เล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 25: สิ่งนั้น [อ่านฟรี]
อเล็กซ์กัดฟันแน่น หากเขาต้องรับหอกเล่มใดเล่มหนึ่งจากสองเล่ม เขาจะเลือกเล่มที่โจมตีจุดสำคัญน้อยกว่า!
ชิ้ง! ชิ้ง!
หอกทั้งสองพุ่งไปข้างหน้า และดาบของอเล็กซ์ก็ป้องกันเล่มหนึ่งได้
ชิ้ง!
แต่อีกเล่มหนึ่งแทงเข้าที่ไหล่ซ้ายของอเล็กซ์ ก่อนที่แขนซ้ายของจะแข็งทื่อ เขาก็ออกคำสั่งครั้งสุดท้าย
วืด!
เสื้อคลุมของอเล็กซ์ถูกเหวี่ยงขึ้นพร้อมแขนซ้าย จากนั้นแขนซ้ายและลำตัวส่วนใหญ่ก็แข็งทื่อในทันที
"ตอนนี้แหละ!" อเล็กซ์ตะโกน
เสื้อคลุมถูกโยนขึ้น เผยให้เห็นร่างกายที่อยู่ใต้เสื้อคลุมนั่น และบางสิ่ง อเล็กซ์อบอุ่นในสภาพอากาศที่หนาวได้ด้วยรอบลำตัวมีกิ้งก่าสีเขียวขนาดใหญ่! มันพันรอบลำตัวของอเล็กซ์ และแผ่ความร้อนออกมามหาศาล!
มันคือกิ้งก่าที่อเล็กซ์เจอในวันแรก! มันได้เตรียมตัวไว้แล้ว
ปั้ง!
กิ้งก่ายิงลูกไฟใส่หน้าหมี
ตู้ม!
ลูกไฟพุ่งตรงไปที่หมีและระเบิดหัวของมัน มันกรีดร้องลั่นด้วยความกลัวและความเจ็บปวด ดวงตาของมันถูกทำลายไปโดยสมบูรณ์! ขนไหม้เกรียม และรอยไหม้กัดกินทั่วใบหน้า แต่มันยังไม่ตาย
ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย หมีลุกขึ้นยืน
กรอด! กรอด!
ขาหลังของหมีจุ่มลงไปในน้ำแข็งอีกครั้ง และลำตัวของหมีก็กระแทกพื้นน้ำแข็งเมื่อมันสูญเสียการทรงตัว
แกร่ก!
ทันใดนั้นน้ำแข็งรอบ ๆ ตัวหมีก็แตกออกเป็นวงกลม ก่อนหน้าที่อเล็กซ์สไลด์ไปรอบๆ หมี เขาได้ตัดน้ำแข็งส่วนที่หมียืนอยู่ออก การล้มของมันทำให้น้ำแข็งแตก
แกร่ก!
ทันใดนั้น แผ่นน้ำแข็งก็เริ่มเอียงไปด้านหนึ่ง ขาหลังมันตรงกลางของแผ่นน้ำแข็ง ในขณะที่ลำตัวอยู่ด้านหนึ่ง เช่นเดียวกับมนุษย์ขณะสวมชูชีพในน้ำที่โน้มตัวไปข้างใดข้างหนึ่ง น้ำแข็งก็เอียงจนสุดตามแรงที่กระทำ
พรึ่บ!
จนในที่สุดมันก็พลิกคว่ำ! ขณะนี้ร่างของหมีลงไปอยู่ใต้น้ำแข็ง โดยที่ขาหลังของมันโผล่ออกมาจากน้ำแข็ง
อเล็กซ์กัดฟันแน่นขณะเผชิญกับความเจ็บปวดแสบร้อนจากแขนซ้ายที่แล่นเข้ามาในจิตใจ ได้ยินเสียงคำรามอู้อี้จากใต้น้ำแข็งพร้อมสั่นกระเพื่อมด้วยพลังอันน่ากลัว
เมื่ออเล็กซ์ถึงพื้น เขาใช้ดาบดีดตัวเองไปที่ขาของหมี
เชือด!
อเล็กซ์เหวี่ยงดาบไปที่ขาข้างหนึ่งของหมี วิถีของดาบตัดตรงที่กลางขาแต่ไม่ขาดในดาบเดียวมีเพียงกระดูกเท่านั้นที่ขวางไว้ นี่เป็นสิ่งมีชีวิตตัวแรกที่สามารถต้านทานดาบของอเล็กซ์ได้ในระดับหนึ่ง
อเล็กซ์เหวี่ยงดาบเป็นครั้งที่สองทันที!
