บทที่ 16 สามล้านหยวนแทนคำขอบคุณ
บทที่ 16 สามล้านหยวนแทนคำขอบคุณ
"กู่เฉินหนาน อย่าเสียมารยาทกับหลินหยู่ ตอนนี้เขาเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลหลิวนะ" หลิวเจิ้นซานเอ่ยขึ้นพร้อมกับแสดงความขอบคุณต่อหลินหยู่ที่ช่วยชีวิตหลิวหมิงรุ่ย
แต่ทว่าในตอนนี้ หลิวหมิงรุ่ยยังคงเก็บอาการเงียบอยู่ สีหน้าของเธอกำลังขมวดครุ่นคิดกับความคิดภายในใจของกู่เฉินหนานที่เขาคิดเมื่อครู่นี้
แค่หลินหยู่ช่วยฉันไว้ มันทำให้ฉันต้องรักเขาจนหมดหัวใจเลยเหรอ?
มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน?
[บ้าเอ๊ย หลิวหมิงรุ่ย? เธอทำอะไรอยู่เนี่ย?]
ในเนื้อเรื่องเดิม หลังจากที่หลิวเจิ้นซานพูดกับหลิวหมิงรุ่ยแล้ว เธอก็จะลุกขึ้นยืนและพูดโต้กลับแทนหลินหยู่ทันที แต่ตอนนี้ หลิวหมิงรุ่ยกลับไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ออกมาเลย
นั่นทำให้กู่เฉินหนานประหลาดใจยิ่งนัก
[ให้ตายเถอะ แผนกำลังจะพังลงอีกแล้วเหรอ?]
[ไม่นะ ทุกอย่างพึ่งจะเรียบร้อยไปเมื่อกี้เองนิ ทำไมหลิวหมิงรุ่ยถึงไม่ตำหนิฉัน เธอไม่โกรธฉันแทนราชามังกรของเธอแล้วเหรอ?]
[เร็วสิ รีบพูดเพื่อปกป้องราชามังกรของเธอสิ ประตูฮาเร็มของเขาเปิดกว้างเพื่อรอรับเธออยู่นะ!]
ความคิดภายในของกู่เฉินหนานได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
แววตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกกำลังปรากฎอยู่บนใบหน้าที่งดงามและเปล่งปลั่งของหลิวหมิงรุ่ย
ไม่ใช่ว่าเธอคิดดูถูกกู่เฉินหนาน แต่เธอเกลียดคําว่า "ฮาเร็ม" ซึ่งเป็นความคิดภายในใจของกู่เฉินหนานต่างหาก
เธอคือลูกสาวของเทพเจ้าแห่งสงคราม ผู้ซึ่งน่าเกรงขามของจีน และยังเป็นถึงนายพลหญิงที่อายุน้อยที่สุดในประเทศจีน เธอจะมากลายเป็นหนึ่งในฮาเร็มของใครได้ยังไง แค่เพราะเขาคนนั้นช่วยเธอไว้เนี่ยนะ?
ในเวลาเดียวกัน หลิวหมิงรุ่ยก็สงสัยว่าทําไมกู่เฉินหนานถึงบอกว่าเธอเป็นหนึ่งในฮาเร็มของหลินหยู่
จริงอยู่ที่หลินหยู่ช่วยชีวิตเธอไว้ แต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องยอมเป็นหนึ่งในฮาเร็มของเขานิ?
เธอไม่ได้เป็นคนคลั่งรักขนาดนั้น
ต่อมาไม่นาน หลิวหมิงรุ่ยก็พูดขึ้นมา
เธอพูดกับกู่เฉินหนานไปว่า "เฉินหนาน ตอนนี้นายควรเงียบไว้จะดีกว่านะ หลินหยู่เป็นผู้มีพระคุณของฉัน"
ถ้าเธอไม่ได้ยินความคิดภายในของกู่เฉินหนาน ตามนิสัยของหลิวหมิงรุ่ยแล้ว เธอคงตำหนิกู่เฉินหนานอย่างรุนแรงแน่นอน แต่เพราะกู่เฉินหนานเอาแต่พึมพำว่าเธอจะเป็นหนึ่งในฮาเร็มของหลินหยู่ นั่นทำให้หลิวหมิงรุ่ยจึงเริ่มรู้สึกอยากตีตัวออกห่างจากหลินหยู่ และเพื่อไม่ให้เกิดการเข้าใจผิดจากกู่เฉินหนาน เธอจึงได้แต่ต้องพูดจาไม่ได้รุนแรงมากนัก
เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ มันก็ทำให้หัวใจของหลินหยู่รู้สึกอบอุ่นขึ้นทันที
เธอกำลังปกป้องฉัน แสดงว่าเธอต้องมีฉันอยู่ในใจแน่!
ทั้งความแข็งแกร่งและรูปร่างหน้าตาที่หล่อเหล่าของฉัน มันคงทำให้เธอคลั่งไคล้หลงใหลอยู่สินะ!
