การหวนคืนของอัศวินมังกรไร้พลัง ตอนที่ 40 การต่อสู้เป็นตาย

ตอนที่ 40 การต่อสู้เป็นตาย

“พร้อมแล้วก็เข้ามาเลย”

หยางตงพูดออกมา จากนั้นเขาก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นบังหน้าตัวเองเอาไว้ เขาพร้อมสู้แล้ว

“เดี๋ยวก่อนอาวุธของนายอยู่ไหน?”

หลู่ฟานถามเขาเอาอาวุธของตัวเองออกมาแล้ว แต่หยางตงยังไม่เอาอะไรออกมาเลยแถมยังตั้งท่าต่อสู้เหมือนกับว่ากำลังจะใช้มือเปล่าสู้กับเขา เขามั่นใจว่าอาชีพของหยางตงต้องไม่ใช่อาชีพที่ต้องใช้ร่างกายต่อสู้แน่นอน น่าจะเป็นจอมเวทย์มากที่สุดเพราะสามารถควบคุมมังกรได้

น่าจะประมาณจอมเวทย์มังกร สิ่งที่หยางตงต้องเอาออกมาต้องเป็นไม้เท้าจอมเวทย์หรืออะไรที่สามารถช่วยให้เขาใช้เวทย์ได้ดีขึ้นสิ ทำไมถึงตั้งท่าต่อสู้ด้วยมือเปล่า?  นี่มันอะไร?

“นายเคยเห็นเสือใช้อาวุธไหม เคยเห็นฉลามใช้อาวุธไหม เคยเห็นนกอินทรีใช้อาวุธไหม พวกมันใช้ร่างกายของพวกมันต่อสู้”

หยางตงพูดจากนั้นก็วิ่งเข้าหาหลู่ฟาน

หลู่ฟานไม่มีเวลาตอบ ตอนนี้หยางตงกำลังวิ่งเข้าหาเขาแล้ว เขาใช้ดาบไฟสังหารของเขาฟันไปทางหยางตง

หยางตงใช้เวทย์เสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกาย

เพล้ง!!!

ดาบไฟสังหารปะทะกับช่วงลำตัวของหยางตง เสียงปะทะเหมือนกับว่าเหล็กกำลังปะทะกับเหล็ก

จากนั้นหยางตงก็ใช้หมัดซ้ายและหมักขวาของเขาต่อยหน้าหลู่ฟาน

ตุ๊บ!!! ตุ๊บ!!! ตุ๊บ!!!!

เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก การต่อสู้เริ่มต้นได้ไม่นานหลู่ฟานก็โดนทุบตีเหมือนกับว่าเด็กมัธยมกำลังทุบตีเด็กอนุบาล

ทุกคนที่ดูการต่อสู้อยู่ตกใจมากไม่คิดว่าสถานการณ์มันจะเป็นแบบนี้ ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าหยางตงต้องชนะแต่หยางตงและหลู่ฟานก็อายุไม่ต่างกันมากเป็นนักศึกษาใหม่เหมือนกัน หลู่ฟานน่าจะพอสู้ได้บ้างสิ ไม่ควรเป็นแบบนีี้

ใบหน้าของหลู่ฟานเอียงไปทางซ้ายทีขวาทีเพราะเขาโดนต่อย หลู่ฟานทำอะไรไม่ได้เลย

คนที่ตกใจที่สุดก็คือหลู่ฟาน ตอนนี้เขากำลังตกใจสองเรื่อง เรื่องแรกคือดาบไฟสังหารของเขาทำอะไรร่างกายของหยางตงไม่ได้ เมื่อครู่เขามั่นใจว่าดาบของเขาโดนร่างกายของหยางตงแน่นอนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เรื่องนี้มันบ้ามาก เขาเคยใช้ดาบไฟสังหารต่อสู้กับกิ้งก่าไฟระดับ 30 และดาบไฟสังหารของเขาก็สามารถฆ่ามันได้ง่ายๆ

ทว่า เมื่อเขาใช้ดาบไฟสังหารของเขาฟันหยางตงด้วยพลังเต็มที่ของเขา ดาบไฟสังหารของเขาทำอะไรหยางตงไม่ได้เลย แล้วตกใจเรื่องที่สองคือตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้เลย เมื่อเขากำลังจะตั้งตัวได้แล้วโจมตีกลับหมัดของหยางตงก็เข้าใบหน้าของเขา หยางตงคำนวณช่วงเวลาต่อยเขาได้ดีมาก

“จบการต่อสู้”

