บทที่ 88 ฆ่าซือคงอี้

เมื่อใช้จิตสำนึกเที่ยวไปในหุ่นจำลองเจ็ดสีนี้ ก็เหมือนได้ไปเยือนวิหารอวิ๋นสุ่ยในอดีตด้วยตัวเอง

แต่...

นอกจากนี้แล้ว เหมือน《บันทึกภาพอวิ๋นสุ่ย》จะไม่มีประโยชน์พิเศษอย่างอื่นอีกแล้ว

"《บันทึกภาพอวิ๋นสุ่ย》นี้ บางทีเรียกว่า《รูปจำลองอวิ๋นสุ่ย》คงจะเหมาะสมกว่า"

"หรือว่า ในนี้ยังมีความลับอะไรซ่อนอยู่อีก? ไม่งั้นจะมีคนตั้งค่าหัวเป็นหนึ่งแสนคะแนนผลงานได้อย่างไร?"

หลี่ฟานเต็มไปด้วยความสงสัย

แต่เวลานี้ไม่ใช่จังหวะที่จะไตร่ตรองให้ลึกซึ้งอยู่แล้ว

หลี่ฟานเก็บหุ่นจำลองสีเจ็ดสีเข้าไปในแหวนเก็บของ แล้วกำหมัดคารวะสัตว์ประหลาดเต่างู "ท่านปรมาจารย์ไท่อี้ ช่วยส่งข้าออกจากที่นี่ด้วย ข้ายังมีธุระต้องไปหาศิษย์น้องไป๋ลี่"

ครู่หนึ่งต่อมา เสียงแก่เฒ่าของไท่อี้ก็ดังขึ้น "อืม จากไปก็ดี จากไปก็ดี..."

ปฏิกิริยานั้นเหมือนกับตอนที่ส่งไป๋ลี่เฉินออกไปเมื่อครู่ไม่มีผิด

แสงสีฟ้าห่อหุ้มหลี่ฟาน

จากนั้น ร่างของหลี่ฟานก็หายวับไปในพริบตา

หน้าตำหนักไท่อี้ จมอยู่ในความเงียบงันอีกครั้งอย่างยาวนาน

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เสียงประหลาดแปลกๆ ก็มาทำลายความสงบนี้

"ซวด..."

"ซวด..."

"ซวด..."

...

ราวกับดาบกำลังถูขัดบนหินลับมีด หรือเหมือนงูยักษ์กำลังลอกคราบเก่า

และทุกครั้งที่มีเสียงดังขึ้น จะมีภาพเงาของดาบนับไม่ถ้วนโผล่ออกมาจากความว่างเปล่า ปักบนร่างของสัตว์ประหลาดเต่างู

"คร้าง!"

ตำหนักไท่อี้กระแทกลงอย่างรุนแรง ขาทั้งสี่ข้างของสัตว์ประหลาดเต่างูหดกลับ

งูดำมหึมาสองตัวที่หัวและหางส่งเสียงร้องโหยหวน พันเกี่ยวรอบศีรษะอำมหิต หวนกลับสู่ภายในตำหนักไท่อี้

"ปวด..."

"ปวดจริงๆ..."

เสียงเฒ่าแก่ครั่นคร้ามของไท่อี้ ดังกึกก้องไปทั่ววิหารอวิ๋นสุ่ย

เสียงอันน่าสะพรึงกลัวก็ดังมาจากในอาคารที่ถูกหมอกขาวปกคลุมเป็นระยะๆ สลับตอบรับไปมา

ภาพเงาดาบแตกร้าวพรั่งพรูราวสายฝน ฉับพลันรุนแรงขึ้น

"โอ๊ด!"

ในที่สุด ร่างของสัตว์ประหลาดเต่างูก็อันตรธานหายไป

เหลือเพียงตำหนักไท่อี้เปล่าเปลี่ยว และป่าดาบมหึมาด้านหน้าที่ขยายขอบเขตใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ นิ่งเงียบเป็นพยานความทรมานอันเนิ่นนานของไท่อี้

...

