บทที่ 377 : รอยประทับ (3)
บทที่ 377 : รอยประทับ (3) หลังจากนั้นไม่นาน ฉันนั่งพิงกำแพงพลางกุมแขนตัวเองไว้ แผลที่แขนซ้ายหายไปแล้ว แต่ความเจ็บปวดยังคงอยู่ รู้สึกแสบร้อนราวกับถูกไฟเผา "......เฮ้อ" ฉันถอนหายใจออกมายาว ๆ ที่จริงมันก็น่าเสียดายที่ฉันจบมันได้อย่างรวดเร็ว <นี่มันอะไรกัน...อะไร? > "แล้วคิดว่ามันคืออะไรล่ะ" ฉันตอ...