ตอนที่ 103 ทำคลอด
ตอนที่ 103 ทำคลอด
เชร์ที่ฟังอยู่เงียบ ๆ ก็ถามขึ้นทันทีว่า “ท่าต้องการให้เราทำอย่างไรเพื่อให้พวกท่านเชื่อใจ”
“ความจริงใจ...” บุหรงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างใจเย็น “เหตุใดเราไม่ทำเช่นนี้เล่า หากเจ้าสามารถแก้ปัญหาเรื่องการขยายพันธุ์ของเผ่าขนนกของเราได้ ไม่เพียงแต่เราจะตกลงที่จะย้าย แต่เราจะช่วยพวกเจ้าด้วยเช่นกัน”
ทันทีที่เขาพูดสิ่งนี้ ทุกคนก็ตัวแข็ง
คอนริเป็นคนแรกที่โต้ตอบ เขากระแทกโต๊ะแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “การที่พวกท่านไม่มีลูกมันเกี่ยวกับอะไรกับเรา เหตุใดเราต้องรับผิดชอบช่วยเผ่าขนนกของท่านจัดการเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ด้วย”
บุหรงกล่าวว่า “ข้าไม่สน ไม่ว่าอย่างไรข้าได้พูดในส่วนของข้าไปแล้ว หากเจ้ายอมรับเราก็คุยกันต่อ หากเจ้าไม่ยอมรับ ก็แยกย้าย”
คอนริอยากจะพูดอย่างอื่น แต่ไอร่าดึงข้อมือของเขาไว้
เธอส่ายหน้าให้เขา “ใจเย็น ๆ ทิ้งเรื่องนี้ไว้ให้ข้า”
คอนริรู้สึกสงสัย “เจ้าจะทำอะไร”
“ลองดูก่อน มันอาจจะได้ผล”
ไอร่าไม่มีประสบการณ์ในการรักษาภาวะมีลูกยาก แต่เธอจำได้ว่ามีสมุนไพรสำหรับการมีลูกยากจากหนังสือประกอบภาพ เธอจะกลับไปศึกษาสิ่งเหล่านี้ในภายหลังและอาจคิดหาวิธีแก้ปัญหาได้
ไอร่าหันไปสบตากับบุหรง “ข้ายอมรับเงื่อนไขของท่าน”
บุหรงเพิ่งสร้างเงื่อนไขโดยไม่ตั้งใจ เขาไม่ได้คาดหวังให้เธอเห็นด้วยจริง ๆ เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าจะพูดว่าเธอกล้าเกินไปหรือโง่และไร้เดียงสาเกินไป
เขามองเธอด้วยรอยยิ้มครึ่งหนึ่ง “ได้ ตกลงตามนี้ เราจะช่วยพวกเจ้าขุดเหมืองแร่ หากพวกเจ้าช่วยแก้ปัญหาเรื่องการมีลูกของเผ่าของเรา หากเจ้ากล้าโกหกข้า ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”
“ตกลง”
ในฐานะผู้นำ คอนริและอัลแทร์ไม่สามารถหาโอกาสขัดจังหวะได้ พวกเขาแค่เฝ้าดูทั้งสองคนสรุปแผนความร่วมมือ
พวกเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าใครเป็นผู้นำกันแน่!
...
