Chapter 1489 ร้ายกาจมาก เจ้านิกายของข้า
ตาเฒ่าไท่เสวียน สามารถเข้าใจค่ายกลในถ้ำแห่งนี้ได้อย่างรวดเร็ว เพียงแค่วันเดียวก็สามารถควบคุมค่ายกลทั้งหมดได้แล้ว.
“คุ้มค่าแล้ว.”
จุนซ่างเซียวที่รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก.
การผลาญศิลาเสวียนจำนวนมากไปนำเขามา หากไม่สามารถทะลวงค่ายกลได้เขาคงต้องกระอักโลหิตแน่.
“ด้านในข้าได้ปิดค่ายกลระเบิดหมดแล้ว เจ้าเข้าไปอย่างวางใจได้.”ตาเฒ่าไท่เสวียนเอ่ย.
“ไป.”
จุนซ่างเซียวที่เดินนำหน้าเข้าไปในถ้ำด้านซ้ายทันที.
“ฟู่ ฟู่!”
พลังฟ้าดินที่บริสุทธิ์พัดออกมา เห็นชัดเจนว่าด้านในคือเหมืองแร่ที่ใหญ่มาก.
“ตรงเผง!”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเป็นประกายวาววับ.
ทั่วทั้งพิภพเบื้องบนไม่มีใครรู้เรื่องนี้ การพบเหมืองศิลาเจิ้นก่อนเวลา ช่างเป็นอะไรที่สุดยอดมาก.
เพราะตาเฒ่าไท่เสวียนสามารถควบคุมค่ายกลทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ ทำให้กับดักต่าง ๆ ไม่ทำงานแล้ว ดังนั้นการที่เขาเข้ามาด้านในจึงไม่มีอันตรายใด ๆ.
นี่ไม่ต่างจากการเข้ามาโกยอย่างเดียว.
......
เมื่อมาปลายอุโมงค์ ทุกคนมาหยุดที่พื้นดินด้านหน้าเป็นดิน ทว่ามีแสงส่องประกายระยิบระยับแทรกอยู่ในผิวดิน.
“พี่ชาย!”
กู่เจ้าซีเอ่ยออกมาด้วยท่าทีมีความสุข “ศิลาเจิ้น!”
ทรัพยากรฝึกยุทธ์ที่มีระดับสูงกว่า มีรูปลักษณ์เหมือนกับศิลาเสวียน ทว่าพลังงานด้านในนั้นบริสุทธิ์กว่ามาก.
หลี่ชิงหยางและพวกเซียวจุ้ยจื่อที่เพิ่งเคยเห็นศิลาเจิ้นเป็นครั้งแรกโดยเฉพาะจำนวนที่มากมายมหาศาลทำให้ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
เมื่อนำไปบ่มเพาะ จะยกระดับได้มากมายเพียงใด!
กู่เจ้าซีที่นำดาบออกมาเตรียมขุด เอ่ยออกไปว่า“การขุดจะต้องระมัดระวัง ไม่เช่นนั้นเพียงแค่เกิดรอยขีดข่วนพลังงานก็จะรั่วไหลออกมาหมด.”
แม้นว่าเขาจะถูกตีตราว่าเป็นกบฏ ทว่าเขาก็ถือว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัด การตายและเกิดมาหลายสิบครั้ง ย่อมมีความชำนาญในการขุดเหมืองเช่นกัน.
“พี่ชาย.”
“พวกเรารีบขุดเร็วเข้า!”
ทว่าเขากับเห็นจุนซ่างเซียวนำเก้าอี้ออกมานั่ง พร้อมกับโบกมือนำน้ำชาออกมาดื่ม.
นี่มัน....มันจะดูเอื่อยเฉื่อยสบายใจไปไหม!
“พี่ชายข้า พวกเราเดินทางมาไกลเพื่อขุดเหมือง ไม่ได้มาพักผ่อนกันนะ!”กู่เจ้าซีแทบทรุดไปกับที่.
“จุ้ยจื่อ.”
“รับทราบ!”
“ครืนนนนน!”
เซียวจุ้ยจื่อนำเครื่องจักรขนาดใหญ่ออกมาจากแหวนมิติ วางไปบนพื้น รูปร่างของมันเหมือนกับตู้คอนเทนเนอร์
“มันคืออะไร?”กู่เจ้าซีถึงกับตื่นตะลึง.
“ซิซู.”
