Chapter 1456 สร้างสถานการณ์เพื่อปล้น
จุนซ่างเซียวที่ใจดีเป็นอย่างมาก ไม่สังหารผู้ฝึกยุทธ์ทั้งสองนิกาย ทว่าหัวใจกับอมหิต ไถเงินหัวล่ะหนึ่งแสน ได้เงินมาหลายล้านได้อย่างง่ายดาย.
กู่เจ้าซีที่ตระหนักได้อย่างลึกล้ำ นี่คือหนทางในการหาเงินชัด ๆ.
“พี่ชาย.”
เขายกมือผสานไปด้านหน้า เอ่ยด้วยความชื่นชม“น้องชายได้รับความรู้กระจ่างแจ้งแล้วจริง ๆ!”
จุนซ่างเซียวที่ตบไหล่ของเขาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “มีเรื่องมากมายที่เจ้าต้องศึกษาจากพี่ชาย จากนี้ไม่มีทางที่จะขาดเงิน.”
“เยี่ยมเลย!”
แววตาของกู่เจ้าซีที่เป็นประกายวับวาว.
แม้นว่าจะไม่ได้เงินมากมายนัก ทว่าก็ถือว่าเป็นการหารายได้ แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจน่าลองไม่น้อย.
“เฮ้อ.”
ระบบที่ถอนหายใจยาว “ตัวอย่างที่ดีมีมากมาย เกรงว่าขึ้นถนนเส้นนี้แล้วคงหันหัวกลับไม่ได้แล้ว โฮสน์เป็นคนที่พาให้คนอื่นเสียคนจริง ๆ.”
......
หลังจากสองนิกายมาไถ่ตัวคนที่ถูกจับแล้ว เมืองโม่หยวนกลายเป็นสงบในทันที บนถนนมีชาวยุทธ์ต่อสู้กันน้อยมาก เหตุผลเพราะกังวลที่จะยั่วยุนิกายนิรันดรโดยไม่ตั้งใจ จากนั้นพวกเขาก็จะถูกรีดไถเงินนั่นเอง.
อย่างไรก็ตาม.
เช้าวันถัดมา กู่เจ้าซีที่ราวกับมีความคิดอันเจิดจรัส ก้าวออกจากโรงแรมที่พัก พร้อมกับเข้าไปขวางผู้ฝึกตนมารสอบคน ชี้ไปยังจมูกตัวเอง “มาสิ ต่อยข้าเลย.”
“......”
หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่ที่ตามมาแทบล้มทั้งยืน.
ซิซูผู้นี้ช่างบ้าอย่างแท้จริง.
ผู้ฝึกตนมารทั้งสองคนที่งงงวยเซ่อไปเลย.
โดยเฉพาะพวกเขาที่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นคนของนิกายนิรันดร แน่นอนว่าย่อมไม่กล้า ดังนั้นจึงเร่งรีบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว.
“ป๊าป!”
“ป๊าป!”
กู่เจ้าซีที่ยกมือสองข้างรั้งไหล่อีกฝ่ายไว้ แววตามืดครึ้มเอ่ยด้วยความเย็นชา “หากเจ้าไม่ตีข้า ข้าจะตีเจ้า!”
เอาแต่ใจ โหดร้ายมาก!”
“พี่ชาย!”
ผู้ฝึกตนมารทั้งสองแทบร้องไห้ออกมา “ข้า....พวกเราเคยทำให้ท่านขุ่นเคืองอย่างงั้นรึ?”
“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว!”
กู่เจ้าซีตะโกนดัง “รีบตีข้าซะ!”
กับคำขอที่แปลกประหลาด ยังคับพวกเขา ทำให้ผู้ฝึกตนมารทั้งสองไม่มีทางเลือก ยกหมัดขึ้นทุบหน้าอกอีกฝ่ายเบา ๆ.
“ตุบ! ตุบ! ตุบ!”
กู่เจ้าซีที่กระเด็นถอยหลังสองสามเก้า ยกมือขึ้นกุมอก “พวกเจ้ามีพลังไม่ธรรมดาเลย ความแข็งแกร่งไม่ได้ด้อยกว่าข้าเลย!”
“......”
ใบหน้าของหลี่ชิงหยางกลายเป็นงงงันขึ้นมาทันที.
ซูเซียวโม่ที่อดไม่ได้ต้องกล่าวในใจ“ความสามารถในการแสดงของซิซูขัดตายิ่งนัก หากให้เขาเป็นสายลับ เกรงว่าเพียงนาทีเดียวคงถูกเผยสถานะแล้ว.”
“ไม่ได้การ.”