เพราะมีกำลังเสริมจากเผ่าขนนก ทำให้ความเร็วในการขุดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทันที
ไอร่าอยู่บ้านและพลิกดูหนังสือประกอบหนังแกะ เธอได้ทำเครื่องหมายสมุนไพรทั้งหมดที่สามารถรักษาภาวะมีบุตรยากไว้ เธอมีสมุนไพรส่วนใหญ่ที่นี่แล้ว แต่ยังขาดอยู่เล็กน้อย เธอจะให้คนออกไปตามหาพวกมันในป่าภายหลัง
บางครั้งบุหรงจะมาตามหาเธอ ครั้งหนึ่งเขามาอย่างกะทันหันจนไอร่าไม่มีเวลาเก็บกวาด เขาเห็นหนังสือภาพประกอบหนังแกะในมือของเธอ
การแสดงออกของบุหรงมีความหมายทันที
“ข้าก็สงสัยว่าเจ้ามีความกล้าที่จะยอมรับเงื่อนไขของข้าได้อย่างไร ที่แท้เจ้าก็ซ่อนอาวุธลับไว้นี่เอง”
“ไม่ใช่เรื่องของท่าน” ไอร่าตื่นตระหนก เชร์เตือนเธอว่าอย่าให้ใครพบหนังสือภาพประกอบหนังแกะเล่มนี้ เมื่อบุหรงได้เห็นแล้ว เขาจะเปิดเผยความลับหรือไม่
บุหรงเห็นความกังวลใจของเธอและพูดอย่างเฉยเมยว่า “อย่ากังวล ข้าไม่สนใจหนังสือของเจ้าหรอก ข้าไม่คิดจะแย่งอะไรไปจากเจ้า”
ไอร่ายังคงไม่อยากคุยกับเขา
เธอหันหลังแล้วเดินไปที่ห้องครัว โดยไม่คาดคิด หลังจากก้าวไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ ๆ เธอก็ปวดตุบ ๆ ที่ท้อง
ไอร่ากุมท้องของเธอแล้วหน้าซีด
บุหรงจับเธอไว้ “เกิดอะไรขึ้น”
“ท้องของข้า.. เจ็บ..”
บุหรงเหลือบมองที่ท้องกลมของเธอ “อย่าบอกนะว่ากำลังจะคลอด?”
มันเจ็บราวกับตกนรก “อุ้มข้าไปที่เตียงที จากนั้นไปบอกเชร์และคอนริ พวกเขารู้ว่าต้องทำอย่างไร”
บุหรงอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขนของเขาแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน เขาวางเธอลงบนเตียงเบา ๆ จากนั้นเปิดขาของเธอแล้วมองลงเพื่อตรวจสอบ
ไอร่าทั้งเขินอายและโกรธกับการกระทำอันกล้าหาญของเขา “ท่านจะทำอะไร”
เป็นไปได้ไหมที่ผู้ชายคนนี้ยังคิดที่จะเป็นนักเลงหัวไม้อยู่?
โดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง บุหรงกล่าวว่า “ข้าจะช่วยทำคลอดให้เจ้า”
ไอร่าตกตะลึง
เธอจ้องมองเขาด้วยความไม่เชื่อ “ทะ-ท่านรู้วิธีทำคลอดด้วยหรือ”
เขาโกหกหรือ ผู้ชายนี้ดูไม่เหมือนหมอตำแยเลย
“ข้าไม่ใช่หมอพ่อมด แต่หากใครในเผ่าป่วยก็มักจะมาหาข้า ข้าเคยช่วยทำคลอดมาก่อน ข้ามีประสบการณ์” บุหรงตบต้นขาของเธอ “ผ่อนคลาย อย่ากังวลเกินไป”
ไอร่าโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขา
เป็นเรื่องดีที่เขามีประสบการณ์
การคลอดลูกนั้นเจ็บปวดมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อร่างกายของไอร่ามีขนาดเล็กเป็นพิเศษ เป็นเรื่องยากสำหรับลูก ๆ ที่จะออกมาหากพวกเขาติดอยู่ข้างใน
หลายครั้งที่เธอเกือบจะเป็นลมเพราะความเจ็บปวด
เธอรู้สึกราวกับกำลังจะตาย
