บทที่ 7 การคุยโวที่น่าทึ่งมาก
บทที่ 7 การคุยโวที่น่าทึ่งมาก
หลี่ซวนถอนสายตาและกลับมาเป็นอาจารย์ที่เข้มงวดเหมือนเดิม
“คำอุปมาของเจ้าอาจไม่งดงาม แต่นั่นคือความหมายของมันจริงๆ”
ซูหยานถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบเตือนตัวเองว่า “ข้าไม่สามารถอุปมาอุปไมยแบบไร้เหตุผลได้ในอนาคต ถ้าข้าทิ้งความประทับใจที่ไม่ดีไว้กับอาจารย์ มันจะแย่!”
“ไม่มีใครในหมื่นคนที่สามารถกลายเป็นกระดูกทองคำได้ แม้ว่าความเร็วในการฝึกฝนในช่วงแรกจะไม่ดีเท่ากับอัจฉริยะโบราณ แต่หากเจ้าสามารถกลายเป็นกระดูกทองคำได้ เจ้าก็จะไม่อ่อนแอไปกว่าอัจฉริยะโบราณ!”
หลี่ซวนกล่าวต่อไปว่า "ถ้าเจ้าต้องการปรับแต่งกระดูกคำ เจ้าต้องมีความเพียร พรสวรรค์ และความอุตสาหะ ใช้พลังงานเลือดซึมเข้าไปในกระดูกและปรับมันจนถึงไขกระดูก จากนั้นก็กระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของพลังงานเลือดในไขกระดูกให้เป็นวัฏจักรเก้ารอบในกระดูกแต่ละชิ้น และนั้นแหละคือกระดูกทองคำ
“การปรับแต่งและขัดเกลาตั้งแต่ไขกระดูกนั้นจนทำให้เป็นกระดูกทองคำนั้นยากมาก ความพากเพียร พรสวรรค์ และความอุตสาหะล้วนเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ แต่หากเจ้าบรรลุถึงกระดูกทองคำได้ เส้นทางสู่นักรบของเจ้ากก็จะราบรื่น”
หัวใจของซูหยานเต้นรัวเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ "อาจารย์ ข้าจะปรับแต่งมันให้เป็นกระดูกทองคำอย่างแน่นอน!"
"ข้าดีใจที่เจ้ามีความทะเยอทะยานเช่นนั้น แต่เพียงทำทุกอย่างตามความสามารถของเจ้า และไม่จำเป็นต้องเรียกร้องมากเกินไป!"
หลี่ซวนพยักหน้าอย่างมีความสุข
และพึมพำอยู่ในใจว่า "เจ้าสามารถปรับแต่งกระดูกทองคำได้ก็ต่อเจ้าสามารถกลายเป็นผีได้!"
ซูหยานแทบรอไม่ไหวที่จะฝึกฝนในทันที เพื่อปรับแต่งกระดูกของเขาและเปลี่ยนให้เป็นกระดูกทองคำโดยเร็วที่สุด!
หลังจากได้ยินสิ่งที่อาจารย์พูด เลือดของเขาก็เดือดและร่างกายก็เต็มไปด้วยพลังงาน!
“ท่านอาจารย์ และกระดูกหยกล่ะ? กระดูกหยกคืออะไร?”
ซูหยานยังไม่ลืมว่าในระดับการปรับแต่งกระดูกนั้น มีกระดูกหยกที่อยู่เหนือกระดูกทองคำ!
“กระดูกหยก!”
หลี่ซวนหยุดชั่วคราวและพูดว่า "เดิมทีข้าไม่ได้วางแผนที่จะพูดเกี่ยวกับกระดูกหยก แต่ในฐานะอาจารย์..ในเมื่อเจ้าถาม..ข้าจะเล่าให้ฟัง"
ในขณะนี้ความคิดของเขากำลังวิ่งอย่างรวดเร็ว เพื่อสร้างเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับกระดูกหยก
“คนที่มีกระดูกหยกมีกระดูกที่ไร้ที่ติและใสราวกับหยก ไม่มีใครในประวัติศาสตร์ที่สามารถสร้างกระดูกหยกได้!”
