ตอนที่ 77 กองทัพแมว (อ่านฟรี 09/08/2567)

“เจ้าจะให้พวกข้าติดตามเจ้าเนี่ยนะ ?” สัตว์อสูรตัวนิ่มขนเหล็กกล่าวออกมาด้วยความดูถูก เป็นแค่ผู้ฝึกตนมนุษย์ตัวเล็ก ๆ สองคนกล่ามาสั่งพวกมันที่เป็นเหล่าสัตว์อสูรที่แสนร้ายกาจ ช่างกล้าจริง ๆ !

“พวกนี้รึเล่าที่เจ้าเล่าให้ฟัง ? ดูไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่นะ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก พวกนี้ดูกระจอกกว่าฟิชเสียอีก

หลังจากที่ทั้งสองฝ่าม่านพลังของผนึกฟ้าดินจนขึ้นมาสู่พื้นเหวก่อนจะลงไปชั้นลึกสุดได้แล้ว เยี่ยหลิงก็ข้อร้องให้ชายหนุ่มช่วยนางจัดการพวกสัตว์อสูรที่ไล่ล่านางเพื่อเป็นการแก้แค้น แต่น่าเสียดายที่พวกเขาหาอยู่นานก็เจอสัตว์อสูรเพียงสี่สิบห้าตัวเท่านั้น แถมไม่ใช่ตัวที่ไล่ล่านางก่อนที่ตกลงเหวลึกด้านล่างอีก

แต่ถึงแม้ทั้งสองจะไม่เจอสัตว์อสูรที่ไล่ล่าเยี่ยหลิง แต่ก็ยังไล่ต้อนพวกสัตว์อสูรทุกตัวที่เจอมารวมกันอยู่ดี เพราะเย่ซีต้องการทดสอบบางอย่างที่คาใจเขาอยู่

“ก็ไม่ใช่หรอกเถ้าแก่ ถึงแม้พวกมันจะอ่อนแอก็จริง แต่ฝีมือระดับนี้ก็นับว่าเป็นพวกระดับสูงในเหวนี้แล้วนะ แต่อาจมีตัวที่แข็งแกร่งซ่อนอยู่อีกก็ได้ เพียงแต่ข้าไม่เคยเจอ” เยี่ยหลิงตอบชายหนุ่มอย่างไม่ค่อยจะแน่ใจนัก นางไม่เข้าใจว่าเถ้าแก่จะรวบรวมอสูรเหล่านี้มาทำไม เพราะนางในตอนนี้สามารถฆ่าพวกมันทิ้งได้อย่างไม่ยากนัก

“แม้พวกเจ้าจะแข็งแกร่งกว่าพวกข้า แต่อย่าได้คิดจะมาดูถูกกันเช่นนี้ !” เหล่าสัตว์อสูรที่ได้ยินการพูดคุยกันของทั้งสองคนก็เกิดอารมณ์ขึ้นมา

มนุษย์สองคนตรงหน้ากล้าดูถูกพวกมันถึงเพียงนี้!

เสียดายที่พวกมันไม่อาจสู้ทั้งสองคนได้ จึงต้องยอมโดนพาตัวมาอย่างไม่อาจขัดขืน แต่ถ้าต้องโดนดูถูกบีบบังคับจนเกินไป พวกมันยอมตายจะดีกว่า!

“เจ้าเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ? ข้าไม่ได้คิดจะดูถูกพวกเจ้าสักนิด เพราะพวกเจ้าไม่ได้มีค่ามากขนาดนั้น” ชายหนุ่มกล่าวออกมาเพื่อแก้ไขความเข้าใจผิด

แต่ผลลัพธ์กลับเหมือนการเทน้ำมันลงกองไฟ พวกสัตว์อสูรพากันเดือดพรึบขึ้นมาทันที!

“กรอดด พวกเราลุย!” หนึ่งในสัตว์อสูรตะโกนออกมาก่อนที่พวกมันจะพากันโถมเข้าใส่มนุษย์ทั้งสองคนที่ยืนมองอยู่

เปรี้ยง ตู้ม! โครม!!