ในช่วงเวลาที่เธองุนงง ความรู้สึกอบอุ่นไหลออกมาจากท้องของเธอและแผ่กระจายไปทั่วร่างกาย เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของเธอ
เธอคิดว่าเธอได้กลิ่นที่คุ้นเคยของพืชพรรณ
เมื่อลูกหมาป่าถือกำเนิดในที่สุด เชร์ คอนริ และธยาน์ก็รีบกลับมา
ลูกหมาป่าตัวสีชมพูอยู่ในอ้อมแขนของบุหรง เขาไม่สนใจว่าเสื้อผ้าของเขาจะสกปรก เขายิ้มและพูดว่า “มีลูกหมาป่าทั้งหมดสี่ตัว คนโตเป็นตัวเมีย พวกเขาทุกตัวมีสุขภาพแข็งแรงมาก”
เชร์ คอนริ และธยาน์มองไปที่ไอร่า เมื่อเห็นว่าเธอปลอดภัยแล้ว พวกเขาจึงไปดูลูกหมาป่าที่เพิ่งคลอด
คอนริตื่นเต้นมากจนดวงตาสีเขียวเข้มของเขาเปล่งประกาย
เขาเช็ดมืออย่างหนักบนชุดหนังของเขาก่อนที่จะอุ้มลูกหมาป่าทั้งสี่ตัวอย่างระมัดระวัง
ในอดีตเมื่อเขาเห็นลูกหมาป่าเกิดใหม่ของคนอื่น เขาจะดูถูกพวกมันที่น่าเกลียด แต่ตอนนี้เป็นภรรยาของเขาที่ให้กำเนิดพวกเขา เขารู้สึกว่าลูกหมาป่าเหล่านี้น่ารักจริง ๆ ไม่ว่าเขาจะมองอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ช่างน่ารัก
โลกนี้มีลูกหมาป่าที่น่ารักขนาดนี้ด้วยหรือ
เชร์ไปที่ห้องครัวเพื่อปรุงอาหารให้กับไอร่า
ธยาน์เปลี่ยนเสื้อผ้าสกปรกและผ้าห่มหนังสัตว์ให้เธออย่างช้า ๆ เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เมื่อมองดูสีหน้าซีดและอ่อนแอของเธอ เขาก็อดไม่ได้ที่จะกอดเธอแน่นขึ้น
เขาสัมผัสท้องของเธอเบา ๆ “เจ็บหรือไม่” เขากระซิบ
“ตอนที่คลอดข้าเจ็บ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วล่ะ”
ไอร่ามองไปที่คอนริแล้วพูดอย่างแผ่วเบา “ขอดูเด็ก ๆ หน่อย”
คอนริวางลูกหมาป่าไว้ตรงหน้าเธอทันที และยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ลูก ๆ ของเราน่ารักจริง ๆ”
ไอร่าเหลือบมองลูกหมาป่าทั้งสี่ตัว และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “พวกเขาคล้ายหนูเลย”
คอนริไม่มั่นใจมาก “ข้าเหมือนหนูอย่างไร ข้าออกจะน่ารัก”
บุหรงแทงเขาจากด้านข้าง “เจ้าดูเหมือนหนู ตัวน่าเกลียด”
การจ้องมองของคอนริเจาะเข้าไปในตัวเขาราวกับมีด
ไอร่าพูดกับบุหรงว่า “ขอบคุณท่านสำหรับเรื่องหน้านี้”
บุหรงสงบลง “เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย”
อย่างไรก็ตาม คอนริมองไปที่บุหรงอย่างสงสัย “ท่านรู้วิธีทำคลอดได้อย่างไร”
“ข้าเคยช่วยทำคลอดให้สตรีในเผ่าของข้ามาก่อน ข้าพอจะมีประสบการณ์อยู่บ้าง”
จู่ ๆ ธยาน์ก็ถามขึ้น “ข้าจำได้ว่าเผ่าขนนกของท่านวางไข่เหมือนกับเผ่างูของข้า ต้องทำคลอดไข่ด้วยหรือ”
บุหรง “...”
เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถตอบได้ คอนริก็ตอบสนองทันที “ท่านไม่ได้รู้วิธีทำคลอดจริง ๆ ใช่หรือไม่”
