บทที่ 32 ระเบิดนิวเคลียร์

บทที่ 32 ระเบิดนิวเคลียร์

พรึบ!

แม้สถานที่เก็บขีปนาวุธของสหรัฐอเมริกาจะมีระบบรักษาความปลอดภัยถึงสาม แต่ก็ไม่สามารถต้านทานแม่แบบสายลับของซุนเฉิงได้ เขาเปิดประตูได้อย่างง่ายดาย

โกดังมีขนาดใหญ่พอที่บาริเคดเข้าได้โดยไม่จำเป็นต้องแปลงร่างเป็นรถตำรวจ

"พวกเรามีเวลาไม่มากนัก แยกย้ายกันค้นหา!" ซุนเฉิงแนะนำขณะเดินตามบาริเคดบนทางเข้าสถานที่เก็บขีปนาวุธ

สถานที่เก็บขีปนาวุธที่ฐานทัพอากาศเดวิสมอนแทนไม่เพียงแต่จัดเก็บหัวรบนิวเคลียร์เท่านั้น แต่ยังเก็บระเบิดทางทางอากาศแรงระเบิดสูง ขีปนาวุธร่อนที่ปล่อยทางอากาศที่ไม่ได้ใช้  และขีปนาวุธอากาศระยะไกลที่จัดเก็บเป็นพิเศษ

บาริเคดพยักหน้า เดินลึกเข้าไปในโกดัง

พวกเขากำลังค้นหาขีปนาวุธร่อนทางยุทธศาสตร์อากาศสู่อากาศ รุ่น AGM-129 ขีปนาวุธเหล่านี้บรรจุหัวรบนิวเคลียร์ได้ ผลิตโดยบริษัทเจเนรัลไดนามิกส์คอร์ปอเรชั่นตั้งแต่ปี 1987 และเข้าประจำการในปี 1991 ก่อนปลดประจำการในปี 1993 มีการผลิตขีปนาวุธรุ่นนี้ทั้งหมด 478 ลูก ทำให้มันเป็นหนึ่งในไม่กี่รุ่นของกองทัพอากาศสหรัฐฯ ที่สามารถยิงหัวรบนิวเคลียร์ได้

บาริเคดเดินอย่างรวดเร็ว และไม่นานก็หายลับไปจากสายตาของซุนเฉิง ทางซุนเฉิงก็ไม่รีบเร่งที่จะตามหาขีปนาวุธ เขาเลือกเดินไปห้องทำงานเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้กับประตูของสถานที่เก็บขีปนาวุธ ซุนเฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตัดสินใจมุ่งหน้าไปที่นั่นก่อน

เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ประตู ดวงตาของเขาก็คล้ายเฉียบแหลมขึ้น

เขาตรวจพบเสียงเล็ก ๆ ซึ่งถูกจับโดยแม่แบบสายลับของเขา ฟังดูเหมือนเสียงที่มนุษย์สร้างขึ้น

"มีใครบางคนอยู่ที่นี่..." เขารู้ได้ทันที อย่าลืมสิว่าที่นี่เป็นสถานที่เก็บขีปนาวุธที่สำคัญที่สุด และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในการเฝ้ายามหรือตรวจสอบและป้องกันอัคคีภัยอยู่

ซุนเฉิงระวังตัวมากกว่าดีเซ็ปติคอนตนอื่น ๆ เนื่องจากเขาข้ามผ่านมาจากต่างโลก เขาจึงไม่ต้องการที่จะถูกซุ่มโจมตีหรือถูกระเบิดในสถานที่เก็บขีปนาวุธหรอกนะ หลังจากรู้สึกว่ามีคนอยู่ในสำนักงานแล้ว เขาก็ปล่อยหน่วยสอดแนมแมลงชุดล่าสุดของเขาอย่างระมัดระวัง แล้วสั่งให้พวกมันสองตัวบินไปที่สำนักงาน จากนั้นเขาจึงปล่อยหน่วยสอดแนมที่เหลือเข้าไปในโกดัง

สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ นี้ว่องไวมากและไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย หนึ่งในหน่วยสอดแนมแมลงเข้ามาในสำนักงานผ่านท่อระบายอากาศซึ่งปิดจากด้านใน มันส่งข่าวและสถานการณ์ภายในห้องกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว

"มีชายสองคนและหญิงหนึ่งคน มีปืนพกด้วย พลเรือนสามคนงั้นเหรอ?" หน่วยสอดแนมแมลงรายงาน มันสังเกตเห็นว่ามีคนหนึ่งแอบมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นพัก ๆ แสดงว่าพวกเขารู้ว่าซุนเฉิงและบาริเคดกำลังจะเข้ามาในโกดัง

จากการรายงานของแมลงสอดแนม ทำให้เขารู้สถานการณ์ภายในสำนักงานแล้ว ที่สำคัญที่สุด ซุนเฉิงสังเกตเห็นว่ามีคอมพิวเตอร์หลายเครื่องในห้อง นั่นอาจจะมีข้อมูลเกี่ยวกับการจัดเก็บของขีปนาวุธทั้งหมดอยู่ เขาจึงเริ่มรู้สึกสนใจ

