Chapter 1448 สืบสวนจักรพรรดินิหลิงเหยา
กู่เจ้าซีมีพลังแปดแกนหมุน แข็งแกร่งยิ่งกว่ายักษ์ขาวและยักษ์ดำมาก ดังนั้นเมื่ออีกฝ่ายเข้าร่วมนิกายนิรันดร ย่อมทำให้นิกายนิรันดรแข็งแกร่งขึ้น.
แน่นอน.
พลังพวกเขาไฉนทิ้งห่างเจ้านิกายไปไกล.
ด้วยเหตุนี้ จุนซ่างเซียวจึงได้สั่งการให้เหล่าพี่ชายและน้องชาย ช่วยศิษย์ของเขาทำภารกิจนิกาย เพื่อให้เสร็จสิ้นภารกิจมหากาพย์เขาจะได้ตัดผ่านระดับสักที.
การช่วยนั้นไม่ใช่ว่าช่วยทำภารกิจให้สำเร็จ ทว่าให้ศิษย์เป็นคนทำ โดยมีกู่เจ้าซี ยักษ์ดำและยักษ์ขาว รับผิดชอบดูแลความปลอดภัย ป้องกันไม่ให้ใครลอบสร้างปัญหา.
“จักรพรรดินิหลิงเหยา.”
จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่ในห้องหนังสือ ขณะกำลังเขียนอะไรอยู่ เอ่ยออกมาว่า“ในเมื่อเจ้ากล้าวางแผนเล่นงานข้า ความเอ็นดูเช่นนี้ ข้าต้องเอาคืนแน่.”
โกวเซิ่งที่ยังไม่สามารถรับมืออีกฝ่ายได้ ทว่าเขาสามารถรอได้ เมื่อไหร่ที่มีพลังเพียงพอ ทั้งความแค้นที่มีกับศิษย์ของเขา และความแค้นที่มีกับเขา เขาจะต้องส่งคืนกลับนางอย่างไม่ต้องสงสัย.
“ถางจู่ลี่.”
จุนซ่างเซียวออกคำสั่ง “สืบเรื่องราวเกี่ยวกับจักรพรรดินิหลิงเหยามา.”
“รับทราบ.”
ลี่ลั่วฉิวที่ออกไปจัดการทันที.
การให้นางสืบเรื่องกู่เจ้าซีถือว่ายากเล็กน้อย ต้องไม่ลืมว่าอีกฝ่ายนั้นซ่อนตัวอยู่ในที่ลับ ทว่าจักรพรรดินิหลิงเหยานั้นแตกต่าง ต้องไม่ลืมว่านางนั้นมีสถานะที่ค่อนข้างสูง ถึงแม้นว่าจะไม่รู้รายระเอียดลึก ๆ ได้ อย่างน้อยก็พอบอกได้ว่านางอยู่ที่ใหนอย่างไร.
“ลอบเล่นงานข้าเหรอ.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกไปนอกห้องโถง จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า “ข้าก็ทำได้.”
กล่าวได้ว่า การที่นางส่งกู่เจ้าซีมาให้เขา ทำให้เขามีแผนร้อยแปดที่จะเอาคืนนาง.
......
ป่าหูหนาน.
ศิษย์ที่แข็งแกร่งห้าคนที่ก้าวออกไป พบเจอกับสัตว์อสูรมากมายนอนเกลื่อนบนพื้น โลหิตท่วมเป็นทะเลสาบ จึงเผยท่าทางเหรอเหราออกมาทันที.
“เฮ้.”
กู่เจ้าซีที่นั่งอยู่บนศพอสูร กัดแอปเปิลเคี้ยวอย่างสบายใจ“ข้าเปิดทางให้พวกเจ้าแล้ว ตอนนี้ไปจัดการเป้าหมายได้.”
ภารกิจที่ถูกเขาเปิดทางจัดการซะเกลี้ยง เหลือไว้แต่บอสของภารกิจเท่านั้น.
นี่คือการช่วยเหลือ.
ให้เหลือแต่เนื้อ ๆให้จัดการเท่านั้น.
หลี่ซิงหยางที่ยกมือประสาน “ขอบคุณซิซู!”
“ไม่ต้องพูดมาก ยังไม่รีบไปจัดการอีก ข้อรอที่จะกลับไปกินข้าวผัดของแม่นางหลิวไม่ได้แล้ว.”กู่เจ้าซีเอ่ย.
นับตั้งแต่ถูกแส้ฟาด ถูกพิษ ถูกไฟเผา ทำให้เขาเจ็บปวดแสนสาหัส จนหวาดกลัวความตายอย่างที่สุด ทว่าอาหารที่หลิวหว่านซีทำ มันก็ได้เปลี่ยนเขา ทำให้เขาตระหนักได้ว่า การมีชีวิตมันช่างมีความสุขเช่นนี้นะเอง.
