Chapter 1495 เชื่อในเจ้านิกาย เชื่อในตัวเอง
จักรพรรดินิหลิงเหยาเข้าร่วมประลองในสัญญาสิบปี ทว่าจุนซ่างเซียวไม่ได้ต้องการต่อสู้กับนาง เพราะว่านางคือศัตรูของอาหนิว ต้องการให้อีกฝ่ายพิชิตอีกฝ่ายด้วยตัวเอง เพื่อสะสางความแค้น.
“ไม่ได้ ๆ”
ตาเฒ่าไท่เสวยนเอ่ย “เจ้าเด็กนั่นอ่อนแอเกินไปแล้ว.”
แม้แต่โกวเซิ่งมีระดับหกแกนเขายังไม่มั่นใจ ยิ่งสองแกนเช่นเย่ซิงเฉินยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเลย.
แน่นอน.
ไม่ใช่ว่าเขาดูแคลนอาหนิว ทว่าทั้งสองแตกต่างกันเกินไป ไม่ต่างกับการส่งอีกฝ่ายไปให้ถูกรังแก.
“อาจารย์.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เคยได้ยินคำพูดนี้หรือไม่?”
“คำพูดอะไร?”
“สามสิบปีแม่น้ำไหลไปทางตะวันออก อีกสามสิบปีแม่น้ำไหลไปทางตะวันตก อย่าได้รังแกผู้เยาว์เพียงเพราะว่าเขายากจน!”
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่เหลือกตามองบน เอ่ยออกมาว่า“เจ้าสารเลวน้อยกล้าที่จะสอนอาจารย์รึ?.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “นับจากวันนี้ถึงวันประลอง ยังคงเหลือ 6-7 ปีนั้น ศิษย์เชื่อว่าอาหนิวจะต้องชนะจักรพรรดินิหลิงเหยาได้ เพราะว่า.....”เขาที่จ้องมองไปยังเย่ซิงเฉิน พร้อมกับกล่าวอย่างภาคภูมิ “เขาคือศิษย์นิกายนิรันดรของข้า!”
คำพูดที่ก้องกังวาน ดังกระหึ่มไปทั่วนิกายเป็นเวลานาน.
“กึก ซี่!”
เย่ซิงเฉินที่กำหมัดแน่น โลหิตทั่วร่างที่ร้อนรุมขึ้นมา นี่สินะที่เรียกว่าศิษย์นิกายนิรันดรที่ไม่ย่อท้อ.
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ถึงกับพูดไม่ออก “เจ้าคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่เติบโตด้วยอย่างงั้นรึ?”
เขาที่กังวลว่าจักรพรรดินิหลิงเหยานั้นจะก้าวเข้าสู่ระดับค้นหาความจริง กล่าวได้ว่าเวลาเพียงเท่านี้ไม่มีทางพอ.
“อาจารย์.”
จุนซ่างเซียวที่เอ่ยกล่าวออกมาอย่างจริงจัง “นางยกระดับได้ ทว่าศิษย์ของข้าก็จะยกระดับให้เร็วกว่านางอีก!”
เขาจะต้องทำให้อาหนิวยกระดับอย่างรวดเร็ว แม้แต่เกินจักรพรรดินิหลิงเหยา โกวเซิ่งไม่ค่อยมั่นใจนัก ทว่าก็มั่นใจว่าอีกฝ่ายก็ไม่ยอมแพ้ในเป้าหมายแน่ ๆ.
มนุษย์.
เมื่อมีเป้าหมาย ย่อมต้องมีความทะเยอทะยานสูง!
“เย่ซิงเฉิน!”
“บอกเปิ่นจั้วดัง ๆ ว่าสามารถเอาชนะนางได้!”
“เจ้านิกาย......”
เย่ซิงเฉินที่ตะโกนออกมาเสียงดัง เลือดลมที่พลุ้งพล่าน ดังลั่น “ศิษย์ไม่เพียงจะเอาชนะนาง ทว่าจะต้องสังหารนางด้วยมือตัวเอง!”
“......”
เจิ้นเหรินตงกู่ที่กลายเป็นเหรอหราขึ้นมาทันที.
ศิษย์ของศิษย์ข้าถูกลาดีดหัวอย่างงั้นรึ? ถึงกับเอ่ยว่าจะสังหารคนที่ระดับเก้าแกนขณะที่ตัวเองมีสองแกน?
“เฮ้อ.”
เขาถอนหายใจ เอ่ยออกมาว่า“ข้าเพียงแค่มาแจ้งให้รู้เท่านั้น เตรียมตัวให้ดี สัญญาสิบปี อย่าทำให้อาจารย์ผิดหวัง.”
“ฟิ้ว!”
จากนั้น เขาก็บินจากนิกายนิรันดรไป.
