Chapter 1492 ความสนุกเริ่มต้นขึ้นแล้ว
หลังจากกลับถึงนิกาย จุนซ่างเซียวก็สั่งหลี่ชิงหยางทำการหาพื้นที่ที่ดีเพื่อนำมารดาศิลาเจิ้นนำไปวาง.
แม้นว่าจะได้รับศิลาเจิ้นหมื่นล้าน ทว่ามารดาศิลาเจิ้นนั้นกับเป็นของที่มีมูลค่าสูงกว่า เพราะมันเหมือนกับแม่ไก่ ที่ใช้ออกไข่ เวลานี้เขาได้ทั้งไข่และไก่มา หากสามารถสร้างทรัพยากรได้เรื่อย ๆ วางไว้ในนิกาย ไม่ต้องบอกเลยว่านี่คือสิ่งที่มีมูลค่าไม่สามารถที่จะประเมินค่าได้เลย!
เพียงไม่นาน.
หลี่ชิงหยางก็พบพื้นที่ยอดเยี่ยมได้แล้ว.
นิกายนิรันดรนั้นตั้งแต่อยู่ในพิภพเบื้องล่างก็มีขนาดเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย ทว่าเทือกเขาเซียนนิรันดรที่นิกายตั้งอยู่กับมีขนาดใหญ่มาก ดังนั้นการจะหาสถานที่วางมารดาศิลาเจิ้นก็แสนจะง่ายดาย.
เปปป้าที่ทำการขุดหลุม สร้างเป็นเหมือนกับตำหนักใต้ดิน ที่ใจกลางนั้นมีแท่นวางขนาดใหญ่.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวนำมารดาศิลาเจิ้นออกไปวาง แสงหลากสีที่ส่องประกายระยิบระยับแผ่ออกไปรอบ ๆ ทันที.
“พี่ชาย.”
กู่เจ้าซีเอ่ย “รอคอยให้มันสร้างศิลาเจิ้นออกมา.”
“ใช่เวลานานเท่าไหร่?”
“อย่างเร็ว 400-500 ปี อย่างช้าก็พันปี.”
“......”
จุนซ่างเซียวถึงกับพูดไม่ออก.
มารดาศิลาเจิ้นแม้นว่าจะสามารถกำเนิดศิลาเจิ้นได้ แต่ก็ต้องใช้เวลา ด้วยเหตุนี้มันจึงถูกฝังอยู่ในดิน ใช้เวลานับหมื่นปีถึงจะกลายเป็นเหมืองขนาดใหญ่.
“ใช้เขตแดนลับกาลอากาศเร่งเวลาได้ไหมนะ?”จุนซ่างเซียวครุ่นคิด.
ระบบเอ่ย “เขตแดนกาลอากาศเป็นพื้นทีเร่งเวลา ถึงจะยกระดับความแข็งแกร่งได้ ทว่าก็ไม่สามารถสร้างศิลาเจิ้นจำนวนมากในเวลาอันสั้นได้.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่กลายเป็นเงียบ.
การบ่มกำเนิดนั้นนานเกินไป เขาจึงไม่ต้องการรอคอย.
“เว้นแต่.....”
“รีเฟรชหาสินค้าอย่างงั้นรึ?”
ระบบเอ่ย “เขตแดนลับกาลอากาศนั้นมีไว้เพื่อบ่มเพาะ ดังนั้นจึงไม่ได้เหมาะที่จะเร่งเวลามารดาศิลาเจิ้น ทว่าหากพบสินค้าที่เหมาะสมก็จะสามารถบ่มศิลาเจิ้นได้อย่างรวดเร็ว ยกตัวอย่างเหมือนกับบ่อเพาะเมล็ดหรือดินบำรุงเป็นต้น.”
จุนซ่างเซียวไม่เอ่ยอะไรอีกต่อไป.
แม้นว่าการเสนอขายของระบบจะน่าสงสัย แต่เขาก็มีความต้องการด้วยเช่นกัน.
“เฮ้อ.”
โกวเซิ่งที่ถอนหายใจ ก่อนที่จะเปิดร้านค้าระบบ พลางกล่าวภาวนาในใจ“ขอให้ได้ดั่งใจหวัง.”
หลายวันก่อน.
เขาเอ่ย ข้าจุนซ่างเซียวไม่มีโกง.
วันนี้เริ่มโกงอีกครั้ง ไม่รักษาคำพูดเลย ช่างไม่สมกับการเป็นเจ้านิกายสักนิด.
