บทที่ 131 จางห่าวโป๋ ผู้เลี้ยงลม
จ้าวเอ้อร์เป่าเพียงรู้สึกเย็นวาบที่หว่างคิ้ว ความหนาวเย็นราวกับสิ่งมีชีวิตแทรกซึมเข้าไปในสมองของตน จากนั้นก็แอบซุกซ่อนเข้าไปในร่างกาย หายไปอย่างไร้ร่องรอย หัวใจพลันหนาวเหน็บ แต่ได้ยินอีกฝ่ายกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวล แค่ลมเย็นเท่านั้น อีกไม่กี่วันก็จะค่อยๆ จางหายไปเอง ไม่จำเป็นต้องวิตก" จ้าวเอ้อร์เป่าแ...
