บทที่ 7: ซูเฉียนโม่ชวนฉันไปอาหารเย็นที่บ้านตระกูลซู
บทที่ 7: ซูเฉียนโม่ชวนฉันไปอาหารเย็นที่บ้านตระกูลซู
กู่เฉินหนานพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองลง แล้วจากนั้นก็นั่งลงบนโซฟาเพื่อทบทวนเนื้อเรื่องของนิยายในตอนต่อไป
ในเนื้อเรื่องของนิยายเล่าว่า หลังจากที่ซูเฉียนโม่ถูกลักพาตัวไปโดยกู่เฉินหนาน ในเย็นของวันนั้นเธอจะถอนหมั้นกับตระกูลกู่อย่างเป็นทางการ
จากนั้นกู่เฉินหนานอยากเอาชนะใจของซูเฉียนโม่ เขาจึงสั่งให้ลูกน้องขนดอกกุหลาบใส่มาเต็มรถบรรทุกแล้วไปจอดที่หน้าบริษัทของเธอ
เนื้อเรื่องดำเนินต่อไปตามโครงเรื่องปกติ เป็นฉากที่บรรยายถึงความทุกข์ทนของตัวร้าย
กู่เฉินหนานเดินหน้ารุกจีบซูเฉียนโม่อยากหนัก นั้นยิ่งทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงมากขึ้น ในระหว่างนั้นราชามังกรหลินหยู่ก็ปรากฎตัวขึ้นแล้วก็ชกต่อยกับลูกน้องของกู่เฉินหนาน แล้วเขาก็พาเธอเดินออกไปด้วยความหยิ่งผยองโอหัง
เนื้อเรื่องข้างต้นเป็นเนื้อหาบทที่ 23 ของนิยายต้นฉบับ
เมื่อกำลังจะถึงบทนี้ กู่เฉินหนานเลยได้สั่งให้คนของหม่าปิงกว้านซื้อดอกกุหลาบทั้งหมดในต่งไห่เพื่อสร้างเซอร์ไพรส์ตามเนื้อเรื่องต้นฉบับ แล้วก็นั่งรอคอยข่าวการถอนหมั้นจากซูเฉียนโม่ในตอนเย็นอย่างเงียบๆ
...
"คุณชายกู่ครับ ผมได้ซื้อดอกกุหลาบทั้งหมดที่มีขายในต่งไห่แล้วครับ เต็มรถบรรทุกหนึ่งคันเลยครับ"
หม่าปิงเดินเข้ามารายงานความคืบหน้าที่หน้าประตูห้องของกู่เฉินหนาน ในระหว่างที่เขากำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้องนอน
"โอเค ดีมาก งั้นก็ให้คนส่งไป นายไม่ต้องไปหรอก" กู่เฉินหนานเดินออกมาจากห้องด้วยชุดสูทสีดำสง่า
"ให้ส่งไปที่ไหนเหรอครับ?" หม่าปิงถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย
"ให้ส่งไปที่หน้าบริษัทของซูเฉียนโม่"
"ได้ครับ!"