"ขอบคุณนะครับ คุณหมิงรุ่ย" หลินหยู่พูดขอบคุณแล้วมองไปยังกู่เฉินหนานด้วยรอยยิ้มแห่งผู้ชนะ
แต่กู่เฉินหนานหาได้สนใจรอยยิ้มของหลินหยู่เลย เขากลับรู้สึกประหลาดใจและสับสนอย่างที่สุด
[ทำไมคำพูดของเธอมันอ่อนโยนขนาดนี้กัน?]
[นี่ฉันกำลังดูถูกราชามังกรของเธออยู่นะ เธอจะไม่โกรธและดุด่าว่าฉันบ้างเลยเหรอ?]
[ไม่ได้การแล้ว ฉันต้องหาเรื่องให้ได้!]
"ฉันพูดไม่ผิดสักหน่อย ไอ้หมอนี้มันก็เป็นแค่ไอ้ขี้แพ้ที่น่าสังเวช!" กู่เฉินหนานพูดตามบทบาทของตัวละครเขาต่อไป
"เฉินหนาน นายเป็นอะไรไปหรือเปล่า? นี่หลินหยู่เขาคือคนที่ช่วยฉันไว้นะ เพราะฉะนั้นนายห้ามพูดจาไม่ดีกับเขาเด็ดขาดเลย" หลิวหมิงรุ่ยพูดด้วยความไม่พอใจ
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังพยายามกลั้นความโกรธในใจ เพื่อป้องกันความเข้าใจผิดจากกู่เฉินหนาน
[ให้ตายเถอะ ทำไมเธอไม่ด่าฉันเล่า?]
[ฉันพูดจาดูถูกเหยียดหยามหลินหยู่ขนาดนี้ เธอควรจะพูดปกป้องราชามังกรหลินหยู่ของเธอบ้างสิ!]
[ถ้าเธอใจดีกับฉันมากขนาดนี้ เดี๋ยวไอ้หมอนี้ก็คิดเตลิดไปไกลอีกหรอก!]
หลินหยู่ที่อยู่ด้านข้างอยากจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเหลือเกิน
กู่เฉินหนาน โอ้ กู่เฉินหนาน นายอิจฉาฉันเพราะหมิงรุ่ยปกป้องฉันงั้นเหรอ?
เป็นงั้นหรอกเหรอเนี่ย?
นี่นายกำลังหึงฉันอยู่งั้นเหรอ?
หลินหยู่มองไปยังกู่เฉินหนานด้วยสายตาแห่งผู้ชนะ ดูเหมือนนับตั้งแต่ช่วงเวลาที่เขาช่วยหลิวหมิงรุ่ยไว้ เขาคงถือว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาไปแล้ว
ในสายตาของหลินหยู่ เขาคงคิดว่าทุกสิ่งที่หลิวหมิงรุ่ยทําไปนั้น เธอทำเพื่อเขา เหมือนภรรยาที่ต้องปกป้องสามี!
เมื่อรู้สึกถึงสายตาแห่งชัยชนะของหลินหยู่ กู่เฉินหนานก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
เห้อ ดูจะภูมิใจเหลือเกินนะ
แต่เนื้อเรื่องดันออกนอกลู่นอกทางไปแล้วนี้สิ
ตามเนื้อเรื่องเดิม หลิวหมิงรุ่ยควรจะลุกขึ้นมาต่อว่ากู่เฉินหนานที่ไม่ให้เกียรติหลินหยู่
แต่ตอนนี้เธอกลับแค่ตำหนิออกมาเบา ๆ อย่างสุภาพ ทำให้กู่เฉินหนานรู้สึกสับสนและประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง
เพราะเขารู้ดีว่านิสัยที่แท้จริงของหลิวหมิงรุ่ยนั้นเป็นเช่นไร เธอดุร้ายมากขนาดไหน
"หลินหยู่ อย่าไปสนใจกู่เฉินหนานเลย ฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ ที่นายช่วยฉันในคืนนี้ ขอบคุณมาก ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันก็ไม่รู้จะทํายังไงแล้ว" หลิวหมิงรุ่ยกล่าวขอบคุณต่อหลินหยู่อย่างจริงใจ
แต่เธอรู้ดีว่าความรู้สึกขอบคุณของเธอที่มีหลินหยู่นั้นเป็นเช่นไร เป็นเพียงความขอบคุณที่หาได้มีสิ่งใดแอบแฝงหรือเจือปนเพิ่ม
เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ รอยยิ้มของหลินหยู่ก็ยกขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
ดูท่าเธอคงจะตกหลุมรักฉันแล้วสินะ
เห็นไหมเล่า? เสน่ห์ของฉันไม่มีผู้ใดสามารถต้านทานได้หรอก