หลังจากที่อีกฝ่ายจากไปแล้ว หลิ่ชิงหยางและคนอื่น ๆ ก็ปรากฏขึ้น ก่อนที่จะจ้องมองให้กำลังใจเย่ซิงเฉิน.
“ศิษย์น้องเย่.”
ซูเซียวโม่ที่ยกนิ้วโป้งให้ เอ่ยออกมาว่า“ศิษย์พี่เชื่อมั่นว่าเจ้าทำได้.”
“......”
เย่ซิงเฉินที่ยังคงเคร่งขรึม หากแต่ภายในใจก็อบอุ่น.
ในเวลานี้ เขาไม่ได้ยืนอยู่ด้วยตัวคนเดียวแล้ว ไม่ได้สู้ด้วยตัวเอง.
ศิษย์มากมายที่เอ่ยให้กำลังใจเขา เพิ่มพูนจิตวิญญาณให้เขาฮึกเหิม ไม่ย่อท้อ เหมือนกับป้ายอักขระ “ไท่กู่”ที่หน้าห้องโถงหลัก.
หลี่ซ่างเทียนแน่นอนว่าได้โอกาส ลั่นชัตเตอร์เก็บบรรยากาศในทันที.
......
บนยอดเขา.
เย่ซิงเฉินนั่งอยู่บนศิลายักษ์ สายตาจับจ้องมองขึ้นไปบนทะเลเมฆาที่อยู่ไกลออกไป.
แม้นว่าเขาจะตะโกนออกมาด้วยความฮึกเหิม ทว่าจะชนะจักรพรรดินิหลิงหยา ภายในใจของเขานั้นรู้ดี หากสู้กับสตรีนางนั้นในเวลานี้ ไม่มีโอกาสสำเร็จแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียว.
“อ่อนแอมาก.”
แววตาของเย่ซิงเฉินที่เต็มไปด้วยความเศร้า.
ก่อนหน้านี้ เขาที่ยืนประจันหน้ากับศัตรูโดยที่ไม่กลัวเกรง เพราะว่านามราชันย์รัตติกาลนั้นเด็ดเดี่ยวสูงส่งไม่เคยก้มหัวให้กับใคร.
หากแต่ตอนนี้แตกต่างกัน.
เพราะการสู้กับจักรพรรดินิหลิงเหยานั้นไม่ไช่แค่เกี่ยวกับตัวเองเท่านั้น ทว่าเขายังเป็นเหมือนกับตัวแทนของนิกายด้วย.
กดดัน กดดันเป็นอย่างมาก.
จุนซ่างเซียวที่ปฏิบัติกับหัวเหม่ยกุ้ยดีขึ้น เย่ซิงเฉินเองก็กลมกลืนกับนิกายได้ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ความอหังการที่ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้น.
“กึก!”
เสียงที่ดังกังวาน.
เขาที่หันกลับไปมอง ก่อนที่จะเห็นไหสุราเมามายาถูกนำมาวาง.
“ศิษย์น้องเย่.”
เซียวจุ้ยจื่อนั่งอยู่บนต้นไม้ทอดขาลงมา พร้อมกับโบกมือส่งไห่สุรามาให้ เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พวกเราไม่ได้มาดวลกันมานานแล้ว”
แววตาของเย่ซิงเฉินที่เผยแววตาดูแคลน.
ในนิกายนิรันดรวิถียุทธ์เขาไม่กล้าเอ่ยว่าตัวเองแข็งแกร่งที่สุดในหมู่ศิษย์ ทว่าเรื่องวิถีสุราเขานั้นยืนหนึ่ง.
“มาซิ!”
อาหนิวที่เปิดฝา พร้อมกับยกสุราเมามายาขึ้นซดทันที.
เมื่อจิตใจกระวนกระวายไม่สงบ.
ก็ต้องดับมันด้วยสุรา.
เซียวจุ้ยจื่อที่ยกเมามายาขึ้นดื่มเช่นกัน.
หนึ่งคนนั่งบนศิลายักษ์ หนึ่งคนนั่งบนต้นไม้ ดื่มสุราสำราญใจ เฝ้ามองบรรยากาศเพื่อผ่อนคลายใจ.
“ศิษย์น้อง.”
เซียวจุ้ยจื่อที่ยกแขนเสื้อขึ้นเช็ดคาบสุราบนแก้มเอ่ยออกมาว่า“ในอดีตที่พิภพเบื้องล่าง ข้านั้นไม่สามารถบ่มเพาะได้ เป็นแค่ขยะ ทว่าเจ้านิกายกับยังไม่ได้ทอดทิ้งข้าและช่วยฝึกข้าถึงสามปี ทำไมเจ้ารู้ไหม?”
ได้ยินคำพูดดังกล่าว เย่ซิงเฉินที่รับรู้ว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้มาชวนเขาดื่ม ดังนั้นจึงเอ่ยออกไปว่า“เพราะเป้าหมาย และกำลังใจ?”