หลี่ซวนลุกขึ้นยืน วางมือข้างหนึ่งไว้ด้านหลัง และเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย แสดงให้เห็นท่าทางอันสูงส่งของเขา
เขาพูดช้าๆ ว่า “ศิษย์ข้า กระดูกหยกไม่สามารถบรรลุได้ด้วยพรสวรรค์ ความเพียงพยายาม หรือความอุตสาหะ ผู้ที่สามารถกลายเป็นกระดูกหยกได้ล้วนเป็นเพราะโชคชะตาและเป็นที่รักของสวรรค์และโลก มีเพียงผู้ที่มีความเข้าใจกฏแห่งธรรมชาติและสามารถสัมผัสได้ถึงวิถีอันยิ่งใหญ่ เมื่อนั้นเจ้าจะกลายเป็นกระดูกหยกได้!”
“เจ้าต้องจำไว้ว่าอย่าตั้งเป้าสูงเกินไป!”
ซูหยานตกใจมาก เป็นผู้มีโชคชะตา เป็นที่รักของสวรรค์และโลก และเป็นผู้สัมผัสได้ถึงวิถีอันยิ่งใหญ่ มันลึกลับมาก!
แต่ยิ่งลึกลับมากเท่าไร เมื่อกลายเป็นกระดูกหยกก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น
“ท่านอาจารย์ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าปรับแต่งกระดูกจนกลายเป็นกระดูกหยก?”
หลี่เสวียนมองเขาด้วยสายตาที่ลึกซึ้งแล้วพูดว่า "มีคำพูดเกี่ยวกับกระดูกหยก กระดูกหยกไร้ที่ติและจะคงอยู่ตลอดไป!"
“เมื่อมันกลายเป็นกระดูกหยก แม้ว่าหลังจากตายไปแล้ว มันก็จะไม่เสียหายไปตลอดกาล มันจะถูกบ่มเพาะด้วยพลังแห่งกาลเวลา และมันจะกลายเป็นสมบัติของสวรรค์และโลกจนกระทั่งมันมีวิญญาณ และก็กลายเป็นสมบัติที่หายากในโลก!”
หลี่ซวนเปิดปากของเขาและเริ่มแต่งเรื่องไร้สาระออกมา และกระดูกหยกก็ถูกพ่นออกมาจากปากของเขาจนสมบูรณ์แบบ!
ซูหยานตกใจมากจนกำหมัดแน่น เส้นเลือดปูดโปนและเขาหวังว่าเขาจะกลายเป็นกระดูกหยกได้
หลี่ซวนตบไหล่แล้วพูดว่า "ในฐานะอาจารย์ ข้าไม่ได้คาดหวังให้เจ้ากลายเป็นกระดูกหยก แค่เก็บแรงบันดาลใจนี้ไว้ในใจและพยายามทำให้ดีที่สุด"
ซูหยานกำหมัดแน่นและพูดอย่างตื่นเต้น "อาจารย์..ไม่ต้องกังวล ข้าจะทำงานหนักอย่างแน่นอนและจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!"
หลี่ซวนมีสีหน้าโล่งใจและคิดกับตัวเอง เนื่องจากพวกเขาได้พูดคุยเกี่ยวกับการปรับแต่งกระดูกแล้ว เขาจึงรวมการปรับแต่งอวัยวะภายในด้วย
เมื่อมองไปที่ซูหยาน ดูเหมือนว่าเขาถูกฉียากระตุ้นและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ในเวลาอันสั้น
ขณะที่เขากำลังมีแรงบันดาลใจในตอนนี้ ก็บอกเขาเกี่ยวกับการปรับแต่งอวัยวะภายในด้วยก็แล้วกัน
จากนั้นหลี่ซวนก็กล่าวว่า "เนื่องจากข้าได้บอกเจ้าถึงวิธีการปรับแต่งกระดูกอย่างละเอียดแล้ว ข้าจะบอกเจ้าเกี่ยวกับวิธีการปรับแต่งอวัยวะภายในด้วย ข้าจะอธิบายขอบเขตพื้นฐานนี้ให้เจ้าฟังโดยละเอียด"
“ขอบคุณครับอาจารย์ ข้าพร้อมแล้ว!”