เพราะมีจิตวิญญาณสังสารวัฏ ทุกครั้งที่ตายจะแข็งแกร่งเท่าหนึ่ง ดังนั้นทำให้เขาไม่กลัวความตาย แม้แต่ต้องการความตาย ทว่าการอาศัยอยู่นิกายนิรันดรหลายวันมานี้ เขาเริ่มเคยชินกับชีวิตที่มีความสุข แม้แต่สามารถมองเห็นอนาคต หวงแหนความเป็นอยู่เวลานี้!
......
ด้วยการช่วยเหลือเบิกทางให้แล้ว กลุ่มหลี่ชิงหยางจึงไม่ต้องออกแรงมากมายนัก สามารถเข้าไปกำจัดเป้าหมายได้โดยตรง แล้วกลับนิกายส่งภารกิจได้เลย.
“ติ๊ง! ศิษย์ลู่เชียนเชียน หลีชิงหยางรวมห้าคน สำเร็จภารกิจนิกายได้รับ 100 สนับสนุน 100 ความสำเร็จ 10 แต้มชื่อเสียง.”
ได้ยินเสียงแจ้งเตือน ทำให้จุนซ่างเซียวยิ้มได้.
กู่เจ้าซี รับผิดชอบในการปกป้องศิษย์ของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้ภารกิจดาวสูงมีความปลอดภัย ดังนั้นภารกิจมหากาพย์นี้จึงไม่ยาก และคงใช้เวลาไม่นาน.
“สำเร็จคราวนี้ข้าไปตัดผ่านระดับห้าขั้นเลยไหม?”
ก่อนหน้านี้เขาสามารถเพิ่มจากหนึ่งไปถึงสามแกนหมุน ทำให้จุนซ่างเซียวคาดหวังว่า หากสำเร็จภารกิจได้อย่างสมบูรณ์แบบจะทำให้ก้าวไปถึงเก้าแกนหมุนเลย.
“เฮ้ย อย่าเงียบดิ.”
“ใช้ปากนมพิษแสดงอิทธิฤทธิเดี๋ยวนี้!”
“......”
ระบบที่ฝืนเอ่ยออกมา“โฮสน์ขอมากไปแล้ว!”
......
ด้วยการช่วยเหลือจากกู่เจ้าซี ยักษ์ดำและยักษ์ขาว ภารกิจที่ยาก ๆ สำเร็จได้อย่างต่อเนื่อง เพียงแค่หนึ่งเดือนก็เป็นไปตามมาตรฐาน.
อย่างไรก็ตาม ภารกิจมหากาพย์นี้ใช้เวลาสามเดือนก่อนประเมินผล.
“เยี่ยม.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เหมือนดั่งเช่นที่ผ่านมา.”
แม้นว่าจะเป็นไปตามมาตรฐานแล้ว ทว่ายังไม่ได้ประมวลผล ศิษย์ของเขายังคงออกไปทำภารกิจต่อ ต้องไม่ลืมว่ายิ่งทำภารกิจสำเร็จมาก เปอเซ็นความสำเร็จก็จะยิ่งมากขึ้น.
ระหว่างนี้ จุนซ่างเซียวที่ไปยังหอฝนพรำทุกวัน สอบถามเกี่ยวกับข่าวจักรพรรดินิหลิงเหยา.
“เจ้านิกาย.”
ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “สตรีนางนี้ไม่ธรรมดา.”
“ไม่ธรรมดาอย่างไร?”
“นางขึ้นมาจากทวีปชิงหยุนหลายพันปีก่อน ไม่เพียงแค่มีระดับเก้าแกนหมุน ทว่ายังเป็นหนึ่งในคนของโถงพิภพ.
“ไม่กี่พันปีก็ก้าวไปถึงระดับเก้าแกนหมุนแล้วอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่มีระบบโกง การยกระดับจึงไม่ได้ยาก แม้แต่คิดว่าไม่ถึงสิบปี เขาจะเหนือกว่าอาจารย์ กลายเป็นสุดยอดฝีมืออย่างแน่นอน.
ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “เกี่ยวกับข้อมูลที่ข้าได้มา หลังจากจักรพรรดินิหลิงเหยาขึ้นมายังพิภพเบื้องบน ก็หายไปเป็นช่วงระยะเวลาหนึ่ง ก่อนที่จะเผยตัวออกมา นางก็มีระดับเก้าแกนหมุนแล้ว ใช้เวลาเพียงแค่ร้อยกว่าปี.”
“หืม?”
แววตาของจุนซ่างเซียวที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ.
ไม่กี่พันปีก้าวไปถึงระดับเก้าแกนหมุนก็ถือว่าไม่ธรรมดาแล้ว นี่เพียงแค่ร้อยปีกับทำได้แล้ว ดูเหมือนว่านางจะร้ายกาจเล็กน้อย.
“เหตุผล?”
“ไม่มีใครรู้.”
“......”
จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิด “หรือว่านางพบเข้ากับโชควาสนาอะไรอย่างงั้นรึ?”
