บทที่ 185: ข้าไม่สนใจ
พอผู้อาวุโสเจิ้งเห็นว่าเฟิ่งมู่ชิงกำลังจะออกไปจากสมาคมนักปรุงยา เขาจึงรีบตะโกนเรียกนางเอาไว้ “แม่หนูเฟิ่ง ช้าก่อน!” ฝ่ายที่ถูกรั้งชะงักฝีเท้าพร้อมกับมีสีหน้าบูดบึ้ง ตอนนี้นางยังมีเรื่องต้องไปจัดการอีกมาก เหตุใดชายชราคนนี้ถึงมาขัดจังหวะให้นางต้องเสียเวลาอีก? แต่เมื่อหญิงสาวนึกถึงตัวตนของอีกคน นางจึงย...