มารดาศิลาเจิ้นสามารถที่จะนำพาความยิ่งใหญ่มาสู่นิกายได้ เขาจึงต้องการหาวิธีในการเพิ่มความเร็วการกำเนิดศิลาเจิ้น ดังนั้นเขาก็พร้อมที่จะเสี่ยงรีเฟรชเช่นกัน.
“ติ๊ง! ติ๊ง!”
เขาที่รีเฟรชไปห้าครั้ง แต่กับไม่เห็นอะไรเลย.
“......”
จุนซ่างเซียวที่โอดครวญ “นี่จะให้ข้าสมัครVIP อย่างเดียวเลยใช่ไหม!”
แต่เพื่อความรุ่งโรจน์ของนิกาย โกวเซิ่งไม่มีทางเลือกต้องซื้อ VIP ประจำเดือนในที่สุด เขาได้รับการรีเฟรชเพิ่มอีกห้าครั้ง ผลสุดท้าย....ไม่พบสิ่งที่ต้องการเช่นเดิม.
“เงินยิ่งมีจำกัดอยู่! ทำไม ๆ ไม่เห็นใจกันบ้าง!”
ฮึ.
สิทธิ์ VIP รายเดือนห้าครั้งหายไปอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถได้รับอะไรออกมา แล้วสามารถรีเฟรชต่อได้ไหม? แน่นอนว่าจะต้องใช้แพคเกจอื่น.
เขาไม่ได้โง่!
VIP รายเดือนสามารถที่จะรีเฟรชใหม่ได้อีกครั้ง เดือนหน้า หากต้องการรีเฟรช แต่ต้องซื้อรายปี เขามีแต้มเพียง 200,000 เท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะรีเฟรชต่อ ดังนั้นจึงได้เลิกล้มความคิดรีเฟรชหาสินค้าครั้งนี้ไป.
“ยากไปแล้ว!”
จุนซ่างเซียวเอ่ย พลางทอดถอนใจ “มันยากเกินไปจริง ๆ.”
......
มารดาศิลาเจิ้น จะต้องใช้เวลาบ่มเพาะศิลาเจิ้นนานเกินไป ทำให้ไม่สามารถนำมาสนับสนุนนิกายนิรันดรในเวลาอันสั้นได้.
อย่างไรก็ตาม นิกายที่ทรงพลัง ล้วนแล้วแต่ใช้เวลานานในการเติบโต ไม่ว่าจะเป็นนิกายใหนก็ต้องใช้เวลานับพันปีเป็นอย่างต่ำ.
จากนั้น.
จุนซ่างเซียวที่เริ่มแจกจ่ายศิลาเจิ้น.
นี่คือทรัพยากรยุทธ์ที่เหนือกว่าศิลาเสวียนมาก เขาไม่คิดที่จะนำมาใช้ ดังนั้นจึงต้องการมอบให้ศิษย์นำมาบ่มเพาะยกระดับ.
หนึ่งหมื่นล้าน.
สามารถที่จะแบ่งให้กับทุกคนคนล่ะ 100,000 ได้.
อย่างไรก็ตาม จุนซ่างเซียวก็ไม่คิดที่จะมอบให้กับศิษย์โดยตรง งวดแรกเขามอบให้กับทุกคนคนล่ะ 10,000 ส่วนที่เหลือก็นำไปไว้ในเครื่องขายสินค้าอัตโนมัติ ให้ศิษย์นำแต้มบุญมาแลกเปลี่ยนไป.
เมื่อเป็นเช่นนี้ นอกจากจะทำให้พลังบ่มเพาะของพวกเขาสูงขึ้น ยังทำให้ทุกคนตั้งหน้าตั้งตาทำภารกิจนิกายอย่างแข็งขัน ยิงนกสองตัวด้วยลูกหินก้อนเดียว.
อีกอย่าง.
เพราะยังไม่ได้ปรับปรุงร้านค้าศิษย์เป็นเวอร์ชันพิภพเบื้องบน ทำให้ทุกคนมีแต้มบุญมากมายไม่มีที่ใช้ ตอนนี้มีศิลาเจิ้นให้แลก กลายเป็นสินค้ายอดนิยมสำหรับพวกเขาทันที.
“ศิษย์น้อง พวกเราไปทำภารกิจกัน!”
“ไป!”
หลังจากเครื่องขายมีศิลาเจิ้นมากมายให้แลก บรรยากาศในหอภารกิจกลับมาคึกคักมากยิ่งกว่าในอดีต.
