อภินันทนาการจากจักรพรรดิเทพโบราณเย่ซี บรรพบุรุษของเจ้า

“เฮ้ออ..วันนี้ก็ไม่มีลูกค้าอีกแล้ว ชีวิตของเรามันช่างไร้สีสันสิ้นดี” เสียงถอนหายใจดังออกมาจากร่างของชายหนุ่มซึ่งนั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะไม้ตัวโปรด วันนี้เป็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันหยุดจากงานประจำของเขา เขามักจะเปิดร้านขายของเก่าแห่งนี้ทุกวันหยุด ถึงแม้มันจะไม่ค่อยมีคนเข้าร้านเลยก็ตาม

“หนี้ที่กู้ไว้ก็ใกล้ครบกำหนดต้องส่งดอกแล้ว งานที่เราทำทุกวันเงินก็แทบไม่พอใช้จ่าย” ชายหนุ่มบ่นออกมา ตัวเขาโตมากับปู่ด้วยกันสองคน

ด้วยความที่ยากจนเป็นอย่างมากปู่จึงไปกู้เงินจากทั้งธนาคารและพวกนอกระบบเพื่อส่งเขาเรียนจนจบชั้นมัธยมมาได้ แต่สุดท้ายด้วยความที่โรงเรียนของเขาเป็นแค่โรงเรียนทั่วไป การจะหางานดีๆโดยไร้ซึ่งเส้นสายจึงเป็นเรื่องที่ยากลำบากสำหรับเขาเป็นอย่างมาก

And I say hey yeah yeah yeah yay~~

เสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ Nogia รุ่นปุ่มกดที่ปู่ของเขาให้มา ถึงจะใช้มาเป็นสิบปีแล้วมันก็ยังคงใช้งานได้อยู่ ความบันเทิงที่เขามีทุกวันนี้นอกจากนอนหลับ ก็มีแค่เล่นเกมงูในโทรศัพท์เครื่องนี้เท่านั้นแหละ

“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มกดรับสายแล้วกล่าวออกมา ด้วยเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักเขาเลยไม่รู้ว่าใครโทรมา แต่ก็พอจะเดาได้อยู่ในใจ

“สวัสดีครับ คุณเย่เซวียนใช่ไหมครับ ผมเป็นพนักงานของธนาคาร Lion Bank of China นะครับ รหัสพนักงาน ACb506879CN” เสียงที่ฟังดูสุภาพน้อมนอบดังขึ้นจากปลายสายทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นใคร

“ใช่ครับผมเอง มีธุระอะไรรึเปล่าครับ” แม้จะรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นเรื่องหนี้ที่ปู่เขาไปกู้มาแน่ ๆ แต่ชายหนุ่มก็ได้แต่กล่าวถามไปอย่างสุภาพ

“อีกสิบห้าวันจะครบกำหนดที่ทางคุณเหอเป่ยค้างจ่ายดอกเบี้ยครบสามเดือนแล้วครับ ถ้าทางคุณยังไม่สามารถหาเงินมาชำระค่าดอกเบี้ยที่ค้างจ่ายได้ภายในระยะเวลาที่กำหนด ทางธนาคารจะต้องดำเนินคดีตามกฎหมายและเข้ายึดทรัพย์สินของคุณนะครับ” พนักงานพูดด้วยเสียงที่นุ่มนวลชวนฟัง แต่สำหรับเขาแล้วมันช่างบาดใจเหลือเกิน!

“ครับ ๆ ผมจะรีบหาเงินไปใช้คืนให้เร็วที่สุดนะครับ ไม่ต้องห่วงครับ” ชายหนุ่มกล่าวตอบไป ในใจได้แต่คิดสารพัดจะทำยังไงเพื่อหาเงินไปใช้หนี้ก้อนนี้

“ได้เลยครับ คุณเย่เซวียนมีเรื่องอะไรจะสอบถามอีกไหมครับ”

“ไม่มีแล้วครับ”

“ถ้าอย่างนั้นก่อนวางสาย รบกวนคุณเย่เซวียนช่วยกดเลข 1 เพื่อประเมินความพึงพอใจในการให้บริการของทางเรา และขอบคุณที่ให้ความไว้วางใจใช้บริการ Lion Bank of China ของเรานะครับ สวัสดีครับ” สิ้นเสียงของพนักงานกล่าวจบสายก็ตัดไปกลายเป็นเสียงโมโนโทนของระบบอัตโนมัติแทน

“กรุณาประเมินความพึงพอใจในการให้บริการ พอใจมากกด...” ยังไม่ทันที่จะฟังจนจบเขาก็กดตัดสายไป ใครมันจะไปมีอารมณ์ทำแบบสอบถามกัน!

