การหวนคืนของอัศวินมังกรไร้พลัง ตอนที่ 27 ตบหน้ากลางสี่แยก

ตอนที่ 27 ตบหน้ากลางสี่แยก

มังกรน้ำแข็งปล่อยพลังเวทย์ของมันเข้าไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

วืด!!!

พลังเวทย์ของมังกรน้ำแข็งลดลงอย่างรวดเร็ว พลังเวทย์จำนวนมากกำลังไหลเข้าไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์

ผ่านไปประมาณ 5 นาที มังกรน้ำแข็งก็แทบไม่เหลือพลังเวทย์ในร่างกาย มันเลยหยุดปล่อยพลังเวทย์ออกจากร่างกาย ถึงจะเป็นมังกรแต่ถ้าใช้พลังเวทย์จนหมดร่างกายก็ต้องหมดสติไปหลายวันแบบมนุษย์

หยางตงรู้สึกได้ว่ายังต้องใช้พลังเวทย์อีกพอสมควรมังกรศักดิ์สิทธิ์ถึงออกมาจากไข่ ถ้าต้องเติมให้เต็ม 100% ตอนนี้พลังเวทย์ก็เติมไปแล้วประมาณ 20% ยังอีกยาวไกล

“คงต้องใช้เวลาอีกหลายวัน”

หยางตงคิดในใจ

ต้องรู้ก่อนว่า พลังเวทย์กว่าจะฟื้นตัวต้องใช้เวลา ตอนนี้พลังเวทย์ของหยางตงเกือบหมดตัวเพราะโดนดูดตอนที่อยู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ พลังเวทย์ของมังกรน้ำแข็งก็เช่นกัน ถ้าต้องการให้พลังเวทย์กลับมาเป็น 100% ต้องใช้เวลาประมาณ 7 วัน หรือถ้ากินยาเสริมกินอาหารเสริมก็ใช้เวลาประมาณ 3 วัน

สรุปง่ายๆ ถ้า 3 วันได้ 20% ถ้าต้องการให้ได้ 100% ก็ต้องใช้เวลา 15 วัน ตอนนี้ใส่พลังเวทย์เข้าไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์แล้ว  20% ก็คงต้องใช้เวลาอีกประมาณ 13 วัน มังกรศักดิ์สิทธิ์ถึงจะออกมาจากไข่

คิดได้ หยางตงก็หยิบมือถือขึ้นมาแล้วเริ่มกดสั่งยาเพิ่มพลังเวทย์และอาหารเพิ่มพลังเวทย์จำนวนมาก

เขายังเหลือเงินอยู่อีกหลายสิบล้าน เพราะเงินที่เขาขายบริษัทของพ่อแม่ยังเหลืออยู่

เลือดสัตว์อสูรแวมไพร์ ราคา 10,000 เหรียญทอง

ซื้อ!

เนื้อสัตว์อสูรระดับ 60 ราคา 29,999 เหรียญทอง

ซื้อ!

ยาเพิ่มพลังเวทย์ระดับสูง ราคา 39,999 เหรียญทอง

ซื้อ!

อะไรที่ช่วยเพิ่มพลังเวทย์หยางตงเห็นซื้อหมด แล้วก็ซื้อพวกมันจำนวนมากด้วย

เขาทำเหมือนกับว่าเป็นคนรวยซื้อของไม่ดูราคา อะไรที่เขาต้องการเขากดซื้อหมด

ผ่านไปประมาณ 3 ชั่วโมง รถบรรทุกขนาดใหญ่ 10 คัน ก็จอดด้านหน้าบ้านพักของหยางตง

“เอาไปวางไว้ข้างในบ้านเลย”

หยางตงบอกพนักงานส่งของ

ระบบซื้อของออน์ไลน์ของโลกใบนี้พัฒนาไปมาก ถ้าอยู่ในเมืองหลวงเผ่าพันธุ์มนุษย์ร้านทุกร้านบอกว่าเวลาส่งของไม่เกิน 5 ชั่วโมง ถ้าเกินร้านให้ฟรีเลย และมหาวิทยาลัยเมืองหลวงก็อยู่ในเขตของเมืองหลวงหยางตงเลยได้ของหยางรวดเร็ว

พนักงานส่งของพากันขนของทันที ในระหว่างที่กำลังดูพนักงานส่งของกำลังขนของเข้าไปในบ้าน

หยางตงก็รู้สึกถึงอันตรายจากทางด้านหลังของเขา สัญชาตญาณของเขากำลังบอกว่าอันตราย

เขารีบเอียงตัวหลบทันที ถึงตอนนี้จะไม่รู้ว่าใครกำลังโจมตีเขาก็หลบก่อน

ฟืด!!!

