บทที่ 170 พระเจ้าเสด็จลงมายังโลก

บทที่ 170 พระเจ้าเสด็จลงมายังโลก

  ทุกคนตกอยู่ในความสิ้นหวัง เมื่อมองไปที่กษัตริย์ซีเย่ต่อสู้อย่างหนัก พวกเขาไม่สามารถต้านทานในใจได้อีกต่อไป

  ยังไงก็ตายกันหมด ไม่มีความหวัง

  กัปตันจางถือกริชและยังคงยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน

  ในด้านคุณภาพจิตใจและความอดทน เขาดีกว่าคนในทีมโบราณคดีมาก

  แม้ว่าเขาจะยืนหยัดจนถึงวินาทีสุดท้าย เขาต้องทำภารกิจให้สำเร็จและจะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียวเว้นแต่เขาจะตาย

  ในขณะนี้ กษัตริย์ซีเย่ที่กำลังจะสูญเสียการควบคุมของเขา เห็นร่างหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเขาในความมืด

  เขาถือพลั่วลั่วหยางอยู่ในมือ บินขึ้นลง และเป็นครั้งคราวที่เขากระแทกก้อนหินเล็ก ๆ ในมือ ซึ่ง จินเจี้ยนอาเชอร์ ไม่สามารถต้านทานได้เลย

  สายตาของกษัตริย์ซีเย่นั้นดีมาก และเขาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่าใครคือร่างนั้นในทันที

  ในขณะนี้เขารู้สึกตื่นเต้น ตื่นเต้น และมีความสุขมาก ราวกับว่าเขาลืมไปว่าชายคนนี้เป็นคนตัดมือเขาไปหลายมือจนเกือบจะฆ่าเขา

  แต่สิ่งนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความตื่นเต้นภายในของเขาในขณะนี้

  ร้องเจี๊ยกๆ...

  ซีเย่ หวาง หันศีรษะอย่างตื่นเต้น เต้นอย่างตื่นเต้น ดวงตาของเขายังคงมีเลือดออก แต่เขาตะโกนใส่ทุกคนอย่างตื่นเต้น

  กัปตันจางและคนอื่นๆ ตกตะลึง

  คุณกำลังทำอะไร?

  คุณเกือบจะตายแล้ว ทำไมคุณถึงยังมีความสุขขนาดนี้?

  ย้อนหลังเหรอ?

  หรือสมองของคุณถูกกัด?

  อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าพวกเขาก็ค้นพบบางสิ่งที่ผิดปกติ และมีการเคลื่อนไหวมากมายในระยะไกล

  หลี่ ตั๋วตั่ว ดูเหมือนจะนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง แววตาแห่งความคาดหวังแวบขึ้นมาในดวงตาของเขา และเขาก็รีบส่องไฟฉายไปข้างหน้า

  ภายใต้แสงสว่างจ้า มีร่างหนึ่งตัดผ่านหนามราวกับเทพเจ้าที่ลงมายังโลก ช่วยชีวิตผู้คนจากไฟและน้ำอีกครั้ง?

  "พี่เย่ นี่พี่เย่!"

  ในขณะนี้ หลี่ ตั๋วตั่ว ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเธอได้

  มีเพียงความคิดเดียวในหัวของเธอ เย่เฉิงยังไม่ตาย เย่เฉิงยังมีชีวิตอยู่ เย่เฉิงมาช่วยพวกเขา และถ้าเย่เฉิงอยู่ที่นั่น พวกเขาก็จะมีความหวังที่จะมีชีวิตรอด

  ปิงปิง และ เซียวเฉิน ก็เห็น เย่เฉิงเช่นกัน

  ในขณะนี้ เย่เฉิงกำลังถือพลั่วลั่วหยางอยู่ในมือ เขาเหมือนกับเทพที่ขวางพระเจ้า ปิดกั้นพุทธองค์ ตัดจินเจี้ยนอาเชอร์ เหล่านั้นออกเป็นชิ้นๆ

  “นั่นคืออาจารย์เย่ มันคืออาจารย์เย่ พวกเรารอดแล้ว!” เซียวเฉินกระโดดขึ้นอย่างตื่นเต้น

  กัปตันจางก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน "อาจารย์เย่!"

  ปิงปิงร้องไห้อย่างตื่นเต้น

  เมื่อกี้ฉันร้องไห้ด้วยความกลัว ตอนนี้ฉันร้องไห้ด้วยความสุข

  “อาจารย์เย่ อาจารย์เย่ยังไม่ตาย อาจารย์เย่มาที่นี่เพื่อช่วยพวกเรา โอ้พระเจ้า ฉันไม่ได้ฝัน ฉันต้องไม่ฝัน!”

  กล้องมอบให้เย่เฉิง

  ขณะนี้ ชาวเน็ตต่างเห็นร่างสูงนี้แล้วเขายังสามารถรับมือกับฝูงงูที่มองไปรอบๆ ตัวได้

  งูพิษบางตัวโจมตีจากทุกทิศทาง และเขาสามารถป้องกันพวกมันได้อย่างง่ายดาย ราวกับว่าเขามีดวงตาจำนวนนับไม่ถ้วนที่จ้องมองไปรอบๆ ตัวเขา

  “ผมอยากแคปฉากนี้ไว้เป็นสกรีนเซิฟเวอร์ เลียได้เป็นร้อยปี”

  “นี่คือเทพเสด็จลงมายังโลกเพื่อช่วยคนจากน้ำและไฟ”

  “แปลกที่อาจารย์เย่เคยหายตัวไปก่อนหน้านี้” ทำไมจู่ๆ เขาถึงกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง

  "นี่คือผู้ชาย ฉันรักสามีของฉันมากจนอยากจะมีลูกจริงๆ"

  "ขณะนี้ เขาและฉันต่างก็ตัดสินใจเลือกชื่อลูกของเขาแล้ว "

  ...