การตะลุมบอนเกิดขึ้นอย่างดุเดือดโดยผู้ที่ลงมือต่อสู้มีเพียงหญิงสาวผู้งดงามในชุดสีฟ้าอ่อนเท่านั้นที่ลงมือ นางต่อสู้ด้วยท่วงท่าดุจสัตว์ร้าย ผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกที่งดงาม เส้นผมสีขาวของนางปลิวไสวไปตามการเคลื่อนตัวของนาง

เหล่าสัตว์อสูรทุ่มโจมตีอย่างสุดกำลัง พวกมันเรียกใช้เคล็ดวิชาต่าง ๆ ออกมามากมาย ไม่ว่าจะเป็นเปลวเพลิง พิษร้าย ท่าอันทรงพลัง แต่ก็ไม่อาจต้านทานหญิงสาวผู้นี้ได้ นางใช้เพียงกรงเล็บ ฝ่าเท้า และเคี้ยวอันแหลมคมไล่อัดจนเหล่าสัตวอสูรต้องล้มลงทีละตัว

“เอาล่ะ พอได้แล้ว เดี๋ยวมันจะตายกันหมด” ชายหนุ่มกล่าวแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นว่าเหล่าสัตว์อสูรหมดสภาพที่จะสู้ต่อแล้ว เขากลัวหญิงสาวจะจัดการพวกมันจนตายไปเสียก่อน

“พะ...พวกเรายอมแพ้แล้ว ฆ่าพวกเราเสียเถอะ..” หนึ่งในสัตว์อสูรกล่าวออกมา มันเป็นสัตว์อสูรมดยักษ์สีม่วงหน้าตาหน้าเกลียด แต่ถึงอย่างนั้นระดับการฝึกตนของมันก็เป็นถึงราชาปราณ ขั้นหกเลยนะ

แต่มันก็ยังแพ้ให้กับหญิงชาวมนุษย์ที่ระดับการฝึกตนอ่อนด้อยกว่ามันหนึ่งขั้นอย่างง่ายดาย ทำให้มันรู้สึกสิ้นหวังในตัวเองเป็นอย่างมาก

“ถ้าข้าจะฆ่าพวกเจ้าก็ทำไปนานแล้ว ไม่เสียเวลาอยู่แบบนี้หรอก อย่างที่ข้าบอกพวกเจ้าไปแต่แรก มาติดตามข้าซะ แล้วข้าจะไม่ให้พวกเจ้าต้องเสียเปรียบ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม เขายืนนิ่งเพื่อรอฟังคำตอบของพวกมัน

ยามนี้พวกมันใกล้ตายเต็มที แต่เขาไม่เชื่อหรอกว่าพวกมันทุกตัวเลือกที่จะตายมากกว่ามีชีวิตรอด..

ครึ่งหลัง

“...ข้าขอทราบรายละเอียดก่อนจะได้หรือไม่ ? ถ้ามันมากจนเกินไปข้าขอยอมเลือกความตายอยู่ดี” มดยักษ์สีม่วงยังคงกล่าวยืนยันคำเดินออกมา แต่เวลานี้มันก็อดรู้สึกคล้อยตามขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้

“ข้าต้องการให้พวกเจ้ามาคอยตามรับใช้เยี่ยหลิง โดยข้ามีของโอสถวิเศษตัวหนึ่ง เมื่อกินมันลงไปพวกเจ้าอาจจะกลายเป็นสายพันธุ์แมว แต่ระดับพลัง สายเลือด ความแข็งแกร่งของพวกเจ้าจะมากขึ้น และในอนาคตข้าก็จะไม่ให้พวกเจ้าต้องเสียเปรียบเป็นแน่ ข้าจะพาพวกเจ้าออกจากเหวลึกนี่ไปด้วย” ชายหนุ่มกล่าวออกมาพลางหยิบอาหารแมวในขวดแก้วออกมา

“พวกเจ้าตัดสินใจยังไงล่ะ ? ไม่สนใจจะออกไปชมโลกภายนอกกันรึ ?” ชายหนุ่มเปิดฝาของขวดแก้วออก ทำให้กลิ่นอันหอมหวนของอาหารแมวอัดเม็ดลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณ สัตว์อสูรทั้งหลายจ้องมองอาหารเม็ดในขวดแก้วอย่างไม่วางตา

“พะ..พวกข้าจะแข็งแกร่งได้จริงรึ ทุกสิ่งที่ท่านพูดเป็นความจริง ?” สัตว์อสูรต้นหญ้าเหี่ยวเฉากล่าวออกมาด้วยความสนใจ เพราะมันก็จัดเป็นสัตว์อสูรที่อยู่ในระดับกลาง ๆ ในเหวแห่งนี้เท่านั้น ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปก็คงได้แต่อยู่อย่างหวาดกลัวไปตลอดชีวิต

สู้ติดตามมนุษย์ชายหญิงตรงหน้าไปยังจะมีอนาคตมากเสียกว่า !

