ตอนที่ 5 การเปลี่ยนแปลงครั้งแรก เทพธิดาแห่งมหาวิทยาลัย

สิ่งที่เรียกว่าการรวมตัวในชั้นเรียนนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าบางสิ่ง

กิน ร้องเพลง และพูดคุยเกี่ยวกับพัฒนาการของพวกเขาหลังสำเร็จการศึกษา

ในฐานะโรงแรมห้าดาวชั้นนําในเซี่ยงไฮ้ หยุนจง มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ครบครัน

นอกจากนี้ยังมีบริการเครื่องดื่ม ผลไม้ ไวน์ราคาแพง ฯลฯ ในห้องพัก

เรียกได้ว่ามีทุกอย่างเลยก็ว่าได้

อย่างไรก็ตามหนึ่งในคนที่สําคัญที่สุดไม่อยู่ดังนั้นหลังจากที่ทุกคนเข้าไปในห้องที่จองไว้ล่วงหน้าพวกเขาก็คุยกันโดยทั่วไป

ดังนั้นตอนนี้ เพื่อนร่วมชั้นบางคนอดไม่ได้ที่จะเข้าใกล้ลู่หยวน

สงสัยว่าเขาขับรถหรูได้อย่างไรในเวลาเพียงปีเดียว

นอกจากนี้ยังมีคนที่ทดสอบว่าสามารถนำลู่หยวนติดตัวกลับไปด้วยได้หรือไม่

เพื่อนร่วมชั้นหญิงที่นำโดย หลี่ซือซือ ถามเขาโดยตรงว่าเขามีแฟนหรือไม่

สำหรับเรื่องนี้ ลู่หยวนตอบอย่างสุภาพทีละคน แต่เขาไม่ต้องการพูดอะไรเกี่ยวกับตัวเอง

ท้ายที่สุด เขามาเข้าร่วมงานรวมตัวของชั้นเรียน เพราะเขามีแผนอื่น การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมชั้นในอดีตนั้นไม่ได้รับการพิจารณาเลย

“หัวหน้าชั้นหลี่ นายเห็นไหมว่าเพื่อนร่วมชั้นหญิงทุกคนเอนเอียงไปทางลู่หยวน”

ในโรงแรม

หวังจื่อปั๋วมองไปที่ลู่หยวนที่ถูกล้อมรอบและพูดด้วยสายตาที่ทำอะไรไม่ถูก

ตอนที่เขาเรียนมหาวิทยาลัย เขาได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่เพื่อนร่วมชั้นหญิงด้วยบุคลิกที่มีชีวิตชีวาและกล้าหาญ แต่ตอนนี้เขาทำไม่ได้แล้ว ทุกคนต่างมองหาเงิน

“แล้วไงล่ะ?” หลี่ฮันเซิงเปิดขวดไวน์แล้วเยาะเย้ย “เขาเพิ่งเช่ารถมูลค่าสี่ล้านหยวนไม่ใช่หรือไง? เมื่อหลี่ซือซือและคนอื่นๆรู้ เรามาดูกันว่าลู่ยวนจะก้าวลงจากตำแหน่งนี้อย่างไร”

แน่นอนว่าเขาไม่พอใจอย่างมากที่คนอื่นพรากความสนใจไป แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ ดังนั้นเขาจึงได้แต่ดื่มในความเงียบเท่านั้น

“นายรู้ได้อย่างไรว่ารถของ ลู่หยวน เป็นรถเช่า? ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ” หวังจื่อปั๋ว รู้สึกสับสนเล็กน้อย

"ฉันจะบอกนาย"

หลี่ฮันเซิงกำลังจะอธิบายทันที แต่หลังจากข้อความทางโทรศัพท์ ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที

จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นโดยตรง โบกมือให้ทุกคนแล้วพูดเสียงดัง "ทุกคน เงียบก่อน หยุนฉง กำลังเดินทางมาแล้ว สั่งอาหารกันเถอะ เธอจะมาที่นี่เร็วๆนี้"

ทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ เพื่อนร่วมชั้นทุกคนก็หยุดพูดและรีบเดินไปที่ร้านอาหารใกล้เคียงเพื่อเริ่มเตรียมตัว

โจวหยุนฉง ไม่เพียงแต่เป็นดอกไม้ประจำชั้นเรียนเท่านั้น แต่ยังเป็นดอกไม้ประจำโรงเรียนของทั้งมหาวิทยาลัยอีกด้วย

ที่สำคัญกว่านั้น

อู๋โจวกรุ๊ป ของครอบครัวของเธอถือเป็นอันดับหนึ่งในเมืองเซี่ยงไฮ้ทั้งหมด โจวหยุนฉง โดยทั่วไปคือเทพธิดาที่อยู่ในใจของผู้ชายทุกคนในมหาวิทยาลัย