  ชาวเน็ตหลายสิบล้านคนในห้องถ่ายทอดสดได้เห็นฉากนี้

  ชายผู้นั้นเหมือนกับเทพที่สามารถสกัดกั้นเทพแห่งการฆ่าและทำให้ทุกคนมีความหวังอีกครั้ง

  แม้ว่าจะมีเพียงคนเดียวและพลั่วลั่วหยาง แต่ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจและปลอดภัย

  ดูเหมือนว่าตราบใดที่เขาอยู่ใกล้ๆ ปัญหาทั้งหมดก็จะคลี่คลาย

  ความคิดนี้ฝังแน่นอยู่ในใจเหมือนเป็นความเชื่อ

  เย่เฉิงเห็นพวกเขาจึงตะโกน: "อย่าตกใจ มีทางอยู่ที่นี่ มานี่เร็วเข้า!"

  ทุกคนมีสติสัมปชัญญะและวิ่งไปโดยไม่มีเวลาพูดอะไรที่น่าประหลาดใจ

  เย่เฉิงเปิดถนน

  จินเจี้ยนอาเชอร์ เหล่านี้จะไม่ทำอันตรายกับเขาในช่วงเวลาสั้นๆ แต่จะไม่รับประกันหลังจากผ่านไปนาน เขาจะเหนื่อยล้าแม้ว่าเขาจะเหนื่อยในการต่อสู้วงล้อไม่ต้องพูดถึงการปกป้องผู้อื่น

  ทางที่ดีควรต่อสู้อย่างรวดเร็วและหาสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อกำจัด จินเจี้ยนอาเชอร์ เหล่านี้

  คนอื่นๆ รีบวิ่งไปและเห็นรอยแตกบนกำแพงข้างเย่เฉิง

  “เร็วเข้า ทุกคนเข้าไป!” เย่เฉิงพูดอย่างเร่งรีบ!

  คนอื่นๆ ไม่สนใจว่ารอยแตกจะพาไปที่ไหน เย่เฉิงขอให้พวกเขาเข้าไป ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าไป

  กัปตันจาง และ เย่เฉิงทำงานร่วมกันเพื่อปกปิดคนอื่นๆ และพูดกับกัปตันจาง: "กัปตันจาง เอาระเบิดมาให้ฉัน แล้วคุณก็เข้าไปได้เช่นกัน!"

  "นี่... ตกลง โปรดใส่ใจเรื่องความปลอดภัยด้วย!" กัปตันจางลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ยังไม่พูดอะไร

  คำพูดเหมือนเป็นราชินีนอกจากนี้เขายังรู้ด้วยว่าความสามารถของเขาเป็นเพียงกลอุบายต่อหน้าเย่เฉิง หากเขาล้มเหลว ผู้คนจะต้องช่วยเหลือเขาซึ่งจะทำให้เกิดปัญหามากยิ่งขึ้น

  เย่เฉิงถือระเบิดลูกสุดท้าย เมื่อเห็นว่าทุกคนวิ่งหนีไปแล้ว เขาก็กระโดดเข้าไป ดึงสลักออก แล้ววางระเบิดไว้ในช่องว่าง แล้วไล่ตามเขาไป

  จินเจี้ยนอาเชอร์ นับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้ามา

  เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้เย่เฉิงและคนอื่นๆ ไปง่ายๆ

  เย่เฉิงรู้ดีกว่าว่าสิ่งเหล่านี้มีสาเหตุมาจากราชินีจิงจือ ตอนนี้เมื่อราชินีจิงจือถูกพาตัวไปโดยเขา จินเจี้ยนอาเชอร์ เหล่านี้ก็อยู่เหนือการควบคุม

  บูม...

  เสียงดังพื้นสั่นสะเทือน

  เย่เฉิงเห็นมุมข้างหน้าจึงวิ่งไป

  ทันทีที่เขาผ่านไป คลื่นอากาศผสมกับกรวดก็พุ่งเข้ามาเกือบจะกระแทกเขา

  หากถูกโจมตี เขาจะไม่สามารถทนต่อมันได้แม้ว่าเขาจะมีเลือดกิเลนก็ตาม

  พลังของหินแต่ละก้อนไม่น้อยไปกว่ากระสุนแน่นอน

  คนอื่นๆ ก็ถูกคลื่นอากาศกระแทกจนหูของพวกเขาดังก้อง

  ความสั่นสะเทือนดำเนินอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นค่อย ๆ สงบลง และทุกสิ่งรอบตัวเขาค่อยๆ กลับสงบลง

  เย่เฉิงลุกขึ้นอย่างเร่งรีบและกลับไปที่มุมเพื่อมองออกไปข้างนอก รอยแตกร้าวพังทลายลงจนหมด เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะกลับไปเหมือนเดิม หากไม่มีทางออก พวกเขาจะถูกขังอยู่ที่นี่

  แน่นอนว่าสิ่งนี้ยังปิดกั้น จินเจี้ยนอาเชอร์ เหล่านั้นด้วย และพ้นจากอันตรายชั่วคราว

  ...