หลังจากที่หม่าปิงเดินออกไป กู่เฉินหนานก็เดินไปมองตัวเองที่่กระจกบานใหญ่ในห้องรับแขกและจัดการกับเนคไทของเขา
ต้องบอกเลยว่ากู่เฉินหนานเป็นตัวร้ายสุดที่มีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นมาก เรียกว่าหล่อเลยทีเดียว
เขามีใบหน้ารูปร่างคมชัด มีความเจ้าเล่ห์แฝงไว้ที่คิ้วและดวงตา
มีรูปร่างที่ดูสง่าสูงส่งราวจักรพรรดิหนุ่ม
นอกจากนี้กู่เฉินหนานยังได้นำคะแนน 50 คะแนนไปเพิ่มให้กับค่าสถานะของร่างกาย เพื่อขจัดข้อบกพร่องของร่างกายออกไปหมดแล้ว
ทำให้โดยรวมตอนนี้เขาดูเป็นคนรูปหล่อที่มีบุคลิกภาพที่ดีเป็นพิเศษ
หากในโลกแห่งความเป็นจริงมีรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่น เพรียบพร้อมไปด้วยพลังอำนาจของความร่ำรวยแล้ว เขาคงจะไม่ขาดแคลนผู้หญิงอย่างแน่นอน ไม่เห็นมีเหตุอะไรต้องไปคลั่งรักผู้หญิงแค่คนเดียวเสียหน่อย
ซึ่งนี้ก็เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้กู่เฉินหนานสามารถเอาชนะใจของนางเอกได้อย่างง่ายดายในครั้งก่อน
แต่เพราะความเก่งกาจสุดโกงของราชามังกรหลินหยู่ ผู้เขียนจึงจงใจทําให้กู่เฉินหนานเป็นผู้ชายรูปหล่อที่ชั่วร้าย แต่กลับมีรักเดียวใจเดียว
ลองคิดดูสิ ซูเฉียนโม่ สาวงามที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ซึ่งเป็นคนที่กู่เฉินหนานรักสุดใจแต่ไม่สามารถครอบครองได้ หนำซ้ำเธอยังเต็มใจกลายเป็นหนึ่งในฮาเร็มของราชามังกรหลินหยู่ เรื่องราวเหล่านี้จึงทำให้ราชามังกรหลินหยู่ดูทรงพลังมากขึ้นไปอีก
อย่าลืมไปสิว่า ที่นี่เป็นเพียงนิยายแฟนตาซีที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผล ไร้ซึ่งตรรกะ
กู่เฉินหนานส่ายหัวด้วยความขัดใจ สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นไป๋หยู่เทียนอยู่ในกระจกบานใหญ่ที่ตอนนี้เธอกำลังแง้มประตูมองเขาอยู่
กู่เฉินหนานรู้สึกสับสนมาก
[เกิดอะไรขึ้นกับนางเอกคนที่สองกัน? ทำไมเธอถึงต้องแอบมองฉันด้วย?]
[หรือว่าเธอเองก็แอบชอบฉันอยู่?]
[หืม ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ บางทีฉันก็น่าจะลองทำอะไรกับสาวน้อยคนนี้ดูดีไหมนะ?]
[ไม่ ไม่ จําไว้สิ! อย่าลืมสิว่าเธอคือผู้หญิงของหลินหยู่ นี่ฉันอยากตายเร็วขึ้นหรือไงกัน ฉันต้องเล่นเป็นตัวร้ายตามโครงเรื่อองเดิมให้ดีขึ้นสิ]
แอ๊ด~
ไป๋หยู่เทียนรีบปิดประตูลงในทันทีเมื่อเธอได้ยินความคิดของกู่เฉินหนาน
เธอค่อยๆ นั่งลงบนเตียงพร้อมกัดริมฝีากของตัวเองเบาๆ แล้วใช้ความคิด
ทําไมเขาถึงคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงของหลินหยู่? นายน้อยกู่กําลังคิดอะไรอยู่?
ฉันดูเหมือนผู้หญิงของหลินหยู่จริงเหรอ?
ไม่สิ มันไม่ใช่สักหน่อย จะให้เขาคิดแบบนี้ไม่ได้ ฉันต้องบอกให้คุณชายกู่รู้ให้ได้ว่าฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงของหลินหยู่ และฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหลินหยู่คนนั้นด้วย!
...
หลังจากที่กู่เฉินหนานจัดการกับเนคไทเรียบร้อยแล้ว เขาก็นั่งลงบนโซฟานุ่มนิ่มพร้อมรอรับสายโทรศัพท์จากแม่ของเขา
แน่นอนว่าเนื้อหาของสายครั้งนี้คือซูเฉียนโม่ต้องการถอนหมั้น จากนั้นแม่ของเขาก็จะมาปลอบโยนเขาอะไรประมาณนี้
กู่เฉินหนานคุ้นเคยกับเนื้อเรื่องของนิยายเรื่องนี้เป็นอย่างดี ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมเขาจึงส่งดอกกุหลาบไปที่อาคารบริษัทของซูเฉียนโม่ล่วงหน้าแล้ว
เมื่อถึงเวลาที่เขารอคอย โทรศัพท์ก็ดังขึ้นทันที
กู่เฉินหนานเตรียมพร้อมที่จะรับสายและเริ่มสวมบทบาทตัวร้ายของเขาทันที
"สวัสดีครับแม่ มีอะไรเหรอครับ?"
