ำ ระดับ 3: 1 064/5 000
ธาตุลม ระดับ 1: 276/1000
ธาตุไฟ ระดับ 0: 0/200
ธาตุดิน ระดับ 0: 0/200
เควินลุกขึ้นและเตรียมตัวไปหาแอ็คเซล เขาอดไม่ได้ที่จะไปหาเขาอีกครั้ง เขาเหงามาตลอด และคิดว่าเขามีความสุขมากเมื่อวาน มันเหมื่อเขาพึ่งได้รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาชอบที่จะมีคนที่ห่วงใย คอยดูแลเขาอยู่ใกล้ ๆ
เมื่อเขาไปถึงโรงอาหารเขาก็เห็นอลันและแอ็คเซลอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขายืนอยู่ พวกเขากำลังคุยกันอยู่ แต่เมื่อแอ็คเซลเห็นเขาแอ็คเซลก็รีบส่งสัญญาณให้เขาเข้าไป และอลันก็เดินจากไปหลังจากทักทายเขาเล็กน้อย
แอ็คเซลให้เขานั่งที่โต๊ะที่ว่างอยู่และเขาไปเอาอาหารให้เหมือนครั้งที่แล้ว และเหมือนครั้งที่แล้วเควินเลือกนั่งที่โต๊ะตรงมุมที่ห่างจากคนอื่นนิดหน่อย..