เมื่อหยางตงเอียงตัวหลบ จุดที่หยางตงเคยยืนอยู่ก็มีมีดสั้นปรากฎขึ้น ถ้าหยางตงไม่หลบมีดสั้นก็คงปักที่กลางหัวใจของเขาและเขาคงตายทันที

ตอนนี้มังกรน้ำแข็งไม่อยู่ตรงนี้ หยางตงสั่งให้มันปกป้องไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ หยางตงรู้ว่าค่าหัวของเขาตอนนี้คือ 1,000 ล้านเหรียญทอง รู้ว่ามีนักฆ่าจำนวนมากต้องการฆ่าเขาแต่เขาคิดว่าพวกนักฆ่าไม่กล้าลงมือที่มหาวิทยาลัยเมืองหลวง เพราะถ้าฆ่านักศึกษาของมหาวิทยาลัยเมืองหลวงภายในอาณาเขตของมหาวิทยาลัยเมืองหลวง

ก็เท่ากับว่า นักฆ่าลากคอหยินเทียนเป่าผู้เป็นผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเมืองหลวงไปตบหน้ากลางสี่แยก ทำให้หยินเทียนเป่าอับอาย หยินเทียนเป่าไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปแน่นอน

หยางตงเลยแปลกใจมากที่มีนักฆ่าโจมตีตัวเองตอนนี้

แต่ก็แปลกใจได้ไม่นาน หยางตงเริ่มเคลื่อนไหวทันที

เขาใช้ขาขวาของเขาเตะที่ไปกลางตัวนักฆ่าที่พยายามฆ่าตัวเองเมื่อครู่

ฟืด!!!

นักฆ่าหายตัวไป หยางตงเตะไม่โดน

เมื่อนักฆ่าหายตัวไปแล้วก็หายตัวไปเลย ไม่ปรากฎตัวออกมาอีก

“มันหนีไปแล้ว”

หยางตงคิด

สถานการณ์แบบนี้ไม่แปลกเลยเพราะนักฆ่าส่วนใหญ่จะทำงานให้เสร็จด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ถ้าการโจมตีครั้งเดียวฆ่าไม่ได้ก็จะถอย เพราะคนที่เป็นนักฆ่าส่วนใหญ่จะมีอาชีพเป็นอาชีพนักฆ่า เมื่อต้องต่อสู้แบบตรงๆ อาชีพนักฆ่าเสียเปรียบอาชีพอื่นๆ มาก

เมื่อต้องต่อสู้กันตรงๆ แบบตัวเองไม่ได้เปรียบ นักฆ่าส่วนใหญ่จะเลือกหนีแล้วหาโอกาสโจมตีอีกครั้ง

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก คนส่งของที่กำลังขนของอยู่ยังขนของกันต่อไป พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นพวกเขาไม่รู้ว่าเมื่อครู่หยางตงเกือบตายแล้ว

เมื่อแน่ใจว่านักฆ่าหนีไปแล้วหยางตงก็โทรหามหาวิทยาลัยเมืองหลวง และบอกชื่อของตัวเองพร้อมกับอาชีพผู้ควบคุมมังกรตัวเอง แล้วบอกว่าต้องการคุยกับผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเมืองหลวง หยินเทียนเป่า ตอนนี้เลย เขาไม่บอกเรื่องที่เขาโดนนักฆ่าโจมตีในอาณาเขตของมหาวิทยาลัยเมืองหลวง

ผ่านไปไม่นาน หยินเทียนเป่าก็โทรหาหยางตง

“ต้องการคุยเรื่องอะไร?”

“นักฆ่าโจมตีผมตอนที่ผมกำลังยืนดูพนักงานขนของ ขนของเข้าบ้านพักของผม”

“หืม!! มันโจมตีนายตอนที่นายอยู่ในอาณาเขตมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเหรอ”

“ครับ”

“เหอะ! ใจกล้าจริงๆ ฉันจัดการเรื่องนี้เอง เรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแน่นอนครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย”

“ครับ”

เมื่อหยางตงตอบคำว่า ‘ครับ’ สายก็ถูกตัด

ตอนที่หยินเทียนเป่าได้ยินว่านักฆ่าโจมตีหยางตงในอาณาเขตมหาวิทยาลัยเมืองหลวงแล้ว เสียงเป็นเสียงของคนที่กำลังพยายามสงบความโกรธของตัวเอง หยางตงมั่นใจมากว่านักฆ่าที่โจมตีเขาคงชีวิตได้อีกไม่นาน ทำให้มนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดโกรธแบบนี้ก็เท่ากับว่าตายไปแล้ว

