บทที่ 120 ออร่าราชาพยัคฆ์ขุนเขา
บทที่ 120 ออร่าราชาพยัคฆ์ขุนเขา นักล่าปีศาจหลายสิบคนวิ่งพล่านไปทั่วเมืองทั้งคืน ราวกับแมลงวันไร้หัว เจียงเฉิงอวิ๋นไม่สงสัยความสามารถของเพื่อนร่วมงานเหล่านี้ ความเป็นไปได้อย่างเดียวคือ ช่องว่างระหว่างพวกเขากับปีศาจนั้นใหญ่เกินกว่าจะทดแทนด้วยประสบการณ์ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เจียงเฉิงอวิ๋นเสียอาการ เมื่อ...