“ยังดีที่เพิ่งจ่ายเงินให้พวกนอกระบบไป ไม่งั้นมันคงมาวุ่นวายพังข้าวของอีก... เงินเก็บตอนนี้ก็จะไม่พอใช้แล้วด้วยซิ” เขานั่งดูสมุดรายรับรายจ่ายแล้วอดที่จะกังวลไม่ได้

ปู่ของเขาตอนนี้ก็ต้องไปขุดเหมืองแร่เพื่อหาเงินมาใช้หนี้ ทำให้ปีนึงจะได้เจอกันสักครั้งสองครั้ง แต่ก็ยังดีที่เงินจากการขุดเหมืองได้มามากในระดับหนึ่ง ถึงช่วยให้จ่ายดอกส่วนใหญ่ได้มาหลายปี แต่ถึงแบบนั้นพวกเขาสองคนก็ยังมีหนี้รวม ๆแล้วเหลืออีกเกือบล้านหยวนเลยทีเดียว

“ผมจะต้องหาทางทำให้ชีวิตของพวกเราดีขึ้นมากกว่านี้ให้ได้ ขอเอาชื่อปู่เป็นเดิมพัน!” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

ความจริงแล้วหนี้ก้อนนี้เป็นหนี้ในชื่อปู่ของเขา แต่เขาก็รักปู่มากเลยหาทางทำทุกอย่างเพื่อช่วยใช้หนี้ แม้แต่ใช้ชื่อตัวเองมาค้ำเขาก็ยอม แต่ถึงอย่างนั้นด้วยงานพนักงานส่งของมันก็ทำเงินให้เขาได้ไม่มากเท่าไหร่นัก

ครืดด ฮึบ

ชายหนุ่มลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วบิดขี้เกียจ ขายเดินไปรอบ ๆร้านขายของเก่าแห่งนี้ที่เขาสำรวจมานับพันครั้งแล้ว ตัวร้านทำจากไม้ทั้งหลัง มีทั้งหมดสองชั้น ไม้ส่วนใหญ่ยังอยู่ในสภาพดี มีเพียงบางจุดที่มีราดำหรือเสียหายเล็กน้อย

“ของเก่า หยก แจกัน สมุนไพร หนังสือ รูปภาพ จาน ไห ก้อนแร่ มีหลายอย่างทีเดียว” ชายหนุ่มกล่าวรายการสิ่งของที่ร้านของเขามี สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ปู่ของเขารวบรวมมาจากที่ต่างๆ ทั้งพบเจอจากในเหมือง ใช้เงินซื้อมา หรือเพื่อนให้มา ซึ่งส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่เป็นขยะ! เป็นของปลอม!!

หรือต่อให้มันเป็นของจริงก็คงไม่มีใครซื้อหรอก ร้านเก่าๆอยู่ในซอกที่แทบไม่มีคนเดินผ่านแบบนี้...

“เอ๊ะ พื้นตรงนี้มันเผยอออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ต้องซ่อมอีกแล้วเหรอเนี่ย” ขณะที่เดินๆอยู่เขาก็สะดุดกับอะไรบางอย่าง เมื่อก้มลงไปมองก็เห็นว่าพื้นไม้แผ่นหนึ่งมันเผยอออกมาทำให้เขาเดินแล้วสะดุดเข้า

ฉึบ พลั่ก

ชายหนุ่มหาท่อนเหล็กมางัดแผ่นแม้ขึ้นมา เขาต้องเอาแผ่นไม้เก่าออก แล้วค่อยไปหาแผ่นใหม่มาปะพื้น แต่เมื่อเขางัดแผ่นไม้ขึ้นมาแล้วก็ต้องตกใจกับสิ่งที่อยู่ด้านล่าง เพราะแทนที่มันจะเป็นปูนทึบมันกลับมีช่องเล็กๆที่มีไม้ปิดเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง

“อะไรกัน มันมีช่องแบบนี้อยู่ในร้านเราด้วยเหรอ?” ชายหนุ่มพยายามจะนึก แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ร้านแห่งนี้เป็นปู่ของเขาที่ไปซื้อต่อจากคนอื่นมาด้วยเงินเกือบห้าแสนหยวน ซึ่งเงินก้อนนั้นก็ทำให้พวกเขาสองคนเป็นหนี้มาจนถึงทุกวันนี้

“เฮ้อ ถ้าปู่ไม่ไปโดนหลอกว่าร้านนี้มันจะเป็นทำเลทองราคาพุ่งทะยานในอนาคต ของเก่าในร้านล้วนล้ำค่าเป็นอย่างมากแล้วซื้อร้านนี้มา พวกเราคงไม่มีหนี้ขนาดนี้หรอก” ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ไหว รู้สึกช่วงนี้เขาจะถอนหายใจบ่อยจริงๆ

ปึก ปึก ครืดด

“กล่องไม้?” ชายหนุ่มลงมืองัดแผ่นไม้ออกก็พบว่าด้านในมีกล่องไม้ยาวเกือบสามฉื่ออยู่ด้านล่าง เขาจึงลากกล่องไม้ใบนั้นขึ้นมาทันที มันมีน้ำหนักมากกว่าที่ตาเห็นไม่น้อย

“หรือว่า... ความจริงแล้วปู่จะเป็นโคตรเศรษฐีที่ปลอมตัวมา หลอกให้เราใช้ชีวิตอย่างยากลำบากแล้วรอวันเฉลยกันนะ วันนี้ก็เป็นวันที่เราอายุครบยี่สิบปีพอดี ไม่แน่ว่าในกล่องนี่อาจมีทองคำแท่งจำนวนมากใส่ไว้ แล้วปู่ก็จะมาพาเรากลับตระกูลไปใช้เงินทองสินะ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยความเพ้อฝัน เขาค่อนข้างจะอ่านนิยายและมังงะมาเยอะเลยทีเดียว พลอตแนวนี้เห็นได้เยอะมากจนเขาอดที่จะคิดไม่ได้

เอี๊ยดดด

“ม้วนภาพ??? อะไรเนี้ย! มีเต็มร้านไปหมด แล้วไอ้ม้วนนี้มันอะไรอีกกก” เมื่อเปิดออกมาก็ต้องพบกับความผิดหวัง มันก็แค่ม้วนภาพเก่าๆนี่หว่า ไหนเงิน ทอง ของล้ำค่าของเขาล่ะ??

พรึบ

“เอาเถอะ ขอดูหน่อยสิมันคือภาพอะไร ถึงกับต้องมาซ่อนไว้ใต้พื้นแบบนี้” ชายหนุ่มกางม้วนภาพที่ดูมีอายุไม่น้อยออก ทำให้ได้พบเข้ากับภาพร้านค้าโบราณ ที่มีหยกหลากสี รูปร่างงดงามเสมือนจริงถูกวาดเอาไว้อยู่ภายใน ขณะที่เขากำลังมองภาพนั้นอยู่ก็พบว่าภาพมันเหมือนกำลังเรืองแสงสีทองออกมา!

“เฮ้ย!” ด้วยความตกใจ ชายหนุ่มโยนภาพนั้นทิ้งทันที

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ภาพแผ่นนั้นลอยค้างอยู่ในอากาศ! มันเรืองแสงมากขึ้น มากขึ้น จนชายหนุ่มไม่อาจลืมตาได้ จังหวะที่ชายหนุ่มหลับตาม้วนภาพนั้นก็สลายกลายเป็นแสงลอยเข้าสู่ร่างกายของเขาจนหมด

["อภินันทนาการจากจักรพรรดิเทพโบราณเย่ซี บรรพบุรุษของเจ้า"] มีเสียงชายปริศนาดังขึ้น น้ำเสียงฟังดูเฉยชา ไม่ยินดียินร้ายกับทุกสิ่ง

[ติ๊ง! ระบบสุ่มสรรพสิ่งถูกติดตั้งแล้ว เนื่องจากผู้ใช้งานเป็นเชื้อสายอันดับที่ เก้าล้านเก้าแสนเก้าหมื่นเก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้า จึงได้รับระบบนี้ ขอแสดงความยินดี!] เสียงที่ฟังดูเหมือนจะเป็นเสียงผู้หญิงแต่ไร้ซึ่งความรู้สึกดังขึ้นต่อ ทำเอาชายหนุ่มขนลุกไปหมด