กู่เจ้าซีที่แสร้งบาดเจ็บ“ข้าได้รับบาดเจ็บ พวกเจ้าต้องสองจะต้องจ่ายหนึ่งแสนศิลาเสวียนเป็นค่ายาของข้า.”
เขาไม่ได้เรียนรู้จากจุนซ่างเซียว ทว่าพัฒนาขึ้นมาเอง ด้วยเอ่ยกล่าวค่ายาในการรีดไถ.
ผู้ฝึกตนมารทั้งสองที่เข้าใจในทันที นี่เป็นการบังคับรีดไถพวกเขาอย่างแน่นอน!
“พี่ชาย!”
“พวกเราไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น!”
กู่เจ้าซีเลือกเป้าหมายผิดแล้ว ต้องไม่ลืมว่าทั้งสองนั้นไม่ได้สังกัดนิกายใด พวกเขาไม่มีผู้สนับสนุน การเอ่ย 100,000 ศิลาเสวียน ไม่มีทางที่พวกเขาจะจ่ายได้.
“แล้วเจ้ามีมากเท่าไหร่?”
“เพียงแค่....หนึ่งพันศิลาเสวียนเท่านั้น....”
“รีบจ่ายมา รอให้ข้าบาดเจ็บตายก่อนรึไง?”
“!”
ผู้ฝึกตนมารทั้งสองที่เร่งรีบนำเงินออกมา จ่ายแล้วรีบจากไป ภายในใจที่ร้องโหยหวน “โลกนี้แม่ง! โหดร้ายโคตร!”
กู่เจ้าซีที่กล่าวอย่างพอใจ“เงินมันช่างหอมหวนจริง ๆ.”
หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่ที่จ้องมองกันและกัน ภายในใจที่ตะลึงงัน “แม้นว่าเจ้านิกายจะชั่วร้ายแต่ก็กระทำอะไรสมเหตุสมผล ทว่าซิซูผู้นี้กับออกไปรีดไถตรง ๆ เลย!”
......
“อัยย่ะ!”
“เท้าข้า!”
กู่เจ้าซีที่ล้มลงกลิ้งไปบนพื้น แขนทั้งสองข้างกุมเท้าเอาไว้ เผยท่าทางเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ราวกับถูกโจมตีหนักหน่วงรุนแรง.
ระหว่างทางเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่หยุดจ้องมองแทบกระอั๊กโลหิต เพราะว่าอีกฝ่ายเป็นเด็ก 3-5 ขวบ ในมือถือลูกกวาด จ้องมองตาโต.
ท่านลุงตีข้า ทำไมถึงล้มลงไปเองล่ะ?
หลี่ชิงหยางและซูเซียวนั่งดื่มชาอยู่เร่งรีบหันหน้าหนี แสดงท่าทางว่าไม่รู้จักอีกฝ่าย ไม่ได้มาด้วยกัน.
“เจ้าอันธพาลน้อย!”
“ยังจ้องมองอะไรอีก รีบจ่ายเงินค่ายามาเร็ว!”
“แง แง!”
เด็กน้อยที่หวาดกลัวร้องไห้จ้าขึ้นมาทันที.
เพียงแค่ตอนเช้า ก็มีเหยื่อกว่ายี่สิบคนที่ถูกกู่เจ้าซีไถเงิน ตั้งแต่คนแก่ไปยังลูกเล็กเด็กแดง.
......
ภายในโรงแรม.
จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่หน้าต่างจ้องมองไปยังหลุมน้ำวน กล่าวพึมพำ“จะเปิดเมื่อไหร่?”
“เร็ว ๆ นี้.”
เหยาเมิ่งหยิงเอ่ย “ศิษย์รู้สึกได้!”
“โอ้ว?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
“กึก ซี่!”
ในเวลานั้น ประตูเปิดออก กู่เจ้าซีก้าวเข้ามาด้วยความตื่นเต้น แม้แต่หัวเราะชอบใจ“พี่ชาย ข้าทำเงินได้มากมาย!”
“ได้มากเท่าไหร่?”
“200,000-300,000 ศิลาเสวียน!”
“หึ หึ.”
จุนซ่างเซียวกล่าวชม “น้องชายมีพรสวรรค์!”
“เจ้านิกาย!”
ในเวลานั้น หลี่ชิงหยางที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณเข้ามาจากด้านนอก “โรงแรมถูกล้อมเอาไว้แล้ว!”
“ห่า?”
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองลอดหน้าต่างออกไป ก่อนที่จะเห็นชาวยุทธ์ที่สวมชุดหลายหลาก มีชายชราและยังมีเด็ก แต่ละคนที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยว จ้องมองมายังโรงแรมแห่งนี้.
