Chapter 1427 กบฏ กู่เจาซี
จุนซ่างเซียวที่ตกลงเบื้องต้นกับโถงปรุงยา เกี่ยวกับความร่วมมือของทั้งสอง.
แม้นว่าจะค่อนข้างเสียเปรียบ ทว่าเขามีสมุนไพรมากมาย ขาดเพียงแรงงาน ดังนั้นจึงต้องยอมรับที่จะร่วมมือในครั้งนี้.
หากเป็นไปตามที่วางแผนไว้ ก็ไม่ถือว่าขาดทุนแต่อย่างใด.
“การเดินทางครั้งนี้ก็ถือว่าไม่เสียเปล่า.”
จุนซ่างเซียวที่เวลานี้นอนอยู่อยู่บนเตียงหรูของโถงปรุงยา จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้มพอใจ.
แม้นว่าการเจรจาครั้งนี้จะถือว่าพ่ายแพ้ ทว่าก็ไม่ได้เสียหายจนทำให้เขาผิดหวัง ขอเพียงหลังจากนี้ทำกำไรได้มาก จะลงทุนไปบ้างก็ไม่ใช่ปัญหา.
ความจริงแล้ว การมาเยือนโถงปรุงยามีสองเป้าหมาย หนึ่งคือทำภารกิจสนับสนุนให้สำเร็จ และสองคือการเจรจาความร่วมมือ ตอนนี้ถือว่าสำเร็จหมดแล้ว เวลานี้สามารถที่จะพักผ่อนได้.
เช้าวันถัดมา.
จุนซ่างเซียวที่ออกไปเดินบนถนน วางแผนที่จะซื้อเมล็ดสมุนไพรชนิดต่าง ๆ.
ไป่เฉาหยางเองก็ลงมือเช่นกัน เขาที่ออกคำสั่ง ให้สมาชิกโถงปรุงยากลับมาประชุมที่สำนักงานใหญ่ในทันที นอกจากนี้ยังเรียกอีกหกหัวหน้าปรมาจารย์ปรุงยามาด้วย.
เห็นชัด ๆ ว่าโถงปรุงยานั้นให้ความสำคัญกับการร่วมมือกับนิกายนิรันดรเป็นอย่างมาก.
กล่าวตามจริง เม็ดยาระดับสูงที่เฟิงกุ้ยเฉินปรุงขึ้นมานั้น พวกเขาแอบนำมาศึกษานานแล้ว และได้รับการประเมินที่สูงมาก หากสามารพผลิตได้จำนวนมาก ขายในตลาดที่ใหญ่ขึ้น จะต้องได้รับผลกำไรมากมายมหาศาลอย่างไม่ต้องสงสัย.
แน่นอน.
ทำทุกอย่างเพื่อทุกคนทั่วโลกก็ถูกแล้ว ทว่าข้าก็ต้องทำกำไรด้วย ไม่ใช่รึ?
จุนซ่างเซียวที่กำลังซื้อของร้านนั้นทีร้านนี้ที เหล่าคนระดับสูงก็เร่งรีบเดินทางมาจากพื้นที่ต่าง ๆ จำนวนมากขึ้นและมากขึ้น เป็นภาพที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก.
ส่วนการนำหกหัวหน้าเข้าร่วมโถงปรุงยานิกายนิรันดรนั้น จะต้องวางแผนอีกขั้น.
......
ภายในคืนนั้น.
ภายในเมืองแห่งหนึ่ง มีคนชุดดำมากกว่าสิบคนที่ซ่อนอยู่ในพื้นที่ลับ สายตาจับจ้องมองไปยังคฤหาสน์สาขาโถงพิภพ แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารและความโกรธเกรี้ยว.
“ไม่ต้องรีบร้อน.”
ภายในความมืดมิดมีเสียง ๆ หนึ่งที่ดังขึ้น “พวกเราจะได้ลงมือสังหารในเร็ว ๆ นี้แน่.”
“รับทราบ!”
ทุกคนที่เอ่ยเสียงเบา “จูเหริน!”