อาจารย์สวมชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่บนเวทีทนดูการต่อสู้ไม่ไหวแล้ว

ผลแพ้ชนะมันออกมาแล้ว ปล่อยให้เวลาผ่านไปหลู่ฟานก็จะเจ็บตัวเพิ่ม การต่อสู้ครั้งนี้หยางตงชนะแล้ว

อาจารย์หลายๆ คนที่ต้องการเห็นความแข็งแกร่งของหยางตงรู้สึกผิดหวัง พวกเขาคิดว่าหยางตงสู้กับหลู่ฟานเขาน่าจะแสดงความสามารถของอาชีพของเขาออกมา แต่เขาก็ไม่แสดงออกมาเลย เขาแค่ใช้ร่างกายต่อสู้กับหลู่ฟาน อย่าไปพูดถึงเรื่องแสดงความสามารถของอาชีพเลยแค่อาวุธเขาก็ไม่ใช้ หลู่ฟานอ่อนแอกว่าหยางตงมากเกินไป

จนถึงตอนนี้คนอื่นๆ ก็ยังไม่รู้ว่าอาชีพของหยางตงก็คืออัศวินมังกรกาลเวลา เพราะอาชีพของหยางตงป้องกันการตรวจสอบข้อมูลทั้งหมด ไม่ว่าจะมีระดับเหนือกว่าระดับของหยางตงเท่าไหร่ก็ตรวจสอบไม่ได้ ก็เลยไม่มีใครรู้ว่าอาชีพของหยางตงคืออาชีพอะไร หยางตงเป็นคนที่ลึกลับมาก

ถ้ารู้ชื่ออาชีพของศัตรูจะช่วยได้มากเมื่อต้องต่อสู้กับศัตรู เพราะชื่อของอาชีพจะบอกว่าศัตรูเป็นสายต่อสู้แบบไหน เช่น นักรบ ก็แปลว่าเป็นอาชีพที่สู้ประชิดตัว จอมเวทย์ ก็แปลว่าเป็นอาชีพที่ต่อสู้ระยะไกล ถ้าไม่รู้ว่าศัตรูมีอาชีพอะไรก็ต้องระวังทุกอย่างทำให้ต่อสู้ได้ยากขึ้นมาก

เมื่อได้ยินเสียงประกาศให้หยุด หยางตงก็หยุดต่อยใบหน้าของหลู่ฟาน ตอนนี้ใบหน้าของหลู่ฟานบวมมากเหมือนกับว่าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่หลู่ฟาน เมื่อหยางตงหยุดต่อยแล้วหลู่ฟานก็ใช้ดาบไฟสังหารปักลงพื้นปูนของห้องประชุมเพื่อพยุงร่างกายของตัวเองเอาไว้

เขาไม่พูดอะไร แพ้ก็คือแพ้ เขาไม่โง่เขาเองก็รู้ว่าถ้ายังสู้ต่อไปเขาก็ไม่ชนะหยางตงอาจารย์สวมชุดสูทสีดำตัดสินใจถูกแล้วที่หยุดการต่อสู้ระหว่างพวกเขา

“ยังมีใครอยากสู้อีกไหม ถ้าสู้กับฉันวันนี้ฉันสัญญาว่าจะทำแค่บาดเจ็บหรือบาดเจ็บหนักไม่ถึงตาย ถ้าออกจากห้องประชุมแห่งนี้แล้วมีคนมาท้าต่อสู้กับฉัน การต่อสู้ของพวกเราจะเป็นการต่อสู้แบบเป็นตาย”

หยางตงพูดออกมาระหว่างกวาดสายตามองพวกนักศึกษาใหม่

มหาวิทยาลัยเมืองหลวงมีกฎเรื่องต่อสู้เพื่อแย่งอันดับกันอยู่ นักศึกษาอันดับต่ำกว่าสามารถขอต่อสู้กับนักศึกษาที่ระดับสูงกว่าตัวเองเพื่อเพิ่มอันดับของตัวเองได้ ทั้งอันดับปีของตัวเองและอันดับของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงทั้งมหาวิทยาลัยเมืองหลวง มหาวิทยาลัยเมืองหลวงก็มีการจัดอันดับของนักศึกษาเช่นกัน