เมื่อซุนเฉิงเดินเขาสำนักงาน เขาหยิบลูกดอกพิษออกมาหลายลูกทันที ถือไว้ในมือของเขา จากนั้นแสร้งทำเป็นไม่รู้ เดินไปรอบ ๆ ก่อนจะเดินไปที่สำนักงาน เขาเหลือบมองเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่าง ก่อนจะเดินตรงไปที่ประตู

ประตูที่ล็อคด้วยรหัสผ่านสำนักงานนั้นดูง่ายและเด็ก ๆ มากสำหรับเขา เขาพังมันอย่างง่ายดายและเมื่อสังเกตเห็นคนที่อยู่ข้างในกำลังเริ่มวิตกกังวล ตื่นกลัว เวลานั้นเขาก็ผลักประตูเปิดออก กระโดดเข้าไปในห้องและยิงลูกดอกพิษใส่ทหารที่ซ่อนตัวอยู่ในห้อง

ด้วยความช่วยเหลือของแมลงสอดแนม เขาจึงโจมตีทหารอย่างแม่นยำ จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนเก้าอี้ ดึงคอมพิวเตอร์ขึ้นมาและค้นหาข้อมูลภายใน

หลังจากผ่านไปหนึ่งหรือสองนาที เขาได้อ่านข้อมูลทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์แล้ว ใบหน้าของเขาดูแปลก ๆ เขาเปิดคอมพิวเตอร์อีกสองเครื่อง แล้วไล่ดูทีละเครื่อง ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก แสงสีฟ้าในดวงตาอิเล็กทรอนิกส์ทั้งสองของเขากะพริบอย่างรุนแรง

"เหอะ ถึงจะเคยยินมาว่ากองทัพสหรัฐฯ บริหารจัดการกันค่อนข้างวุ่นวาย แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นเรื่องจริง..." ซุนเฉิงบ่นพึมพำกับตัวเอง

สหรัฐฯเป็นประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ไม่เพียงแต่ในโลกแห่งความเป็นจริง แต่ยังรวมถึงโลกใบนี้ด้วย กองกำลังทางทหารอันทรงพลังของสหรัฐฯ ได้รับการยกย่องจากผู้ชื่นชอบด้านการทหารมากมายทั่วโลก

กระนั้นภายใต้ภาพลักษณ์ที่ดูดี มันก็มีปัญหาหลายอย่างที่ถูกเปิดเผยออกมา ยกตัวอย่างเช่นตอนที่ซุนเฉิงอยู่บนโลกแห่งความจริง เขามักจะเห็นข่าวออนไลน์อยู่บ่อย ๆ ว่าการบริหารจัดการของกองทัพสหรัฐฯ นั้นวุ่นวายมาก

ในอดีต ซุนเฉิงมักไม่ค่อยเชื่อในเรื่องพวกนี้หรอก แต่ตอนนี้เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่าข้อมูลจำนวนมากที่ออกข่าวน่าจะเป็นเรื่องจริง

เขาแทบจะไม่อยากเชื่อเลยว่า เขาไม่เพียงแต่พบข้อมูลการจัดเก็บหัวรบนิวเคลียร์ที่เขาต้องการจากคอมพิวเตอร์ของฐานเหล่านี้ ยังเห็นข้อมูลต้องห้ามจำนวนมากโดยไม่ตั้งใจอีกด้วย

ตัวอย่างเช่น ข้อมูลทางเทคนิคมากมายจากการทดลองของขีปนาวุธร่อนทางยุทธศาสตร์อากาศสู่อากาศ รุ่น AGM-129  ขีปนาวุธร่อนอากาศสู่อากาศรุ่น AGM-86C รวมไปถึงคู่มือการบำรุงรักษาและตรวจสอบขีปนาวุธร่อนอากาศสู่พื้นรุ่น AGM-65 เป็นต้น...

แม้เขาจะเป็นพวกที่ชอบเรื่องทหารแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ แต่ซุนเฉิงก็พอรู้อยู่บ้างว่าถ้าเป็นข้อมูลเกี่ยวกับอาวุธอันตรายนี้ มันจะมีขั้นตอนการจัดการเข้มงวดมาก รวมทั้งการบำรุงรักษาและจัดเก็บด้านการขนส่งด้วย

"เป็นข้อมูลที่ดี..."

แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดสินใจอะไรเลยจากข้อมูลเหล่านี้เพียงอย่างเดียว แต่ถ้าศัตรูของอเมริการู้ข้อมูลเหล่านี้ มันก็เหมือนกับขีปนาวุธร่อนของกองทัพอากาศสหรัฐฯ จำนวนมากถูกเปิดเผยจุดอ่อนทั้งหมด ทำให้การโจมตีพวกมันง่ายขึ้นมาก

ซุนเฉิงได้คัดลอกข้อมูลทั้งหมดที่เขารวบรวมไว้ในชิปหน่วยความจำของเขาเอง แม้ว่ามันจะไม่มีประโยชน์มากสำหรับเขา แต่หากดูจากสิ่งที่สตาร์สครีมและคนอื่น ๆ กำลังทำอยู่ก็เป็นไปได้ว่า พวกเขาจะทำสงครามกับอเมริกาในอนาคตและอาจต้องการใช้ข้อมูลพวกนี้

กำไรที่ได้รับคราวนี้มากมายอย่างคาดไม่ถึง มันทำให้เขารู้สึกยินดีมาก ด้วยข้อมูลที่หน่วยสอดแนมแมลงส่งมาทีละตัว ซุนเฉิงก็เจอบาริเคดที่เขากำลังตามหาตัวอยู่ "ท่านบาริเคด ข้าพบที่เก็บของหัวรบนิวเคลียร์แล้ว มาด้วยกันเถิด..."

บาริเคดดูหงุดหงิดอย่างมาก กระทั่งเขายังรู้เลยว่าถ้าตนเผลอทำอะไรแปลก ๆ ในคลังเก็บขีปนาวุธแห่งนี้ เขาคงได้ไปนอนกองเล่นกับสิ่งมีชีวิตที่เขาเพิ่งฆ่าตายไปแน่

ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินว่าซุนเฉิงพบที่เก็บอาวุธนิวเคลียร์แล้ว เขาก็ดูยินดีมาก "ทำได้ดี..."

เขาไม่ได้ชมซุนเฉิงอะไรมากนัก แต่ก็เดินตามเขาไปยังมุมหนึ่งของคลังเก็บขีปนาวุธ

ช่องเก็บของใต้ดินจำเป็นต้องป้อนรหัสผ่านห้ารหัส เพื่อทำให้หัวรบนิวเคลียร์ที่เก็บไว้ใต้ดินถูกส่งเลื่อนขึ้นมาผ่านลิฟต์ได้

แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับซุนเฉิง เขาทำมันได้อย่างรวดเร็วและสามารถหาหัวรบนิวเคลียร์ 4 ลูกที่ยังไม่ได้ถอดออก ซึ่งเดิมทีมันเคยใช้ติดตั้งกับขีปนาวุธร่อนอากาศสู่อากาศ หมายเลขรุ่น AGM-86C ของสหรัฐฯ ได้สำเร็จ

ทว่าเขาไม่พบหัวรบนิวเคลียร์ที่ติดตั้งอยู่บนขีปนาวุธร่อนทางยุทธศาสตร์อากาศสู่อากาศรุ่น AGM-129 เลย มีเพียงแต่รุ่นที่มีขนาดเล็กกว่าอยู่ในนี้ ซุนเฉิงจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

แต่เขากลับเห็นบาริเคดเดินมุ่งหน้าไปด้วยความตื่นเต้น เตรียมการขนย้ายมันออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจกับหัวรบนิวเคลียร์ขนาดเล็ก W80-1 จำนวน 4 ลูกนี้มาก มันมีน้ำหนักรวมกัน 200,000 ตันเลยทีเดียว

พอเห็นเช่นนี้ ซุนเฉิงจึงตัดสินใจอยู่เฉย ๆ ไม่ได้กล่าวทักอะไรออกไป

"ออนสลอท ยกเลิกการเบี่ยงเบนความสนใจได้แล้ว มาที่คลังเก็บขีปนาวุธและพบพวกเราทันที..."

บาริเคดเห็นแก่ได้อย่างชัดเจน เขาสามารถเอาไปได้มากสุดแค่สองลูก แต่พอเห็นว่าที่นี่มีสี่ลูก เขาจึงอยากจะเอาไปทั้งหมดทันที

"เข้าใจแล้ว..."

เมื่อเสียงระเบิดใกล้เข้ามา ออนสลอตก็เปิดประตูโกดังอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนร่างกลับเป็นร่างรถบรรทุกหนักพิเศษและพุ่งเข้ามาในโกดัง

"เอาไปทั้งหมด..." บาริเคดพูด ก่อนจะยกหัวรบนิวเคลียร์ขึ้นลูกหนึ่งแล้วเดินไปหา

พอโครงสร้างจักรกลของออนสลอทได้กลายเป็นร่างรถ มันจึงมีพื้นที่เก็บเพียงพอสำหรับบรรจุหัวรบนิวเคลียร์

ซุนเฉิงไม่สามารถเคลื่อนย้ายสิ่งที่ใหญ่โตเช่นนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงยืนอยู่ข้าง ๆ และมองดูพวกเขาขนย้ายของไปมา

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว บาริเคดก็เก็บหัวรบนิวเคลียร์ 2 ลูก แปลงร่างเป็นรถตำรวจและไม่มีพื้นที่นั่งให้ซุนเฉิงเลย

ซุนเฉิงอยากจะติดตามไปด้วย แต่พอเหลือบมองไปที่รถตำรวจแล้วพบว่าไม่มีที่ให้เขานั่ง จึงจำใจได้แต่ต้องเข้าไปในห้องคนขับของออนสลอท

เสียงคำรามของเครื่องยนต์ดังกึกก้อง ภารกิจปล้นสะดมสำเร็จแล้ว เหลือแค่เพียงออกเดินทาง!