เชือด!
กระดูกหัก และเมื่อแกว่งอีกครั้ง ขาหลังซ้ายของหมีก็ถูกตัดขาดโดยสมบูรณ์ เลือดกระเซ็นเปื้อนร่างกายของอเล็กซ์ ความรุนแรงนั่นมากเสียจนเขาได้ยินเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวอีกครั้งจากใต้น้ำแข็ง แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถวอกแวกได้
เชือด!
อเล็กซ์ฟันขาอีกข้างของหมีก่อนที่มันจะหลุดออกมาจากแผ่นน้ำแข็งได้
เชือด!
อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ ก็มีเรื่องน่าตกใจเกิดขึ้น ขาอีกข้างของหมีถูกดึงลงไปใต้ผิวทะเลสาบด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ!
ดวงตาของอเล็กซ์เบิกโพลง 'มันคงไม่ได้ทำแบบนั้น! การดึงนั่นมีพลังมากเกินไป!
เกิดความเงียบไปชั่วขณะ มีเพียงพายุหิมะเท่านั้นที่ร้องคำราม
ทะเลสาบเงียบสนิท
อเล็กซ์ค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าและมองผ่านหลุมที่น้ำแข็งแตกออก
สีแดงฉาน!
น้ำใต้หลุมกลายเป็นสีแดงเลือด!
นี่ไม่ถูกต้อง!
อเล็กซ์รู้สึกบรรยากาศริมทะเลสาบเปลี่ยนไป จากความสงบตามธรรมชาติสู่ความสงบอันน่าสะพรึงกลัว เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนกำลังอยู่บนทะเลสาบแต่อยู่บนหลังคาอาณาเขตของสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว
วิธีการดึงหมีลงไปใต้น้ำนั้นผิดธรรมชาติ มันเหมือนกับมีมือขนาดยักษ์ดึงหมีลงไป
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเบา ๆ ของบางสิ่งที่เล็ก ๆ ขึ้นมาจากน้ำ ร่างกายของอเล็กซ์สั่นเทา และกระโดดห่างจากหลุมทั้งสองอย่างรวดเร็ว
เขาเพิ่งเห็นอะไร!
หนวดยาวและบางค่อย ๆ เคลื่อนออกมาจากหลุมอย่างเงียบ ๆ! หนวดพุ่งตรงไปที่กลางทะเลสาบ มุ่งหน้าสู่ยอดแหลมน้ำแข็งอันบริสุทธิ์ที่อยู่ตรงกลาง ดูเหมือนว่าความยาวของมันจะไม่มีสิ้นสุดเมื่อมันยืดยาวออกไปกว่ายี่สิบเมตร!
เมื่อหนวดมาถึงข้างยอดน้ำแข็งแหลมที่ไร้ตัวตน มันก็ขยับไปรอบ ๆ เหมือนกำลังตรวจสอบอยู่ หลังจากนั้นไม่กี่วินาที หนวดก็ถูกดึงกลับลงไปในน้ำ
วี๊ด!
จากนั้น หลุมทั้งสองบนผิวน้ำแข็งก็ได้รับการผสานอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าไม่ได้รับความเสียหายเลย!
อเล็กซ์หยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อเขาเฝ้าดูเรื่องราวทั้งหมดนี้คลี่คลาย เขาไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ
หลังจากนั้นไม่นาน อเล็กซ์ก็สังเกตเห็นสิ่งอื่น เป็นสิ่งที่เขาเห็นก็ทำให้เขาสั่นสะเทือนจนแทบถึงขั้วหัวใจ
ยอดน้ำแข็งแหลมอันบริสุทธิ์กลางทะเลสาบ เริ่มใหญ่ขึ้นและทรงพลังมากขึ้น! ทันใดนั้น อเล็กซ์ก็รวมเบาะแสหลายอย่างเข้าด้วยกันจนกลายเป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว
'นี่ไม่ใช่ปรากฏการณ์มานาทั่วไป' อเล็กซ์คิด 'นี่คือเหยื่อล่อ!'
'สิ่งนี้... สิ่งนี้มันสร้างยอดน้ำแข็งแหลมไร้ตัวตนเพื่อล่อสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง! หลังจากนั้น มันก็จะกลืนกินสิ่งมีชีวิตนั้นลงไป!'
'นี่คือกับดัก!' อเล็กซ์สูดอากาศเข้าเต็มปอด ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิตอื่นเช่นหมี อเล็กซ์คงไม่รู้สึกว้าวุ่นใจขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม พลังที่สิ่งนี้ดึงหมีลงมานั้นน่ากลัวเกินไป
การดึงมันมีพลังมากจนฉีกทึ้งร่างกายหมีออกจากกันโดยไม่ตั้งใจนั้นซึ่งนั่นอาจยากกว่าการดึงมันออกจากน้ำแข็งด้วยซ้ำ!