แน่นอน.
ทรัพยากรที่จุนซ่างเซียวจัดเตรียมให้มีการจำกัดจำนวนในแต่ละเดือนด้วย ทำให้ทุกคนไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาทำภารกิจแต่อย่างเดียว พวกยังต้องยกระดับการฝึกฝนเพิ่มพลังบ่มเพาะไปด้วย.
...
“หมดคำจะพูดจริง ๆ.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ในห้องหนังสือ “ภารกิจมหากาพย์เคร่งครัดเกินไปแล้ว ยังต้องรอให้ครบหกเดือนถึงจะคำนวณรางวัลอีก!”
“ไม่ได้คิดรางวัลไม่ได้แปลว่า ไม่ให้ เจ้าจะรีบไปทำไม.”ระบบเอ่ย.
......
เวลาที่ไหลไปวันแล้ววันเล่า.
เพราะว่าทรัพยากรฝึกฝนมีระดับสูง ความเร็วบ่มเพาะของศิษย์นิกายนิรันดรนั้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก เพียงแค่ครึ่งเดือน ศิษย์ที่มีระดับสะบั้นมิติระดับต่ำก็ก้าวไปยังระดับกลาง ระดับกลางก็ก้าวไปยังระดับสูงกันถ้วนหน้า.
“แข็งแกร่งมาก!”จุนซ่างเซียวที่ลอบตกใจ.
ระบบเอ่ย “ทรัพยากรฝึกฝนศิลาเจิ้นมีระดับสูง พลังฟ้าดินที่อัดแน่นอยู่ด้านใน ศิลาเสวียนไม่อาจเทียบได้ การที่ศิษย์ของเจ้ายกระดับเร็วก็สมเหตุสมผล.”
“หากมีศิลาเต๋าหรือศิลาเซียน จะตัดผ่านระดับได้เร็วขนาดใหนกัน?”
เมื่อตระหนักถึงผลศิลาเจิ้นก็ทำให้เขาฮึกเหิมมากแต่ก็ยังไม่ทำให้โกวเซิ่งพึงพอใจ เขาที่หวังที่จะได้ทรัพยากรฝึกฝนที่สูงขึ้นไปอีก เพื่อให้ความแข็งแกร่งของนิกายของเขาเพิ่มมากขึ้น.
ในวันหนึ่ง ขณะที่นิกายนิรันดรกำลังบ่มเพาะอย่างแข็งขัน แผนการเหมืองของจุนซ่างเซียวก็ปรากฏขึ้น.
“เจ้านิกาย!”
หลี่ชิงหยางที่อุทานออกมาเสียงดัง “มาดูเร็วเข้าเกิดปรากฏการธรรมชาติแล้ว!”
“หืม?”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกมา จ้องมองไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือแสงที่สว่างเจิดจ้าทะลวงหมู่มวลเมฆา ส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า สร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคน!
ตาเฒ่าไท่เสวียนเอ่ย “ถึงสามสิบวันแล้วสินะ.”
“อิ อิ อิ!”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้นปิดปาก หัวเราะอย่างชั่วร้าย เอ่ยออกมาว่า“ของขวัญสำหรับจักรพรรดินิหลิงเหยา เปิ่นจั้วหวังว่าเจ้าจะชอบ!”
ปรากฏการธรรมชาติดังกล่าวเกี่ยวกับเหมืองแร่เผยตัวนั้นรุนแรงมาก ทำให้ทุกคนทั่วพิภพเบื้องบนสามารถมองเห็นได้!
ใช่แล้ว.
เมื่อลำแสงขนาดใหญ่พุ่งทะยานยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่ละตระกูลแต่ละนิกายต่างก็ลงมือ นำกองทัพยอดฝีมือมุ่งหน้าสู่ทิศตะวันตกเฉียงเหนือทันที.
ปรากฏการที่โชติช่วง หมายถึงสุดยอดสมบัติเผยตัวเองออกมาอย่างแน่นอน.
“เหมืองศิลาเจิ้น!”
“เหมืองศิลาเจิ้นปรากฏ!”
เหล่ายอดฝีมือหลากหลายคนที่เชี่ยวชาญบอกได้ในทันที ปรากฏการครั้งนี้คืออะไร ดังนั้นบางกลุ่มยิ่งกลายเป็นบ้าคลั่ง.