ทะเลชงอวิ่น

หลี่ฟานรู้สึกตาพร่ามัว ก่อนจะกลับมาอยู่บนผืนน้ำทะเลสีฟ้าครามอีกครั้ง

เพียงแต่ออกมาจากบริเวณซากวิหารอวิ๋นสุ่ยในทะเลกลางแล้ว

หลี่ฟานสัมผัสตำแหน่งของซือคงอี้และไป๋ลี่เฉิน แล้วก็ใช้《คัมภีร์ยุทธ์ร่างเงาสะท้อนตาม》ไล่ติดไปอย่างใกล้ชิด

ขณะเดียวกัน วิถีปราณสังหารไร้รูปลักษณ์ที่ซ่อนตัวมาตลอด ก็พลันเคลื่อนไหว

ซือคงอี้และไป๋ลี่เฉินพบอุปสรรคทันที ความเร็วลดลงอย่างมาก

ส่วนความเร็วของหลี่ฟานกลับเพิ่มสูงขึ้นไม่หยุด

ระยะห่างใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ไม่นานก็มองเห็นเงาร่างพวกมันอยู่ลิบๆ แล้ว

"เจ้าเป็นใครกันแน่? ข้ายกแผนที่อวิ๋นสุ่ยให้เจ้าแล้ว ยังจะไล่ตามพวกเราไม่เลิกอีกหรือ!" เสียงโกรธเกรี้ยวของซือคงอี้ดังมา

หลี่ฟานไม่ตอบ เพียงเร่งความเร็วขึ้น

"ช่างรังแกคนเกินไปแล้ว!" ซือคงอี้เห็นท่าไม่ดี ถึงกับเลิกหนี กลับลำมาสู้กับหลี่ฟาน

พลังกระบี่สีทองปรากฏตามแนวร่างกายเขา

คดเคี้ยวเลื้อยไปมา ดุจกำลังไล่

พอซือคงอี้ชี้นิ้ว พลังกระบี่ระเบิดออก โถมเข้าใส่หลี่ฟานราวมังกรบินทั่วฟ้า

ส่วนไป๋ลี่เฉินไม่รู้ใช้อาคมลับอะไร ความเร็วพุ่งพรวดขึ้นไปหลายเท่า

พยายามฉวยโอกาสหนีไปยังเกาะแห่งหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป

"ยังคิดจะใช้วิธีเปลือกจักจั่นทิ้งตัวอย่างครั้งก่อนอีกงั้นหรือ? คิดจะใช้วงจรอาคมส่งตัวบนเกาะกลับไปเกาะหมื่นเซียน?"

"หูไวตาไวนี่นา"

"น่าเสียดายที่ข้าเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว"

หลี่ฟานจ้องมองทั้งสอง แววตาฉายประกายลึกลับ

นับตั้งแต่ไปสืบถามจากเจี๋ยวซิวหยวนว่า ซือคงอี้กับไป๋ลี่เฉินมักจะเคลื่อนไหวด้วยกันเสมอ

เพื่อรับมือกับทั้งสองได้ง่ายขึ้น หลี่ฟานจึงซื้อเครื่องวิเศษเฉพาะทางมาจากกระจกเทียนเสวียน

เหมือนเช่นตอนนี้...

โล่ที่มีเปลวไฟลุกโชนปรากฏขึ้นด้านหน้า กั้นพลังกระบี่สีทองของซือคงอี้เอาไว้ทั้งหมด

โล่เพลิงร้อน 350 คะแนนผลงาน

มีความได้เปรียบตามธาตุต่อพลังกระบี่โลหะของซือคงอี้

หลี่ฟานหยิบโซ่ตรวนสีดำออกมาจากแหวนเก็บของ

ปลายข้างหนึ่งเล็งไปที่ซือคงอี้ อีกด้านก็จับจ้องไป๋ลี่เฉิน

เขาเหวี่ยงออกไปเบาๆ

โซ่ตรวนสีดำยืดออกอย่างรวดเร็ว รัดซือคงอี้กับไป๋ลี่เฉินเข้าไว้ด้วยกันในชั่วพริบตา

โซ่ตรวนหดเข้าฉับพลัน

ไป๋ลี่เฉินที่กำลังหนีตายเต็มฝีเท้าถูกดึงกระชากอย่างรุนแรง ร่างกระเด็นกลิ้งหมุนกลับมาหาซือคงอี้

โซ่ผูกมัดจิตวิญญาณ

หลี่ฟานใช้คะแนนผลงาน 958 คะแนนจ้างให้ช่างตีเหล็กขั้นสร้างฐานแห่งพันธมิตรหมื่นเซียนทำขึ้นเป็นพิเศษ

พอสองคนถูกโซ่ตรวนพันกัน ก็ไม่อาจอยู่ห่างกันเกินไประยะหนึ่ง

ในที่สุด หลี่ฟานมองสองคนที่ถูกโซ่ตรวนล่ามติดกัน แล้วหยิบแผนผังวงจรอาคมออกมาอีกอัน

วงจรอาคมเพลิงม่วงชิงมู่

ถึง 1500 คะแนนผลงาน

ทรงพลังอย่างยิ่ง เมื่อเปิดใช้ ปกติผู้ฝึกปราณขั้นฝึกปราณฝืนไม่ได้เกินหนึ่งชั่วยามสามเค่อ ก็จะกลายเป็นขี้เถ้า