“นั่นไม่ใช่ส่วนสำคัญ.”ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “ส่วนสำคัญคือ นางคนเดียวไม่มีเบื้องหลังที่ใหน กลับกลายเป็นคนของโถงพิภพได้อย่างคาดไม่ถึง.”
“อ๋า ใช่.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “สตรีนางนี้ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ.”
บนพิภพเบื้องบนมีคนแข็งแกร่งมากมาย ทว่าคนที่สามารถเข้าร่วมโถงพิภพได้นั้นมีน้อย นอกจากนี้แทบจะไม่เคยมีคนที่มาจากพิภพเบื้องล่างเลย ดูเหมือนว่านางจะทำเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ.
“แล้วนางอาศัยอยู่ที่ใหน?”
“เขตแดนเซียนหลิงเหยา.”
“เฮ้ย!”
จุนซ่างเซียวที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต “แท้จริงแล้วสตรีนางนี้มีโลกใบเล็กของตัวเองอย่างงั้นรึ?”
นับตั้งแต่ประสบกับกลุ่มชาติพันธ์นับหมื่น โกวเซิ่งก็บอกได้ว่าพิภพเบื้องบนนั้นมีโลกใบเล็กมากมาย หลายแห่งเป็นดินแดนที่มีระดับสูงกว่าโลกใบใหญ่ซะอีก แต่ละดินแดนต่างก็มีสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน เป็นดินแดนที่มีเมืองขนาดใหญ่แห่งหนึ่งตั้งอยู่เป็นดินแดนปกครองของตัวเอง.
แม้นว่าจะมีขนาดเล็ก.
ทว่าก็ไม่มีคนนอกเข้าไปคอยรบกวน.
ยกตัวอย่างเจิ้นเหรินตงกู่ สถานที่ตั้งของถ้ำสวรรค์จื่อเต๋านั้น ดินแดนมีความเข้มข้นและความอุดมสมบูรณ์มากกว่าโลกใบหลักซะอีก.
“เจ้านิกาย.”
ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “จักรพรรดินิหลิงเหยา จะต้องมีใครอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน.”
“ตัดผ่านระดับได้ในเวลาอันสั้น เข้าร่วมโถงพิภพได้ และยังอยู่ในโลกใบเล็กของตัวเอง หากนางไม่มีคนอยู่เบื้องหลัง ข้าไม่มีทางเชื่อ.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ดังนั้น...”ลี่ลั่วฉิวเอ่ย “สตรีนางนี้อันตรายมาก จะต้องระมัดระวัง ไม่เช่นนั้นอาจจะถูกนางตลบหลังเอาง่าย ๆ.”
“อันตรายมากอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่สีจมูกของตัวเอง เผยยิ้มอย่างมั่นใจ“แล้วข้าล่ะอันตรายไหม?”
ลี่ลั่วที่นึกย้อนกลับไปในอดีต ก่อนตอบออกมาว่า“ข้าไม่รู้ว่าเจ้านิกายอันตรายไหม ทว่าข้ารู้เพียงแค่ว่าใครหาเรื่องเจ้านิกาย คนนั้นต้องได้รับภัยพิบัติแน่นอน.”
คำกล่าวนี้ไม่มีปัญหา.
“แล้วเขตแดนเซียนหลิงเหยาอยู่ที่ใหน?”จุนซ่างเซียวเอ่ยถาม.
ในเมื่อรู้ที่อยู่ของนางแล้ว หากมีโอกาสก็ต้องไปเยือนสักหน่อย.
“ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ.”
“......”
จุนซ่างเซียวถึงกับพูดไม่ออก.
ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ นี่มันโคตรไกลเลยนี่นา.
ระบบเอ่ย “นี่โฮสน์วางแผนที่จะเผชิญหน้ากับจักพรรรพดินิหลิงเหยาแล้วอย่างงั้นรึ?”
“แล้วจะให้ข้าทำอย่างไร?”
ถูกอีกฝ่ายลอบเล่นงานอย่างเดียว หากไม่ตอบโต้บ้าง แล้วข้าจะยังเป็นบุรุษอีกรึ?!
“ความแข็งแกร่งแตกต่างกันเกินไป ไม่สามารถสู้กันได้.”ระบบเอ่ย.
จุนซ่างเซียวส่ายหน้าไปมา “โทษทีนะ การเผชิญหน้ากับศัตรู ไม่ต้องใช้พลังอย่างเดียว สามารถใช้สมองเชาว์ปัญญาสู้ได้!”
“แล้วโฮสน์มีรึ?”
“ไปเล่นไกล ๆ เลย!”
จุนซ่างเซียวที่เลิกโต้เถียงกับระบบ ก่อนที่จะหลับตาครุ่นคิด วางแผนในใจ“หากมีระเบิดเวลาอีกลูกก็ดี จะได้ลอบเข้าไประเบิดเขตแดนเซียนหลิงเหยานั่นซะเลย.”
“หึ หึ”
ระบบเอ่ย “นี่หรือคือการใช้เชาว์ปัญญา กำราบ?”