…

“ฆ่ามัน แล้วทำลายกลุ่มนักฆ่าของมันทั้งหมด แล้วประกาศไปด้วยว่านักฆ่าคนไหนกล้าโจมตีในอาณาเขตมหาวิทยาลัยเมืองหลวงก็เท่ากับว่าประกาศตัวเป็นศัตรูกับหยินเทียนเป่า”

เมื่อคุยกับหยางตงจบ หยินเทียนเป่าก็โทรหาคนตระกูลหยินของเขาแล้วออกคำสั่ง

การที่นักฆ่าโจมตีหยางตงในอาณาเขตมหาวิทยาลัยเมืองหลวงแบบนี้ เท่ากับว่านักฆ่าคนนั้นไม่เห็นหยินเทียนเป่าอยู่ในสายตา ไม่ไว้หน้า ไม่เกรงใจ เหมือนกับว่าลากตัวเขาหยินเทียนเป่าไปกลางสี่แยกแล้วตบหน้าเขาต่อหน้าคงมากมายถ้าเขาไม่ทำอะไรกับเรื่องนี้เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน นักฆ่านั่นต้องตาย! กลุ่มนักฆ่าของนักฆ่าคนนั้นต้องโดนทำลาย!

…

ณ กลุ่มนักฆ่าร้อยเลือด

“ห่ะ!?!?!? อะไรนะ!?!?!? แกโจมตีหยางตงในอาณาเขตมหาวิทยาลัยเมืองหลวงเหรอ!!!”

เมื่อหัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดได้ยินลูกน้องตัวเองเล่าให้ฟัง ใบหน้าของเขาก็ซีด หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดคือคนอายุประมาณ 60 ปี เขาคือคนรุ่นเดียวกันกับหยินเทียนเป่า

ในตอนที่เขาหนุ่มๆ เขาเคยได้ยินหลายเรื่องเกี่ยวกับหยินเทียนเป่า เขาเลยรู้ว่าหยินเทียนเป่าเป็นคนที่น่ากลัวขนาดไหน คนรุ่นเดียวกันกับหยินเทียนเป่ารู้ดีว่าหยินเทียนเป่าน่ากลัวขนาดไหน แต่่คนรุ่นใหม่ไม่รู้ เพราะตั้งแต่หยินเทียนเป่ามีครอบครัวเขาก็หยุดทำเรื่องใหญ่โต

“ผมคิดว่ามันคือโอกาสที่ดีมากๆ เพราะข้างๆ ตัว เด็กนั่นไม่มีมังกรอยู่ผมคิดว่าผมน่าจะฆ่าได้ผมก็เลยจัดการซะ แต่มันก็หลบได้มันเร็วมาก”

นักฆ่าที่พยายามฆ่าหยางตงพูด

“ซวยแล้ว ซวยแล้ว”

หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดพูดคนเดียว ตอนนี้เขาไม่สนใจนักฆ่าที่พยายามฆ่าหยางตง ไม่สิ! ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรแล้ว เขาคิดแค่ว่าเขาจะหนีไปไหน

เขาคิดว่าหยินเทียนเป่าน่าจะรู้เรื่องนี้แล้ว แล้วถ้าหยินเทียนเป่ารู้ว่าไอ้นักฆ่าโง่เง่าคนนี้คือสมาชิกกลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดของเขา กลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดของเขาต้องโดนทำลายแน่นอน

ปัง!!!!

นักฆ่าเปิดประตูห้องด้วยใบหน้าตื่นตระหนก จากนั้นก็ตะโกนว่า

“หัวหน้า กลุ่มคนที่บอกว่าตัวเองคือหน่วยกวาดล้างตระกูลหยินกำลังฆ่าพวกเราครับ พวกมันแข็งแกร่งมาก”

“พะ พวกนั้นมาแล้ว”

หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดพูดเสียงสั่นๆ เขาเคยได้ยินเรื่องหน่วยกวาดล้างตระกูลหยินตอนที่เขาหนุ่มๆ ว่ากันว่า ถ้าหยินเทียนเป่าสั่งให้หน่วยกวาดล้างตระกูลหยินเคลื่อนไหว เป้าหมายไม่รอดแน่นอน

หน่วยกวาดล้างตระกูลหยินใช้เวลา 11 นาที ก็ฆ่านักฆ่าของกลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดจนหมดฐาน หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดก็ตายเช่นกัน เมื่ออยู่ต่อหน้าหน่วยกวาดล้างตระกูลหยิน หัวหน้ากลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดก็ทำอะไรไม่ได้เลยตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ส่วนสมาชิกของกลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดคนอื่นๆ ที่อยู่นอกฐาน ก็กำลังโดนตามล่า ถ้าฆ่าสมาชิกของกลุ่มนักฆ่าร้อยเลือดไม่หมดหน่วยกวาดล้างตระกูลหยินก็ไม่หยุดเคลื่อนไหว

",