ซูหยานกล่าวด้วยความเคารพ
“การปรับแต่งอวัยวะภายในคือการทำให้อวัยวะภายในสงบลงและเพิ่มความมีชีวิตชีวาและความแข็งแกร่งของอวัยวะภายใน ผู้ที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในการปรับแต่งอวัยวะภายในจะไม่ตายแม้ว่าหัวใจจะถูกแทงก็ตาม หัวใจสามารถรักษาได้ด้วยพลังงานเลือด แน่นอนว่านี่อาจเป็นเพียงการบาดเจ็บธรรมดา ๆ เท่านั้น มันจะแตกต่างออกไปถ้าเขาได้รับบาดเจ็บจากพลังงานเลือดที่รุนแรง…” หลี่ซวนกล่าวอย่างไม่รีบร้อน
ซูหยานตกใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เขาจะไม่ตายแม้ว่าหัวใจของเขาจะถูกแทง แต่เขาสามารถฟื้นตัวได้ด้วยพลังงานเลือด?
พลังของศิลปะการต่อสู้นั้นเหนือจินตนาการของคนทั่วไปจริงๆ!
“อวัยวะภายในทั้งห้านั้นสอดคล้องกับธาตุทั้งห้า ได้แก่ โลหะ ไม้ น้ำ ไฟ และดิน พลังงานเลือดไหลเวียนของอวัยวะภายในทั้งห้า ก่อตัวเป็นวงจรที่สมบูรณ์แบบ เมื่อองค์ประกอบธาตุทั้งห้ารวมเข้าด้วยกัน มันเป็นความสมบูรณ์แบบของการปรับแต่งร่างกายและอวัยวะภายใน จากนั้นสภาวะพื้นฐานทั้งหมดก็รวมเข้าเป็นหนึ่งเดียว เมื่อกล้ามเนื้อและกระดูกลั่นราวกับฟ้าร้อง จากนั้นพลังงานเลือดที่รุนแรงก็จะทะยานไปราวกับม้าหลุดบังเหียน และนี้แหละเป็นแค่ขั้นเริ่มต้น…”
หลี่ซวนรวบรวมทฤษฎีการปรับแต่งอวัยวะภายในและวิธีการปรับแต่งอวัยวะทั้งห้าแบบคร่าวๆ
เขาไม่ใช่ผู้ฝึกฝนที่แท้จริง และเขาไม่มีวิชาการฝึกฝน ดังนั้นวิธีการฝึกฝนที่เขาสร้างขึ้นจึงไม่สามารถมีรายละเอียดได้มากนัก แต่เขายังคงมีโครงร่างคร่าวๆ
ด้วยเหตุนี้ หลังจากที่หลี่ซวนพูดจบ เขาจึงกล่าวเสริมว่า "ศิษย์เอ๋ย เจ้าต้องจำไว้ว่าการฝึกฝนที่แท้จริงคือการตระหนักรู้ด้วยตัวเองและความตั้งใจที่มุ่งมั่น ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เจ้าจะสามารถเดินออกจากวิถีศิลปะการต่อสู้ของเจ้าเองได้
“วิธีการที่อาจารย์ของข้าสอนให้เจ้าคือความหมายที่แท้จริงของศิลปะการต่อสู้ เจ้าต้องเข้าใจมันเอง เจ้าเข้าใจ 'ความหมาย' และอย่ายึดติดกับรูปแบบเฉพาะเจาะจง เจ้าเข้าใจใช่ไหม?”
ซูหยานทำความเคารพและกล่าวว่า "ขอรับอาจารย์ ข้าจะเก็บสิ่งนี้ไว้ในใจและทบทวนมันตลอดเวลา ข้าจะไม่ผ่อนคลายหรือยึดติดกับพิธีการหรือรูปแบบใด ๆ เลย!"
“เจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว ข้าดีใจมากที่ได้เป็นอาจารย์ของเจ้า!”