“ไม่.”
เซียวจุ้ยจื่อที่ยกสุราขึ้นดื่ม “เพราะเจ้านิกายมั่นใจว่าจะฝึกฝนให้ข้าแข็งแกร่งขึ้นได้.”
“......”
เย่ซิงเฉินที่กำลังงงงวยเล็กน้อย.
กำลังปลอบใจข้ารึไง!
“ให้ความจริงเป็นเครื่องพิสูจน์.”เซียวจุ้ยจื่อเอ่ย “เจ้านิกายนั้นมีความสามารถ เปลี่ยนขยะเช่นข้าให้กลับมายืนได้เองภายในสามปี ทวงคืนศักดิ์ศรีที่หายไปของข้ากลับคืนมาได้.”
“ที่เจ้าพูดมาต้องการเอ่ยอะไร?”
“เชื่อในเจ้านิกาย เชื่อในตัวเอง.”
เย่ซิงเฉินที่กลายเป็นเงียบ ก่อนที่จะยกไห่สุราขึ้นดื่ม.
เซียวจุ้ยจื่อไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีก เพราะว่าคำพูดง่าย ๆ ไม่กี่คำ ได้อธิบายทุกอย่างแล้ว ไม่จำเป็นต้องเอ่ยซ้ำอีก.
พิภพเบื้องล่าง สามปี.
พิภพเบื้องบน สิบปี.
ทั้งคู่ที่คล้ายกัน ถูกสตรีทำร้าย ดังนั้นทั้งคู่จึงดูเหมือนว่าจะสนิทกันมากกว่าคนอื่น ไปใหนมาใหนด้วยกัน.
“อึก อึก อึก อึก!”
เย่ซิงเฉินที่ซดสุราหมดไห ยืนขึ้น จ้องมองไปด้านหน้า พร้อมกับขวางไห่สุราเปล่าออกไปพร้อมตะโกนเสียงดัง“ข้าเย่ซิงเฉินจะต้องเอาชนะสตรีนางนั้นแน่นอน!”
“ปัง!”
ไหสุราเปล่าที่ลอยโค้งลงมาจากยอดเขา หล่นลงไปกระแทกไปยังกบาลของราชาสัตว์จื่อหลิงเสียงดัง.
“เจ้าสารเลวใหนมันทิ้งไหสุราลงมา รู้ใหมว่ามันอันตราย!”
......
หลังจากดื่มสุราเสร็จ ภายในใจเย่ซิงเฉินก็ผ่อนคลาย เขาที่คิดเพียงแต่ต้องบ่มเพาะ และเชื่อมั่นในเจ้านิกายว่าจะช่วยให้เขาแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างแน่นอน.
ในความเป็นจริง จุนซ่างเซียวที่กำลังเค้นสมอง.
แม้นว่าอาหนิวจะมีความมุ่งมั่น ทว่าจะทำให้อีกฝ่ายเติบโตอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?
“เฮ้อ.”
ระบบหมดคำจะพูด “นี่เจ้าแค่กล่าวหลอกศิษย์ของตัวเองรึไง!”
“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่เหลือกตามองบน เอ่ยออกไปว่า“จะช่วยอีกฝ่ายแก้ปัญหา ทำให้อาหนิวยกระดับอย่างรวดเร็วได้อย่างไร.”
“ให้ทรัพยากรทั้งหมดของนิกายให้เขา.”ระบบเอ่ย.
“จะทำให้เหนือกว่าจักรพรรดินิหลิงเหยาได้อย่างงั้นรึ?”
“ไม่.”
“แล้วจะพูดทำบ้าอะไร.”
ระบบเอ่ย “ถึงจะใช้ทรัพยากรทั้งหมดนิกาย จะเพิ่มพลังบ่มเพาะให้เขาในไม่กี่ปี ทว่าจักรพรรดินิหลิงเหยานั้นฝึกฝนมานานหลายปีแล้วมีประสบการณ์เหนือกว่า ดังนั้นคงมีเพียงแค่ใช้ความโกงเช่นร้านค้าระบบเท่านั้น.”
“จริง ๆ.”
จุนซ่างเซียวที่พูดไม่ออก “เจ้าก็เอาแต่ขายของรึไง.”
ระบบเอ่ย “เย่ซิงเฉินและจักรพรรดินิหลิงเหยานั้นแตกต่างกันมาก ต้องการให้เหนือกว่าในเวลา 6-7 ปี มีทางเดียวคงต้องไปกระโดดหุบเหว แล้วพบกับยอดฝีมือด้านล่างถ่ายทอดมรดกพลังให้ หลังจากออกมาได้ ก็จะแข็งแกร่งได้ในทันที.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่นวดกระหมับ “พูดเรื่องโกง ก็ให้มันจริงจังหน่อยได้ไหม!”