หลี่ฟานสีหน้าไร้ความรู้สึก เขาเปิดใช้วงจรอาคมขังซือคงอี้และไป๋ลี่เฉินเอาไว้

ดูแล้วเหมือนอุตส่าห์ทำ แต่ที่จริงแล้ว นับตั้งแต่ตอนหลี่ฟานป้องกันพลังกระบี่สีทองของซือคงอี้ จนถึงจับทั้งสองด้วยวงจรอาคม เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น

ทั้งสองไม่ทันได้แสดงปฏิกิริยาใดๆ ก็กลายเป็นเต่าในกระทะ หนีไปไหนไม่ได้แล้ว

"เจ้าเป็นใครกันแน่?!"

ซือคงอี้เห็นหลี่ฟานใช้กลยุทธ์ที่เฉพาะเจาะจงยิ่งนัก

เขาจึงเข้าใจว่าหลี่ฟานวางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว

หลี่ฟานไม่ตอบ แต่ใช้วิถีเซียนผูกมัดแมลงควบคุมไป๋ลี่เฉิน

เขาไม่สนใจเสียงคำสาปแช่งของซือคงอี้ กลับเปิดใช้วงจรอาคมเผาซือคงอี้ทั้งเป็น

"อ๊าก!"

ท่ามกลางเสียงร้องโหยหวนครั้งแล้วครั้งเล่า ซือคงอี้ก็กลายเป็นเถ้าถ่าน

แต่...

ปรากฏการณ์ผิดปกติใดๆ ก็ไม่เกิดขึ้นบนผืนฟ้า

ต่อมา ก็เกิดเหตุการณ์ตามที่หลี่ฟานคาดการณ์ไว้

ข้างกายไป๋ลี่เฉินปรากฏภาพเงาลางๆ ขึ้นมา

ภาพเงานั้นบิดเบี้ยวครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ กลายเป็นเนื้อเป็นตัวขึ้น

ซือคงอี้ ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง!

หลี่ฟานหรี่ตาลง ก่อนจะเปิดใช้วงจรอาคมรอบใหม่

เสียงร้องทรมานดังต่อเนื่อง

ซือคงอี้สิ้นชีพอีกครั้ง

ครั้งนี้หลังจากฟื้นขึ้นมา ระดับพลังของเขาก็ร่วงจากขั้นฝึกปราณปลายมาเป็นระยะกลาง

หลี่ฟานราวกับคิดอะไรออก

เปลวเพลิงม่วงลุกโชน ซือคงอี้ก็พบกับความตายรอบใหม่

คราวนี้เสียงของซือคงอี้จากคำสาปแช่ง เปลี่ยนเป็นขอร้อง

ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นเสียงสะอื้นไห้น่าสงสาร

แต่หลี่ฟานไม่สะทกสะท้าน

ซือคงอี้ผู้นี้ลึกลับปริศนา มีวิชาพิทักษ์ชีวิตสุดยอด

ตัวเขาแย่งชิง《บันทึกภาพอวิ๋นสุ่ย》มูลค่าหนึ่งแสนคะแนนผลงานมาจากมือซือคงอี้ได้ นับว่าผูกอาฆาตเป็นศัตรูกันแล้ว

ต่อให้บีบความลับในกายเขาไม่สำเร็จ หลี่ฟานก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยให้ซือคงอี้หนีรอดไป

วงจรอาคมเพลิงม่วงชิงมู่ถูกเปิดใช้ต่อเนื่อง

ไม่นาน ซือคงอี้ก็เหลือระดับพลังเพียงแค่ขั้นฝึกปราณต้นแล้ว

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีหน้าสิ้นหวัง

เขาพูดจาไม่ไหวตัวขอชีวิตหลี่ฟาน

เพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ เขาเลือกที่จะเปิดเผยความลับในกายให้หมดสิ้น

หลี่ฟานนิ่งฟังอยู่พลาง สีหน้าเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

ในที่สุด เปลวไฟสีม่วงก็ส่องประกาย

หลังจากตายรวดเดียวถึงสามครั้ง ซือคงอี้ก็ไม่อาจฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีก

ส่วนไป๋ลี่เฉิน หลังจากซือคงอี้ล้มลง ก็แตกสลายเป็นผุยผงกระจายไปทั่วฟากฟ้า

ตรงจุดที่ซือคงอี้หายไป มีเหรียญสีดำลอยอยู่กลางอากาศ

หลี่ฟานหยิบเหรียญนั้นขึ้นมา เส้นข้อมูลก็ปรากฏขึ้นในสมองทันที

ผู้ถือเหรียญนี้ จงปกครองสำนักเทาเทียนฮ่วนรี่