เซียวจุ้ยจื่อเอ่ย “นี่คือเครื่องทำเหมือง ใช้ในการขุดเหมืองโดยเฉพาะ.”
กู่เจ้าซีที่กลายเป็นโง่งมไปเลย.
“เริ่ม.”จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างไม่แยแส.
“แก๊ก!”
เซียวจุ้ยจื่อที่กดเริ่มทำงาน.
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก!”
ช่องประตูที่เปิดขึ้นช้า ๆ ก่อนที่จะพบเห็นหุ่นยนต์ตัวเล็กมากมายบินออกไป พร้อมกับเกาะไปที่ผนัง เริ่มขับเคลื่อนขุดและดูดแร่เข้าไป.
ในเวลาอันสั้น ศิลาเจิ้นหลายพันที่ถูกนำออกมา และเก็บเข้าไปในช่องเก็บอย่างรวดเร็ว.
“นี่มัน......”
ดวงตาของกู่เจ้าซีที่แทบหลุดออกจากเบ้า.
เจ้าสิ่งนี้มันร้ายกาจมาก นอกจากนี้ยังโคตรเชี่ยวชาญในการเก็บแร่เลย ราวกับเกิดมาเพื่อขุดแร่โดยเฉพาะ.
“น้องชาย เครื่องขุดแร่ของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”
“เยี่ยม! โคตรเยี่ยมเลย!”
กู่เจ้าซีที่เต็มไปด้วยความเคารพ เกาะขาจุนซ่างเซียวแน่น เอ่ยออกไปว่า“นับจากนี้ ไม่ว่าจะไปที่ใหน ข้าจะไปกับพี่จุนทุกหนทุกแห่งอย่างแน่นอน!”
“ขยับออกไปไกล ๆ!”
......
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!”
หุ่นยนต์ขนาดเล็กที่ทำการขุดแร่เก็บเกี่ยวอย่างรวดเร็ว แร่ทุกก้อนถูกบรรจุลงไปในแหวนมิติของจุนซ่างเซียว.
ระบบเอ่ย “เกี่ยวกับการวิเคราะห์ ศิลาเจิ้นนั้นมีพลังมากกว่าศิลาเสวียนสิบเท่า.”
มือของจุนซ่างเซียวที่สั่นไปมาทันที.
คำพูดการคำนวณ ศิลาเจิ้นเท่ากับสิบเท่าศิลาเสวียน หากว่าเก็บเกี่ยวได้หนึ่งพันล้านศิลาเจิ้น ก็เท่ากับหมื่นล้านศิลาเสวียน.
เขาที่กุมหน้า.
ก่อนที่จะหัวเราะเสียงดัง.
เสียงหัวเราะที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ.
ไม่มีกลุ่มอิทธิพลอื่น ไม่มีอันตรายใด ๆ เหมืองศิลาเจิ้นขนาดใหญ่ที่ได้มา ไม่เพียงแค่ทำให้จุนซ่างเซียวตื่นเต้น ยังทำให้เขาดีใจแทบบ้าคลั่ง.
หากไม่เพราะว่าเกรงใจศิษย์ บางทีเขาคงเริ่มร้องเพลงทำลายล้างแล้ว.
......
เครื่องเก็บแร่ แม้นว่าจะเก็บเกี่ยวได้อย่างรวดเร็วทว่าก็ต้องใช้เวลาถึงสองวัน เพราะเหมืองแห่งนี้มีขนาดใหญ่มาก.
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
เหมืองที่ว่างเปล่า จุนซ่างเซียวได้แต่หัวเราะดังสนั่น.
จากการคาดเดาคิดว่าคงมีเพียงแค่ ไม่กี่พันล้าน หลังจากเก็บเกี่ยวจริงกับเก็บเกี่ยวได้ถึงหมื่นล้านศิลาเจิ้น นี่เท่ากับ .....หนึ่งแสนล้านศิลาเสวียนเลย!
นี่ไม่ใช่ของปลอม.
นี่คือศิลาเจิ้นจริง ๆ!
“แย่แล้ว!”
“เจ้านิกายหมดสติไปแล้ว!”
จุนซ่างเซียวดีใจสุด ๆ ตื่นตะลึง ใบหน้าเปี่ยมล้นด้วยความตื่นเต้น แม้แต่ฝันว่าตัวเองกำลังว่ายอยู่ในกองศิลาเจิ้น เขาที่คว้ามันมาจูบอย่างหนักหน่วงรุนแรง.
