บทที่ 310 – เพียงสองคนเท่านั้นบนทวีปนี้ (6)
บทที่ 310 – เพียงสองคนเท่านั้นบนทวีปนี้ (6) เมื่อยามเย็นมาถึงเนฟเฮม “พอ-พอได้แล้วค่ะ! ฝ่าบาท, เท่านี้ก็มากเกินพอแล้ว!” อิวาร์ตะโกนขึ้นมาด้วยสีหน้าเช่นเดียวกับพระอาทิตย์ยามเย็น รูปร่างของเธอนั้นต่างกันคนละโลก ตอนช่วงออกจากบริษัท ผิดไปตั้งแต่หัวจรดเท้า “แต่เรายังมีส่วนสำคัญของเธอ อย่างรองเท้าเหลืออยู่...