ขณะเอ่ย ร่างที่เหมือนกับเด็กอายุ 12-13 ปีในชุดสีดำกำลังเดินเข้ามา.
ใช่แล้ว.
นี่คือพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายของจุนซ่างเซียว บุรุษรอยสักนั่นเอง.
หลังจากกลับมาจากวิถีสังสารวัฏ ความทรงจำที่ฟื้นคืน เขาก็เริ่มเปิดฉากโจมตีโถงพิภพ คืนนี้เริ่มโจมตีสาขาของพวกเขานั่นเอง!
......
เวลาที่ผ่านไปช้า ๆ เมฆดำที่ปิดท้องฟ้าบดบังแสงจันทร์ เมืองทั้งเมืองที่กลายเป็นมืดมิดในทันที.
“ลงมือ!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ริ้วแสงหลายสิบเส้นที่พุ่งตรงไปยังสาขาโถงพิภพด้วยความเร็ว.
“ตูมมม!”
“ตูมมม!”
หลังจากนั้น เสียงระเบิดที่ดังกึกก้องสนั่นไปทั่วเมือง ทำให้เหล่าชาวยุทธ์มากมายสะดุ้งตื่นขึ้นมา พริบตาที่พวกเขาส่งจิตสัมผัสออกไป ก็พบอาคารที่หรูหรา เวลานี้ถูกกลืนไปด้วยเปลวเพลิง!
“เฮ้ย!”
“มีใครบางคนลอบโจมตีสาขาโถงพิภพ!”
ในเวลานั้น เสียงพูดคุยที่ดังอื้ออึงก้องไปทั่วเมือง.
ขณะพวกเขาเร่งรีบเดินทางมา การต่อสู้ก็จบแล้ว คฤหาสน์ใหญ่ที่เวลานี้กลายเป็นเศษซากปรักหักพังไปเรียบร้อยแล้ว.
“บนผนังมีอักขณะสลักไว้ด้วย!”
ในเวลานั้น ใครบางคนที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
ทุกคนที่จับจ้องมองไปยังผนังของโถงพิภพ มีอักขระเขียนไว้ว่า“หมื่นปีมันช่างยาวนาน จงทะนุถนอมวันเวลาที่สวยงาม” เป็นอักขระสีแดงที่เขียนด้วยโลหิต.
ช่างเป็นคำพูดที่ดูอหังการเป็นอย่างมาก!
อย่างไรก็ตาม ลายมือนั่นอัปลักษณ์สุด ๆ!
“หมื่นปีมันช่างยาวนาน จงทะนุถนอมวันเวลาที่สวยงาม อย่างงั้นรึ?”
ใครบางคนที่อ่านซ้ำไปซ้ำมา ก่อนที่ใบหน้าจะเปลี่ยนสี อุทานออกมาด้วยความตกใจ อุทานออกมาเป็นเสียงดัง “กบฏ กู่เจ้าซี!”
“ไม่ใช่สิ!”
“เจ้านั่นไม่ได้ถูกจับไปแล้วรึ? แล้วมาปรากฏที่นี่ได้อย่างไร!”
“ได้ยินมาว่าเจ้านั่นมีจิตวิญญาณสังสารวัฏ สามารถเกิดใหม่ได้อย่างไม่มีจำกัด ตายไปจะเกิดมาแข็งแกร่งขึ้นในทุก ๆ ครั้ง!”
“การที่มาปรากฏที่นี่ ทำลายสาขาโถงพิภพ แล้วทิ้งลายมือสุนัขคลานเช่นนี้ มันแสดงให้คนทั้งโลกได้เห็นว่า เขากลับมาแล้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น เงาร่างหนึ่งออกมาจากที่ซ่อน พร้อมกับกดชายคนที่พูดออกมา กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“อักษรที่ต้าเย่เขียนนั้นเต็มไปด้วยศิลปะ เจ้ากล้าเอ่ยว่าเหมือนกับสุนัขคลานได้อย่างไร!”