“ฟิ้ว!”
ในเวลาต่อมา เขาที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝัน.
จุนซ่างเซียวที่ได้กลิ่นดอกกุหลาบ ทันใดนั้นก็พบว่าตัวเองกำลังกอดหัวเหม่ยกุ้ยอยู่ นอกจากนี้แก้มของนางยังแดงกล่ำ ในเวลานั้นเขาก็กลายเป็นงงงวยเซ่อไปในทันที.
นี่ข้า.
จูบนางรึ?
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางและพวกเซียวจุ้ยจื่อที่แสร้งหันหน้าไปทางอื่น ทำเหมือนกับไม่เห็นอะไรทั้งนั้น.
“ร้ายกาจมาก เจ้านิกายของข้า!”
ซูเซียวโม่ลอบคิดในใจ“ต่อหน้าผู้คนมากมาย คาดไม่ถึงจะใจกล้าขนาดนั้น!”
เขาคิดว่าตัวเองนั้นมีประสบการณ์ความรักมากมาย เคยใช้คำพูดน้ำเน่าสารพัดเอาเปรียบเซี่ยซุยอวิ๋น แม้แต่การพร่ำคำว่ารักกับนางหลาย ๆ ครั้ง ทว่าก็ไม่กล้าที่จะกระทำอะไรต่อหน้าผู้คนเช่นนี้มาก่อน.
“ข้าทำอะไรไปเมื่อครู่....”จุนซ่างเซียวที่กล่าวโหยในใจ.
ระบบเอ่ย “เจ้าจูบภรรยา.”
ไม่!!
ข้าจูบศิลาเจิ้นของข้าต่างหาก!
“จะพูดอะไรก็หาใช่เรื่องสำคัญ สิ่งสำคัญคือทุกคนเห็น.”ระบบที่กล่าวทิ่มทะลวงออกมาทันที.
“......”
แม้นว่าจุนซ่างเซียวแทบทรุดอับอายเหลือทน ทว่าก็แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกินขึ้น กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม “ไป กลับนิกาย!”
“พี่ชาย.”
กู่เจ้าซีเอ่ย “ตอนนี้ยังไปไม่ได้.”
“ทำไม?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
กู่เจ้าซีเอ่ยอย่างจริงจัง “เหมืองศิลาเจิ้นปรกติจะเกิดจากสภาพแวดล้อมที่เปี่ยมล้นด้วยพลังฟ้าดิน ในเมื่อพื้นที่รอบ ๆ มีพลังฟ้าดินเบาบางแต่กับมีเหมืองขนาดใหญ่เช่นนี้ การเกิดของเหมืองย่อมต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอน!”
“ไม่ผิด.”
ยักษ์ดำและยักษ์ขาวที่เอ่ยสนับสนุนทันที.
พื้นที่พลังวิญญาณเบาบาง กับซ่อนเหมืองแร่ศิลาเจิ้นเอาไว้อย่างคาดไม่ถึง คิดอย่างไรมันก็ไม่สมเหตุสมผล.
“เหตุผลอะไร?”จุนซ่างเซียวเอย.
กู่เจ้าซีสีคางไปมา เอ่ยออกไปว่า“การที่เกิดเหมืองศิลาเจิ้นขึ้นนี้ จะต้องเกิดจาก....”เขาหยุดและเอ่ยเสียงดัง“มารดาศิลาเจิ้น!”
“มารดาศิลาเจิ้น.”
ระบบเอ่ย “แก่นกำเนิดของศิลาเจิ้น.”
“เข้าใจแล้ว!”
“ไม่เช่นนั้นคงจะไม่มีเหมืองขนาดใหญ่เช่นนี้แน่!”
แม้นว่าจุนซ่างเซียวจะไม่รู้จักมารดาศิลาเจิ้น ทว่าก็พอคาดเดาได้จากชื่อ ดังนั้นดวงตาเป็นประกายวับวาว“ในเหมืองแร่นี้ จะต้องซ่อนมารดาศิลาเจิ้นอย่างงั้นรึ?”
กู่เจ้าซีส่ายหน้าไปมา “เป็นเพียงแค่การคาดเดา.”
“เจ้านิกาย!”
ในเวลานั้น ในส่วนลึกของเหมือง ปลาคาร์ปน้อยเหรินซานก็ตะโกนเสียงดัง “มาดูที่นี่เร็วเข้า!”