หมีกับสิ่งนี้อยู่คนระดับเดียวกันเลย!
'บางทีเม่นอาจไม่ใช่สิ่งที่ทรงพลังที่สุดในป่าแห่งนี้ใช่ไหม' อเล็กซ์คิดด้วยความหวาดกลัว
'จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเม่นไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่นี่?' 'จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเหตุผลคือสิ่งนั้นอยู่ในทะเลสาบ?'
ทันใดนั้น อเล็กซ์ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างดึงเสื้อคลุมของเขา เขาเกือบจะกระโดดถอยไป แต่มีเพียงกิ้งก่าเท่านั้นที่ปีนลงมา
ดูเหมือนกิ้งก่าต้องการดึงอเล็กซ์ไปยังยอดแหลมที่อยู่กลางทะเลสาบ
กิ้งก่ามองที่แขนซ้ายที่แข็งตัวของอเล็กซ์ จากนั้นจึงมองที่ยอดแหลม มองที่แขนของอเล็กซ์อีกครั้ง และที่ยอดแหลมอีกครั้ง อเล็กซ์มองที่แขนของเขาและกัดฟันพูด
'แขนของฉันถูกทำลายไปแล้ว' เขาคิดด้วยความเจ็บปวด แขนของอเล็กซ์แข็งทื่อไปหมด และความหนาวเย็นเริ่มเข้าปกคลุมร่างกายของเขาด้วยซ้ำ
อเล็กซ์รู้ว่าแขนซ้ายของเขาหมดสภาพไปหมดแล้ว มองไปที่ยอดน้ำแข็งแหลมที่ไร้ตัวตน เช่นก่อนหน้านี้น้ำแข็งก่อตัวรอบ ๆ ยอดแหลมอย่างต่อเนื่อง และมันเต้นไปรอบ ๆ ด้วยท่าทางที่สงบ
สัญชาตญาณของอเล็กซ์บอกเขาว่ามีมานามากมายอยู่ในนั้น! 'แต่นี่เป็นเหยื่อล่อ' อเล็กซ์คิด ‘กิ้งก่าคิดว่ามันจะช่วยฉันได้ บางทีพลังน้ำแข็งของมันสามารถรักษาแขนที่ใช้งานไม่ได้แล้วของฉันได้เหรอ?’
อเล็กซ์มองดูทะเลสาบอันเงียบสงบ และเขารู้สึกถึงความกดดันที่รุนแรงในอากาศ
'แต่ถ้าสิ่งนั้นสังเกตเห็นฉัน ฉันก็คงตายอยู่ดี' อเล็กซ์มองที่แขนซ้ายของเขาอีกครั้ง
'ยังไงก็เสียแขนไปแล้ว นี่จะทำลายความสามารถในการต่อสู้ของฉันอย่างมาก' อเล็กซ์คิด
จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ยอดแหลม 'ฉันควรลองไหม?'
ความเงียบสงัด
ผ่านไปหนึ่งนาที แล้วอเล็กซ์ก็ตัดสินใจ
อเล็กซ์หันหลังกลับและออกจากทะเลสาบ 'จะเสี่ยงไม่ได้ อาจมีวิธีรักษาแขนจากภายนอกได้ แต่จะทำให้แขนที่ใช้งานไม่ได้แล้วกลับมาเหมือนเดิมคงเป็นไปไม่ได้' อเล็กซ์คิด
'มันเสี่ยงเกินไป!'
แอ่ด!
จู่ ๆ อเล็กซ์ก็ได้ยินเสียงต้นไม้โค้งงอมาจากริมทะเลสาบ
อเล็กซ์รู้จักเสียงนั้น!
ไม่นานเม่นก็ปรากฏตัวขึ้นที่ริมทะเลสาบ อเล็กซ์มองมัน และเม่นก็มองดูอเล็กซ์
จากนั้นเม่นก็มองดูยอดน้ำแข็งแหลมที่อยู่ตรงกลางแล้วก็มองไปที่อเล็กซ์อีกครั้ง ดูเหมือนมันจะมองอเล็กซ์ด้วยความคาดหวังบางอย่าง
อเล็กซ์มองดูการกระทำของเม่น และรู้สึกว่าเข้าใจเจตนาของมันได้
'มันอยากให้ฉันคว้ายอดแหลมเหรอ?'
