บทที่ 134 หุบเขานกยูง
บทที่ 134 หุบเขานกยูง สายลมเย็นพัดผ่านไหล่เขา บนหน้าผาหินเรียบ มีร่างเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ หยานซิงกงลากขาขวาที่ไร้ความรู้สึก มือกุมท้องแน่น จนถึงตอนนี้ ใบหน้าของเขายังคงสั่นกระตุก ขณะที่เพิ่งเดินไปข้างหน้าอีกสองก้าว เขาก็พ่นเลือดออกมาอีกครั้ง "อั๊ก---" เขาเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก แววตาเ...