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?”โกวเซิ่งกลายเป็นงงงวยขึ้นมาทันที.
ซูเซียวโม่รีบรายงานเรื่องเมื่อเจ้า เกี่ยวกับการที่กู่เจ้าซีออกไปบังคับรีดไถคนอื่น ๆ ทำให้จุนซ่างเซียวตบหน้าผากเสียงดัง “น้องชาย เจ้าเล่นงานข้าแล้ว!”
“มารดาเถอะ!”
“ใครมันกล้าสร้างปัญหา!”
กู่เจ้าซีขณะที่จะกระโดดออกไป.
จุนซ่างเซียวรีบห้ามเขาทันที ก่อนที่จะก้าวออกไปนอกโรงแรม ยกมือประสานไปด้านหน้า “ทุกท่าน ศิษย์ของข้าทำเรื่องไม่ถูกต้อง เปิ่นจั้วต้องขอโทษด้วย ศิลาเสวียนที่รีดไถมาข้าจะคืนกลับให้.”
เหล่าชาวยุทธ์ที่มารวมตัวกันนั้นไม่ได้แข็งแกร่ง หลี่ชิงหยางสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย ทว่าโกวเซิ่งนั้นไม่ได้ต้องการเป็นตัวร้าย นิกายนิรันดรไม่ใช่นิกายที่ไร้ความซื่อสัตย์ ดังนั้นจึงไม่คิดที่จะทำร้ายพวกเขาแต่อย่างใด.
โปรดจำไว้.
แม้นว่าจุนซ่างเซียวจะกระทำการหน้าด้านคดเคี้ยวในบางครั้ง ทว่าก็ทำการแบบใสสะอาด.
หลังจากเหยื่อที่ได้รับเงินของตัวเองคืนแล้ว ก็ไม่กล้าหาเรื่องอีก จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง.
“น้องชาย!”
หลังจากกลับห้อง จุนซ่างเซียวที่กล่าวแนะนำสอนอีกฝ่าย “สภาพบุรุษไม่จงใจรีดไถคนอื่น ไม่เช่นนั้นคนก็จะนินทานิกายนิรันดร และทำให้ชื่อเสียงของอาจารย์ข้ามัวหมองไปด้วย.”
“ทราบแล้ว!”
กู่เจ้าซีเอ่ยด้วยท่าทางรู้สึกผิด “ไว้ครั้งหน้าข้าจะระวังให้มากกว่านี้!”
......
เช้าวันถัดมา.
บนถนนเมืองโม่หยวนที่กลายเป็นเงียบเหงา.
เหล่าชาวยุทธ์มากมายต่างก็ซ่อนตัวในที่พักไม่กล้าออกมา กลัวว่าจะถูกศิษย์นิกายนิรันดรไถเงิน.
“ฟู่ ฟู่!”
“ฟู่ ฟู่ ซูมมมม!”
บนท้องฟ้านอกเมืองไม่ไกลออกไป บนหลุมนำวนที่เวลานี้เริ่มแผ่พลังที่หนาแน่นมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม นอกจากนี้ยังค่อย ๆ ปรากฏประตูขึ้นมาช้า ๆ ด้วย.
“นี่คือประตูมารอย่างงั้นรึ?”จุนซ่างเซียวที่ลอบคิดในใจ.
จากข้อมูลที่ได้จากกู่เจ้าซี ทำให้เขาพอรับรู้เกี่ยวกับดินแดนโม่หยวน ว่าจะปรากฏประตูให้ทุกคนเข้าไปช่วงชิงโอกาส.
“เจ้านิกาย.”
เหยาเมิ่งหยิงเอ่ย “ข้าสัมผัสได้ว่ามีพลังบางอย่างเรียกศิษย์อยู่!”
ไม่ใช่แค่นาง.
เมื่อประตูมารค่อย ๆ ปรากฏ เหล่าผู้ฝึกตนมารต่างก็ตระหนักได้ สัมผัสถึงดินแดนด้านในที่กำลังเรียกพวกเขารุนแรงมากขึ้นและก็มากขึ้น.
“เจ้านิกาย!”
หลี่ชิงหยางที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณเข้ามา “ซิซูกำลังต่อสู้กับคนอื่น!”
“ห่ะ!”
จุนซ่างเซียวแทบทรุด “เจ้านั่นไปรีดไถคนอื่นอีกงั้นรึ?”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
ระบบที่หัวเราะลั่น“พี่น้องร่วมเป็นตายของโฮสน์ นี่เป็นตัวสร้างปัญหาอย่างแท้จริง!”