“แน่นอน หญิงสาวคนนี้ก็เคยเป็นเพียงสัตว์อสูรแมวมาก่อน แต่หลังจากได้เจ้าสิ่งนี้ไปก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก พวกเจ้าก็เห็นว่านางระดับไม่ต่างจากพวกเจ้ามากนัก แต่กลับสู้กับพวกเจ้าได้อย่างง่ายดาย” ชายหนุ่มชี้ไปทางเยี่ยหลิงก่อนจะกล่าวออกมา

“พวกข้าตกลง หวังว่าท่านจะไม่ได้โกหกพวกข้า” เหล่าสัตว์อสูรทั้งหมดต่างครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะตอบตกลงกับข้อเสนอของชายหนุ่ม ถึงยังไงพวกมันก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว

“แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าการตัดสินใจครั้งนี้คือสิ่งที่ฉลาดที่สุดในชีวิตของพวกเจ้าแล้ว” ชายหนุ่มยิ้มให้ก่อนจะเรียกขวดแก้วใส่อาหารแมวออกมาเพิ่มอีกสี่สิบสี่ขวดแล้วแจกให้พวกสัตว์อสูรจนครบทุกตัว

...

“เถ้าแก่! เหลือเชื่อมากเลย ท่านทำเช่นนี้ได้ด้วยรึ ?” เยี่ยหลิงกล่าวถามออกมาด้วยความแปลกใจกับภาพตรงหน้า

ด้านหน้าของหญิงสาวมีฝูงแมวจำนวนมาก นับแล้วได้ประมาณสี่สิบห้าตัว แต่อย่าได้มองว่าพวกนี้เป็นเพียงแมวธรรมดา เพราะพวกมันล้วนมีระดับการฝึกตนไม่ได้ชั่ว ต่ำสุดก็เป็นหัวหน้าปราณ สูงที่สุดเป็นถึงราชาปราณขั้นสูง ต่อให้มองหาทั้งอาณาจักรก็ยากจะพบกองกำลังระดับนี้ได้ แต่ในตอนนี้แมวเหล่านี้กลับอยู่ในการปกครองของนางเสียแล้ว

“ข้ายังมีอีกหลายสิ่งที่เจ้าต้องคาดไม่ถึง ยังไงก็สั่งงานเจ้าพวกนี้ให้ดีล่ะ อย่าให้พวกมันขัดคำสั่งได้” ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะตอบกลับไป อย่างน้อยเปลี่ยนร่างพวกมันกลายเป็นแมวก็เจริญหูเจริญตาไม่น้อย นึกภาพร้านของเขาที่มีแมวน้อยเต็มไปหมดก็คงดึงดูดลูกค้าได้เป็นอย่างดี

เมี๊ยว เมี๊ยววว เหมียววว

พวกสัตว์อสูรที่กลายเป็นแมวไปแล้วต่างพากันส่งเสียงออกมาดังระงมไปหมด ชายหนุ่มที่ฟังไม่ออกก็ได้แต่เกาหัวออกมา มีเพียงเยี่ยหลิงที่ฟังออกอยู่ผู้เดียว

“เถ้าแก่ พวกมันบอกว่าขอบคุณท่านมากที่มอบโอกาสอันล้ำค่าให้” เยี่ยหลิงสรุปความออกมาก่อนจะบอกกล่าวแก่ชายหนุ่ม

“นับว่าข้าคิดไม่ผิด ดีที่เจ้าได้ทักษะใหม่มาด้วย” ชายหนุ่มกล่าวออกมาพลางตรวจสอบหญิงสาวตรงหน้าอีกรอบ

เยี่ยหลิง

ระดับ ราชาปราณ ขั้นห้า

สายเลือด : เสือขาวเหมันต์โบราณ

ทักษะ ลูกพี่แมว

ความสามารถ : สั่งการ ควบคุม สิ่งมีชีวิตที่มีสายพันธุ์แมว พยัคฆ์ สิงโต หรือใกล้เคียงได้ทั้งหมดโดยไม่จำกัดจำนวน แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามมีระดับที่สูงกว่า ทักษะก็จะถูกลดทอนความสามารถลงไปตามความห่างชั้นของระดับการฝึกตน

‘แบบนี้ก็คงจะควบคุมพวกนี้ได้ไม่ยากนัก’ ชายหนุ่มครุ่นคิดในใจออกมา แต่เขาก็ยังคงกังวลนิดหน่อยเรื่องที่แมวพวกนี้มันสื่อสารออกมาไม่ได้ มีเพียงเยี่ยหลิงที่เข้าใจพวกมันคนเดียว

‘จริงสิ วิธีนั้นอาจจะได้ผล แต่ไว้กลับไปถึงที่ดินก่อนค่อยทดลองก็แล้วกัน’ ชายหนุ่มนึกอะไรขึ้นมาได้เลยคิดที่จะทดลองหน่อย

ไม่แน่เขาอาจจะได้เซลล์ขายสินค้าจำนวนมากก็เป็นได้!