"เฉียนโม่ขอให้ลูกไปกินอาหารเย็นที่บ้านของเธอด้วย ไปรับเธอที่หน้าบริษัทเธอนะ"
"ครับแม่ ไม่เป็นไรครับ แม่ไม่ต้องปลอบใจผมหรอก ถึงเฉียนโม่จะไม่ชอบผม ผมก็ไม่ได้..." เขาหยุดพูดกลางคัน แล้วพูดต่อด้วยความตกใจ "อะไรนะครับ? เธอเชิญผมไปกินข้าวเย็นที่บ้านของเธอเหรอครับ?"
"ใช่จ๊ะ เมื่อครู่เธอโทรมาหาแม่ เธอบอกว่าเขินอายไม่กล้าชวนลูกตรงๆ เลยมาขอให้แม่ช่วยชวนลูกนี่แหละ..."
"เดี๋ยวก่อนสิครับ เดี๋ยวนะผมขอทำความเข้าใจอะไรบางอย่างก่อน"
ตอนนี้ในหัวของกู่เฉินหนานวุ่นวายไปหมด
นี่มันอะไรกันเนี่ย?
นางเอกชวนฉันไปทานอาหารเย็นที่บ้านของเธอ มันใช่เธอจริงๆ เหรอเนี่ย?
บ้าไปแล้ว? แล้วเรื่องการถอนหมั้นล่ะมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
"แล้วนี่คิดอะไรอยู่น่ะ? เฉียนโม่เป็นฝ่ายชวนเองเลยนะ ลูกควรจะดีใจและมีความสุขสิ แต่งตัวให้หล่อแล้วรีบออกไปรับเฉียนโม่เถอะ!"
เมื่อพูดจบ แม่ของกู่เฉินหนานก็วางสายทันที ทิ้งให้กู่เฉินหนานตกอยู่ในภวงค์จ้องมองโทรศัพท์ด้วยความเหลือเชื่อ
[เวรแล้ว นี่มันแปลกประหลาดเกินไป]
[ซูเฉียนโม่ ผู้ไม่เคยสนใจฉันแม้แต่มองหน้าเธอยังจะไม่อยากมองเลย แล้ววันนี้เธอกลับเป็นฝ่ายชวนฉันไปทานมื้อเย็นที่บ้านของเธอเนี่ยนะ?]
[นี่มันเพี้ยนไปไกลแล้วนะ]
[ถ้าราชามังกรหลินหยู่รู้เรื่องนี้ เขาคงฆ่าฉันให้ตายภายในพริบตาแน่ แล้วฉันจะอยู่ถึงตอนจบไหมเนี่ย?]
[ระบบบ้าเอ้ย จะแกล้งฉันแบบนี้ใช่ไหม!]
"ระบบ!"
กู่เฉินหนานตะโกนขึ้นด้วยความขุ่นเคืองใจ "อธิบายหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเนื้อเรื่องเลอะเทอะไปขนาดนี้ แล้วฉันจะสวมบทตัวร้ายต่อยังไง?"
ในนิยายเรื่องนี้ ซูเฉียนโม่ไม่เคยมองว่ากู่เฉินหนานมีความเป็นคนเลยตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง
ทุกครั้งที่เธอโต้ตอบกับกู่เฉินหนาน เธอมักจะมีใบหน้าที่เย็นชา และเธอก็จะปล่อยข่าวเรื่องอื้อฉาวของเขาในบ้านตระกูลซูไปทั่ว
ถึงแม้ว่าในการแสดงครั้งที่ผ่านมา ซูเฉียนโม่จะคลั่งรักกู่เฉียนหนานอย่างหัวปักหัวปำ แต่ทุกอย่างก็ได้หายไปหมดแล้วหากต้องมีการเริ่มต้นใหม่เหมือนรอบนี้
วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เธอเป็นฝ่ายชวนฉันไปทานอาหารเย็นที่บ้านตระกูลซูเหรอ? นางเอกคนนี้มีเจตนาร้ายอะไรแอบแฝงอยู่กัน?