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ผู้ใต้บังคับบัญชาอีกหลายคน ที่เร่งรีบออกมาพาจู่เหรินจากไปโดยเร็ว พร้อมกับตะโกนในใจ“เกิดใหม่มาหลายครั้งแล้ว ทำไม ๆ ตัวอักษรของจู่เหรินไม่ดีขึ้นเลย!”
เป็นธรรมดาที่บางคนอาจจะมีบางด้านที่ยอดเยี่ยมและบางด้านที่อ่อนแอ.
ชายรอยสักเองก็มีจุดอ่อนเช่นกัน ถึงเขาจะเกิดใหม่มาหลายชาติ ทว่าลายมือของเขานั้นไม่ดีขึ้นเลย ทว่ากับเป็นเอกลักษณ์ที่ใครเห็นก็ต้องจำได้ทันทีว่าเป็นฝีมือของเขา.
......
ข่าวเรื่องสาขาโถงพิภพถูกกวาดล้าง ได้ถูกส่งไปยังสำนักงานใหญ่โถงพิภพอย่างรวดเร็ว ในเวลานั้นเหล่าคนระดับสูงโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
“จริง ๆ ด้วย!”
ชายชราที่กัดฟันแน่น “เจ้านั่นไปจุติใหม่กลับมา เริ่มสร้างปัญหาให้กับพวกเราแล้ว!”
“แจ้งไปยังทุกสาขาทันที ให้พวกเขาเพิ่มการป้องกัน ตรวจตราเจ้าพวกกบฏ หากมีร่องรอยอะไรต้องแจ้งสำนักงานใหญ่ทันที!”ชายชราที่นั่งตำแหน่งแรกออกคำสั่ง.
“รายงาน!”
“จักรพรรดินิหลิงเหยาขอเข้าพบ!”
เหล่าคนระดับสูงที่กำลังปวดหัวเรื่องกบฏ จึงเผยท่าทางสงสัย “สตรีนางนี้มาทำอะไร?”
ก่อนหน้านี้นางไปยังถ้ำสวรรค์จื่อเต๋าไปขอคำอธิบายกับเจิ้นเหรินตงกู่ ท้ายที่สุดกับกลายเป็นการแก้ตัวให้นิกายนิรันดรกำจัดนิกายฟู่เชียนจบลงอย่างถูกต้อง ทำให้พวกเขาไม่ค่อยพอใจนัก.
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถเอ่ยอะไรได้.
ต้องไม่ลืมว่ามันมีหลักฐานชัดเจนที่เป่ยซือลีจงใจมอบตำแหน่งเหมืองแร่ ให้กับเจ้านิกายหลิงเหว่ยเจิ้น.
“ให้นางเข้ามา.”ชายชราที่น่าเกรงขามเอ่ย.
ในเวลาต่อมา จักรพรรดินิหลิงเหยาที่ก้าวเข้ามารอบ ๆ นางมีหมอกปกคลุมอยู่ตลอด เอ่ยออกมาว่า“ข้ายินดีขันอาสาเข้าร่วม ไล่ล่ากบฏกู่เจ้าซี.”
“หืม?”
เหล่าคนระดับสูงที่เผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
แม้นว่านางจะไม่ได้รับตำแหน่งที่สำคัญอะไรนัก ทว่าก็ไม่ได้ทำเรื่องเสียหาย ก่อนหน้านี้ไม่มีใครให้ความสนใจแต่อย่างใด จนกระทั่งเป็นคนอาสาไปพบกับเจิ้นเหรินตงกู่ด้วยตัวเอง ตอนนี้ยังอาสาที่จะไปจับกบฏอีก ดูมันแปลก ๆ เล็กน้อย.
“แน่นอน.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “ย่อมมีเงื่อนไข.”
“เงื่อนไขอะไร?”
“ผู้ใต้บังคับบัญชานั้นขาดทรัพยากรฝึกฝน หากสามารถจับตัวกู่เจ้าซีได้ หวังว่าโถงพิภพจะมอบรางวัลที่ต้องการให้.”
