บทที่ 130 อนาคต
บทที่ 130 อนาคต . เช้าตรู่ ประตูถูกผลักเปิดออกอย่างช้าๆ เจียงเซียวค่อยๆแหย่หัวเข้าไปอย่างระมัดระวัง เขาเห็นร่างใหญ่กำลังซุกตัวอยู่บนเตียงเดี่ยวเล็กๆของเขา ดูน่าอึดอัด ท่าทางการหลับใหลของเอ้อเว่ย ทำให้เธอดูอ่อนหวาน กลิ่นอายเยือกเย็นของเธอหายไป ในเวลานี้ เธอดูเหมือนแมวยักษ์ที่นอนขดตัวอย่างเกียจคร้าน เ...