"ติ้ง การเปลี่ยนแปลเนื้อเรื่องเกิดจากตัวละครอื่น จะไม่มีผลกระทบต่อการประเมินผลขั้นสุดท้ายของตัวละคร โปรดแสดงบทบาทตัวร้ายที่แสนยอดเยี่ยมต่อไป"
"เฮ้ย ระบบเวรบัดซบนี้ พูดอะไรบ้าบอกัน เนื้อเรื่องมันยุ่งเหยิงขนาดนี้แล้ว จะให้ฉันให้เล่นดีได้ยังไง?"
กู่เฉินหนานขบฟันจนเกิดเป็นเสียงกรอด เขาอยากจะโยนระบบขยะนี้ลงไปทิ้งเสียเหลือเกิน
"หยุดคร่ำครวญได้แล้ว อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ พ่นน้ำลายเปลืองลมหายใจเปล่า ไอ้ผู้ใช้ห่วยแตก!"
กู่เฉินหนานถึงกับชะงักไป
ไอ้ระบบเวรนิ!
มันต้องแกล้งฉันอยู่แน่ๆ!
ระบบของคนอื่นมักจะให้ความปรารถนาแก่ผู้ใช้ แล้วดูระบบบของฉันสิ หยิ่งผยองกวนโอ๊ย อะไรอย่างนั่น เวรเถอะ
กู่เฉินหนานพูดไม่ออก ได้แต่เพียงคิดตามเนื้อเรื่องที่กำลังโกหลแย่ลงอย่างไม่เป็นท่า
...
บริเวณหน้าบริษัทซูซิตี้อินเตอร์เนชั่นแนล
ตึกที่ซูเฉียนโม่ทํางาน
รถบรรทุกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบค่อยๆ หยุดอยู่ริมถนน
บนรถบรรทุกมีป้ายเขียนว่า -ซูเฉียนโม่ ฉันจะรักคุณเสมอ ได้โปรดอย่ายกเลิกการหมั้นหมาย รักนะกู่เฉินหนาน
บรืน!
ในขณะนี้เอง ได้มีรถลัมโบร์กินีสีเทาทองที่ขับมาด้วยความเร็วพร้อมเสียงที่ดังสนั่นได้เทียบจอดอยู่ข้างรถบรรทุก
ฟึบ~
ประตูรถเปิดออก และกู่เฉินหนานในชุดสูทสีดําก็ก้าวออกมา
"ว้าว เป็นคุณชายกู่!"
"คุณชายตระกูลกู่ช่างหล่อเหลาเสียจริง!"
"โอ้ ช่างโรแมนติกเหลือเกิน คุณชายกู่กำลังตามจีบคุณหนูซู"
"แต่ดูท่าคุณหนูซูอยากจะยกเลิกการหมั้นสินะ!"
"คุณชายกู่หล่อขนาดนี้ มีทั้งฐานะ หน้าตาฟ้าประธานแถมยังรักเดียวใจเดียวแบบนี้ นี่คือผู้ชายในฝันชัดๆ!"
หลายคนในบริษัทซูซิตี้อินเตอร์เนชั่นแนลต่างรู้จักกู่เฉินหนานดี
ไม่สิ ต้องบอกว่าเกือบทุกคนในตงไห่รู้จักกู่เฉินหนาน
กู่เฉินหนานเป็นนายน้อยของตระกูลกู่ และชื่อของเขาก็ดังก้องทั่วหล้า
การที่เขาตามจีบซูเฉียนโม่อย่างเปิดเผยก่อนหน้านี้ของกู่เฉียนหนานทําให้ชื่อของเขาโด่งดังไปทั่วตงไห่เลยล่ะ
แน่นอนตัวเขาโด่งดังในฐานะ คนคลั่งรัก