กล่าวได้ว่าลำแสงที่ทะยานท้องฟ้าเช่นนี้ เป็นลำแสงที่ส่องสว่างเจิดจรัส เป็นเหมือนกับกองเพลิงที่ใหญ่โตล่อเหล่าแมงเม่าเข้ามาหา.
ผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดที่เสียสติบ้าคลั่งคนนั้น ที่วางแผนเตรียมการเอาไว้ร้อยปี ดูเหมือนว่าจะสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย.
อย่างไรก็ตาม เขาที่ตายไปแล้วคงคาดไม่ถึง ค่ายกลที่สะกดไว้เพื่อแผนการใหญ่วันนี้ ภายในเหมือง ศิลาเจิ้นได้หายไปหมดแล้ว ไร้ซึ่งสิ่งมีค่าใด ๆ.
จุนซ่างเซียวผู้เข้าไปเก็บเกี่ยว ที่ปล่อยให้ค่ายกลคงอยู่ ทว่าค่ายกลหายนะที่เป็นกับดักก็ถูกปิดไปหมดแล้ว โดยฝีมือของตาเฒ่าไท่เสวียน.
นี่หมายความว่าอย่างไร?
นี่คือจิตวิญญาณอันเที่ยงธรรม ผู้ขจัดภัยให้แก่เหล่าผู้คนไงล่ะ.
......
คนของหอฝนพรำก็เดินทางไปสังเกตการเช่นกัน พร้อมกับส่งข่าวผ่านเครือข่ายกลับมายังนิกาย.
“!”
“!”
ข้อมูลหลากหลายที่ส่งต่อเป็นทอด ๆ กลับมาไม่หยุดหย่อน.
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ด้านในหอฝนพรำ ราวกับเป็นแม่ทัพคอยควบคุมสนามรบ รับข่าวต่าง ๆ ที่ส่งมา.
“เจ้านิกาย!”
ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “เกี่ยวกับข้อมูลจากแนวหน้า มียอดฝีมือจากนิกายระดับเต๋าสองนิกาย ความแข็งแกร่งอยู่ในระดับค้นหาความจริง.”
“หึ หึ.”
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมา “เหมืองศิลาเจิ้น น่าดึงดูดขนาดนั้นเลย?”
หากเป็นเหมืองขนาดเล็ก กองกำลังระดับเต๋าเองก็ไม่ค่อยสนใจนัก ทว่าจากปรากฏการธรรมชาตินั้นรุนแรงมาก แน่นอนว่าเหมืองแห่งนี้ต้องมีขนาดใหญ่ เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะลงมือเช่นกัน.
อีกอย่าง.
สมบัติธรรมชาติ ย่อมต้องเป็นของผู้มีวาสนา.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัดมากมายเองก็เดินทางมาคนแล้วคนเล่า จากปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ได้ล่อลวงยอดฝีมือระดับค้นหาความจริง ไม่ต่ำกว่าห้าสิบคน.
“รุนแรงมาก คงจะเป็นเหมืองขนาดใหญ่!”
“สถานที่แห่งนี้ เพราะมันอยู่ด้านนอกดินแดนเซียนหลิงเหยา พลังฟ้าดินที่เบาบาง ทำไมถึงได้เกิดเหมืองขนาดใหญ่ได้?”
“หรือว่า......”
ชายชราระดับค้นหาความจริง ที่ราวกับมั่นใจเป็นอย่างมาก เหมืองแห่งนี้จะต้องมีมารดาศิลาเจิ้น!
หากเป็นเช่นนั้น ก็ต้องคว้ามาให้ได้!
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ผู้ฝึกยุทธ์จากกลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ ที่เพิ่มมากขึ้นและก็มากขึ้น เพียงไม่กี่วันจากหลายพันก็เป็นหลายหมื่น ....ยังพัฒนาไปเรื่อย ๆ ไปจนถึงหลายล้านคน!
แม้นว่าจะมีคนของจุนซ่างเซียวอยู่ที่นั่น ทว่าก็เป็นเพียงผู้แจ้งข่าวเท่านั้น หลังจากที่ได้ข่าว เขาก็เผยยิ้ม “บรรยากาศคึกคักจริง ๆ.”
“จักรพรรดินิหลิงเหยาออกมารึยัง?”
“ยัง.”
“แปลก ปรากฏการณ์ที่ใหญ่โตเกิดขึ้นที่หน้าบ้านแท้ ๆ ยังนิ่งได้อีกรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ไม่รีบร้อน.