ดังนั้นการมาของเธอจะดึงดูดความสนใจของทุกคนโดยธรรมชาติ และไม่กล้าที่จะละเลยเธอเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นฉากนี้ อารมณ์หดหู่ของหลี่ฮันเซิงก็ดีขึ้นมากทันที

ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้เขาเป็นคนเดียวที่ติดต่อกับ โจวหยุนฉง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้

เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ลู่หยวน ด้วยความพึงพอใจเล็กน้อยในดวงตาของเขา

แต่ลู่หยวนเลือกที่จะเพิกเฉยราวกับว่าเขาไม่เห็นมัน และไปที่ร้านอาหารกับทุกคน

เมื่อเลือกที่นั่งเขาไม่ได้นั่งกับคนไม่กี่คนที่มาจากครอบครัวที่ดี แต่นั่งข้างเฉินซ่งและยิ้มในเวลาเดียวกัน “เฉินซ่ง ไม่ได้เจอกันนาน”

“อ่า.. ไม่เจอกันนาน เพื่อนร่วมชั้นลู่”

เฉินซ่งผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพยักหน้าตอบทันที

เนื่องจากภูมิหลังทางครอบครัวของเขา โดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครคุยกับเขาในงานปาร์ตี้ และเขาก็นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา

แต่เมื่อลู่หยวนริเริ่มที่จะนั่งข้าง เขาก็แปลกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขานึกถึงรถคันหรูที่อีกฝ่ายกำลังขับอยู่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

จากนั้นจิตใจของเขาก็วิ่งไปอย่างรวดเร็ว เขาและลู่หยวนมีความสัมพันธ์โดยเฉลี่ยเมื่อพวกเขาอยู่ในวิทยาลัย

“ใช่ ปีกว่าแล้ว”

ลู่หยวนเข้าใจโดยธรรมชาติว่าเฉินซ่งกำลังคิดอะไรอยู่ และในความเป็นจริง เป้าหมายของการมารวมตัวในชั้นเรียนในครั้งนี้ก็คืออีกฝ่ายด้วย

หลังจากนั้นไม่นาน อาหารก็ถูกสั่ง และทุกคนก็เริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง

“ฉันได้ยินมาว่า พบกลุ่มนักท่องเที่ยวสองกลุ่มในเทือกเขาไท่เหิงแล้ว” ในฐานะนักเคลื่อนไหว หวังจื่อปั๋ว เลือกที่จะพูดก่อน

“ฉันก็เห็นข่าวนี้เหมือนกัน มีคนแจ้งข่าวทางอินเทอร์เน็ต คนเหล่านั้นดูเหมือนจะบ้าไปแล้วโดยบอกว่าเห็นเสือพูดได้”

“ใช่ ใช่ มีคนบอกว่าเจอทะเลในภูเขา มันตลกจริงๆ บนภูเขาจะมีทะเลได้อย่างไร”

เพื่อนร่วมชั้นเริ่มสนใจทีละคน และเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องแปลกๆที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้

“นายรู้ข่าวเรื่องการขโมยต้นโพธิ์ซึ่งเป็นสมบัติประจำชาติของอินเดียไหม? มันแปลกมากที่ทุกวันนี้ยังมีคนขโมยต้นไม้อยู่”

"ประเด็นคืออะไร? ฉันได้ยินมาว่าสมเด็จพระสันตะปาปาแห่งวาติกันคุกเข่าลงต่อหน้าเด็กวัยรุ่นและบอกว่าเขาเป็นทูตสวรรค์ที่มากอบกู้โลก ฉันยังมีวิดีโออยู่ในโทรศัพท์ของฉัน”

“นอกจากนี้ ยังมีหนังสือโบราณที่โด่งดังเมื่อไม่นานมานี้ ว่ากันว่าเป็นหนังสือที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์เต๋า”

“แน่นอน นายไม่ได้บอกว่า คริสตี้ส์ กำลังจะประมูลหนังสือเล่มนั้นในอนาคตอันใกล้นี้เหรอ? เป็นอย่างไรบ้าง?”

“คนโง่ซื้อมัน ตามข่าวลือ มันมีราคามากกว่า 30 ล้าน?”

"อะไรนะ? มากกว่า 30 ล้าน?”