ส่วนเรื่องการต่อสู้เป็นตายที่หยางตงพูดถึง ก็ตรงตามชื่อของมัน ต่อสู้กันและสามารถฆ่ากันได้ชนะก็รอดแพ้ก็ตายถ้าตกลงเรื่องการต่อสู้เป็นตายไปแล้วไม่มีการยอมแพ้ มีแค่ความตายที่สามารถจบการต่อสู้ได้ และแน่นอนว่าการประลองเป็นตายนักศึกษาที่ต่อสู้กันต้องเห็นด้วยทั้งสองฝั่ง และต้องต่อสู้กันเป็นตายต่อหน้าอาจารย์มหาวิทยาลัยจำนวนมากเท่านั้น

หยางตงคิดว่าเมื่อการต่อสู้ครั้งนี้จบลง ทางมหาวิทยาลัยเมืองหลวงต้องประเมินอันดับของเขาในมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเอาไว้สูงพอสมควร อันดับของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงคือนักศึกษาเก่าและใหม่รวมกัน คงมีนักศึกษาจำนวนมากต้องการท้าประลองกับเขา เขาก็เลยพูดเรื่องการต่อสู้เป็นตายออกมา

ถ้าต้องการต่อสู้กับเขาก็ต้องต่อสู้เป็นตายเท่านั้น ถ้าต้องการต่อสู้กับเขาต้องใช้ชีวิตของตัวเองเดิมพัน

นักศึกษาใหม่ที่ได้ยินก็ไม่พูดอะไรออกมา พวกเขาเคยเห็นหลู่ฟานต่อสู้แล้วในสายตาของพวกเขาหลู่ฟานแข็งแกร่งมาก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าของหยางตงหลู่ฟานก็เป็นได้แค่กระสอบทรายให้หยางตงต่อย

เห็นแบบนี้แล้วนักศึกษาใหม่คนไหนจะกล้าสู้กับหยางตง

“อาจารย์ไม่มีคนต้องการต่อสู้กับผมแล้วครับ เชิญคุณพูดต่อ”

พูดแล้วหยางตงก็รอสักพัก เมื่อไม่เห็นว่านักศึกษาใหม่พูดอะไรออกมาเขาก็มองอาจารย์สวมชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่บนเวทีแล้วพูด

จากนั้น พิธีเปิดเรียนของนักศึกษาใหม่ก็จบลงและนักศึกษาก็เลือกอาจารย์ของตัวเอง

มหาวิทยาลัยเมืองหลวงให้อิสระนักศึกษากันเต็มที่ อาจารย์ทุกคนจะมีสิ่งที่พวกเขาสอน อยากเรียนอะไรก็ไปสมัครเรียนกับอาจารย์คนนั้น ซึ่งแน่นอนว่าถ้าไม่ต้องการเรียนกับอาจารย์นักศึกษาก็สามารถทำได้เช่นกัน ถ้าต้องการเข้าพื้นที่ล่าหรือมิติลับของมหาวิทยาลัยเพื่อเพิ่มระดับเองแบบไม่มีอาจารย์สอน พวกเขาก็สามารถทำได้เช่นกัน

นักศึกษาของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงมีอิสระมาก แต่ทางมหาวิทยาลัยเมืองหลวงก็มีกฎเรื่องเรียนจบอยู่ ถ้าต้องการเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวงต้องระดับ 40 ขึ้นไป และถ้าอายุ 25 แล้ว นักศึกษาทุกคนจะถูกบังคับให้เรียนจบส่วนนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงที่ระดับไม่ถึงระดับ 40 ตอนที่พวกเขาอายุ 25 ก็จะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวง ไม่ได้สิทธิ์พิเศษของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเพราะถูกไล่ออก

สิทธิิ์พิเศษของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงมีประโยชน์มาก คนที่จบจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวงทุกคนจะได้สิทธิ์พิเศษทุกคนเช่น เมื่อซื้ออุปกรณ์จากร้านที่มหาวิทยาลัยเมืองหลวงมีหุ้นอยู่จะได้ส่วนลด 20% หรือ นักศึกษาสมัครเป็นทหารจะได้เป็นหัวหน้าหน่วยทันทีไม่ต้องเริ่มจากทหารเริ่มต้น และสิทธฺิ์พิเศษอื่นๆ อีกมากมาย

คนที่สามารถใช้สิทธิ์พิเศษได้คือคนที่จบจากมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเท่านั้น พวกโดนไล่ออกไม่สามารถใช้ได้

หยางตงพามังกรน้ำแข็งและมังกรศักดิ์สิทธิ์ออกจากห้องประชุมทันที เขาเลือกพัฒนาระดับเอง แตกต่างจากนักศึกษาคนส่วนใหญ่ที่กำลังเดินหาอาจารย์ที่ยืนอยู่ในห้องประชุม