ทุกคนที่ได้ยิน ก็เข้าใจในทันที.
ไม่แปลกใจว่าสตรีนางนี้ขันอาสา แท้จริงแล้ว กำลังของขาดทรัพยากรฝึกฝนนี่เอง.
“เจ้ามีความมั่นใจ ที่จะจับตัวเจ้านั่นได้อย่างงั้นรึ?”ชายชราที่น่าเกรงขามเอ่ย.
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “ในอดีต โถงพิภพใช้ยอดฝีมือจำนวนมาก ยังต้องใช้เวลาไปสองสามร้อยปีถึงจะจับตัวได้ แน่นอนว่าข้าไม่กล้ารับประกัน ทว่าก็จะทำให้เต็มที.”
“ตกลง.”
ชายชราที่น่าเกรงขามกล่าวตอบรับ.
กล่าวได้ว่าโถงพิภพในเวลานี้ เกี่ยวกับแรงงานค่อนข้างมีปัญหาเล็กน้อย นอกจากนี้สตรีนางนี้มีพลังระดับเก้าแกน ขอเพียงสามารถหาที่ซ่อนของเจ้ากบฏนั่นได้ การจะจับตัวก็ไม่น่ามีปัญหา.
จักรพรรดินิหลิงเซียวเอ่ย “จับตัวกู่เจ้าซี ขอรางวัลเป็นสิบล้านศิลาเซียน.”
ไม่ว่าอย่างไรชายชราที่น่าเกรงขามก็ยอมรับได้แล้ว นางที่ไม่รอคำตอบเดินออกจากห้องโถงอย่างเร่งรีบทันที.
“สตรีนางนี้บ้าไปแล้ว!”
ใครบางคนที่โกรธเกรี้ยวเอ่ยออกมาว่า“จับตัวกบฏ ใจกล้าเกินไปแล้วถึงกับขอสิบล้านศิลาเซียน!”
“ชิ!”
คนระดับสูงอีกคนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?”
ชายชราที่น่าเกรงขามเงียบไปครู่หนึ่ง จึงเอ่ยออกมาว่า“ไปถามจินเห่าว่าหายบาดเจ็บรึยัง หากไม่เป็นไรแล้ว ให้เขาร่วมมือกับจักรพรรดินิหลิงเหยาไปจับตัวกู่เจ้าซี.”
“รับทราบ!”
......
“ตูมมมม!”
“ตูมมมม!”
บนป่าเขาแห่งหนึ่ง ชายลายสักที่โจมตีไปยังม่านพลังป้องกันอย่างบ้าคลั่ง หลังจากไม่สามารถถอดรหัสได้ เขาที่คำรามด้วยความโกรธ ตะโกนลั่น“คาดไม่ถึงเลยว่า เจ้าจะกล้าวางค่ายกล แหฟ้าตาข่ายดินที่กว้างขวางดักข้า!”
“ดูเหมือนว่า.”
จักรพรรดินิหลิงเหยาเอ่ย “เจ้าจะไม่สามารถหนีได้แล้วสินะ.”
สตรีนางนี้รับคำที่จะจับกบฏ เพียงไม่กี่วันนางก็หาเป้าหมายได้ นอกจากนี้ยังใช้ทักษะเทวะวางค่ายกลปิดกั้น ทำให้อีกฝ่ายยากจะหนี เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจเป็นอย่างมาก.
“ฟิ้ว!”
ชายลายสักนั่งลงบนพื้น เอ่ยออกมาว่า“อยากฆ่า ก็ฆ่าเลย!”
เขามีจิตวิญญาณสังสารวัฏ ไม่หวาดกลัวความตาย อย่างแย่ก็เสียเวลาไปอีกสักสิบปีก็กลับมาได้.
“ข้าไม่สังหารเจ้าหรอก.”
“แล้วเจ้าจะเอาอย่างไง ต้องการทรมานข้างั้นรึ?”
“ไม่ เปิ่นตี้ต้องการเจรจาธุรกิจกับเจ้า.”
“เจรจาธุรกิจอย่างงั้นรึ?”