บทที่ 335 - หอมกลิ่นอะนีโมนี่(5)

บทที่ 335 - หอมกลิ่นอะนีโมนี่(5)

บทที่ 335 - หอมกลิ่นอะนีโมนี่(5) * * * “ได้โปรด อย่าให้ฉันต้องทำอะไรแบบนี้เลย! ฉันพูดจริงๆ!” นั่นเป็นเสียงบ่นแรกที่ผมได้ยินในทันทีที่ฟื้นสติคืนกลับมา ผมได้ถามไปว่า ตัวเองหมดสติไปกี่วันแล้ว และได้รับคำตอบกลับมา คือ สามวัน ผมหยอดกลับไปขำๆว่า ก็น้อยกว่าก่อนหน้านี่นา แต่เจเรมิทำตาดุใส่ผม “ท่านรู้ไหมว่า ...