“ไม่โง่เกินไปหน่อยหรือ? ผู้เชี่ยวชาญในประเทศของเราบอกว่ามันเป็นของปลอม แต่เขาก็ยังตกหลุมรักมัน”

“พวกนายไม่เข้าใจ ถ้าไม่ประมูลในราคานี้ จะฟอกเงินได้อย่างไร”

หลี่ฮันเซิงเริ่มบทสนทนา โดยคิดว่าสิ่งที่เรียกว่าการประมูลนั้นเป็นการฟอกเงินจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับของไร้ค่าที่เห็นได้ชัดซึ่งขายในราคาที่สูงเสียดฟ้า

“ถูกต้อง มันเป็นการฟอกเงิน” เพื่อนร่วมชั้นบางคนเห็นด้วย

ไม่ไกลนัก

ลู่หยวน ยิ้มเมื่อเขาได้ยินการสนทนาเหล่านี้

แน่นอนว่าเมื่อข้อมูลไม่สมมาตร บางคนจะไม่เข้าใจวิธีดำเนินการของผู้อื่นเลย

แต่ไม่น่าแปลกใจที่ไม่มีใครคิดว่าภายในเวลาเพียงสองเดือน โลกทั้งโลกจะมีการเปลี่ยนแปลง และสิ่งที่ทุกคนเยาะเย้ยจะแสดงเวทมนตร์ที่แท้จริงในเวลานั้น

แน่นอนว่าลู่หยวนไม่ได้อธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้สักคำ เขายังคงถือแก้วไวน์และมองดูอย่างเงียบๆ

ส่วนเวอร์ชั่นเต็มของ “คัมภีร์เต๋า” ที่โรงประมูลคริสตี้ส์นั้น เขาเป็นคนขอให้ผู้อื่นมาประมูลให้

เมื่อวานเสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เกรงว่ามันกำลังเดินทางกลับจีนแล้ว

แต่เป็นเพราะการพูดคุยของคนเหล่านี้ด้วย

สิ่งนี้ทำให้ ลู่หยวน มั่นใจมากขึ้นว่าภัยพิบัติระดับโลกอาจเริ่มต้นขึ้นแล้ว แต่คนทั่วไปไม่รู้

เช่นเดียวกับนักท่องเที่ยวสองกลุ่มในภูเขาไท่เหิง เช่น พฤติกรรมที่ผิดปกติของสมเด็จพระสันตะปาปาในนครวาติกัน เช่น ปรากฏการณ์สัตว์ประหลาดล็อคเนสในข่าวก่อนหน้านี้

ในมุมมองของคนธรรมดาจะถือเป็นเพียงข่าวที่น่าสนใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

แต่ในสายตาผู้ที่กลับชาติมาเกิด เขาสามารถลิ้มรสชาติที่แตกต่างออกไปได้

ตึง~

ขณะที่ทุกคนกำลังพูดถึงเรื่องที่น่าสนใจ

ประตูห้องถูกเปิดออก ทันใดนั้นกลิ่นหอมจางๆ ก็หลั่งไหลเข้ามา

ทุกคนหันหน้าไปมองด้วยสีหน้าที่แตกต่างกัน บางคนประหลาดใจ บางคนตกตะลึง บางคนชื่นชม และบางคนรู้สึกด้อยกว่า

คนที่มานั้นเป็นผู้หญิงอายุยี่สิบต้นๆ ผู้หญิงคนนั้นมีรูปร่างผอมเพรียว ผิวขาวละเอียดอ่อน และผมของเธอรวบเป็นหางม้าสูง เธอมีรัศมีเย็นชาที่ทำให้ผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้หรือกระทำหยาบคาย ราวกับว่าเธอสืบเชื้อสายมาจากโลก เทพธิดาแห่งจันทรา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์นั้น เมื่อเปรียบเทียบกับหลี่ซือซือและสิ่งที่คล้ายกัน ไม่รู้ว่าดีกว่ามากแค่ไหน

ทันทีที่เธอปรากฏตัว ทุกอย่างก็ดูมืดลง

และยังดึงดูดสายตาทุกคนในห้องอีกด้วย

“ขอโทษ ฉันมาสาย”

ผู้หญิงคนนั้นพูดเสียงของเธอเหมือนน้ำพุใสในภูเขาสดชื่น

“เพื่อนร่วมชั้นโจว”

“โจวหยุนฉงมาแล้ว”

“หยุนฉง”

ชื่อที่แตกต่างกันแสดงถึงความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน

ประโยคสุดท้ายถูกตะโกนโดยหลี่ฮันเซิงอย่างเป็นธรรมชาติ เขาดูตื่นเต้นเล็กน้อย ลุกขึ้นยืนทันทีเหมือนสุภาพบุรุษ แล้วขึ้นไปพบเธอ

แต่เมื่อเขากำลังจะเข้าใกล้ หัวใจของเขาก็สั่นสะท้านทันที และเขาก็ถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่สมัครใจ

เพราะ

มีอีกคนอยู่เบื้องหลังโจวหยุนฉง