หลี่ซวนเต็มไปด้วยความโล่งใจ
“ไปให้อาหารไก่ ทำภารกิจและอื่นๆ แล้วเริ่มฝึกฝนเถอะ”
หลังจากโบกมือเพื่อไล่ซูยานแล้ว หลี่ซวนก็หยิบโสมภูเขาพันปีออกมา
เขามีสีหน้าลังเล นี่เป็นสิ่งที่หายาก ถ้าเอามันไปตุ๋นจะไม่เสียของโดยเปล่าประโยชน์หรอกใช่ไหม?
“มันเป็นรากที่ใหญ่มาก ตุ๋นสักหน่อยก็ได้..ข้าไม่เคยกินโสมป่าพันปีมาตลอดชีวิตเลย”
หลี่ซวนเด็ดกิ่งก้านโสมยาวสองเส้นออกแล้วบอกให้ซูหยานใช้มันตุ๋นกับไก่พรุ่งนี้
…
ซูหยานทำงานบ้านเสร็จและเริ่มฝึกฝน เขาตั้งท่านั่งม้าและปรับแต่งผิงหนังของเขาในขณะที่ทำความเข้าใจวิธีการปรับแต่งกระดูกและปรับแต่งอวัยวะที่อาจารย์สอนอย่างถี่ถ้วน
“ข้าอยากจะเข้าใจความหมายของมัน แม้ว่าความหมายของมันก็ลึกซึ้งเกินไปจริง ข้าแค่ทำความเข้าใจไปทีละเล็กทีละน้อยก็แล้วกัน!”
ซูหยานค่อยๆ ได้รับข้อมูลเชิงลึกและตั้งเป้าหมายและทิศทางที่ชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการเฉพาะของการปรับแต่งกระดูกและการปรับแต่งอวัยวะภายใน
“การปรับแต่งผิวหนังเป็นเช่นนี้ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วมันก็ไม่มีความแตกต่างกันมากนักระหว่างการปรับแต่งกระดูกและการปรับแต่งอวัยวะภายใน มันเป็นเพียงวิธีการระดมพลังงานเลือดและโคจรไปในทิศทางที่ก็แตกต่างกันออกไป... ข้าเหมือนจะเข้าใจแล้ว!”
ซูหยานรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
ในวันต่อมา
หลังจากรับประทานอาหารโสมภูเขาพันปีตุ๋นในซุปไก่แล้ว หลี่ซวนรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าเขารู้สึกพละกำลังและมีความแข็งแกร่งมากขึ้น และร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นจริงๆ
“โสมภูเขาพันปีในโลกนี้มีผลปาฏิหาริย์เช่นนี้ได้อย่างไร?”
เขาหยิบโสมป่าทั้งหมดออกมาทันทีและสั่งให้ซูหยานตุ๋นมันทีละเล็กทีละน้อยทุกวัน
แม้ว่าโสมป่าจะล้ำค่า แต่ร่างกายของเขาเองก็มีความสำคัญมากกว่า ไม่สามารถเต็มน้ำเลยขนาดตุ่มได้
ซูหยานรู้สึกสะเทือนใจมากจนดวงตาของเขาเปียก "นี่คือของขวัญรับศิษย์ของข้า แต่อาจารย์ไม่ลังเลที่จะนำมันออกมาเพื่อช่วยให้ข้าฝึกฝน ข้าจะทำให้อาจารย์ผิดหวังไม่ได้!"
“หลังจากที่ข้าเข้าสู่การปรับแต่งกระดูก ข้าจะกลับไปและเลือกของขวัญอันล้ำค่ามาให้กับอาจารย์อย่างแน่นอน!”
ซูหยานที่กำลังฝึกฝนก็รู้สึกว่าพลังงานเลือดของเขาแข็งแกร่งขึ้น และความเร็วในการปรับแต่งเยื่อหุ้มผิวหนังก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก พลังการรักษาของโสมป่าพันปีนั้นได้รับการดูดซับอย่างต่อเนื่อง เพื่อเสริมสร้างพลังงานเลือด และเพิ่มความเร็วในการปรับแต่งเยื่อหุ้มผิวหนัง
“อย่างช้าที่สุดข้าจะสามารถทำการปรับแต่งผิวหนังให้เสร็จสิ้นภายในวันมะรืนนี้!”
ซูหยานรู้สึกถึงความก้าวหน้าและความเร็วของการปรับแต่งผิวหนังและรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก!....
………………