เฮ้อ ผู้ชายอย่างฉันก็เหมือนหิ่งห้อยในยามราตรี แม้ในความมืดมิด ก็ยังมองเห็นความเปล่งปลั่งเจิดจ้าของฉันได้
ตืด ตืด~
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของหลิวเจิ้นซานก็ดังขึ้น
เขาลุกขึ้นและออกไปรับสาย ก่อนออกไป เขาเตือนกู่เฉินหนานและหลินหยู่ว่า "คุยกันดี ๆ หน่อยนะ พวกเธอเป็นคนหนุ่มสาว น่าจะเข้าใจกันได้ดี"
เมื่อหลิวเจิ้นซานออกไป บรรยากาศในห้องก็ดูน่าขนลุกยิ่ง
กู่เฉินหนานกําลังคิดเกี่ยวกับวิธียั่วยุหลิวหมิงรุ่ยให้ด่าเขา เพื่อนําเนื้อเรื่องเดิมกลับคืนมาสู่เส้นทาง และทําให้หลินหยู่เชื่อว่าหลิวหมิงรุ่ยเป็นผู้หญิงของเขา
ในขณะเดียวกัน หลิวหมิงรุ่ยก็กําลังคิดว่าจะพูดกับกู่เฉินหนานยังไงดี เพื่อให้เขารู้ว่าเธอกับหลินหยู่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกัน และเธอไม่มีทางเป็นหนึ่งในฮาเร็มของเขาด้วย ซึ่งระหว่างทำเช่นนี้ เธอจะต้องไม่ทำให้หลินหยู่โกรธ
"หมิงรุ่ย มันเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เอง คุณไม่จําเป็นต้องถือสาหรอกครับ" หลินหยู่ยิ้ม สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าอกของหลิวหมิงรุ่ย
ทันใดนั้น แววตาแห่งตัณหาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
หมิงรุ่ยสวยหุ่นดี มีรูปทรงเหมือนดั่งนาฬิกาทราย
หลังจากที่ฉันพิชิตเธอได้ ฉันจะอวดต่อหน้ากู่เฉินหนาน!
ในขณะที่หลินหยู่กําลังคิดเช่นนี้ หลิวหมิงรุ่ยก็ดึงบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าเงินของเธอแล้วยื่นให้เขาพร้อมพูดว่า "บัตรใบนี้มีเงินอยู่สามล้านหยวน ถือว่าเป็นสินน้ำใจจากฉันแล้วกันนะ"
"นี่..." ใบหน้าของหลินหยู่เต็มไปด้วยความตกใจ เขาดูจะตะลึงไปเลย
[อะไรเนี่ย?!]
กู่เฉินหนานก็ตกใจเช่นกัน
เพราะในเนื้อเรื่องเดิม หลิวหมิงรุ่ยไม่ได้ให้บัตรธนาคารนี้แก่หลินหยู่ เธอบอกเขาเพียงว่า "ถ้านายต้องการอะไรในอนาคต ก็ขอแค่ให้บอกฉันมาได้เลย"
ตามเนื้อเรื่องเดิม…เธอจะพูดคำมั่นให้สัญญาปากเปล่าเท่านั้น ไม่ใช่บัตรเครดิตแบบนี้
ซึ่งคําสัญญานั้น หลิวหมิงรุ่ยจะเป็นคนพูดออกมาจากปากเอง!
ที่จริงการช่วยเหลือคนของตระกูลหลิว เงินสามล้านหยวนอาจเรียกได้ว่าน้อยเกินไปด้วยซ้ำ!
ยิ่งไปกว่านั้น ในเรื่องเดิมหลังจากที่หลิวหมิงรุ่ยกล่าวคำมั่นสัญญาแล้ว ในอนาคตเธอจะได้มีปฏิสัมพันธ์กับหลินหยู่ แต่ตอนนี้เธอกลับเพียงแค่ให้บัตรเครดิตมูลค่าสามล้านไป มันเหมือนเป็นการตัดความสัมพันธ์กับหลินหยู่ในอนาคตไปเลยไม่มีผิด!
["ไม่นะ มันเกิดบ้าอะไรกันแน่เนี่ย?"]
["เธอรู้ไหมว่าบัตรใบนี้มันทําร้ายความรู้สึกฉันมากขนาดไหน?"]
["เธอต้องบอกหลินหยู่ว่าให้เขาสามารถขออะไรก็ได้ตามเขาต้องการสิ แล้วคืนหนึ่งเดี๋ยวเขาก็จะติดต่อเธอมา เขาต้องการให้เธอแต่งตัวในชุดกระต่ายเพลย์บอย สวมถุงน่องสีดําแล้วมาหาเขาที่บ้าน"]
["เพราะเธออยากตอบแทนเขา เธอจึงไปซื้อชุดกระต่ายเพลย์บอยและถุงน่องสีดําโดยไม่ลังเล แล้วตรงไปหาหลินหยู่ไม่ใช่เหรอ!"]
["แต่ตอนนี้เธอกลับให้แค่บัตรเครดิตใบนี้กับเขาไป....งี้พระเอกมันจะมาข้องเกี่ยวอะไรกับเธอได้อีกกันเล่า?"]