เพราะการแสดงดี ๆ เพิ่งจะเริ่ม รอคอยให้ปรากฏการณ์หายไป รอให้กลุ่มยอดฝีมือเข้าไปพบกับความว่างเปล่า พวกเขาจะต้องเริ่มสงสัย โดยเฉพาะจักรพรรดินิหลิงเหยาที่จะกลายเป็นเป้าหมาย.
แผนการของโกวเซิ่งครั้งนี้แนบเนียนมาก ยากที่นางจะสามารถแก้ไขได้.
ไม่ว่าอย่างไร.
เรื่องนี้ยังเล็กน้อยมาก กับสตรีที่น่ารังเกียจเช่นนาง.
แผนการครั้งนี้สำเร็จดั่งหมาย.
จักรพรรดินิหลิงเหยา แม้นว่าจะไม่ได้ลงมือ ทว่าเวลานี้นางรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก“ทำไมเหมืองแร่ขนาดใหญ่จึงมาปรากฏขึ้นที่ดินแดนของพวกเราอย่างไร้เหตุผลกัน?”
“จูซ่าง.”
ชายชราหลังค่อมเอ่ย “บางที นี่คือสวรรค์ประทานพร.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาส่ายหน้าไปมา “เหมืองแร่ที่ล่อลวงกลุ่มอิทธิพลจำนวนมากเข้ามา เกรงว่าจะนำปัญหามานะสิ.”
ที่นางหงุดหงิดนั้นเพราะว่าเหมืองแร่อยู่หน้าบ้านแท้ ๆ แต่กับไม่รู้อะไรเลย หากรู้ก่อนหน้านี้นางคงสามารถเก็บเกี่ยวได้มากมาย ตอนนี้เมื่อรู้ก็มีแต่ปัญหาที่จะลุกลามตามมา.
“เฮ้อ.”
นางที่ถอนหายใจ “คงทำได้แค่ต้องระมัดระวัง.”
......
บนทุ่งหญ้าสีเขียว มียอดฝีมือจากนิกายใหญ่และไร้สังกัดรวมตัวอยู่มากมาย.
กว่า 70% มาเพื่อดู เรื่องสนุกเท่านั้น เพราะพวกเขารู้ดี เหมืองแร่ระดับนี้ พวกเขาไม่มีความแข็งแกร่งที่จะแย่งชิงมา.
“ฟู่ ฟู่!”
ปรากฏการณ์ธรรมชาติที่ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ.
ลำแสงที่ทะลวงท้องฟ้าอยู่ถึงสามวัน เหมืองแร่ที่ถูกสะกดเอาไว้ถึงร้อยปี ท้ายที่สุดก็เริ่มแยกแตกออก ส่งพลังฟ้าดินบริสุทธ์แผ่ออกมารอบ ๆแผ่กลิ่นอายหนาแน่นรุนแรง.
“กำเนิดแล้ว!”
“ไป!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
พริบตานั้น ผู้คนมากมายที่ระเบิดพลังพร้อมกับเปิดหน้าดินกันจ้าระหวั่น.
แน่นอน พวกเขาที่ระมัดระวังเป็นอย่างมาก ด้วยเกรงว่าจะทำให้ศิลาเจิ้นเสียหาย.
“ฟู่ ฟู่!”
ผืนปฐพีที่แยกออกจากกันช้า ๆ พลังฟ้าดินก็ยิ่งหนาแน่นขึ้นไปอีก.
ราวกับแรงกระตุ้นให้เหล่ายอดฝีมือบ้าคลั่ง มั่นใจว่าด้านในมีศิลาเจิ้นมากมาย.
ขุด!
ขุด!
เก็บเกี่ยว.
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็พบเข้ากับอุโมงค์ด้านใน พลังฟ้าดินที่ไหลรั่วออกไปจนหมดในเวลาเพียงไม่นาน ทำให้ทุกคนกลายเป็นเซ่อไปเลย.
ภายในสถานที่แห่งนี้มีอุโมงค์ขุดแร่ด้วย.
ในเมื่อมันเป็นเหมืองที่เพิ่งกำเนิด ทำไมถึงได้มีอุโมงค์ขุด?
เป็นไปได้ว่า.....
ทุกคนทีเริ่มสำรวจเข้าไปด้านใน ท้ายที่สุดก็แทบจะไม่สามารถระงับจิตใจได้ แม้แต่อุทานด่าว่าออกมาเสียงดัง“บัดซบ มีคนมาขุดเอาไปก่อนแล้ว!”
